Semua Bab ฤาจะรัก: Bab 1 - Bab 10

“หยุดร้องก่อนเถอะฉาย แค่นี้พี่ก็เครียดจะตายอยู่แล้ว” ชายหนุ่มว่าจันทร์ฉายเงยหน้ามองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อของลูกในท้อง มองคนที่เธอแอบรักใช่ เธอแอบหลงรักเขา แต่เธอก็รู้ฐานะตัวเองดีว่าเธอเป็นได้มากสุดแค่ไหน และก็รู้ด้วยว่าหัวใจเขามันเป็นของใคร รู้ว่าเขาไม่มีทางรักเธอ แทนที่จะตัดใจตามการสั่งการของสมองแต่ใจเจ้ากรรมกลับไม่เคยฟัง ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ ความรักที่มีให้เขามันยากจะถอนตัวแล้วจันทร์ฉายส่งสายตาที่เต็มไปด้วยความน้อยใจความกลัวและกังวลไปยังชายหนุ่ม ให้เขาได้รับรู้ว่าเธอก็เครียดไม่ต่างกัน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่นำพาความรู้สึกของเธอเลยสักนิด ชายหนุ่มเอาแต่ก้มหน้ายกมือทึ้งผมและหัวของตัวเอง เมื่อเห็นแบบนั้นจันทร์ฉายก็ยอมรับความจริงและตัดสินใจเกี่ยวกับเหตุการณ์ในวันนี้ได้ปากกระจับได้รูปของเธอเม้มเข้าหากันแน่น หญิงสาวพยายามห้ามไม่ให้ตัวเองร้องไห้ หยุดสะอึกสะอื้นกลืนน้ำลายและความรู้สึกที่ตีตื้นขึ้นมาจุกที่ลำคอให้ลงคอไป ก่อนจะฉีกยิ้มเยาะให้กับตัวเองอย่างสมเพชพร้อมคำพูดที่ออกจากปากว่า“พี่สงไม่ต้องเครียดหรอกค่ะ หลังจากวันนี้ฉายจะหายไปจากชีวิตพี่สงเอง” “ว่าไงนะ!”สงกรานต์ได้ยินคำพูดของเธอ

“ไปไหนมา” เสียงเย็น ๆ ของชายหนุ่มดังเข้ามาในโสตประสาทหูของจันทร์ฉายทันทีที่เธอก้าวเท้าเข้ามาในห้อง หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองก็พบสงกรานต์นั่งหน้าบูดที่โซฟารออยู่ก่อนแล้ว หญิงสาวแสร้งไม่สนใจแล้วเดินเข้าไปดื่มน้ำในห้องครัวสงกรานต์รู้สึกโมโหร่างเล็กตรงหน้ามากที่เธอกล้าเมินเขา สายตาคมดุกวาดมองไปทั่วร่างบางก่อนจะจับจ้องที่ดวงหน้าหวานของเธอนิ่ง“ไปไหนมา” ประโยคคำถามถูกถามขึ้นมาอีกครั้ง จันทร์ฉายถอนหายใจก่อนจะตัดสินใจตอบเขาไปตามความจริง“ไปฝากท้องค่ะ”“ฝากท้อง ? แล้วทำไมไม่รอพี่ พี่บอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าจะพาไป” สงกรานต์ถามอย่างไม่ยินยอม“ที่ฉายรีบไปเป็นเพราะฉายกลัวว่าจะทำอะไรที่เกิดอันตรายกับลูกในท้อง ดังนั้นฉายจึงรีบไปเพื่อพบกับคุณหมอรวมถึงจะได้ถามสิ่งที่ต้องระวังต่าง ๆ ด้วย”ได้ยินคำตอบยาว ๆ ของเธอ ชายหนุ่มก็เข้าใจและรู้สึกดีขึ้นนิดหน่อย ทว่าเขาก็ยังรู้สึกไม่ดีกับการกระทำของหญิงสาวที่ตัดสินใจคนเดียวโดยพลการ ทั้งยังไม่เชื่อฟังคำพูดเขาที่เคยบอกเอาไว้อยู่ดี ดังนั้นเขาจึงแสดงสีหน้าไม่พอใจตามเดิม แต่น้ำเสียงที่พูดออกไปกลับอ่อนลงมากขึ้น“แล้วทำไมไม่บอกพี่ พี่จะได้พาไป” “ฉายไม่อยากรบกวน”“ไม่ได้เป็

“ชื่อฉายใช่ไหม”“ค่ะ หนูชื่อจันทร์ฉาย เอ่อ... คุณท่านเรียกฉายก็ได้ค่ะ”จันทร์ฉายตอบด้วยน้ำเสียงกล้า ๆ กลัว ๆ ยิ่งเมื่อเห็นสายตาราวกับแม่เสือของคุณแม่สงกรานต์มองมาหญิงสาวก็ยิ่งเกร็ง“เรียกคุณพ่อเถอะไหน ๆ ก็จะมาเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”“...”หญิงสาวไม่ตอบทำเพียงส่งยิ้มบาง ๆ ให้คุณพ่อของสงกรานต์เท่านั้น“คุณสา... คุณก็เลิกมองหนูฉายได้แล้ว ดูสินั่นนั่งตัวเกร็งแล้ว” คุณพ่อของชายหนุ่มหันมาพูดกับภรรยาตัวเองคุณสา หรือ สารภี คือชื่อของคุณแม่ของสงกรานต์ที่กำลังทำหน้าเหมือนแม่เสือจ้องมองหญิงสาวอยู่ตอนนี้ส่วนคุณพ่อของสงกรานต์ท่านมีชื่อว่า โกเมศ หรือ เมศ ชายวัยกลางคนที่มีนิสัยใจดีและเข้าอกเข้าใจผู้เป็นลูกชายที่สุด“หน้าตาสะสวยดูมีการศึกษาทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองท้อง”จึก!ประโยคคำถามเดียวของคุณแม่สงกรานต์กลับทำให้จันทร์ฉายรู้สึกหน้าชา เพียงคำถามเดียวกลับทำให้เธอรู้สึกจุกอก จะให้เธอบอกกับท่านได้อย่างไรว่าเธอไม่ได้ตั้งใจท้อง แต่ที่ท้องเพราะพลาด แล้วใครเขาจะไปเชื่อดวงตาของจันทร์ฉายไหวระริก“คุณแม่ครับ!”สงกรานต์ปรามคุณแม่ตัวเองเสียงต่ำ พร้อมมองท่านด้วยสายตาไม่ค่อยพอใจนัก“ที่ถามเพราะเห็นว่าหน้าตาดี

12:00 น.ร่างอวบอัดของหญิงวัยกลางคนของคุณสารภีเดินเข้ามาหาสองพ่อลูกที่ยังคุยงานกันอยู่ไม่เลิกที่ห้องรับแขก“อ้าว นี่ยังคุยงานกันไม่เสร็จอีกเหรอคะสองคนพ่อลูก”“จริง ๆ เรื่องสำคัญ ๆ ก็เรียบร้อยแล้วล่ะคุณ แต่ว่าที่ยังนั่งคุยกันอยู่เพราะคุยเรื่องรายละเอียดยิบย่อยที่ไม่ควรมองข้ามน่ะ” คุณโกเมศตอบภรรยาคุณสารภีพยักหน้ารับคำของสามีก่อนจะหันไปพูดกับผู้เป็นลูกชาย “ตาสงไปพาเมียเรามาทานข้าวไป กำลังท้องกำลังไส้ต้องทานให้ตรงเวลา”“ครับแม่” รับคำคนเป็นแม่เสร็จร่างสูงก็เดินไปยังห้องของเขาที่มีร่างของหญิงสาวนอนอยู่เมื่อเดินมาถึงห้องดังกล่าวชายหนุ่มก็เปิดประตูเข้าไปก่อนจะเดินไปนั่งที่เตียงเบา ๆ สายตามองคนที่หลับตาพริ้มด้วยความอ่อนโยนมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา เป็นสายตาที่หญิงสาวไม่เคยเห็นมาก่อนฝ่ามือหนายกขึ้นลูบไล้กรอบหน้าสวยช้า ๆ ก่อนจะหยิบปอยผมที่ร่วงลงมาปรกหน้าขึ้นทัดหูให้ จากนั้นก็ใช้มือลูบหัวของหญิงสาว เบา ๆรอยยิ้มบางปรากฏที่มุมปากหลังจากที่เขาได้นั่งมองหญิงสาวเงียบ ๆ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของตัวเธอทำให้ชายหนุ่มอดใจไม่ไหวต้องก้มตัวไปสูดดมความหอมจากแก้มของหญิงสาวเข้าปอด“อื้อ!”จันทร์ฉายครางประท้วงก่อนจะ

เช้าวันต่อมาร่างหนาของสงกรานต์ค่อย ๆ ขยับลุกออกจากเตียงช้า ๆ เพราะกลัวหญิงสาวที่นอนข้างกันจะตื่นเมื่อคืนหลังจากแน่ใจว่าจันทร์ฉายหลับไปแล้วชายหนุ่มจึงลุกออกจากโซฟาตัวยาว ย้ายตัวเองขึ้นมาบนเตียงนอนกอดหญิงสาวไว้ก่อนจะหลับตามเธอไปทีหลังทว่าก่อนที่จะหลับชายหนุ่มกลับขบคิดเรื่องต่าง ๆ มากมาย เขารู้ว่าทำไมจันทร์ฉายถึงได้พูดแบบนั้นออกมา และก็เข้าใจเธอด้วย จึงไม่ได้รู้สึกโกรธเธอถ้าจะมีก็มีแค่ความไม่พอใจเท่านั้นสงกรานต์มองคนที่กำลังนอนหลับด้วยสายตาอบอุ่น เขาอยากพูดหลาย ๆ เรื่องราวกับเธอ เพียงแต่ว่าเขายังพูดมันออกมาตอนนี้ไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องของอรอุมาก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่าเขารักอรอุมาจริง ๆ รักมากกว่าเพื่อนกัน และเป็นเขาที่รักเธอข้างเดียว สำหรับอรอุมาแล้วเขาคงเป็นได้แค่เพื่อนของเธอเท่านั้น แต่เขาก็ยังคงมีความหวัง หวังว่าสักวันอรอุมาจะรู้สึกกับเขามากกว่าเพื่อนคนหนึ่งได้บ้าง แต่หวังนั้นของเขาคงจะไม่เป็นจริงเมื่อเธอมีคนของใจอยู่แล้วสงกรานต์ยอมรับว่าตอนนี้เขายังไม่ได้รู้สึกรักจันทร์ฉาย แต่ความที่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดหกเดือนที่ผ่านมา ผ่านความสัมพันธ์ลับ ๆ แบบนั้นก็ต้องบอกว่าเขารู้สึกผูกพันและรู้สึ