บททั้งหมดของ ทาสสวาทจอมโจรเถื่อน: บทที่ 11 - บทที่ 20

“มีผงซักฟอกมั้ยคะ”ปลายฟ้าตะโกนถามแล้วยืนรอคำตอบ แต่คนที่นอนอยู่บนเปลก็ไม่ตอบเธอสักที เขาไม่กระดุกกระดิกตัวเลยด้วยซ้ำ“ผงซักฟอกอยู่ตรงไหนหรือคะ” ปลายฟ้าถามใหม่ และยืนรอคำตอบอยู่ที่เดิม ทว่าเขาก็ไม่ตอบเธอสักที เธอจึงคิดว่า เขาคงนอนหลับปลายฟ้าวางเสื้อผ้ากองไว้ริมเฉลียง เธอลงบันไดอย่างระมัดระวัง แต่ต่อให้ระวังแค่ไหน เธอก็ยังเจ็บจุดซ่อนเร้นอยู่ดีปลายฟ้าสวมรองเท้าแตะที่ขนาดใหญ่กว่าเท้าของเธอ ซึ่งวางอยู่หน้าบันได เมื่อเธอเดินไปใกล้ถึงใต้ร่มไม้คู่ที่เขาผูกเปลนอน ปลายฟ้าก็หยุดยืนอยู่ห่างเขาราวสองเมตร“ปลายจะซักผ้า คุณมีผงซักฟอกมั้ยคะ”ปลายฟ้าคิดว่าเธอพูดเสียงดังพอสมควร แต่คนที่นอนนิ่งอยู่บนเปลก็ยังไม่หือไม่อือ เขาหลับหรือว่าเขาตายไปแล้ว ถ้าเขาตายไปแล้วเธอจะออกจากป่านี้ได้อย่างไร เธอจะมาตายอยู่ในป่าแบบนี้ไม่ได้นะ เธอไม่ยอมปลายฟ้าสูดลมหายใจลึก เพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเองก่อนจะก้าวเข้าไปใกล้เขาอีกนิด“มีผงซักฟอกมั้ยคะ” ปลายฟ้ายังคงใช้คำถามเดิม เพราะเธอไม่รู้ว่าจะเรียกเขาว่าอะไร จะเรียกโจรใจทรามก็กลัวว่า เขายังไม่ตายอย่างที่เธอคิด แล้วพอ

“หึ ! นึกว่าจะแน่” อัสนียิ้มเยาะเย้ยอย่างผู้ชนะ เขาเดินไปนั่งรอเธอหาข้าวหาปลามาให้กิน เขามีเวลาอยู่กับเธอตั้งหนึ่งเดือน เขาจะใช้งานเธอเยี่ยงทาส ลงทัณฑ์กามเยี่ยงจำเลยสวาท เอาให้หนักเท่าที่เขาอยากเอา จะใช้เธอทำทุกอย่างตามแต่ใจ จะไม่ปล่อยให้เธอได้อยู่กินอย่างสบายในที่ของเขาแน่นอน   “ปลายยังเจ็บอยู่ค่ะ” ปลายฟ้าบอกเสียงสั่น มีความหวาดหวั่นในน้ำเสียง คนที่เพิ่งดึงเรือนกายเย้ายวนเข้ามากอดจึงหัวเราะในลำคอ เธอสวมเพียงผ้าถุงกระโจมอกตามคำสั่งของเขา พอได้แตะต้องได้แนบชิด ลำดุ้นก็แข็งโด่ผงกหัวหงึก ๆ“เจ็บแค่รูหน้า ฉันเอารูหลังก็ได้”คำพูดของอัสนี ทำให้คนที่ตื่นกลัวอยู่แล้วยิ่งตื่นตระหนกขวัญผวาไปกันใหญ่ ปลายฟ้ารีบใช้สองมือดันแผ่นอกกว้างเปล่าเปลือยไว้ เพราะเขาเปลือยท่อนบน น้ำตาที่เอ่อคลอเต็มดวงตาคู่สวยสะท้อนแสงตะเกียงวาววับ ตอนนี้เขากับเธอนอนอยู่บนเสื่อผืนเดียวกันในกระท่อม มีเพียงแสงจากตะเกียงเจ้าพายุที่วางอยู่มุมห้องที่ส่องสว่างให้พอได้มองเห็นหน้าเห็นตากันในยามค่ำคืน“ให้ปลายพักก่อนไม่ได้หรือคะ ถ้าปลายหายเจ็บแล้ว ปลายจะยอมคุณ

ปลายฟ้าวิ่งไปจนรู้สึกเหนื่อยเหมือนใจจะขาด หายใจแทบไม่ทัน หัวใจเต้นโครมคราม ขาเริ่มอ่อนล้า จนในที่สุดเธอก็สะดุดเท้าตัวเองล้มลงบนพื้น ปลายฟ้ารีบหันกลับไปมองข้างหลัง เมื่อไม่เห็นใครตามมา เธอก็ลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล เมื่อยล้าไปทั้งขา เจ็บไปทั้งฝ่าเท้า ก้มลงมองที่เท้าตัวเอง น้ำตาก็ไหลพราก บาดแผลจากกรวดหินและหนามที่ทิ่มแทงฝ่าเท้า ทำให้เลือดออกเต็มทั้งสองเท้า เธอวิ่งไม่ไหวแล้ว เจ็บระบมทั้งฝ่าเท้าปลายฟ้าหันไปมองข้างหลังอีกครั้ง น้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วย ทั้งไหลรินผ่านแก้มเนียนผสมปนเปกับเหงื่อบนใบหน้า ใจดวงน้อยหวาดหวั่นสั่นไหว แต่ในเมื่อเธอตัดสินใจออกมาจากตรงนั้นแล้ว เธอจะไม่ยอมกลับไปอีกเด็ดขาดปลายฟ้าหันมองรอบตัวเพื่อหาทางหนีทีไล่ เมื่อไม่อาจฝืนกำลังวิ่งต่อไปได้ ก็ต้องหลบซ่อนเพื่อไม่ให้เขาหาเจอ ในเมื่อเขาวิ่งตามมาบนบก เธอก็ต้องลงไปซ่อนในน้ำ เมื่อเขาผ่านไปแล้ว เธอค่อยวิ่งหนีไปทางอื่นปลายฟ้าเดินกะเผลกไปยังริมลำธาร หญิงสาวมองไปทั่วบริเวณ ก่อนค่อย ๆ เดินลงไปในลำธาร เพียงแค่สองเท้าย่ำลงบนน้ำใบหน้าสวยก็บิดเบี้ยว แสบไปทั้งเท้า เจ็บจนน้ำตาไหลนอง แต่ปลายฟ้าก็ฝืนเดินไปจนถึงซอกเล็ก ๆ

“ถ้าคุณย่ำยีปลายจนเบื่อแล้ว คุณจะปล่อยปลายไปมั้ย หรือว่าคุณจะฆ่าปลายทิ้ง” เธอจะได้ทำใจถูก จะได้รู้ว่า ยังมีหวังที่จะได้ใช้ชีวิตในวันที่ดีกว่านี้ไหม หรือว่าสักวัน เธอต้องตายอยู่กลางป่าโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าเธอตายไปแล้ว“ฉันไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกปลายฟ้า ฉันเอาเธอเบื่อแล้ว ฉันจะปล่อยเธอไปเอง”“ถ้าปลายไม่ขัดขืน คุณจะไม่รุนแรงใช่มั้ยคะ”คิ้วเข้มเลิกสูง เขาหรี่ตามองดวงหน้าสวยทว่าแววตาโศก ก่อนพยักหน้าช้า ๆ“อีกนานมั้ยคะ กว่าคุณจะปล่อยปลายไป”อัสนีสูดลมหายใจลึก“หนึ่งเดือน ครบหนึ่งเดือนแล้วฉันจะปล่อยเธอไป ในหนึ่งเดือนนี้ ถ้าเธอทำตัวดี ๆ ยอมอ้าขาให้ฉันเอาง่าย ๆ เธอก็จะไม่เจ็บตัว”ปลายฟ้าจ้องหน้าคนที่เป็นเสมือนเจ้าชีวิตของเธอ เพราะชีวิตของเธออยู่ในกำมือของเขา หากเขาจะฆ่าเธอให้ตายตอนนี้ก็คงไม่มีใครรู้“ปลายเชื่อคุณได้ใช่มั้ยคะ”“ไม่เชื่อฉันแล้วจะเชื่อหมาตัวไหน ที่นี่มีแค่ฉันกับเธอ”“ก็คุณเคยบอกว่า ไม่มีสัจจะในหมู่โจร”คนเคยผิดคำพูดเพราะหื่นขึ้นหน้าถอนหายใจพรืดใหญ่“เรื่องนั้นกับเรื่องนี้มันคนละอย่างกัน อย่าเหมารวม

ปลายฟ้าหวีดร้องสุดเสียง น้ำเสียวพุ่งปรี๊ดออกจากลางซอกขา เสียวสยิวจนน้ำตาไหล ร่างกายเบาหวิวดั่งล่องลอยไปบนเวิ้งฟ้าไกล ร่องรูขมิบยิบ ๆ ทั้งยังตอดรัดดุ้นชายที่ยัดแน่นเต็มร่อง ติ่งเสียวและแคมสาวสั่นไหวระริกระรี้อัสนีอัดเอ็นคาร่องไว้ ปล่อยให้น้ำสวาทสาวอุ่น ๆ ชโลมรดลำกาย กระทั่งเธอปลดปล่อยจนหมด ร่างสาวอ่อนระทวย เขาจึงโอบกอดเธอไว้จากด้านหลัง ลูบไล้และบีบขยำกำนมสาวอย่างมันมือ “ฉันยังไม่แตกเลย”อัสนีกระซิบเสียงสั่นพร่า เขาโยกลำดุ้นแข็งโด่ในรูเนื้อเปียกแฉะจังหวะเนิบนาบ“ปลายไม่ไหวแล้ว”“ไม่ไหวอะไรกัน เพิ่งแตกครั้งเดียวเอง”“ปลายจุก”อัสนีหัวเราะในลำคอ“งั้นฉันไม่เอารูหน้าก็ได้” อัสนีดึงลำกายออกจากร่องสาวเมื่อเขาถอดถอน ความอึดอัดคับแน่นจางหาย ปลายฟ้าจึงถอนหายใจบางเบา“แต่ฉันจะเอารูหลัง” อัสนีว่าอย่างเอาแต่ใจ“ยะ...อย่านะ” ปลายฟ้ายื่นมือข้างหนึ่งมาข้างหลัง ดันหน้าท้องแกร่งไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะยัดดุ้นเข้ามาทางรูหลัง“เอาหน่อยน่า แล้วเธอจะชอบมัน”“มะ...ไม่ชอบค่ะ” ปลายฟ้าส่าย