All Chapters of HIS ONLY WOMAN: Billionaire Romance : Chapter 31 - Chapter 40

"NOON pa man Veos ay gusto na kita. Hindi mo ba napapansin iyon ha? Matagal ko nang hinihintay ang pagkakataon na ito para masabi ko sa 'yo ang nararamdaman ko. At akala ko makakalimutan na kita simula noong umalis ka na hindi man lang nagpapaalam," ani Tasha at hindi ko inaasahan na sasabihin iyon ng kapatid ko sa harapan namin ni Veos. Hindi maatim ng damdamin ko na nakikita ang kapatid ko na tila ganid sa atensiyon. Sa mga oras na iyon ay tila tumigil ang mundong kinagagalawan namin, napakabigat ng paligid at parang napakasikip para sa aming tatlo. Kaagad kong hinawakan ang palad ng kapatid ko pero nagulat ako nang bigla niyang tapikin ng malakas ang kamay ko. "Puwede ba ate, ibalato mo na muna ang araw na ito sa akin. We're having a moment here so sana naman marunong kang makiramdam." May diin ang mga boses n'yang sabi sa akin. Napasinghal na lamang ako at patuloy na pinipigilan ang sarili ko na magalit. Bakit ba ayaw akong pakinggan ng kapatid ko na magpaliwanag! "Veos.

PAK! Isang malakas na palo sa braso ni Veos ang pinakawalan ko. Gagong 'to may pa-honeymoon pang nalalaman! "May ubo ka ba sa utak? Huwag mo akong biruin ng ganiyan Veos!" "Chill. Nag-o- overreacting ka na naman eh, masiyado ka kasing seryoso sa buhay," aniya habang hinahagod ang braso niya sa pagkakapalo ko. Ng mga oras na iyon ay pilit kong pinipigilan ang sarili ko mula sa pamumula. At walang pasabi na tinungo ang wedding boutique at kalaunan ay sumunod naman si Veos. SA LOOB NG WEDDING BOUTIQUE ay kaagad kaming sinalubong ng mga staff. Warm welcome kumbaga. "Good morning Sir Veos, hindi niyo naman kami sinabihan sir na sobrang ganda pala ng magiging bride niyo," pangiting saad ng isang staff. Mukhang suki nila si Veos rito base sa kung paano nila tratuhin ito. Hooo, marketing strategy, mambobola ng mga customers para makabenta? "Nessa, ang mata mo..." ani Veos. Doon ko lang napagtanto na pinagmamasdan niya pala ako na supladang nakatingin sa isang staff.

MABILIS ang bawat paghakbang ni Veos palapit sa akin hanggang sa nagulat na lamang ako when he gently pulls me tapos pinatalikod, maingat niyang ibinababa ang zipper ng wedding gown na suot ko, napalunok na lamang ako noon. "T-teka! Huwag naman dito Veos b-baka mamaya may mga makakita," pag-angal ko. I can feel his warm breath traveling around my spine dahil sa bawat paghingang pinapakawalan niya. Nanatili pa rin siyang tahimik habang inaayos ang zipper ng gown ko mula sa aking likod. Hindi ko magawang tingnan siya. Halos hindi rin mapakali ang mga mata ko sa kakakurap. "V-Veos..." "Yes..." "A-ano okay na ba? H-huwag mo naman ako hubaran dito," nauutal kong sagot. "Why would I do that Nessa? Inaayos ko lang itong zipper, hindi mo siya maibaba nang maayos because may maliit na telang naka-ipit, kung bakit mo ba naman kasi naisipan na isuot 'to, masiyado mo naman kasing ipinapahalata na excited ka masiyado sa wedding ceremony natin," aniya at naramdaman ko na lamang noon a

LABIS akong nagulat sa sinabi ng kapatid ko. Maging si Veos ay tila natahimik na lamang bigla. "Paano niyo...paano niyo naaatim na magkasama? Sa kabila ng nangyari sa inyo, tapos ngayon...ikakasal kayo?! That's bullshit!" galit na sigaw ni Tasha at tila hindi ang kapatid ko ang kaharap namin ngayon ni Veos. "Tasha! Tama na! Veos, please lang...umalis ka na muna, please..." may diin ang boses kong pinakiusapan siyang umalis na muna. Sumunod naman kaagad si Veos at walang pasabing pinaandar ang kotse nito palayo sa harap ng bahay namin. Muli ay galit kong hinatak papasok sa loob si Tasha. "Ano ba! Ate bitawan mo ako!" pagpupumiglas niya at nang makapasok kami sa loob ay puwersahan kong binitawan ang braso niya. Wala na akong pakialam kung mamula o magmarka dahil sa higpit ng pagkakahawak ko. "Talaga bang sinasagad mo ang pasensya ko Tasha! Kailangan ba talagang...s-sabihin mo ang bagay na iyon sa harapan ni Veos!" sigaw ko na halos lumabas ang ugat mula sa aking leeg haba

"WHAT the hell are you doing here?!" Hindi ako nagpasindak kay Tasha nang bigla na lamang siyang pumasok. Kalmado lamang ako sa pagkakatayo habang galit kong tinatapunan ng masamang tingin ang aking kapatid. "Ate?! Ano ang ginagawa mo dito?" pag-uulit niya. Ilang sandali pa lamang ay ibinato ko sa kaniya ang hawak kong bagay. "Tell me Tasha, kailan ka pa gumagamit ng mga 'yan, kailan ka pa natutong gumamit ng droga! Kailan pa!" sigaw ko na halos pumiyok ako dahil sa galit. Tila mas lalo pa akong nainsulto nang kalmado niya lang itong pinulot at banayad na inilagay sa kaniyang maliit na bag. "Sino bang nagsabi sa 'yo na basta basta ka na lang pumapasok nang walang paalam dito sa kuwarto ko? Kung galit ka pala sa mga nakita mo e 'di sana hindi ka na pumasok dito," matapang niyang sagot kasabay ng pabalibag na paglapag niya sa kaniyang bag sa kanyang desktop table. "Tasha kausapin mo ako ng masinsinan huwag kang bastos!" "Oh c'mon! Nandito ka na naman ba para ser