Umupo si Louie sa tabi niya,napatingin sa malawak na dagat na kumikislap sa sikat ng araw.“Sino bang nagsabing tapos na? Baka gusto mo pang makipag-karera?”Napatawa si Klarise,pero agad niya itong sineryoso.“Ang kulit mo! Anong akala mo sa akin, bata?”“Bakit? Hindi ka ba nag-enjoy?”Nakangiti si Louie, pero sa likod ng ngiti niya, may lungkot na hindi niya maipaliwanag.Klarise looked away, hiding the blush creeping on her cheeks.“Sino bang nagsabi? Wala naman akong sinabing nag-enjoy ako.”Pero sa totoo lang, kahit ayaw niyang aminin, kahit papaano… natuwa siya.“Sige na, aminin mo na,”pang-aasar ni Louie.“Sobrang saya mong tumakbo na parang batang nakawala sa kural.”“Huy! Ano ako, baka?”Napatawa si Klarise at tinampal siya sa braso.“Ang kapal mo rin eh, noh!”Tumawa si Louie,isang tawang totoo at walang halong sarkasmo.“Ikaw kasi, puro simangot ang alam. Baka naman pwede kang ngumiti paminsan-minsan?”“As if naman gusto kong ngumiti sa’yo,”sarkastikong sagot ni Klaris
Last Updated : 2025-02-15 Read more