All Chapters of หลี่หลินเฟย: Chapter 31 - Chapter 40

56 Chapters

ตอนที่31

วันรุ่งขึ้นข่าวการสู่ขอลูกสะใภ้ของปาอ๋องอู๋หยางไท่ และพระชายาซือเซียน ที่ทรงเสด็จมาเป็นผู้ใหญ่สู่ขอหลานสาวท่านราชครูหนานเล่อผิงให้บุตรชายด้วยตนเองก็แพร่สะพัดไปทั่วทั้งเมืองหลวง เพราะสินสอดทองหมั้นที่ขนมาในวันนี้ว่ากันว่ายาวเกือบหนึ่งลี้ ชาวเมืองต่างตั้งตารองานมงคลที่คาดว่าจะต้องยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งปีของยอดบุรุษแห่งแคว้น ข่าวนี้ทำให้บรรดาคุณหนูทั้งหลายพากันซับน้ำตากันระงมไม่เว้นแม้กระทั่ง จวนเสนาบดีตระกูลอัน "กรี้ดดดดดข้าไม่ยอม ข้าไม่ยอม ท่านพ่อท่านแม่ท่านต้องช่วยลูกนะเจ้าคะ ท่านต้องช่วยลูก หากข้าไม่ได้แต่งเข้าจวนแม่ทัพข้าจะไม่แต่งให้ใครเด็ดขาด ฮือ ฮือ "เสียงกรีดร้อง คร่ำครวญของคุณหนูใหญ่จวนเสนาบดีหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองหลวงที่ดังขึ้นทำให้บรรดาบ่าวไพร่ต่างหวาดกลัวจนหัวหด ใครในจวนแห่งนี้มีใครบ้างไม่รู้ฤทธิ์เดชของคุณหนูใหญ่ อันชุนลี่ ว่านางนั้นโมโหร้ายแค่ไหนข่าวลือที่ว่านางงดงามอ่อนหวานบริสุทธิ์ดุจดั่งน้ำค้างนั้นใช้ได้กับภายนอกจวนเท่านั้น "ลี่เอ๋อลูกรักเจ้าสงบจิตสงบใจก่อนเถิด อย่างไรพ่อเจ้าต้องหาทางให้เจ้าแต่งเข้าจวนท่านแม่ทัพอย่างแน่นอน ใช่ไหมเจ้าคะท่านพี่"เสียงฮูหยินที่เอ่ยขึ้นอย
last updateLast Updated : 2025-02-24
Read more

ตอนที่32

ร่างใหญ่ที่ก้าวมาหาร่างบอบบางอย่างช้าๆนั้นดูคล้ายพยัคฆ์ที่จ้องจะตะครุบเหยื่อตัวน้อย จนร่างบางได้แต่ปลงกับคนตรงหน้านัก"ท่านแม่ทัพขอรับ องค์รัชทายาทมาขอพบขอรับ" ร่างหนาถึงกับชะงักเท้ากลอกตามองบนอย่างหมดอาลัยนัก แล้วก็เช่นเดิมที่คนไร้มารยาทไม่ต้องรอให้เขานั้นอนุญาต เดินยิ้มด้วยใบหน้าสาแก่ใจนักเพราะพระองค์พึ่งพบกับหลานเอ๋อตรงหน้าจวนจึงรีบจ้ำมาที่นี่"ถวายพระพรองค์รัชทายาทเพคะ" โฉมงามที่พระองค์ไม่เจอเสียนานนั้นยังคงงดงามดังเดิม แต่ดูสดใสขึ้นจากเดิมมากนักคงเพราะกำลังจะมีงานมงคลกระมัง ส่วนเจ้าตัวร้ายกาจนั่นกำลังมองมายังพระองค์อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ เหอะ ทำเป็นสงบเยือกเย็นที่แท้ก็หื่นหลบในอย่านึกนะว่าพระองค์ไม่รู้ว่าคิดจะทำอะไร ฝันไปเถอะขอเอาคืนเล็กๆ น้อยๆ แล้วกัน"สวัสดีน้องชายที่รักยิ่ง เจ้าไม่สบายหรือเปล่าทำไมหน้าตาถึงดูไม่ได้ขนาดนั้น" "มีอะไรก็รีบๆ พูดมาดีกว่า" วันนี้เป็นวันอะไรกันนะทำไมถึงมีตัวร้ายกาจมาเยือนพร้อมกันอย่างนี้ ไม่คิดปล่อยให้เขามีเวลาส่วนตัวกับคนรักบ้างเลยหรือไง"โอ้! เจ้าไม่เจอข้าเสียตั้งนานไม่คิดถึงกันแล้วยังไร้ไมตรีกับข้าอีก ช่างเจ็บปวดใจนัก เฟยเอ๋อ ช่วยกอดปลอบพี่ชา
last updateLast Updated : 2025-02-24
Read more

ตอนที่33

ในวังหลวงตอนนี้ต่างมีบรรดาคุณหนูและฮูหยินตระกูลสูงต่างๆ เดินโอ้อวดความมั่งคั่งของตน บ้างก็แนะนำยกยอปอปั้นบุตรของตนเพื่อให้ได้คู่ครองที่คู่ควร และดูเหมือนจะมีสตรีนางหนึ่งที่ถูกจับตามองจากบรรดาฮูหยินจวนต่างๆ เพื่อทาบทามให้บุตรชายตนและบรรดาชายหนุ่มนั้นต่างให้ความสนใจเป็นพิเศษ สตรีที่ดูงดงามอ่อนหวานร่างบอบบางดูน่าทะนุถนอมในชุดสวยราคาแพงสีชมพูกลีบบัวที่ขับให้โฉมงามดูน่ารักสดใสยิ่งขึ้นใบหน้าอ่อนหวานยกยิ้มสวยหวานหว่านเสน่ห์ให้ทุกคนอย่างไม่ถือตัวและดูมีไมตรีจิตทำให้ได้รับคำชื่นชมจนยิ้มแก้มแทบปริคุณหนูใหญ่อันชุนลี่ หญิงงามอันดับหนึ่ง ที่กำลังเยื้องย่างอย่างเฉิดฉายเป็นที่ชื่นชมของทุกคนอยู่ในตอนนี้ จนกระทั่งรถม้าจากจวนตระกูลหนานมาจอดลงมีขุนนาง บรรดาฮูหยินและคุณหนูคุณชายต่างๆ ที่ล้วนรอคอยที่จะดูโฉมหน้าสตรีที่กอบกุมหัวใจซื่อจื่อที่พ่วงด้วยตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นจนมีข่าวว่าจะมีพิธีมงคลเกิดขึ้นในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้านี้หนึ่งในนั้นที่ให้ความสนใจยิ่งกว่าผู้ใดคือคุณหนูอันชุนลี่ที่ถึงกับกำมือแน่นรู้สึกเกลียดชังทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้าของอีกฝ่าย ผู้ที่ก้าวลงมาจากรถม้าคนแรกก็คือท่านราชครูหนานเล่อผิงท
last updateLast Updated : 2025-02-24
Read more

ตอนที่34

เมื่อทุกคนเอ่ยถวายพระพรขึ้นอย่างเต็มพิธีการเสร็จแล้วก็ได้รับอนุญาตให้นั่งลงได้ ตามด้วยการถวายคำอวยพรและมอบของขวัญให้แก่ฮองเฮาโดยมีฮ่องเต้เป็นผู้ประทานคำอวยพรและมอบของขวัญเป็นการเปิดพิธีตามด้วยผู้ที่มีศักดิ์ไล่ลำดับลงมาจนถึงบรรดาเหล่าขุนนางเมื่อเสร็จสิ้น ก็เปิดการแสดงโดยมีนางรำที่แต่งกายงดงามรูปร่างสะโอดสะองร่ายรำด้วยท่วงท่าพลิ้วไหวและเครื่องดนตรีที่บรรเลงเพลงแว่วหวาน อาหารเลิศรสมากมายถูกนำขึ้นโต๊ะตามด้วยสุรารสเลิศราคาแพง การแสดงโดยนางรำนั้นยังคงมีต่อไปเป็นชุดๆ ตามด้วยการแสดงจากเหล่าคุณหนูที่ทำการแสดงถวายหน้าพระพักตร์หรือเพื่อแสดงความสามารถของตนให้เป็นที่สนใจและให้ตัวเองดูโดดเด่น และหนึ่งในนั้นคือคุณหนูอันชุนลี่ที่ออกมาร่ายรำจนได้รับพระราชทานของรางวัลและคำชมอย่างล้นหลามถึงการร่ายรำที่งดงามนัก และในปีนี้นั้นก็มีผู้ที่สร้างความดีความชอบไว้มากมายก็ได้รับการยกย่องประทานรางวัลในวันนี้ด้วยเช่นกัน โดยมีบุรุษหนุ่มผู้มีอนาคตไกลบุตรชายท่านเสนาบดี นาม อันไห่ถัง ที่สามารถแก้ปัญหาอุทกภัยที่เกิดขึ้นทุกปีจนเป็นที่กล่าวขานถึง เมื่อถึงลำดับที่คุณชายใหญ่อันไห่ถังเข้ารับพระราชทานความดีความชอบ ทำให้ คุณหน
last updateLast Updated : 2025-02-24
Read more

ตอนที่35

เมื่องานเลี้ยงเลิกราแม่ทัพหยางหรงก็ขออนุญาตท่านราชครูมาส่งหลินเฟยกลับจวนเพราะฮ่องเต้มีเรื่องจะปรึกษากับท่านราชครูเล็กน้อยส่วนฮูหยินนั้นได้เดินทางล่วงหน้าไปกับบุตรชายก่อนแล้ว ก่อนจะออกมาจากห้องทรงอักษรของฝ่าบาทก็รอบขยิบตาให้กันอย่างเจ้าเล่ห์เพทุบายนัก ฮองเฮาที่สังเกตเห็นจึงส่งเล็บแหลมคมเข้าไปหยิกยังพระเพลาของสวามีอย่างหมั่นไส้นักพอกันทั้งลุงทั้งหลาน"โอ้ยยย" ท่านราชครูที่มีอาการตกใจกับเสียงร้องขององค์ฮ่องเต้จึงรีบหันมอง"ฝ่าบาททรงเจ็บที่ใดพ่ะย่ะค่ะ" ถามอย่างร้อนรนนักเพราะวรกายของฮ่องเต้มีค่าดั่งทองคำจะให้ทรงบาดเจ็บไม่ได้"ไม่มีอะไรท่านราชครูอย่าได้ห่วง เพียงมดกัดเท่านั้น" กล่าวแล้วลูบพระเพลาปอยๆแม่ทัพหยางหรงที่เดินมาหาร่างบางที่คอยอยู่จึงพากันจับจูงเดินไปยังรถม้า เมื่อส่งร่างบางเข้าไปในรถม้าเป็นที่เรียบร้อย จึงหันไปกระซิบกับคนบังคับรถม้าก่อนจะเข้าไปด้านใน"ขากลับขอแบบช้ามากๆ นะ"" มีอะไรหรือไม่เจ้าคะ"" ไม่มีอะไร กลับกันเถอะ" เอ่ยขึ้นแล้วนั่งลงเคียงข้าง"เฟยเอ๋อ หนาวหรือไม่" "ไม่นี่เจ้าคะ ท่านหนาวหรือ" "หากหนาวเจ้าจะให้พี่กอดหรือ" กล่าวพร้อมกับมองหน้างามอย่างหวานซึ้ง เมื่อเห็นน
last updateLast Updated : 2025-02-24
Read more

ตอนที่36

เสียงจุดประทัดดังขึ้นเป็นสิริมงคล เกี้ยวสีแดงแปดคนงาม พร้อมขบวนสินสอดยาวสุดลูกหูลูกตา บ่งบอกฐานะของคู่บ่าวสาว เป็นที่สนใจของชาวบ้านชาวเมือง เพราะวันนี้เป็นงานมงคลสมรสระหว่างสองตระกูลใหญ่ของแคว้นอู๋ หลินเฟยที่ตอนนี้กำลังรู้สึกตื่นเต้นนักวันนี้เป็นวันที่นางรอคอยมาตลอด ถึงแม้จะตื่นตั้งแต่ยามอิ๋นเพื่อแต่งหน้าทำผมสวมชุดมงคลสีแดงเต็มพิธีการที่หนักเอาเรื่องโดยเฉพาะมงกุฎหงส์บนศีรษะที่ถึงแม้จะหนักนักแต่นางก็เต็มใจแบกรับ สองสามวันมานี้นางถูกท่านป้าและซิ่วอิงจับขัดตัวพอกนู่นพอกนี่เยอะแยะเต็มไปหมดจนตัวนางเกือบจะเปื่อยนางก็เต็มใจยิ่งนักเจ้าบ่าวที่นั่งอยู่บนหลังอาชาอย่างสง่างามดูหล่อเหลาองอาจจนยากจะละสายตาตอนนี้ใบหน้าหล่อเหลานั้นมีรอยยิ้มประดับบนเรียวปากได้รูปสีแดงระเรื่อน่าสัมผัสอย่างที่ยากจะพบเห็นเป็นผู้เดินนำขบวนมุ่งหน้าสู่จวนแม่ทัพ ซึ่งมีประธานในพิธีเป็นถึงผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแว่นแคว้นมาเป็นสักขีพยาน เมื่อขบวนเกี้ยวเจ้าสาวมาถึงหน้าเรือนที่ใช้ในการประกอบพิธีก็ได้ฤกษ์งามยามดีประกอบพิธีสำคัญตามขนบธรรมเนียมประเพณี เป็นการกราบไหว้ฟ้าดินของคู่บ่าวสาว เมื่อเสร็จสิ้นพิธีสำคัญในส่วนนี้ ต่อไปก็เป็นฤกษ์ส
last updateLast Updated : 2025-02-25
Read more

ตอนที่37

แม่ทัพหยางหรงส่ายหน้าให้กับคนงามที่มือบางเริ่มปัดป่ายไปทั่ว"จะไม่ให้ร้อนได้อย่างไรเล่า เจ้าไม่รู้หรือสุรามงคลเป็นสุราสำหรับใช้ในคืนเข้าหอมีไว้ให้คู่บ่าวสาวดื่มแค่คนละจอกเท่านั้น เจ้าดื่มเสียหมดกาเช่นนี้คงอยากมีเจ้าก้อนแป้งไว้ๆ กระมัง"สุรามงคลนั้นได้รับการหมักโดยมีส่วนผสมพิเศษเพื่อใช้ในวันมงคลเท่านั้นเพื่อเพิ่มค่ำคืนวสันต์ในวันเข้าหอที่มีค่าดั่งทองคำให้คู่บ่าวสาวหลินเฟยที่ตอนนี้สติไม่ค่อยจะอยู่กับเนื้อกับตัวนักเมื่อเห็นร่างสูงของผู้เป็นสามีก็มีความรู้สึกแปลกไปและกลิ่นหอมที่แสนคุ้นเคยนั่นอีก มือบางจึงส่งไปลูบไล้แผ่นอกกว้างที่คนตัวสูงดูท่าจะหายใจแรงขึ้น มือเล็กยกขึ้นไปโอบรอบคอแกร่งดึงโน้มลงมาบดจุมพิตหวานล้ำด้วยตนเองถึงจะทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรแต่ก็ทำให้ร่างแกร่งถึงกับครางต่ำออกมา ร่างสูงรีบปลดพันธนาการทั้งหมดออกจากร่างเหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่าที่ตอนนี้กำลังโถมกายเข้าหากันและกันอย่างโหยหานัก หลินเฟยที่ยิ่งสัมผัสเรือนกายแข็งแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามก็รู้สึกได้ว่ายิ่งนางสัมผัสเขาลึกซึ้งเท่าไหร่ความทรมานภายในร่างกายก็จะทุเลาลงเท่านั้น ร่างบอบบางจึงผลักกายหนาให้นอนราบบนเตียงใหญ่แล้วขึ้นทา
last updateLast Updated : 2025-02-25
Read more

ตอนที่38

ร่างบางที่ขยับยุกยิกอยู่นั้นทำให้กายแกร่งที่กำลังใช้นิ้วเรียวเกลี่ยแก้มนวลเล่นอยู่ถามขึ้น"ตื่นแล้วหรือ จะนอนต่ออีกนิดก็ได้นะ"กล่าวพลางก้มลงหอมแก้มเนียนหอมกรุ่น หลินเฟยเมื่อรู้สึกตัวตื่นเต็มตา ภาพของนางที่เร่าร้อนนักเมื่อคืนก็หลั่งไหลเข้ามาชัดเจนเหมือนพึ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ทั้งสัมผัสและความรู้สึกที่ยังกรุ่นกลิ่นอบอวลในความรู้สึกทำให้ใบหน้างามแดงก่ำก้มหน้างุดซุกอกแกร่ง นี่นางทำอะไรลงไปหึหึ เสียงหัวเราะของร่างแกร่งที่เห็นใบหูเล็กแดงก่ำก็รู้ว่านางกำลังคิดสิ่งใดอยู่จึงเอ่ยเย้าขึ้น"นอนต่ออีกนิดเถอะนะ พี่รู้สึกว่าร่างกายบอบช้ำนัก ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะลุกนั่ง เมื่อคืนเจ้าลงมือกับพี่อย่างหนักมือเหลือเกิน"ร่างน้อยในอ้อมแขนเงยมองใบหน้าคนกล่าวที่แววตานั้นกรุ้มกริ่มนักไม่มีแววว่าจะอ่อนแรงแม้แต่นิดเดียว แล้วเมื่อคืนนางก็ทำอย่างนั้นแค่ครั้งเดียวเท่านั้น ทุกครั้งหลังจากนั้นเป็นเขาที่เคี่ยวกรำนาง"ท่านพี่ ท่านแกล้งข้าอีกแล้ว"ว่าพลางก้มหน้าไม่ยอมสบตาร่างสูงที่หัวเราะอย่างชอบใจนัก "นี่ยามใดแล้วเจ้าคะ""ยามซื่อแล้ว หิวแล้วหรือ"ร่างบางพลันแข็งทื่อยกมือดันอกแกร่งแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง"ทำไมท่านไม่ปลุก
last updateLast Updated : 2025-02-25
Read more

ตอนที่39

หลินเฟยที่ตอนนี้นั่งให้ซิ่วอิงจัดแต่งทรงผมให้ ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มจนงดงามดูตื่นเต้นนัก วันนี้นางต้องไปคำนับน้ำชาบิดามารดาของสามีที่จวนอ๋องจึงต้องแต่งกายอย่างประณีตและดูดีที่สุดเพื่อเป็นการให้เกียรติผู้สูงศักดิ์ทั้งสอง เมื่อเรียบร้อยดีแล้วก็ยืนขึ้นสำรวจตัวเองอีกครั้งอย่างพึงพอใจนัก ก้าวเดินออกจากห้องด้วยใบหน้างดงามสดใสยิ่งนัก อาจเพราะเมื่อคืนได้หลับพักผ่อนอย่างเต็มที่กระมังเมื่อมาถึงห้องโถงใหญ่ที่มีบุรุษนั่งใบหน้าบึ้งตึงรอคอยอยู่จึงเอ่ยทักทายเสียงหวาน"ท่านพี่เหตุใดถึงทำหน้าอย่างนั้นเจ้าคะ เรากำลังจะไปคำนับน้ำชาท่านพ่อท่านแม่นะเจ้าคะ หรือว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับ" ได้ฟังคำกล่าวของสตรีงดงามตรงหน้าเขาแทบอยากจะร้องไห้"เฟยเอ๋อ เจ้าช่างใจร้ายนัก ทำกับสามีแบบนี้ได้อย่างไรกัน" เขาไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าร่วมหอกันแค่คืนเดียวก็โดนภรรยาวางยา นางกล้าวางยานอนหลับเขา ให้ตายเถอะ หากเขาหลับไม่ตื่นขึ้นมาจะทำเช่นไร ตอนรู้สึกตัวก็เห็นนางนั่งรับสำรับเช้าส่งยิ้มอ่อนหวานมาให้" หากข้าไม่ทำเช่นนั้นวันนี้เราก็คงไม่ได้ไปยกน้ำชาอีกเป็นแน่""เฟยเอ๋อ ท่านพ่อท่านแม่ไม่ว่าอะไรหรอกนะ พี่บอกเจ้าแล้วไงว่าพวกท่านเข้า
last updateLast Updated : 2025-02-25
Read more

ตอนที่40

หลินเฟยและแม่สามีนั้นเข้ากันได้ดีนักยิ่งกับเสี่ยวหลานยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงเพราะทั้งสองคนนั้นอายุไล่เลี่ยกันจึงทำให้สนิทสนมกันอย่างรวดเร็ว เมื่อทั้งสามหญิงงามได้อยู่ด้วยกันแล้วสองพ่อลูกก็ได้แต่นั่งมองตากันปริบๆ จะหัวเราะก็ไม่ได้ร้องไห้ก็ไม่ออก ได้แต่มองด้วยสายตาละห้อยนัก ท่านแม่ท่านอยากจะอุ้มหลานไม่ใช่หรือไรหากยังรั้งตัวภรรยาข้าอยู่อย่างนี้ท่านจะมีหลานทันใช้ได้อย่างไรกันแม่ทัพหยางหรงได้แต่รำพึงรำพันในใจ "ท่านพ่อข้าจะพาภรรยากลับจวนแล้ว"ด้วยไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงหันไปขอความช่วยเหลือจากผู้เป็นบิดา ที่คงจะช่วยอะไรไม่ได้เช่นกันเพราะจวนนี้เขารู้ดีที่สุดว่าใครใหญ่"หยางหรง เจ้าอยากให้พ่อระเห็จออกมานอนนอกจวนหรือ ถึงได้คิดให้พ่อสอดมือไปแย่งชิงลูกสะใภ้มาคืนให้เจ้า""ท่านพ่อ ท่านจะยอมให้มารดาข่มเหงท่านหรือ ท่านดูข้า ข้าจะไม่ยอมให้ภรรยาใหญ่กว่าผู้เป็นสามีแน่ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น"กล่าวพร้อมยืนขึ้นเต็มความสูง "อืม เอาเลยลูกรัก พ่อจะเอาใจช่วยเจ้าเอง"แม่ทัพหยางหรงก้าวเท้าอย่างมั่นคงเดินไปหาภรรยาที่ไม่มีทีท่าว่าจะลุกจากกองเสื้อผ้าและเครื่องประดับไร้สาระพวกนั้นได้"น้องหญิง พี่ว่าเรากลับจวนกันได้
last updateLast Updated : 2025-02-25
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status