บททั้งหมดของ นางบำเรอคนโปรด: บทที่ 1 - บทที่ 5

เหมือนกับว่าถ้อยคำที่พ่อของเธอพูดออกไปทำให้ชายคนนั้นไม่พอใจเป็นอย่างมาก พ่อของเธอถูกต่อยเข้าที่มุมปากหนึ่งทีจนเลือดกลบปาก"อย่าทำพ่อหนูนะ" ซึ่งเธอทนดูไม่ได้จริง ๆ จึงวิ่งเข้าไปกอดท่านไว้ แต่เธอกลับถูกชายอีกคนจับแขนแล้วลากออกไปยืนห่าง ๆ"ปล่อยหนูนะ พวกคุณอย่าทำอะไรพ่อหนูนะ" เธอพยายามจะสะบัดแขนออกจากการจับกุมของมือหนาแต่ก็ไม่เป็นผลสุดท้ายเธอก็ทำได้แค่พูดออกไป "กูให้มึงเลือกระหว่างหาเงินมาจ่ายตอนนี้กับตายไปทั้งพ่อทั้งลูก มึงจะเลือกอะไร?"ชายคนที่ต่อยพ่อเธอตวัดสายตามองเธอแวบหนึ่ง แล้วตวัดสายตากลับไปมองหน้าพ่อเธอต่อ น้ำเสียงและสายตาของชายคนนั้นดูน่ากลัวมาก ๆ"ฉันไม่มีเงิน แต่ใช่ว่าฉันจะไม่มีอย่างอื่น.." พ่อของเธอเอ่ยขึ้น เธอได้ยินพ่อตัวเองพูดมาแบบนั้นก็อดทำหน้าสงสัยไม่ได้ นัยน์ตาดำขลับจับจ้องหน้าคนเป็นพ่ออย่างไม่เข้าใจ "มึงหมายความว่าไงไอ้แก่" "ลูกสาว.." พ่อของเธอพูดมาแค่นั้นก็หยุดชะงักไป ก่อนจะเอ่ยออกมาอีกครั้งหลังถูกตะคอกใส่พร้อมกับชี้นิ้วมาทางเธอ "ลูกสาวของฉันนั่นไง" เธอเด็กเกินกว่าจะเข้าใจคำพูดของพ่อว่าหมายถึงอะไรเลยเอ่ยถามไป "หมายความว่าอะไรคะพ่อ" "ไหนดูหน้าลูกแกหน่อยสิ" เธอยังไม

รถลีโรลด์รอยด์คันหรูเคลื่อนตัวไปตามถนนด้วยความเร็ว บรรยากาศภายในรถเงียบเชียบตลอดทางกระทั่งรถเคลื่อนตัวมาจอดยังบ้านพักตากอากาศติดทะเลแห่งหนึ่ง"ทะเล" ยาหยีตาลุกวาวด้วยความตื่นเต้นเมื่อเห็นทะเลเป็นครั้งแรก รีบเปิดประตูลงจากรถวิ่งตรงไปยังชายหาดสีขาว ยืนหลับตา อ้าแขนรับลมอย่างมีความสุขเธอระบายยิ้มออกมาบาง ๆ ที่แท้ชายหนุ่มก็พาเธอมาทะเลนี่เองหากเธอไม่เข้าข้างตัวเองจนเกินไปเขาคงพาเธอมาเที่ยวเนื่องในวันเกิด เขาช่างแสนดีกับเธอเสมอตั้งแต่ปีแรกที่เธอมาอยู่กับเขาจนถึงปีนี้เขาก็ไม่เคยลืมวันเกิดของเธอเลยวันเกิดทุก ๆ ปีเขาจะพาเธอเที่ยว และมีของขวัญให้ตลอดแล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอตกหลุมรักเขาได้อย่างไรกันแม้พยายามหักห้ามใจแล้วก็ตาม"ยาหยีเข้าบ้าน" เสียงร้องเรียกดังขึ้นทำให้ยาหยีค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา เธอสูดกลิ่นอายทะเลเข้าปอดพรืดใหญ่ ก่อนจะรีบวิ่งกลับไปหาชายหนุ่มที่ยืนเรียกเธออยู่หน้าบ้าน"มาแล้วค่า" ใบหน้าเรียวส่งยิ้มแป้นให้คนตัวโตที่ยืนหน้าตึงอยู่ มือเรียวยื่นไปเกาะท่อนแขนแกร่งไว้พลางส่งสายตาเว้าวอนสุดฤทธิ์ "หายโกรธหนูได้แล้วค่ะ"เควิลไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ เขาเพียงก้มมองใบหน้าเรียวที่อยู่ระดับอกเพียงเล็ก