All Chapters of เพียงแค่ก้าว: Chapter 21 - Chapter 27

อี้ฟงและทุกคนต่างตื่นเต้นกันใหญ่กับท่อน้ำไม้ไผ่ของอี้ซิน"พี่ใหญ่เช่นนั้นข้าก็มิต้องขนจานชามมาล้างที่ลำธารอีกแล้วใช่หรือไม่ขอรับ" อี้ฟงที่ถามขึ้นอย่างยินดี"ใช่แล้วจ้ะฟงเอ๋อ พี่จะให้ฟงเอ๋อมีน้ำไว้ใช้รอบๆ บ้านเลยดีหรือไม่" อี้ซินมองใบหน้าเล็กที่พยักหน้ารับอย่างสุดแสนจะยินดี เพราะในทุกวันสองพี่น้องจะต้องช่วยกันขนน้ำจากลำธารไปใส่ตุ่มเอาไว้กินไว้ใช้" ความคิดของเจ้าช่างล้ำเลิศนักซินเอ๋อ" ท่านลุงลู่เอ่ยกับอี้ซินอย่างชื่นชม"ใช่ๆ ข้าก็เห็นด้วยกับท่านพ่อ"ครอบครัวตระกูลลู่ที่ต่างชื่นชมกับความคิดของดรุณีน้อยตรงหน้าที่มีความคิดดีๆ มากมาย รูปแบบบ้านของนางก็ดูแปลกตาแต่สวยงามน่าอยู่ยิ่งนัก และยังไม่ต้องใช้ตำลึงจำนวนมากในการสร้างบ้านอีกด้วย บ้านของพวกเขานั้นต้องทำงานเก็บเงินเป็นปีๆ เลยทีเดียวกว่าจะได้บ้านที่อาศัยอยู่ในตอนนี้และเป็นเพียงบ้านหลังเล็กๆ เท่านั้น คงต้องนำความคิดของอี้ซินไปใช้ต่อเติมบ้านบ้างเพราะตอนนี้นั้นพวกเขาอยู่กันอย่างแออัดมากเพราะอยู่กันอย่างครอบครัวใหญ่ แล้วยังมีท่อลำเลียงน้ำไม้ไผ่อันนี้อีกที่เป็นเครื่องทุ่นแรงได้อย่างดีเยี่ยมเลยทีเดียว อี้ซินได้แต่ยิ้มรับไม่อาจบอกออกไปได้ว่า

แสงนวลจากเทียนที่ทำจากรังผึ้งส่งสว่างในบ้านดินหลังเล็กซึ่งเป็นเรือนนอนของสองพี่น้องที่กำลังปรากฏใบหน้าสวยหวานนวลผ่องภายใต้แสงสลัวของเปลวเทียนที่กำลังก้มหน้าก้มตาทำอะไรบางอย่างอยู่บนโต๊ะไม้ไผ่ขนาดเล็กที่นางทำขึ้นใช้เองง่ายๆอี้ฟงที่กำลังนั่งมองพี่สาวใช้ถ่านมาเหลาจนแหลมนั่งขีดๆ เขียนๆ อะไรบางอย่างออกมาเป็นรูปเป็นร่างดูเหมือนตั่งเตียงแต่ก็ดูแปลกตาจากที่เคยเห็นและอีกหลายรูปที่เหมือนเขาจะรู้จักแต่ก็มีรูปแบบที่แตกต่างออกไปอย่างสนอกสนใจ"พี่ใหญ่นี่คือรูปอะไรหรือขอรับ" อี้ซินที่เงยหน้าขึ้นจากแผ่นกระดาษที่นางตั้งหน้าตั้งตาวาดแบบเตียงนอนและของใช้อื่นๆ ที่ทำจากไม้ไผ่ นางว่าจะทำเตียงนอน รวมทั้งตู้ โต๊ะและชั้นวางของ โดยเขียนแบบแล้วให้ครอบครัวตระกูลลู่ลงมือทำเพราะแรงบุรุษนั้นย่อมดีกว่าและแข็งแรงคงทนกว่า หากนางลงมือทำเองเกรงว่าคงจะไม่ได้อย่างที่ตั้งใจและคงจะได้แผลเสียมากกว่า"พี่จะทำเตียงสำหรับเราสองคน พี่หลังหนึ่ง และของเจ้าอีกหลังหนึ่ง และของใช้อีกนิดหน่อย" อี้ซินที่บอกกับน้องชาย อีกไม่กี่เดือนนางก็จะถึงวัยปักปิ่นแล้วและน้องชายก็โตพอที่จะแยกห้องนอนแล้ว หลังจากผ่านพ้นฤดูหนาวนางคิดว่าต้องแยกห้องนอ

อี้ซินที่ตื่นขึ้นมาตอนเช้า ก่อนจะพาร่างบางออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ กลิ่นอายความหนาวคืบคลานเข้ามาทุกทีเพราะตอนนี้ย่างเข้าสู่ต้นฤดูหนาวแล้ว อากาศตอนนี้นั้นทำให้นางต้องเดินกลับเข้าไปหยิบเสื้อคลุมตัวหนามาสวมทับ นางไม่อยากจะคิดเลย นี่ขนาดยังไม่เข้าสู่ฤดูหนาวเต็มที่แต่อากาศกลับเย็นเข้าไปในกระดูก หากล่วงเข้าสู่หน้าหนาวนางคงไม่อาจโผล่หน้าออกมาจากตัวบ้านเป็นแน่ เท้าบางที่มุ่งหน้าเดินออกกำลังขับไล่ความเย็นหวังเพียงจะทำให้ร่างกายอบอุ่นได้ออกกำลังเพื่อขับเหงื่อมาขับไล่ความเย็นที่เกาะกุมไปทั่วร่าง แต่ก็ไม่ลืมหยิบมีดคู่ใจกับตะกร้าสะพายหลังใบเล็กติดมือไปด้วย วันก่อนตอนที่เดินไปตรงธารน้ำตก นางเห็นต้นหวายอยู่ไกลๆ ต้นหนึ่งวันนี้เลยคิดจะเดินไปดูเสียหน่อยว่าสามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้หรือยัง หากใช้ได้แล้วนางจะได้ตัดมาเก็บไว้พอถึงฤดูหนาวที่ไม่สามารถออกไปไหนได้จะได้มีงานทำ เท้าบางเดินขึ้นมาจนถึงธารน้ำตกที่ต่อท่อไม้ไผ่เอาไว้ก่อนจะมองไปยังบริเวณที่นางเห็นต้นหวายจากนั้นจึงเดินขึ้นไปจนมาถึงกอของต้นหวาย ดีเหลือเกินที่เจอหวายอีกต้น นางจะได้นำมาสานตะกร้า อย่างไรฤดูหนาวนี้นางก็มีอะไรให้ทำ พอสิ้นฤดูหนาวจะได้นำออกไปขาย ค