บททั้งหมดของ The Billionaire's Bargain: บทที่ 1 - บทที่ 10

TUMIGIL AKO sa paglalakad nang tumigil din si Adrianna. Mukhang nandito na kami sa labas ng office ni Sir Alex. Hinarap niya ako. "Dito 'yong office ni Sir Alex, katok ka na lang kapag. Hindi na kita mahihintay kasi magtatanggal pa ako ng mga patay na dahon sa garden" mahabang saad nito saka naglakad paalis nang hindi hinihintay ang sagot ko. Nang tuluyan na siyang makaalis ay humarap na ako sa pinto. Bigla akong kinabahan. 'Andito ka na, Tatiana. Lakasan mo ang loob mo' Huminga muna ako nang malalim saka kumatok ng tatlong beses sa pinto. Nang wala akong marinig na sagot ay dahan-dahan ko na lang na binuksan ang pinto saka sumilip sa loob. Napalunok ako nang makita ko ang likod ng isang lalaki, may kausap ata ito sa cellphone. Mag-isa lang siya sa loob. Sa tindig niya pa lang alam kong bata pa ito, akala ko kasi kanina ay matanda na ito. Dahan-dahang akong pumasok saka isinara ang pinto. Tahimik lang akong nakatayo habang hinihintay na matapos si Sir Alex sa pagsasalita. Haban

SA GITNA NG maliwanag na gabi ay napilitan akong bumangon dahil sa uhaw na nararamdaman ko. Madilim sa buong kwarto pero may liwanag ng buwan na pumapasok mula sa bintana ng aming kwarto.Maingat akong bumangon para hindi ko magising si Adrianna sa taas ng double deck. Tahimik akong naglakad patungo sa pinto nang may nagsalita sa likod ko. "Saan ka pupunta, Tatiana?" mahinang tanong ni Adrianna. 'Natulog ba ito o hindi?'Ang bilis niyang magising kahit kaunting galaw lang. Kamot-kamot ko ang ulo ko nang humarap ako sa higaan."Punta lang ako sa kusina, nauuhaw na kasi ako" inaantok na sagot ko.Ilang minuto akong naghintay sa sagot niya pero wala akong nakuha kundi ang malalim niyang paghinga. Kumunot ang noo ko doon. Nakatulog agad si Adrianna? Ang bilis naman! Ipinagsawalang bahala ko na lang iyon saka lumabas ng kwarto. Dahan-dahang lang ako sa paglalakad dahil baka magising ko ang mga kasamahan kong natutulog. Kumurap-kurap muna ako para masanay ang mata ko sa ilaw ng kusina n

WALA KANG IBANG MARIRINIG sa loob ng office ni sir Alex kundi ang hagikhik ng anak ni sir Alex na si Theo. Naglalaro kasi ito ng baril-barilan habang nasa kandungan ko. Kalaro naman nito ang isa sa kaibigan ni sir Alex na nagngangalang Clint. 'Parang nakita ko na ang dalawang bisita ni sir Alex' Nakaupo ako ngayon sa pang-isahang upuan tapos si sir Alex ay nakikipag-usap nang masinsinan malapit sa table niya kasama ang isa pa niyang kaibigan. Tinitigan ko naman ang mukha ng lalaking nasa harapan ko at pilit na inaalala kung saan ko siya nakita pero sumasakit lang ang ulo ko. 'In fairness naman, gwapo silang tatlo pero mas nangingibabaw para sa akin ang kagwapuhan ni sir Alex' Sa hitsura nila mukhang wala lang sa kanila ang nangyari kanina pero ako, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. Naghalo ata ang pagiging curios at hiya ko ngayon. "Let's go, Clint" saad ng isang kaibigan ni sir Alex. Nginitian naman niya ako pero hindi ko magawang suklian 'yon. Sinundan ko nang tingi

LAHAT KAMI AY napatingin sa itaas na parte ng hagdanan kung saan nakatayo si sir Alex. Kunot noo itong nakatingin sa amin dito sa baba. Bumaba ito saka lumapit sa pwesto ko. "Why are you crying, buddy?" marahang tanong ni sir Alex kay Theo na humihikbi pa rin. Napatingin ako kay Ma'am Valerie. Kung kanina ay puro ngisi ang nakarehistro sa mukha niya, ngayon ay napalitan na iyon ng takot. "Why don't you ask that stupid b*tch" ako na ang sumagot dahil umiiyak pa rin si Theo. Galit namang tumingin si Ma'am Valerie nang dahil sa itinawag ko sa kanya. Hindi na ata nagsawa 'tong babae na 'to na magalit. "What did you do, Valerie?" mariing tanong ni sir Alex na ngayon ay nakatingin na kay Ma'am Valerie. Tinaas niya ang braso niya, "Your son bit me so pinagalitan ko lang siya pero hindi ko naman aasahan na iiyak 'yan" 'Sinong bata ang hindi iiyak kung pinagalitan ito?' I scoffed. Galing namang magpalusot ng babaeng 'to. Magpaturo nga ako sa kanya sa susunod. May bakas nga ng kagat sa

The warm aroma of fresh bread and brewing coffee filled the kitchen as I stepped inside, rubbing the sleep from my eyes. Hindi ko alam kung anong oras na ako nakatulog kagabi. Nakita ko si Adrianna nakatayo malapit sa stove, may niluluto ata siya. This is new, ngayon ko lang siya nakitang nagluluto. Kadalasan kasi ay nasa garden siya. Mukha pang busy ang babae dahil hindi niya manlang napansin na papalapit na ako sa kanya. Dahil medyo inaantok pa ako ay napagpasyahan kong uminom ng kape. Just as I reached for a mug from the shelf, Adrianna spoke without looking up. “Bakit ang tagal mong pumasok sa kwarto kagabi?” I froze. Akala ko hindi niya ako napansin na pumasok pero ang talagang nagpatigil sa akin ay ang tanong niya. My breath hitched for a second. Gising ba siya nang pumasok ako sa kwarto namin kagabi? Lagi naman siyang tulog kapag papasok na ako sa kwarto namin a. My heart pounded against my ribs. Images from the night before flashed in my mind—the soft whispers, ang