All Chapters of หลี่หลินเฟย: Chapter 21 - Chapter 30

56 Chapters

ตอนที่21

แม่ทัพหยางหรงที่ตอนนี้ได้กลับมายังจวนแม่ทัพ เมื่อเข้าไปรายงานการเดินทางกับฮ่องเต้แห่งแคว้นเรียบร้อยแล้ว กำลังนั่งฟังคำรายงานจากทหารใต้บังคับบัญชาที่ให้ไปสืบหาตัวของสตรีร้ายกาจ หลี่หลินเฟย แต่ดันคว้าน้ำเหลว ช่างเลี้ยงเสียข้าวสุกนักสตรีตัวเล็กๆ แค่คนเดียวกลับตามตัวไม่พบ แต่อย่านึกว่าเขาจะปล่อยไปง่ายๆ จึงสั่งให้ตามหาจนกว่าจะพบ ถึงต้องค้นทุกซอกทุกมุมของเมืองหลวงเขาก็จะทำ "ท่านแม่ทัพขอรับ ท่านกงกงจากตำหนักอ๋องมาขอพบขอรับ"เสียงรายงานจากทหารหน้าประตูเอ่ยขึ้น จึงเก็บขมอารมณ์โกรธที่กำลังจะปะทุลงไป "ให้เข้ามา"เอ่ยอนุญาตก่อนจะหลับตาลง "คำนับ ซื่อจื่อ พระชายาให้กระหม่อมมาเชิญพระองค์ไปพบพ่ะย่ะค่ะ"ท่านแม่ทัพหยางหรง หรือ ปาอ๋องซื่อจื่ออู๋หยางหรง โอรสเพียงองค์เดียวของ ปาอ๋องอู๋หยางไท่ พระอนุชาในฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน กับพระชายา อู๋ซือเซียน เป็นพระชายาเพียงหนึ่งเดียว และซื่อจื่ออู๋หยางหรงยังเป็นพระนัดดาที่ฮ่องเต้ทรงโปรดปรานที่สุด และพ่วงด้วยตำแหน่งแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นที่กุมกำลังทหารกว่าสามแสนนาย มีขนิษฐาเพียงหนึ่งพระองค์ นาม อู๋เสี่ยวหลาน ที่ทรงรักและห่วงใยนัก ลืมตาขึ้นอีกครั้งแล้วพยักหน้าอย่างเห
last updateLast Updated : 2025-02-15
Read more

ตอนที่22

เฟยเอ๋อ เจ้าไปอยู่ที่ไหนกัน เจ้าจะมาทิ้งข้าแบบนี้ไม่ได้นะ สตรีร้ายกาจได้ข้าแล้วมาทิ้งขว้างข้าเช่นนี้ใช้ได้ที่ไหนกัน หยางหรงที่สืบหาตัวหลินเฟยมาร่วมเดือนแล้วก็ยังไม่เจอ นางช่างใจร้ายนัก ส่งองครักษ์ฝีมือดีตามสืบหาก็ไร้ข่าวคราว "ท่านแม่ทัพขอรับ องค์รัชทายาทมาขอพบขอรับ"หยางหรงที่ถูกความคิดถึงกัดกินจนตอนนี้ปล่อยตัวจนหนวดเคราขึ้นเขียวครึ้มแต่ดูหล่อเหลาคมคายมีเสน่ห์ดูร้อนแรงดุดันไปอีกแบบ ยังไม่ทันได้เอ่ยอนุญาตแขกผู้สูงศักดิ์แต่ไร้มารยาทก็เดินยิ้มแฉ่งเข้ามา องค์รัชทายาท อู๋หย่งอี้ ผู้มีศักดิ์เป็นพี่ชายของเขาแต่อายุน้อยกว่าถึงสี่ปี"มีเรื่องใหญ่อันใดทำให้น้องชายข้าดูเศร้าโศกเช่นนี้กัน หรือคุณหนูอันส่งแม่สื่อมาสู่ขอเจ้าแล้วถึงได้ดูตรอมใจนัก"เอ่ยเย้าน้ำเสียงระรื่นนัก "มีอะไรถึงได้ถ่อสังขารมาหาข้าได้""โอ้ เจ็บปวดหัวใจยิ่งนัก ข้ารึอุตส่าห์เป็นห่วงเห็นผู้คนกล่าวขานว่าท่านแม่ทัพหยางหรงล้มป่วยเพราะตรอมใจด้วยพิษรัก" กล่าวอย่างเสแสร้งยิ่ง จนอยากตะบันหน้าขาวๆ นั่นนัก "เหอะ ผู้คนที่เจ้าว่าคงไม่พ้น หลานเอ๋อ เจ้าตัวแสบของข้ากระมัง"จึงได้รับเสียงหัวเราะตอบกลับมาว่าไม่ผิดจากที่เจ้ากล่าว "มีอะไรก
last updateLast Updated : 2025-02-17
Read more

ตอนที่23

รัชทายาทอู๋หย่งอี้ที่ได้เจอโฉมงามผู้หนึ่งอย่างบังเอิญ นางที่เดินชนพระองค์อย่างจังตอนจะเดินเข้าไปในร้านซึ่งขายเครื่องประดับที่พระองค์มาดูของไปกำนันหญิงงามคนใหม่ที่พึ่งได้ทำความรู้จัก จนพระองค์ต้องเลิกล้มการตามเกี้ยวนางเมื่อพบกับโฉมสะคราญในอ้อมแขนที่ทรงช่วยนางไว้ไม่ให้ล้มลงไป เมื่อพิศมองใบหน้า ทำให้พระองค์ถึงกับตะลึงนางช่างงามนัก ถึงแม้พระองค์จะพบสาวงามมาก็มากแต่ก็ไม่อาจเทียบกับโฉมสะคราญตรงหน้าได้เลยนางช่างมีเสน่ห์ดึงดูดบางอย่าง จนความคิดหนึ่งแวบเข้ามา นางคือรักแท้ที่ทรงตามหา แต่ความฝันของพระองค์ก็ดับวูบ ด้วยเสียงกัมปนาทที่ดังขึ้น "องค์รัชทายาทอู๋หย่งอี้!""ปล่อยน้องสาวข้าได้แล้วกระมัง"เป็นหนานเว่ยเทียนที่ยืนทำหน้าเหี้ยมอย่างกับจะเข้ามาบั่นคอพระองค์แล้วรีบดึงโฉมงามออกห่างพระองค์ อย่างกับพระองค์เป็นโรคติดต่อร้ายแรง หึ "เว่ยเทียนสหายรัก ไม่คิดจะแนะนำสุภาพสตรีผู้นี้ให้ข้ารู้จักหน่อยหรือ"ชิ เว่ยเทียนที่ต้องเอ่ยแนะนำน้องสาวให้รัชทายาทได้รู้จักอย่างไม่ใคร่เต็มใจนัก อย่างคนหวงน้อง "เฟยเอ๋อนี่องค์รัชทายาท อู๋หย่งอี้ และนี่น้องสาวข้า หนานหลินเฟย"เห็นสายตาบุรุษสูงศักดิ์แล้วอยากจิ้มตานัก เขา
last updateLast Updated : 2025-02-18
Read more

ตอนที่24

วันนี้หลังจากกลับจากไปเดินชมตลาดและไปทำบุญที่วัดในช่วงเช้าโดยมีพี่ชายทั้งสองเป็นองครักษ์และถุงเงินให้ หลินเฟยจึงกลับจวนมาพร้อมรอยยิ้มสดใสนัก พอมาถึงก็เดินนำของฝากมาให้ท่านลุงและท่านป้า พอก้าวเท้าเข้ามาในจวนก็เห็นว่าวันนี้ทุกคนดูวุ่นวายนัก ท่านป้าถึงกับลงมือเข้าครัวด้วยตัวเอง "วันนี้มีอะไรพิเศษหรือเจ้าคะท่านป้า"เอ่ยถามขึ้นขณะที่เดินมาทำจมูกฟุดฟิดอยู่ใกล้ๆ ผู้เป็นป้า อยู่ในครัว"วันนี้ยามอิ๋นสหายของพี่ชายเจ้าจะมาร่วมโต๊ะด้วย""คงเป็นคนสำคัญใช่ไหมเจ้าคะ ท่านป้าถึงต้องลงมือด้วยตัวเองเช่นนี้ ""เป็นองค์รัชทายาทแขกประจำจวนเราและซื่อจื่อศิษย์รักของท่านลุงของเจ้า "กล่าวพร้อมหันไปหาหลานรักพลางเอ่ย "เฟยเอ๋อ เจ้ามีใจให้รัชทายาทหรือไม่ หากเจ้าชอบพอกับรัชทายาทป้าก็พร้อมจะสนับสนุน เจ้าอย่าได้ไปสนใจพี่ชายเจ้าที่หวงไม่เข้าท่า เจ้าก็ถึงวัยออกเรือนแล้วควรมองหาใครสักคน ซึ่งป้าว่ารัชทายาทก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวนัก"กล่าวอย่างจริงจังเพราะรู้ว่าองค์รัชทายาทมีใจให้หลานสาวตนอยู่มากนัก ถึงรัชทายาทจะเจ้าชู้แสนกะล่อนแต่ก็เป็นคนใช้ได้คนหนึ่งหากมีคนรักที่จริงจังด้วยคงเลิกนิสัยเจ้าชู้ได้ นางเองก็เห็นรัชทายาทมา
last updateLast Updated : 2025-02-19
Read more

ตอนที่25

แม่ทัพหยางหรงที่จ้องมองสตรีตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ สตรีที่ดูงดงามอวบอิ่มขึ้นผิวที่ขาวใสอยู่แล้วตอนนี้กลับดูเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลขึ้น ใบหน้างามเย้ายวนที่เขาจำไม่เคยลืม เป็นนาง หลี่หลินเฟย ฮะแอ่ม!ได้ยินเสียงกระแอมของคนตรงหน้าจึงได้สติรีบดึงสายตากลับมาจากสตรีที่แสนคุ้นเคย"เจ้าคงยังไม่เคยเจอหลานสาวของอาจารย์กระมัง เฟยเอ๋อ มาหาลุงมา"แม่ทัพหยางหรงที่กำลังจะเอ่ยปากบอกอาจารย์ของตนว่ารู้จักนางดีและนางคือสตรีที่ตนกำลังตามหา ก็รู้สึกถึงแรงเขย่าต้นขาแกร่งจึงหันไปมองเห็นใบหน้าหล่อเหลาที่ใบหูแดงก่ำมองมายังเขาอย่างมีความหวัง จำต้องกลืนคำพูดลงคอเขาคงต้องเปิดใจคุยกับคนด้านข้างเสียก่อนไม่อยากต้องผิดใจกันในภายหลังเสียงที่เอ่ยเรียกทำให้นางหลุดจากภวังค์ หลินเฟยที่พยายามระงับอาการสั่นเทาของตัวเองเมื่อสบตาคมที่มองมายังนางแววตามีทั้งความดีใจ ความยินดีและความโกรธที่ปะปนอยู่ในนั้น ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูคมเข้มขึ้นอาจจะเป็นเพราะไรเคราที่ยังไม่ได้ตัดจึงทำให้ดูแปลกตาไปแต่ทำไมถึงดูดุจัง ร่างงามรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ รับรู้ถึงสายตาที่มองมาของบุรุษผู้นั้น ช่างทิ่มแทงกายงามยิ่งนัก ร่างงามที่เดินมาหยุดอยู่ข้างกายผู้เป
last updateLast Updated : 2025-02-19
Read more

ตอนที่26

หลินเฟยที่รีบเดินจนขาแทบพันกันปากก็บ่นว่าบุรุษใจร้ายผู้นั้น นางนั้นตื่นตระหนกไปหมดจนสั่นไปทั้งตัวรีบออกมาจากสถานการณ์ไม่ค่อยจะสู้ดีขืนอยู่ต่อมีหวังท่านลุงท่านป้าได้เป็นลมหมดสติเพราะอยู่ๆ หลานสาวก็มีสามีขึ้นมา ดูท่าบุรุษผู้นั้นก็คงจะใกล้หมดความอดทนเต็มที หลินเฟยที่เดินมายังหอตำราที่เป็นหอขนาดใหญ่สมกับเป็นจวนราชครูที่มีตำรามากมายหลากหลายนัก ซึ่งเป็นสถานที่ที่นางชอบมากและมักจะมาขลุกอยู่ที่นี่เสมอ นำตำราเก็บเข้าที่ก็ยืนถอนใจแรงๆ วันนี้ช่างเป็นวันที่หนักหนาสำหรับนางนักกำลังจะหันหลังเพื่อกลับไปยังเรือนของนางที่อยู่ไม่ไกลจากหอตำราก็ชนเข้ากับกำแพงมนุษย์ที่แข็งแกร่งและอบอุ่นนัก แต่กลิ่นที่แตะปลายจมูกกลับคุ้นเคยนักพลันตัวแข็งทื่อรีบก้าวถอยหลังจนชนเจ้ากับชั้นหนังสือ"ท่านแม่ทัพ! " เอ่ยเรียกน้ำเสียงสั่นจนคนฟังสัมผัสได้"โอ้! น่ายินดีนักที่อาเฟยยังจำสามีได้ นึกว่าพอมีบุรุษสูงศักดิ์อย่างรัชทายาทมาตามเกี้ยวจะหลงลืมว่าตัวเองมิได้ตัวเปล่าเล่าเปลือย จนไม่คิดจะจดจำข้าผู้เป็นสามีเสียอีก" กล่าวแล้วมองร่างบางที่ตนเฝ้าถวิลหาอยู่ทุกวันที่ใช้มือเล็กบางผลักอกแกร่งออกแล้วจะเดินออกไปทั้งที่พึ่งได้พบหน้าก็จะเด
last updateLast Updated : 2025-02-21
Read more

ตอนที่27

บรรยากาศบนโต๊ะอาหารจวนราชครูวันนี้ช่างดูแปลกๆนัก มองดูชื่นมื่นอย่างไรชอบกลโดยเฉพาะบุรุษผู้ได้ชื่อว่ายิ้มยากตอนนี้กับนั่งอมยิ้มอย่างโง่งมตักนู่นตักนี่ให้เจ้าของจวนแล้วส่งยิ้มให้จนท่านราชครูมองอย่างประหลาดใจว่าศิษย์รักเป็นอะไรมากหรือไม่ตอนนี้ถึงได้ดูอารมณ์ดีนัก ตอนพึ่งมายังทำหน้าอย่างกับคนเบื่อชีวิต ตอนนี้กลับยิ้มระรื่นเอาใจคนนู้นคนนี้จนทุกคนมองเหมือนไม่เคยรู้จักมาก่อน ส่วนสามหนุ่มที่เหลือนั้นกำลังนั่งสังเกตอาการของแม่ทัพหนุ่มที่ลอบมองสบตากับโฉมงามของจวนราชครูอยู่บ่อยครั้ง และตอนนี้โฉมสะคราญไม่ต้องเอ่ยก็รู้ว่ากำลังเขินอายเป็นอย่างมากทั้งใบหน้า ลำคอระหงและใบหูเล็กนั้นแดงก่ำ นัยน์ตาหวานฉ่ำน้ำนั้นสั่นระริก สองพี่น้องหันมามองสบตากันฝ่ายหนึ่งส่งสายตาราวจะถามว่าเกิดอะไรขึ้น อีกฝ่ายเลยเอ่ยอย่างไร้เสียงพลางส่ายหน้าน้อยๆ ว่า ข้าไม่รู้ส่วนรัชทายาทที่ตอนนี้แม้อาหารจะรสเลิศแต่ช่างฝืดคอนัก พระองค์สังเกตเห็นท่าทางแปลกๆ ของญาติผู้น้องตั้งแต่เห็นเฟยเอ๋อแล้วแต่ยังไม่ปักใจว่าจะเป็นอย่างที่ทรงคิด จนกระทั่งญาติผู้น้องขอตัวออกไปหลังจากที่เฟยเอ๋อออกไปจากห้อง หายไปนานสองนานพอกลับมาก็เดินยิ้มแย้มเข้ามาอย่าง
last updateLast Updated : 2025-02-21
Read more

ตอนที่28

หลินเฟยเมื่อกลับมาถึงเรือนของตนด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม วันนี้นางตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ยอมปล่อยมือจากบุรุษนาม อู๋หยางหรง อีกไม่ว่าเขาจะเป็นแม่ทัพใหญ่หรือปาอ๋องซื่อจื่อหรือแม้แต่เป็นบุรุษธรรมดาก็จะไม่ยอมปล่อยมือเพราะเขาคือสามีของนาง นางจะไม่ยอมเสียเขาไปอย่างแน่นอนนางจะต้องแต่งเข้าจวนแม่ทัพ และต้องเป็นภรรยาเพียงแค่หนึ่งเดียวเท่านั้น หากเป็นหนึ่งไม่ได้นางขออยู่คนเดียวดีกว่า ตราบใดที่ในใจของเขายังมีแค่นาง นางก็พร้อมที่จะลงสนามสู้กับสตรีทุกคนที่คิดแย่งชิงของๆ นาง แววตาหวานซึ้งฉายความเด็ดเดี่ยว เมื่อคิดได้ดังนั้นจึงรู้สึกสบายใจขึ้น เตรียมตัวอาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นแล้วจะได้รีบเข้านอนพรุ่งนี้นางต้องตื่นแต่เช้าเพราะรับปากกับท่านแม่ทัพไว้ว่าจะไปเดินชมตลาดด้วยกัน คิดถึงคนที่เอ่ยชวนแก้มนวลก็ร้อนผ่าวทำไมถึงได้ทำอะไรน่าอับอายนัก ยกสองมือขึ้นกุมแก้มที่เห่อร้อนรีบสะบัดหน้าขับไล่ภาพน่าอายในหัวรีบเร่งเดินเข้าห้องอาบน้ำทันทีมือบางปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกายงามเย้ายวนยังไม่ทันได้ก้าวลงในอ่างอาบน้ำก็ต้องตกใจกับมือหนาอุ่นร้อนที่โอบกระชับเอวบางจากด้านหลัง"อ๊ะ! ท่านแม่ทัพ!" หันไปมองก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าอีกฝ่ายก็
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more

ตอนที่29

วันรุ่งขึ้นจวนราชครูหนานก็ได้ต้อนรับแขกสูงศักดิ์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้นั้นแปลกไปเพราะไม่ใช่รัชทายาทอย่างเคยแต่เป็น ปาอ๋องซื่อจื่ออู๋หยางหรง ที่มารออยู่ในห้องรับรองของจวนได้สักพักแล้ว ใบหน้าหล่อเหลาที่วันนี้เกลี้ยงเกลาดูเคร่งขรึมนัก ลุกขึ้นทำความเคารพเจ้าของจวนที่เดินเข้า"ศิษย์เคารพอาจารย์ขอรับ" กล่าวขึ้นแล้วรอจนท่านอาจารย์นั่งลงจึงได้นั่งลงด้านข้าง "ซื่อจื่อมีเรื่องอะไรหรือไม่ถึงได้มาหาอาจารย์แต่เช้า"ท่านราชครูหนานเล่อผิงถามขึ้นอย่างสงสัยนัก หากศิษย์ผู้นี้มาหานั้นต้องมีเรื่องสำคัญบางอย่าง เพราะปกติเจ้าตัวนั้นไม่ค่อยได้มาเยือนจวนตนนักเพราะฮ่องเต้ผู้มีศักดิ์เป็นเสด็จลุงของศิษย์คนนี้มักจะเรียกใช้ให้ทำภารกิจสำคัญอยู่เสมอเพราะไม่ทรงไว้ใจผู้ใด จนซื่อจื่อมีงานรัดตัวจนไม่มีเวลาเป็นของตัวเองมากนัก แต่ช่วงนี้ทั้งราชสำนักและเรื่องทั้งนอกและในแคว้นต่างอยู่ในสถานการณ์ปกติเหตุใดสีหน้าของศิษย์รักถึงได้เหมือนกำลังแบกหินก้อนใหญ่เอาไว้ตลอดเวลาอย่างนี้ "หากมีอะไรก็บอกกล่าวอาจารย์ได้ หากช่วยได้อาจารย์ก็เต็มใจช่วยเจ้าอยู่แล้ว"กล่าวออกไปอย่างห่วงใยนัก แม่ทัพอู๋หยางหรงได้ฟังดังนั้นจึงเงียบไป ปล่อยให้อ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more

ตอนที่30

รถม้าคันงามของจวนแม่ทัพที่แล่นออกมาจากจวนราชครูเป็นที่สนใจของชาวเมืองร้านตลาดนัก ข่าวลือที่ว่าทั้งสองจวนจะมีงานมงคลท่าจะจริงกระมัง ผู้คนต่างกล่าวขานกันไปต่างๆ นานา ดูวุ่นวายยิ่งนัก ภาพรถม้าที่แล่นตรงไปยังจวนปาอ๋องยิ่งตอกย้ำข่าวลือและตอกย้ำลงในจิตใจของใครบางคนที่นั่งมองอยู่บนชั้นสองของโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งจนรถม้าแล่นหายไปจากสายตา แต่เล็บที่จิกเข้าเนื้อจนมือบางสั่นเทาก็ไม่มีทีท่าว่าจะคลายออกภายในรถม้าตอนนี้เต็มไปด้วยบรรยากาศหวานชื่นนัก"ท่านแม่ทัพหยุดรังแกข้าเสียทีท่านรู้หรือไม่ว่ากว่าข้าจะแต่งตัวเสร็จต้องใช้เวลากี่มากน้อย"ร่างงามที่ตอนนี้แก้มทั้งสองนั้นช้ำไปหมดแล้วเพราะโดนบุรุษผู้นี้จ้องจะเอาเปรียบอยู่ตลอดหึหึ "เจ้าไม่จำเป็นต้องแต่งเลยก็งามมากอยู่แล้ว"เสียงเอ่ยชมทำให้ใบหน้างามยิ้มแก้มปริอย่างเขินอายนัก แต่เสียงกระซิบข้างใบหูเล็กทำให้นางอับอายจนแก้มจะแตกเพราะความร้อนที่เห่อแดงไปทั้งหน้า"แล้วถ้ายิ่งไม่สวมเสื้อผ้าเลยยิ่งงามนัก""ท่านแม่ทัพ!!"คนบ้าพูดอะไรกันด้วยความอับอายจึงทุบอกแกร่งไปหนึ่งที "ถ้ายังไม่เลิกเรียกพี่ว่าท่านแม่ทัพอีกก็จะหอมอยู่อย่างนี้แหละ""ก็ข้าไม่ชินนี่""ไม่ชินก็ต้อ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
PREV
123456
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status