All Chapters of ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวร้ายในยุค 80: Chapter 81 - Chapter 90

131 Chapters

บทที่ 22.4 จุดอ่อน

“150 หยวน และเดือนหน้าคุณต้องไปงานกีฬาโรงเรียนของเด็กๆ ด้วย”หลี่อันเฉิงขบกรามแน่น เรื่องเงินไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา ต่อให้เป็น 1,500 หยวนเขาก็สามารถจ่ายให้เฉินซิ่วลี่ได้อย่างไม่เดือดร้อน แต่สิ่งที่ทำให้เขารู้สึกขัดเคืองในใจก็คือสายตาแห่งผู้ชนะของเธอ“เฉินซิ่วลี่ อย่าให้มันมากไปนักนะ!”คนตัวโตเอื้อมมือไปจับข้อมือเล็ก ออกแรงบีบจนเฉินซิ่วลี่ปวดร้าวไปถึงปลายนิ้ว หัวคิ้วเล็กขมวดมุ่น หมุนข้อมือสลัดแขนออกจากการจับกุมของเขา“คุณหลี่ หากยังใช้กำลังกับฉัน อย่าว่าแต่งานครั้งนี้ที่ฉันจะปฏิเสธ ต่อไปไม่ว่าเรื่องอื่นก็อย่าหวังว่าฉันจะยินยอมร่วมมือ”หลี่อันเฉิงกำมือที่ว่างเปล่าแน่น จดจ้องแววตาแข็งกร้าวของเฉินซิ่วลี่นิ่งแล้วสูดลมหายใจเพื่อควบคุมอารมณ์ตนเอง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเดินไปหยิบเอากระเป๋าเงินของตนเองมาวางตรงหน้าเฉินซิ่วลี่ปัง! “อยากได้เท่าไหร่ก็เอาไป”เฉินซิ่วลี่ช้อนตามองเจ้าของกระเป๋าเงินอย่างไม่พอใจก่อนจะหยิบมาถือเปิดออกนับเงิน เพียงแต่หลังจากนับเงินครบ 150 หยวนแล้ว สายตาก็มองเห็นเงินที่เหลืออยู่อีกหนึ่งปึกในกระเป๋าของเขา มุมปากเล็กยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะรวบเงินทั้งหมดออกมาใส่กระเป๋าตนเอง“เฉินซิ่
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 22.5 จุดอ่อน

พ่อทำร้ายแม่อีกแล้วใช่หรือไม่มือเล็กกำเข้าหากันแน่น เดิมทีตั้งแต่เห็นข้อความของแม่ในใจของเขาก็กังวลไม่น้อยด้วยรู้ดีว่าพ่อไม่ค่อยชอบแม่นัก และคิดจะหย่ากับแม่ตลอดเวลา ในใจจึงกังวลว่าการจากมาของแม่ครั้งนี้อาจเป็นการจากลาไปตลอด เขาไม่เคยตำหนิความคิดของพ่อ เพราะในอดีตแม่เคยทำหลายสิ่งที่ผิดพลาด แต่ตอนนี้ เวลานี้ แม่ของเขาดีที่สุด การได้เห็นพ่อกระทำต่อแม่แบบนี้ในใจของหลี่หมิงพลันเกิดความรู้สึกที่ยากจะอธิบายขึ้นมาหรือเขาควรยินยอมให้พ่อหย่ากับแม่ดีหลี่หมิงเม้มริมฝีปากเล็ก ถึงแม้ในใจจะเกิดคำถามนี้ แต่เขาก็ยังตัดใจยอมรับการสูญเสียแม่ไปไม่ได้ ดังนั้นสิ่งที่สามารถทำได้ก็คือ ปกป้องแม่จากพ่อให้ถึงที่สุด “แม่ไม่อยู่ผมนอนไม่หลับ อาชุนบอกว่าที่นี่มีพยาบาลเฝ้าตลอดเวลา อย่างนั้นแม่กลับบ้านกับผมนะครับ”หลี่หมิงพูดพลางจ้องมองรอยแดงบนข้อมือแม่นิ่ง เฉินซิ่วลี่ใจสั่นสะท้าน เธอรู้สึกอบอุ่นในใจกับความรักความห่วงใยที่ลูกชายคนนี้มอบให้ ทว่าในขณะเดียวกันก็รู้สึกเจ็บปวดและไม่ต้องการให้เด็กชายเกิดภาพจำว่าพ่อของเขาทำร้ายแม่ จนกลายเป็นปมลึกในใจไปตลอดชีวิต“พ่อของลูกไม่สบายแม่จะกลับบ้านได้ยังไง”“แต่...”“ทั้งหมดต้
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 23.1 สามีย่อมต้องปกป้องภรรยา

“อย่างนั้นเรื่องความสัมพันธ์ลึกซึ้งของเธอกับลูกชายฉันเมื่อคืน จะจัดการยังไง”เฉินซิ่วลี่ขมวดคิ้วเรียว แม้หม่าอิงหงจะเป็นคนไร้ยางอาย แต่เรื่องเช่นนี้อีกฝ่ายย่อมไม่พูดขึ้นลอยๆ เฉินซิ่วลี่หันมาบอกให้หลี่หมิงกลับขึ้นไปอ่านหนังสือบนห้องแล้วเดินไปนั่งตรงข้ามอีกฝ่ายด้วยสีหน้าวิตกกังวล ในใจได้แต่หวังว่าเรื่องคงไม่เป็นอย่างที่เธอคิด“คุณหม่า คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”“ก็จะหมายความว่ายังไงล่ะ เมื่อคืนพี่ใหญ่ของฉันนอนโรงพยาบาล แต่เธอกลับลักลอบมีความสัมพันธ์กับพี่ชายรองของฉันทั้งคืน ไร้ยางอายจริงๆ หากเรื่องนี้พี่ใหญ่รู้เข้าจะเกิดอะไรขึ้นคิดบ้างหรือไม่ หรือว่าร่านจนไม่ได้คิด”หลี่อันอันได้ทีจึงเอ่ยด่าคนอย่างรุนแรง หม่าอิงหงที่นั่งข้างๆ ไม่เพียงไม่ห้ามปรามยังยกมุมปากขึ้นเย้ยหยันอีกฝ่าย หกปีที่ผ่านมาเฉินซิ่วลี่คิดปีนขึ้นเตียงลูกชายของเธอมาตลอด แต่เพราะมีหม่าอิงหงที่คอยทั้งกีดทั้งกัน หลี่อันเผยจึงรอดมือหญิงไร้ยางอายผู้นี้มาได้ทว่าตอนนี้เฉินซิ่วลี่เป็นดังแหล่งผลิตเงิน ไม่เพียงมีบ้านหลังใหญ่ หลี่อันเฉิงก็ยังไม่ตายในฐานะสามีของนาง บิดาของเด็กแฝดเขาย่อมต้องส่งเงินให้คนเป็นภรรยาใช้สอยไม่ขาดมือ ดังนั
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 23.2 สามีย่อมต้องปกป้องภรรยา

“พี่ใหญ่ พี่กล้าข่มขู่พวกเราเหรอ ฉันกับพี่รองเป็นน้องของพี่นะ”มุมปากของหลี่อันเฉิงยกขึ้นเย้ยหยัน จดจ้องหญิงสาวตรงหน้าอย่างดูแคลน“อาเผยเป็นน้องฉันเรื่องนั้นไม่ผิด แต่เธอ... ไม่ใช่!” ใบหน้าของหลี่อันอันพลันซีดเผือดสองขาอ่อนแรงทรุดลงนั่งข้างคนเป็นแม่อีกครั้ง เรื่องน่าอับอายนี้ตัวเธอรับรู้โดยบังเอิญ แล้วหลี่อันเฉิงที่กลับบ้านเพียงปีละ 2 ครั้งจะรู้ได้อย่างไร แน่นอนว่าต้องเป็นฝีมือของเฉินซิ่วลี่อย่างไม่ต้องสงสัย“พี่ใหญ่พี่พูดเรื่องอะไร ฉันเป็นน้องของพี่ เฉินซิ่วลี่! แกใส่ความฉันกับแม่ใช่หรือไม่ พี่ใหญ่พี่อย่าไปฟังสตรีหน้าหนาคนนี้นะคะ”“ใส่ความหรือไม่เธอถามแม่เธอก็รู้เอง”หลี่อันเฉิงย่อมไม่ยินยอมให้ใครมาตราหน้าด่าทอคนในอ้อมแขนของเขาง่ายๆ จึงเอ่ยปากออกตัวด้วยตนเอง หม่าอิงหงใบหน้าซีดเผือดก้มหน้าหลบสายตาของทุกคนอย่างอับอายต่ออดีตของตนเอง“หม่าอิงหง! ต่อไปอย่าได้เอานิสัยของเธอมายัดเยียดให้ภรรยาของฉัน และหากครั้งหน้าพวกเธอยังกล้าทำให้ลี่ลี่ลำบากใจ ก็ให้อาเผยเตรียมโลงศพคู่ไว้ได้เลย!”สิ้นคำข่มขู่ของหลี่อันเฉิง สองแม่ลูกก็ไม่แม้แต่จะเสียเวลาต่อรองต่างเร่งลุกลากแขนกันวิ่งจากไปในทันทีเมื่อไร้คนน
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 23.3 สามีย่อมต้องปกป้องภรรยา

ในช่วงเย็นหวังรั่วซีกลับมาจากโรงเรียนด้วยอาการเซื่องซึม ในดวงตากลมแดงก่ำด้วยความเศร้าหมอง ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นเปล่งประกายยินดี เมื่อเห็นว่ามีรถยนต์จอดอยู่ที่ข้างบ้าน“พี่ลี่ อาหมิง อาชุน พวกเขากลับมาแล้ว!”หวังรั่วซีเอ่ยเสียงสั่นเครือพร้อมกับรีบเปิดประตูรั้ววิ่งเข้าบ้าน เฉินซิ่วลี่วางเข็มปักผ้าลงแล้วเดินออกมารับคน เกิดอะไรขึ้นทำไมหวังรั่วซีจึงได้มีท่าทางราวกับหวาดกลัวบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้“พี่ลี่ พี่กลับมาแล้ว!”ทันทีที่เห็นคนหวังรั่วซีก็โผเข้าโอบกอดอีกฝ่ายแน่น น้ำตาที่พยายามอดกลั้นมาทั้งวันไหลอาบแก้มจนตัวสั่น หลี่อันเฉิงเดินลงจากชั้นบนมาเห็นภาพนี้ก็ขมวดคิ้วหนา หางตาเหลือบมองเห็นคนคุ้นตายืนอยู่ที่นอกบ้าน“ฉันจะออกไปข้างนอก”เฉินซิ่วลี่ตอนนี้ตกใจกับอาการของหวังรั่วซีย่อมไม่สนใจคนที่เดินออกจากบ้านไป เธอประคองเด็กสาวมานั่งที่เก้าอี้บุนวม โอบกอดเธอเอาไว้แล้วลูบแผ่นหลังเบาๆ พร้อมกับเอ่ยถามเสียงอ่อนโยน“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงได้ร้องไห้หนักขนาดนี้”เด็กสาวไม่เอ่ยตอบแต่กลับร้องไห้หนักมากกว่าเดิม คิ้วเรียวของเฉินซิ่วลี่ขมวดเข้าหากันแน่น หรือว่าเรื่องที่หม่าอิงหงมาหาเรื่องวันนี้จะเป็นความจริง ห
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 23.4 สามีย่อมต้องปกป้องภรรยา

เป็นเธอที่ปกป้องรั่วซีได้ไม่ดี เป็นเธอที่ประมาทเลินเล่อแม้เห็นเพียงแผ่นหลังแต่หลี่อันเฉิงก็รับรู้ได้ว่าเฉินซิ่วลี่กำลังร้องไห้ มือหนากำแน่น เป็นเพราะคนพวกนั้นเฉินซิ่วลี่จึงได้หลั่งน้ำตา ดวงตาคมจดจ้องไหล่บางที่สั่นไหวน้อยๆ ด้วยหัวใจที่บีบรัด คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันนึกถึงกลยุทธ์ทางทหารมากมายที่เขาฝึกฝนศึกษามา เพียงแต่ให้คิดอย่างไรก็ไร้วิธีการที่จะปลอบโยนคนตรงหน้า“ฉันจะไปจัดการพวกมันให้เอง!”เฉินซิ่วลี่เม้มริมฝีปากบางถึงแม้ว่าเธอจะต้องการจัดการคนพวกนั้น เพื่อแก้แค้นให้หวังรั่วซี แต่ตัวเธอที่เป็นเพียงหญิงสาวธรรมดาคนหนึ่งจะเอาอะไรไปตอบโต้คนต่ำช้าเหล่านั้น ทว่าหลี่อันเฉิงนั้นไม่เหมือนกัน เขาไม่เพียงมีกำลังแต่ยังมีอำนาจ ขอเพียงเขายินดีออกหน้า เธอมั่นใจว่าคนต่ำช้าพวกนั้นย่อมไม่อาจต่อกรกับเขามือบางยกขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้ม สูดลมหายใจกลืนก้อนสะอื้นแล้วหันมาเอ่ยเสียงแผ่วเบาขอบคุณหลี่อันเฉิง“ขอบคุณค่ะ”หลี่อันเฉิงจดจ้องคนตรงหน้าด้วยความสงสัยทั้งที่เขาอาสาจัดการคนเลวพวกนั้นให้แล้วแต่ในแววตาเรียวของเฉินซิ่วลี่เหตุใดจึงยังไม่คลายความกังวลอีก หรือว่าเธอไม่เชื่อใจเขา ไม่เชื่อว่าเขาจะจัดการคนพวกนั้นได
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 23.5 สามีย่อมต้องปกป้องภรรยา

เมื่อถึงกำหนดการวันงานเลี้ยงที่คุณนายหลง ภรรยาท่านนายพลเอ่ยชวนเอาไว้มาถึง หลี่อันเฉิงก็พาเฉินซิ่วลี่และเด็กๆ รวมถึงหวังรั่วซีออกจากบ้านตั้งแต่เช้า เขาจอดรถที่หลังร้านเสริมสวยร้านหนึ่ง เมื่อเขาลงจากรถก็มีหญิงสาววัยประมาณ 30 ต้นๆ เดินออกมาจากประตูหลังร้านเอ่ยต้อนรับเขาด้วยท่าทางสนิทสนม“คุณหลี่ ในที่สุดคุณก็มาแล้ว”แขนเรียวสอดเข้ากอดต้นแขนแกร่งอิงแอบแนบชิดอย่างคุ้นเคย เฉินซิ่วลี่ที่ลงมาจากรถมองดูความสนิทสนมนี้แล้วในใจก็เกิดความรู้สึกขุ่นเคืองอย่างไร้เหตุผลบุรุษอยู่นอกบ้านก็เป็นของคนอื่น คำพูดนี้ดูแล้วจะไม่เกินจริงไปนัก แม้แต่คนอย่างหลี่อันเฉิงก็ไม่ยกเว้น“ปล่อย!”จ้าวเถียนซีถูกน้ำเสียงเข้มเอ่ยปรามพร้อมส่งสายตาดุจดจ้องก็รีบปล่อยมือของตนเองแล้วยิ้มแห้งในทันที บุรุษผู้นี้ด้านชาหรือยังไงกันเธอยั่วยวนกี่ครั้งก็ล้วนไร้ประโยชน์“ลี่ลี่ มานี่”น้ำเสียงเรียกขานอ่อนโยน แตกต่างจากเมื่อครู่ราวคนละคนทำให้จ้าวเถียนซีอดมองไปยังหญิงสาวที่ลงจากรถมาพร้อมกับเด็กๆ อีก 3 คนไม่ได้“นี่คือลี่ลี่ภรรยาของฉัน และลูกๆ ของเรา”“โอ้ว! ที่แท้คุณก็มีภรรยาสวยขนาดนี้นี่เองมิน่าเล่าฉันยั่วยวนยังไงก็ไม่สนใจ”คำพูดของจ้า
last updateLast Updated : 2025-02-26
Read more

บทที่ 24.1 ลบหลู่ภรรยาฉันก็คือท้าทายฉัน

“แต่หากจำเป็นต้องมีเรื่องก็ไม่เป็นไร อย่าทำให้ตัวเองเจ็บตัวก็พอ”เฉินซิ่วลี่ขมวดคิ้วเล็กน้อยกับประโยคนี้ของเขา แต่ไม่ทันถามขยายความก็ถูกคนไล่ลงจากรถเสียก่อน“ใกล้ได้เวลางานเริ่มแล้วรีบลงรถ”หลี่อันเฉิงบอกพร้อมกับหันไปเปิดประตูรถด้านข้างของตนเองหัวคิ้วของเขาขมวดเล็กน้อยเมื่อหญิงสาวในรถไม่ยอมลงมาสุดท้ายเมื่อรั้งรอไม่ไหวก็จึงจำใจเดินไปเปิดประตูรถให้เธอ“ทำไมไม่ลงรถ!”“รอคุณไงคะ”เสียงนุ่มตอบกลับพร้อมรอยยิ้มหวาน ดวงตาคมพลันหยุดนิ่งจ้องมองเธออย่างตะลึงงัน จนกระทั่งมือเรียววางทาบลงบนต้นแขนแกร่งสติที่เลือนหายไปชั่วครู่จึงหวนคืนกลับมาเรื่องที่หลี่อันเฉิงพาหญิงสาวแปลกหน้ามาร่วมงานสร้างความแตกตื่นให้คนในงานไม่น้อย เป็นที่รู้กันว่าทุกครั้งที่เขาออกงานมักจะให้เจ้าของร้านเสริมสวยจ้าวเถียนซีเพื่อนสมัยเรียนของเขามาเป็นคู่ควงเสมอ ครั้งนี้เกิดอะไรขึ้นกันจึงได้เปลี่ยนคู่ควงที่สำคัญหญิงสาวที่มาในคืนนี้เป็นใครกัน“นายพันหลี่เชิญด้านนี้ค่ะ ส่วนคุณ...”พนักงานต้อนรับเอ่ยถามสถานะของเฉินซิ่วลี่ เธอช้อนตาใสเปล่งประกายเขาด้วยท่าทางเขินอายเล็กน้อย กิริยาที่ไม่คุ้นเคยนี้แม้รู้ว่าเฉินซิ่วลี่เสแสร้งแต่หลี่อันเฉิง
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

บทที่ 24.2 ลบหลู่ภรรยาฉันก็คือท้าทายฉัน

“มีเรื่องอะไรให้ฉันต้องตามเก็บกวาดหรือไม่”หลี่อันเฉิงเอ่ยถามในทันทีที่ก้าวขึ้นมาบนรถ เฉินซิ่วลี่ตวัดมองค้อนคิดว่าเหตุผลที่เขาออกจากงานมาช้าคงเป็นเพราะเรื่องที่เธอกับคุณนายหลงได้ยินจากปากของชุนหนี่ว์และลู่อินอย่างแน่นอน“เรื่องน่ะมีค่ะ แต่ไม่ต้องตามเก็บกวาด”มุมปากของหลี่อันเฉิงยกขึ้นยิ้มเล็กน้อยเมื่อนึกถึงวีรกรรมที่ภรรยาสาวเพิ่งก่อขึ้น“คุณนายหลงเป็นอดีตสายลับมือหนึ่งของกองทัพ ทั้งประวัติและตัวตนถูกลบออกจากสารบบทั้งหมด เรื่องที่คุณนายฟังภาษาต่างประเทศได้ด้วยก็เช่นกัน”“ฉันทราบค่ะ รับรองว่าจะไม่บอกใครเรื่องนี้”“ฉันไม่ได้จะบอกเธอเรื่องนี้ ที่ฉันจะบอกก็คือ คุณนายชอบเธอมากอยากได้เธอมาเป็นคู่หูสืบราชการ”เฉินซิ่วลี่ได้ยินคำของหลี่อันเฉิงก็ตื่นตกใจจนหน้าซีดหันไปสบตาเขาด้วยความหวาดหวั่น อะไรคือคู่หูสืบราชการเธอเพียงอยากเปิดร้านขายบะหมี่และใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเท่านั้นหลี่อันเฉิงหันมามองคนที่หน้าซีดแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ใช้มือจับปลายคางเล็กแล้วโน้มลงกระซิบข้างหู“แต่ฉันปฏิเสธไปแล้ว บอกว่าเธอไม่ถนัดสืบราชการ ถนัดสืบ...”พูดจบคนเจ้าเล่ห์ก็กดริมฝีปากลงบนลำคอระหง ทิ้งริ้วแดงช้ำไว้บนผิวขาวเป็นหลักฐานค
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more

บทที่ 24.3 ลบหลู่ภรรยาฉันก็คือท้าทายฉัน

“ฉันเห็นว่าคุณหลับก็เลย...”“ครั้งหน้าอย่าทำแบบนี้อีก”หลี่อันเฉิงนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่หากเขาเผลอทำอะไรรุนแรงจนเกินแก้ไขขึ้นมาจะทำอย่างไร เฉินซิ่วลี่พยักหน้ารับคำ เธอรู้ดีว่าชีวิตของเขาต้องระวังตัวอยู่เสมอดังนั้นจึงไม่ได้โกรธเคืองการกระทำเมื่อครู่ของเขา“ดึกแล้วไปปลุกเด็กๆ กลับบ้านกันเถอะ”“ค่ะ”เนื่องจากในห้องนอนรับรองไม่ได้มีเพียงหลี่หมิงและหลี่ชุน แต่ยังมีหวังรั่วซีนอนพักอยู่ด้วย ดังนั้นหลี่อันเฉิงจึงเลือกที่จะยืนรออยู่หน้าประตูห้อง จนกระทั่งหวังรั่วซีเดินออกมาเขาจึงเดินเข้าไปอุ้มเด็กชายสองคนที่หลับสนิทอยู่บนเตียง“ให้ฉันช่วยอุ้มอาชุนไหมคะ เขาตัวเบากว่าอาหมิงเล็กน้อย”“ไม่เป็นไร คุณคอยเปิดประตูให้ผมก็พอ”เด็กๆ เริ่มโตกันแล้ว เฉินซิ่วลี่ตัวเล็กบอบบางเพียงแค่นั้นจะอุ้มพวกเขาไหวได้ยังไง เมื่อมาถึงรถหวังรั่วซีนั่งตรงตำแหน่งกลางเบาะหลัง สองแขนโอบเด็กชายที่หลับใหลจับศีรษะเล็กของพวกเขาอิงแอบไหล่บางเอาไว้อย่างทะนุถนอมห่วงใย ราวกับคนทั้งคู่คือน้องชายร่วมสายเลือดจริงๆ หลี่อันเฉิงยกยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจแล้วติดเครื่องยนต์ขับรถมุ่งสู่หมู่บ้านต้าหยาง.........................................
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
PREV
1
...
7891011
...
14
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status