Semua Bab The Zillionaire's Abandoned Wife: Bab 61 - Bab 70

Namula sa hiya si Trixie at dali-daling hinila pabalik ang kanyang kwelyong nahila ni Yanyan. Ang yaya naman ng bata na nasa tabi niya ay halatang nahihiya rin sa nangyari Buti na lang at walang ibang tao sa paligid, kung hindi ay mas nakakahiya pa iyon. Nagmadali ang yaya na tulungang ayusin ang suot ni Trixie. Kadalasan ay conservative si Trixie pagdating sa pananamit, at ni minsan ay hindi pa siya nagpakita ng ganoon sa harap ng ibang lalaki, lalo na at kaibigan pa ni Sebastian si Helios. Lalo lamang siyang naasiwa sa lalaki hindi naman ito sinasadyang gawin. Nang matapos niyang ayusin ang kanyang damit, halata pa rin sa kanya ang pagkailang. Kaya't nagpaalam na Trixie sa mga ito. "May kailangan pa akong puntahan. Mauuna na ako." "Alright. I didn't mean to…” biglang natigak si Helios sa pagsasalita at napatingin sa parteng nahubaran kay Trixie, tapos ay biglang tumikhim at nagpatuloy. "I apologize. Hindi ko akalaing ganoon ang gagawin ni Dayanica." Alam din ni Yan

Kinaumagahan, ganoon pa rin ang ayos ni Trixie at Sebastian ayon sa inakala ng babae na panaginip niya kagabi. Sa kadahilanang ito pala ang kaniyang reyalidad, at ngayon na lang niya ulit ito natamdaman mula kay Sebastian, yayakap na sana siya pabalik sa lalaki nang biglang siyang may mapagtanto. Ang sayang nararamdaman ni Trixie sa kaniyang puso ay bigla ring nawala nang may maisip. Paano kung napagkamalan lang siya ni Sebastian na ang katabi niya ngayon ay si Wendy? Bago siya nakatulog, tandang-tanda niya na sa kabilang dulo siya ng kama pumwesto. Iniisip na kahit mahiga si Sebastian sa tabi niya, magkakaroon pa rin ng espasyo sa pagitan nila para hindi sila magkadikit.Ibig sabihin, malabong si Trixie mismo ang gumapang papunta sa bisig ni Sebastian habang tulog siya.Maliban na lang kung......maliban na lang kung nakasanayan na ni Sebastian na matulog na may kayakap. Gaya na lang ng kung paano niya yakapin si Wendy sa mga panahong hindi na sila magkatabing natutulog noon. Th

Kinabukasan ay may pasok pa si Xyza sa paaralan, kaya pagkatapos nilang maghapunan ay umalis na sina Trixie at Xyza sa villa ng mga Salvador. Pagdating nila sa bahay ni Seb, masayang bumaba ng sasakyan si Xyza at tumakbo papasok ng bahay. Samantalang nanatili naman si Trixie sa loob ng sasakyan at nagpaalam na sa anak. "Maligo ka na at magpahinga ka nang maaga. May kailangan pang gawin si Mommy kaya hindi na ako aakyat." Nanigas ang ngiti ni Xyza. "Po? But Mommy!" Bumalik ito sa sasakyan, sumilip sa gilid ng bintana at nagtatakang nagtanong, "Mommy, busy ka na naman po ba?" Kalmado namang sagot ni Trixie, "Oo. Mag-aral kang mabuti ha? Tawagan mo lang ako kung may kailangan ka." Hindi natuwa si Xyza doon, pero sa huli ay tumiklop na lang ang mga labi nito at sumagot ng malamig, "Alright po." Sanay na si Xyza na hindi nakakauwi si Sebastian kapag abala ito sa trabaho. Ngayon, inakala niyang ganoon na rin si Trixie, palaging wala sa bahay dahil sa trabaho. Lumabas na

Napangiti si Trixie sa sinabi ni Helios. Hindi niya alam kung bakit, pero may kung anong ginhawa siyang naramdaman sa mga salitang iyon, na parang hindi na niya kailangang magduda pa. “Siguro nga,” sagot ni Trixie. Nagtagal pa sila sa lilim ng puno, kapwa tahimik habang pinagmamasdan ang tanawin sa ibaba. Hindi man direktang sinabi ni Helios, ramdam ni Trixie ang pag-aalalang bumabalot dito, na para bang gusto siyang protektahan ng lalaki, pero hindi nito alam kung paano. Ilang minuto pa ang lumipas bago muling nagsalita si Helios. “Come on,” aniya, tinapik nang marahan ang balikat ni Trixie. “I’ll drive you home.” Nagdalawang-isip si Trixie. “Okay lang, ano ka ba?” Pero umiling si Helios. “I insist.” At sa tono ng boses nito, malamig ngunit may bahagyang lambing, napagtanto ni Trixie na wala siyang laban. Nngunit ngumiti si Trixie at umiling. “I appreciate it, pero kaya ko namang umuwi mag-isa,” aniya sa mahinahong tono. “Trixie…” May bahagyang kunot sa noo ni

Nakita ni Ysabel kung paano biglang naningkit ang mga mata ni Helios, halatang ayaw nitong umusisa pa siya. "Ysabel," babala ni Helios, malamig ang boses. Ngunit nagkibit-balikat lang si Ysabel at itinuloy ang pagtatanong kay Yanyan. “Tatlong beses po!” sagot ni Yanyan, halos ikatuwa pa na may naaalala siyang malinaw. “Hmm... anong pangalan ni Ate Ganda mo?” tanong pa ni Ysabel, kunwari'y kaswal lamang na nagtatanong sa bata. Saglit na napatigil si Yanyan, halatang nag-iisip. Tumingin siya kay Helios na tila humihingi ng sagot. “Tito, ano po nga ulit pangalan ni Ate Ganda?” tanong niya, may ngiti sa inosenteng mukha. Ilang segundo ring tinitigan ni Helios si Yanyan bago siya sumagot. “The next time you see her, you should ask her yourself.” aniya sa malamig ngunit mahinahong tono. Natahimik si Ysabel, pero bakas sa mukha nito ang interes. Samantalang si Yanyan, masiglang tumango na para bang nasasabik sa ideyang makilala nang lubos ang babaeng nakasama nila kaninang t