ปลายฟ้าหวีดร้องสุดเสียง น้ำเสียวพุ่งปรี๊ดออกจากลางซอกขา เสียวสยิวจนน้ำตาไหล ร่างกายเบาหวิวดั่งล่องลอยไปบนเวิ้งฟ้าไกล ร่องรูขมิบยิบ ๆ ทั้งยังตอดรัดดุ้นชายที่ยัดแน่นเต็มร่อง ติ่งเสียวและแคมสาวสั่นไหวระริกระรี้
อัสนีอัดเอ็นคาร่องไว้ ปล่อยให้น้ำสวาทสาวอุ่น ๆ ชโลมรดลำกาย กระทั่งเธอปลดปล่อยจนหมด ร่างสาวอ่อนระทวย เขาจึงโอบกอดเธอไว้จากด้านหลัง ลูบไล้และบีบขยำกำนมสาวอย่างมันมือ
“ฉันยังไม่แตกเลย”
อัสนีกระซิบเสียงสั่นพร่า เขาโยกลำดุ้นแข็งโด่ในรูเนื้อเปียกแฉะจังหวะเนิบนาบ
“ปลายไม่ไหวแล้ว”
“ไม่ไหวอะไรกัน เพิ่งแตกครั้งเดียวเอง”
“ปลายจุก”
อัสนีหัวเราะในลำคอ
“งั้นฉันไม่เอารูหน้าก็ได้” อัสนีดึงลำกายออกจากร่องสาว
เมื่อเขาถอดถอน ความอึดอัดคับแน่นจางหาย ปลายฟ้าจึงถอนหายใจบางเบา
“แต่ฉันจะเอารูหลัง” อัสนีว่าอย่างเอาแต่ใจ
“ยะ...อย่านะ” ปลายฟ้ายื่นมือข้างหนึ่งมาข้างหลัง ดันหน้าท้องแกร่งไว้ เพราะกลัวว่าเขาจะยัดดุ้นเข้ามาทางรูหลัง
“เอาหน่อยน่า แล้วเธอจะชอบมัน”
“มะ...ไม่ชอบค่ะ” ปลายฟ้าส่าย
“เด็ดดวงจริง ๆ” อัสนีแลบลิ้นเลียปาก เขาสูดลมหายใจลึก แล้วถ่มน้ำลายใส่รูหลังสีสวย ใช้หัวแม่มือข้างขวาละเลงน้ำลายวนรอบรูปลายฟ้าหอบหายใจแรง รอคอยให้เขาจัดการเธอด้วยใจสั่นหวั่นไหว เมื่อเขายืนขึ้นเบื้องหลัง แล้วเอื้อมมือข้างหนึ่งมาจับเอวบางไว้ เธอก็เกร็งตัวด้วยความตื่นตระหนก“ชู่ววว เธอต้องชอบมัน ปลายฟ้า”อัสนีจับเอวบางไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง มืออีกข้างรูดดุ้นลำโตสองสามที ก่อนจะยัดหัวถอกบานร่าสีแดงเข้มจี้ตรงรูหลังที่เปิดเพียงนิดปลายฟ้าสะดุ้ง เมื่อรับรู้ว่าเขากำลังจับมันยัดเข้ามาทางรูก้นของเธอ เธอสูดลมหายใจลึก ทั้งกัดฟันแน่นอัสนีมองหัวถอกอวบใหญ่ค่อย ๆ มุดหายเข้าไปในรูหลัง เส้นเนื้อบาง ๆ ที่จับจีบสีชมพูยุบตามเข้าไปด้วย...เร้าใจเป็นบ้า เขาอยากอัดกระแทกจนแทบจะทนไม่ไหวแล้ว“อ๊ะ ! เจ็บ !” ปลายฟ้าประท้วงเสียงสั่น เธอเจ็บแปลบ ตึงแน่น ราวกับตรงที่เขากำลังรุกรานจะฉีกขาด“ซี้ด ! เดี๋ยวก็หายเจ็บ”เมื่อส่วนหัวมุดเข้าไปจนถึงรอบหยัก อัสนีจึงตะปบสะโพกหนั่นแน่นด้วยสองมือ นิ้วโป้งสองข้างบิเนื้ออวบอัดแยกถ่าง เขาค่อย ๆ ดันดุ้นลำอวบใหญ่เข้าไปทีละ
อัสนีถอนหายใจหงุดหงิด ก็แค่ถูกเปิดซิงรูหลัง เธอเจ็บอย่างเดียวซะที่ไหน เสียวจนน้ำแตกด้วยต่างหาก แล้วจะร้องไห้หาพระแสงอะไร ไอ้รูที่โดนเขาแหย่เจ็บนิดเดียว พรุ่งนี้ก็หายแล้วเพราะคนที่โดนเขาเปิดซิงรูหลังไปเมื่อวานเป็นไข้ตัวร้อน และนอนซมมาตั้งแต่เมื่อวาน เช้านี้ อัสนีเลยต้องกลายเป็นพ่อครัวจำเป็นอีกครั้งให้ตายเหอะ ! ทำไมเขาต้องทำอะไรแบบนี้อีกแล้ว ผู้หญิงอะไรบอบบางฉิบหาย เอานิดเอาหน่อยก็จับไข้ไม่สบาย หรือว่าเก้านิ้วของเขามันใหญ่เกินไป เหลาออกสักนิดดีมั้ย แต่กับผู้หญิงคนอื่นก็ไม่เห็นมีใครเป็นไรนี่หว่า มีแต่คนบอกเอาอีก เอาแรง ๆ ดังนั้น ที่เธอเป็นไข้ มันไม่ใช่ความผิดของเขา เพราะขนาดเก้านิ้วของเขาเป็นขนาดที่ผู้หญิงหลายคนใฝ่ฝันหาและชื่นชอบ ปลายฟ้าเองนั่นแหละที่ผิด เธอตัวเล็กบอบบางไม่เข้าท่าเอง แบบนี้คงต้องทำบ่อย ๆ เธอจะได้ชินเพราะเป็นไข้นอนซม และลุกไปไหนมาไหนลำบาก ปลายฟ้าจึงจำต้องฝืนกินกับข้าวรสชาติแย่ ๆ อยู่หลายวัน กว่าร่างกายจะฟื้นตัว กว่าความเจ็บระบมที่เขาทำไว้บนร่างกายจะจางหายไปก็ใช้เวลาตั้งหนึ่งสัปดาห์“หายเจ็บหรือยัง”เป็นคำถามที่ปลายฟ
สรุปว่า ใครเป็นโจร ใครเป็นคนถูกลักพาตัวมากันแน่วะเมื่อเธอยอม เขาก็เริ่มด้วยบทสวาทเบา ๆ จูบเบา ๆ ลูบไล้เบา ๆ ปลุกเร้าอย่างนุ่มนวล แต่พอสอดใส่เข้าด้ายเข้าเข็ม อัสนีก็ลืมคำว่าเบาไปเฉยเลย ทุกจังหวะกระแทกกระทั้นหนักแน่น ทั้งโยกขย่ม โม่เอวบดขยี้ มือก็บีบขยำ ฟอนเฟ้นไปทั่วกายสาว เขาโถมถั่งส่งปลายฟ้าไปยังสุดปลายทางสุขเสียวครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำสวาทแตกซ่านจนเปียกปอนเต็มซอกขาปลายฟ้าก็ดูเหมือนจะลืมเลือนไปแล้วว่าเป็นฝ่ายบอกเขาเองว่าให้ทำเบา ๆ ชั้นเชิงกามช่ำชองของเขา ทำให้เธอหวีดร้องครวญครางจนเสียงแหบแห้ง ทั้งเด้งเด้าแอ่นโหนกเนื้อเข้าหาอย่างลืมตัว น้ำสวาทแตกกระจายซ้ำ ๆ เธอเสียวจนสั่นสะท้านไปทั้งตัว กระทั่งเขาอัดกระแทกเต็มแรง หัวถอกแหวกรูจมมิดในร่องร่าน แล้วแตกในใส่จนเต็มล้น ปลายฟ้าก็หวีดร้องออกมาสุดเสียง กายสาวกระตุกเฮือก น้ำแตกคาลำ หลุดลอยไปยังจุดสุดยอดพร้อมเขาอีกครั้ง“ว่างขนาดนั้นเชียว”อัสนีกอดอก พิงไหล่ข้างหนึ่งกับประตูกระท่อม ตาคมมองคนที่กำลังนั่งทำเรื่องไร้สาระอยู่เฉลียงหน้ากระท่อมอย่างหาเรื่องปลายฟ้าปรายตาม
“เอ๊ะ ! กระต่ายเหรอ” ปลายฟ้าเพ่งมองเจ้าก้อนปุกปุยสีขาวที่อยู่อีกฝั่ง พอเห็นว่ามันกระโดดไปทางหลังพุ่มไม้ใหญ่ หญิงสาวจึงก้าวลงไปในลำธารเพื่อจะข้ามไปดูชัด ๆ ว่า มันคือกระต่ายอย่างที่เธอคิดหรือเปล่า“แม่งเอ๊ย ! หน้าตากูดูใจดีขนาดนั้นเลยเหรอวะ เขาถึงได้สั่งเอา ๆ ไม่มีความเกรงใจกันบ้างเลย” ปากบ่น แต่มือก็ตัดลำไม้ไผ่ไปด้วย พอตัดเสร็จก็ดึงลงมา ลิดใบ ตัดแขนง แล้วบั่นเป็นหลายท่อน ก่อนเลือกเอาท่อนที่คิดว่าสวยและดูดีที่สุดสี่ท่อนตามจำนวนที่ปลายฟ้าสั่ง หอบเต็มแขนเอากลับไปที่กระท่อม เดินไปก็บ่นไป หงุดหงิดหัวใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้ด้วย“ถ้าสั่งให้มาตัดอีก กูจะจับกด เอาให้หมดแรง ไม่ต้องลุกมาทำโน่นทำนี่ได้สักอย่างเลย”เพราะเขาใจดีกับเธอมากเกินไปหรือเปล่า ปลายฟ้าถึงได้กำเริบเสิบสานบังอาจมาสั่งให้เขาทำโน่นนี่ให้ ตอนแรกที่โดนจับตัวมาก็กลัวเขาจะเป็นจะตาย พออยู่มาจวนจะครบเดือนก็กล้าที่จะพูด กล้าดุ ทั้งกล้าขัดใจเขาด้วย มันจะเกินไปแล้วนะ แบบนี้คงต้องสั่งสอนให้หลาบจำบ้างพอคิดได้ดังนั้นอัสนีก็ตีหน้าขึงขัง ย่ำเท้าเดินเร็วไปจนถึงกระท่อม
“กับสิ่งที่คุณทำกับปลาย ปลายร้องไห้มามากพอแล้วค่ะ ปลายแค่รอวันที่จะได้เป็นอิสระ ปลายก็จะได้กลับไปใช้ชีวิตใหม่ แต่กระต่ายตัวนั้น มัน...ฮึก ๆ มันไม่มีโอกาสอีกแล้ว ฮือ...”อัสนีถอนหายใจแรงอีกครั้ง หมดอารมณ์จะจับกดจริง ๆ เอาแต่ร้องไห้แบบนี้ก็นอนกันเถอะไฟตะเกียงดับลงแล้ว คนที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นตั้งแต่หัวค่ำก็เงียบเสียงไปแล้ว เธอนอนนิ่งอยู่กับอ้อมอกอบอุ่น ตกดึก อากาศกลางป่ากลางเขาหนาวเหน็บลงเรื่อย ๆ ปลายฟ้าจึงเบียดตัวเข้าความอบอุ่นจากกายกำยำ แถมยังป่ายขาพาดหน้าท้องแกร่ง และพาดแขนบนแผ่นอกกว้าง นอนหลับตาพริ้มอย่างสบายใจส่วนคนที่ความต้องการกลางกายผงกหัวหงึก ๆ ตั้งลำแข็งโด่กลับต้องนอนลืมตาโพลง อยากเอาแต่ใจ อยากจับกด แต่ก็กลัวเธอตื่นมาร้องไห้หากระต่ายอีก อัสนีจึงจำต้องใช้มือช่วยตัวเอง โดยอีกมือลูบไล้เนื้อตัวสาวอย่างเบามืออุ้งมือที่คุ้นเคยชักเร็วขึ้นเรื่อย ๆ กระทั่งสายน้ำพ่นออกมาจากรูตรงหัวถอก อัสนีกดปากและจมูกกลางกระหม่อมสาว เขาครางลึกในลำคอ กอดเธอแน่นด้วยวงแขนข้างเดียว กายสูงใหญ่สั่นกระตุก พ่นน้ำออกจากลำอยู่ครู่หนึ่ง แล้วผ่อนคลายลงคนที่เพิ่งปลดปล่อยตัวเอ
“ขย่ม ! เร็ว !” อัสนีสะบัดมือฟาดก้นอวบอย่างมันเขี้ยว ทั้งบีบขยำเคล้นคลึงอย่างมันมือ พอปลายฟ้าเริ่มขยับโยกขย่มตออวบยาว เขาจึงฉีกกระชากเสื้อเชิ้ตจนกระดุมขาดทั้งแถบ เปิดดูเต้านมอวบใหญ่กระเพื่อมไหว ยั่วยวนให้เขาต้องก้มลงไปดูด อม เลีย ทั้งขบเม้ม ขยี้หัวนมสีชมพูสวยอย่างมันเขี้ยว“อื๊อ ! คุณอัส !” ปลายฟ้าครางเสียว เธอแบะแบถ่างกลีบแคมแหกอ้าสุด ขยับบั้นเอวข่มเด้งเด้าตอเนื้ออวบใหญ่เต็มแรง กลีบเนื้อเปียกแฉะกระทบโหนกเนื้อชาย และเสียดสีขนดกหยาบจนเสียววูบวาบไปทั้งซอกขา ยามหัวถอกทิ่มแทงแหย่ลึกสุดโคน เอ็นลำใหญ่ยัดแน่นเต็มรู เธอจุกและเจ็บ อึดอัดเต็มร่อง ทว่ามันสาสมใจ เสียวซ่านจนต้องเร่งจังหวะขย่มหนัก ๆ กระแทกเน้น ๆ“คุณอัส...ปลายจะแตกแล้ว...”เพราะถูกเขาบังคับให้พูดหยาบโลนยามเด้งเด้าเอากันเดี๋ยวนี้เธอจึงเอ่ยออกมาเองโดยที่เขาไม่ต้องบังคับอัสนีประคองเอวบางไว้ด้วยสองมือ เขาเงยหน้าขึ้นมาจากเต้านมอวบใหญ่น่าฟัด ตาคมจับจ้องดวงหน้าหวานบิดเบ้ด้วยความเสียว ทั้งยังแดงก่ำ ยั่วยวน น่ามอง“แรง ๆ” อัสนีสั่งเสียงลอดไรฟัน เพราะเขาเสียวหัวเสียวลำจนต้องกัดฟันไว้ ลำเอ็นถูกร่องเนื้อนุ
“เอายามานี่ เดี๋ยวฉันทาให้”ปลายฟ้ารีบกระถดก้นหนี ดึงผ้าถุงลงมาปิดหัวเข่า“ปลายทาเองได้ค่ะ” ที่จริงเธอไม่เจ็บมากมายอะไรเลย แต่ที่เห็นรอยช้ำชัดเจน เพราะเธอเป็นคนผิวขาว ถูกอะไรนิดหน่อยก็เป็นรอยจ้ำรอยช้ำ เธอจึงไม่ใส่ใจที่จะกินยาหรือทายา เพราะคิดว่าอีกวันสองวัน รอยช้ำก็คงหายไป“อย่าดื้อ ! ไปเอายามา ฉันจะทาให้”เสียงเกรี้ยวกราดกับตาดุ ๆ ของอัสนีทำให้ปลายฟ้ารีบลุกไปหยิบกล่องยามาวางลงใกล้เขา แล้วนั่งลงตรงหน้าคนดุ ปลายฟ้าหยิบยาที่เพิ่งทาให้เขาเมื่อครู่ออกมาจากกล่อง เปิดฝา แล้วยื่นให้เขา“แบบนี้จะทายังไง ถลกผ้าถุงขึ้นสิ”ปลายฟ้าหน้างอง้ำ เธอไม่ต้องการการเอาใจใส่หรือการช่วยเหลือจากเขาสักหน่อย แต่เพราะไม่อยากฟังถ้อยคำเสียดหู ไม่อยากเห็นสีหน้าแววตาไม่พอใจของเขา เธอจึงเหยียดสองขาออก แล้วดึงชายผ้าถุงขึ้นมาเหนือเข่าเล็กน้อยอัสนีบรรจงทายาที่หัวเข่าขาวสองข้างอย่างเบามือ เมื่อเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ทำหน้าครุ่นคิด“มีรอยช้ำที่อื่นอีกหรือเปล่า”ปลายฟ้าส่ายหน้า เธอกำลังจะดึงชายผ้าถุงลงปิดหัวเข่า แต่กลับถูกอัสนีจับข้อมือไว้แน่น“ตรงนั้นไ
อัสนีมองตามคนตัวเล็กแล้วถอนหายใจหงุดหงิด หลัง ๆ มานี่เขาชักหงุดหงิดง่ายเกินไปแล้ว ยิ่งเห็นหน้าตาเศร้านัยน์ตาโศกของปลายฟ้า เขาก็ยิ่งหงุดหงิดไปกันใหญ่ ทำอย่างกับว่าเขาเป็นยักษ์เป็นมารจะจับเธอฉีกเนื้อกิน ก็บอกแล้วว่าครบหนึ่งเดือนจะปล่อยตัวไป ยังไงเขาก็ต้องปล่อยเธอไปอยู่แล้ว เพราะเขาเองก็มีสิ่งที่ต้องกลับไปทำเหมือนกันหลังกินอาหารมื้อค่ำ และเก็บกวาดครัวเรียบร้อยแล้ว ปลายฟ้าเดินไปนั่งที่เฉลียงหน้ากระท่อม เธอเงยมองหน้าดวงดาวที่ส่องแสงเป็นประกายระยิบระยับเต็มผืนฟ้า แม้อัสนียังไม่พูดถึงการปล่อยตัวเธอไป แต่ปลายฟ้าก็แอบหวังว่า เขาจะทำตามที่เคยพูดไว้“จะนั่งจนถึงวันพรุ่งนี้เลยมั้ย” อัสนีถามพลางถือตะเกียงเจ้าพายุมาห้อยไว้ที่เสาหน้ากระท่อมเสียงดุที่ดังขึ้นเบื้องหลังทำให้ปลายฟ้าถอนหายใจ เธอไม่อยากมีปัญหากับเขา ไม่อยากทุ่มเถียงให้เหนื่อยใจปลายฟ้าลุกขึ้น แล้วเดินก้มหน้าเข้าไปในกระท่อม แต่ยังไม่ทันก้าวขาผ่านประตู ก็ถูกคนตัวโตจับข้อมือดึงรั้งไว้“จะไปไหน”“เข้านอนค่ะ” ก็เขามาตามเธอเข้านอนไม่ใช่เหรอ มาตามเธอไปทำหน้าที่ที่เขายัดเยียดให้
คนเป็นแม่กดอารมณ์โกรธไว้ เหมือนที่เคยกดไว้หลายครั้งแล้ว เพราะลูกแสบทั้งสองทำตัวโตเกินวัย และมักมีเรื่องกับเพื่อนรุ่นพี่บ่อย ๆ นี่ถ้าพ่อไม่ใช่คนมีอิทธิพลในจังหวัด ลูกของเธอคงถูกไล่ออกจากโรงเรียนตั้งแต่อนุบาลแล้ว เพราะมีเรื่องกับนักเรียนคนอื่นประจำปลายฟ้าขยับตัวหันไปมองลูกชายทั้งสองที่นั่งหน้าจ๋อยอยู่ ตาดุของคนเป็นแม่ทำให้เจ้าตัวแสบพากันก้มหน้าหลบ“แม่ดีใจที่อิชย์กับอาชว์รักและคอยช่วยเหลือกัน แต่ลูกก็ไม่ควรไปชกต่อยกับคนอื่น พอชกกัน เขาเจ็บ ลูกก็เจ็บ มีแต่คนเจ็บตัว มันไม่ดีเลยนะคะ มีปัญหาหรือไม่พอใจเรื่องอะไรก็ควรพูดคุยกันดี ๆ ถ้าพูดคุยกันแล้วยังตกลงกันไม่ได้ ลูกก็ควรบอกคุณครู หรือบอกพ่อกับแม่ก็ได้ ไม่ควรไปนัดตีนัดต่อยกัน”ปลายฟ้าถอนหายใจอีกครั้ง มองลูก ๆ ที่เอาแต่นั่งเงียบไม่พูดอะไรอย่างหนักใจ เพราะที่เห็นนั่งเงียบนี่ไม่รู้ว่าเข้าใจและพร้อมจะทำตาม หรือเงียบฟังพอให้เธอไม่บ่นต่อก็ไม่รู้“เข้าใจที่แม่พูดมั้ยคะ”อิชย์เงยหน้าขึ้นมามองหน้าแม่ เขาพยักหน้า“เข้าใจครับ”“อาชว์ล่ะ เข้าใจมั้ยคะ”“เข้าใจครับ” เจ้าหนูพยักหน้า“เอาล่ะ.
พอปลายฟ้าวางปืนลง ถอดที่ครอบหูออก เขาก็เดินเข้าไปหา กอดเธอจากข้างหลัง ก้มหอมแก้มนวลฟอดใหญ่“คุณอัส !” ปลายฟ้าหมุนตัวไปมองคนที่เข้ามาสวมกอดเธอโดยไม่ให้สุ้มให้เสียงด้วยความตกใจ“ทำไมไม่อยู่คอยผัวที่บ้าน”“ก็คุณอัสบอกว่าจะกลับค่ำ นี่เพิ่งบ่ายโมงเองนะคะ”“งานเสร็จแล้ว เลยรีบกลับมาหาเมีย คิดถึง อยากเอา” เขาพูดพลางขยับบั้นเอว เสียดสีเป้าตุงๆ กับหน้าท้องเมียปลายฟ้าถอนหายใจแรง ทุบอกกว้างไปหนึ่งที“ปลายต้องไปรับลูกที่โรงเรียนค่ะ”“อีกตั้งหลายชั่วโมง ขอเอาหน่อยน่า ไม่สงสารฉันบ้างเหรอ ไม่ได้เอามาหลายวันแล้วนะ”“แค่สองวันเองนะคะ”“สองวันสำหรับฉันก็ถือว่านาน”ปลายฟ้าส่ายหน้าระอาใจ เขารุกประชิดตัวขนาดนี้ แถมลูกก็ไปโรงเรียนด้วย ไม่มีใครกวนเขาได้ เธอไม่รอดแน่ ๆ“คุณอัสห้ามทำนานนะคะ”คำอนุญาตกลาย ๆ ของภรรยาทำให้คนอยากเอาเมียใจจะขาดยิ้มกว้าง“รู้แล้วน่า เอาเสร็จแล้ว เดี๋ยวฉันขับรถพาไปรับลูกเอง จะพาเจ้าสองแสบไปกินข้าวร้านที่พวกเขาชอบด้วย เรารีบกลับไปเอากันที่บ้านเถอะ”เมื่อก่อนปลายฟ้าอาจขัดหูกับคำพูดห่าม
อัสนีกระชับอ้อมกอดแน่นขึ้น เขากดปากจูบกลางกระหม่อมสาว เขารู้ว่าที่ผ่านมาปลายฟ้าเจอเรื่องหนักหนามามากแค่ไหน เขาเองก็เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอต้องเจ็บต้องเสียใจ ดีแค่ไหนแล้วที่เธอยอมให้เขาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเธอ ยอมเปิดโอกาสให้เขาแก้ตัว นับจากนี้ไป เขาจะใช้ทั้งชีวิตที่เหลืออยู่ไถ่โทษที่เคยทำไว้ เขาจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจอีกเด็ดขาด และใครที่คิดจะทำร้ายหรือทำให้เมียเขาเสียใจอีก เขาจะไม่ปล่อยให้มันลอยนวลแน่นอน…“ทำไมถึงต้องใส่ชุดนี้ด้วย ลูกสองแล้วนะ เธอควรแต่งตัวให้มันมิดชิดเรียบร้อย” คนหวงเมียบ่นไม่เลิก บ่นตั้งแต่เห็นเมียสวมชุด กระทั่งพาเมียขึ้นรถตู้มาถึงโรงแรมก็ยังบ่นอยู่ปลายฟ้าในวัยสามสิบปี เป็นคุณแม่ลูกสองที่สวยสะคราญ ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ใบหน้าสวย รอยยิ้มหวาน กิริยานุ่มนวลเรียบร้อยอ่อนโยน ทำให้เธอเป็นแม่เลี้ยงสาวที่น่าพิศน่ามองและทรงเสน่ห์ และคนที่หลงเสน่ห์เธอจนหัวปักหัวปำก็คือสามีของเธอนั่นเองคนถูกสามีทักท้วงชุดขมวดคิ้วเล็กน้อย ทั้งถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย คืนนี้เธอสวมชุดราตรีสีชมพูนู้ด คอปาด แขนสั้น ชุดที่เธอสวมรัดทร
ปลายฟ้าถอนหายใจบางเบา เธอแอ่นเต้านมยกอกขึ้น ยื่นมือไปประสานกันตรงท้ายทอยสามี แล้วออกแรงโน้มลงมาหา พออัสนีก้มลงมาอ้าอมหัวนมข้างซ้ายของเธอ แล้วดูดจนน้ำนมพุ่งเข้าปากเขา ปลายฟ้าก็เงยหน้า หลับตาพริ้ม ปากอิ่มเผยอครางเสียงหวาน“อ๊า ! คุณอัสขา...”ปลายฟ้าตอบแทนคนเพิ่งดีของเธอด้วยการปรนเปรอเขาด้วยบทรักบทสวาทสุดฝีมือ ไม่ว่าเขาจะเรียกร้องให้ทำอะไร เธอก็ตอบสนองด้วยความเต็มใจ“ปลายจ๋า ยัดมันเข้าไป แล้วขย่มแรง ๆ เลยทูนหัว”อัสนีบีบขยำแก้มก้นสาวเต็มสองมือ รอคอยเมียกดบั้นท้ายลงมาดูดเอาดุ้นที่แข็งจนแทบระเบิดเข้าไปในร่องสาวเปียกแฉะปลายฟ้ายิ้มหวานยั่วยวน เธอกดหัวเข่าลงข้างสะโพกสอบ มือข้างหนึ่งจับบ่าบึกบึนไว้ มืออีกข้างล้วงลงข้างล่าง จับหัวถอกอวบยัดใส่ร่องเนื้อชุ่มฉ่ำอัสนีนั่งพิงหลังกับพนักโซฟา ในตอนที่หัวลำเอ็นมุดเข้าไปในรูอุ่นอ้าว เขาหลับตา สูดลมหายใจลึก“ผัวขา...” เขาชอบให้เธอเรียกแบบนี้ตอนเอากัน แต่ไม่บ่อยนักที่เธอจะยอมเรียก เพราะกระดากปาก แต่ตอนนี้ปลายฟ้ายอมเรียก โดยที่เขาไม่ต้องสั่ง ไม่ต้องร้องขออัสนีลืมตาขึ้นมองสบตาคู่สวย“ขย่มผัว
ปลายฟ้าแนบแก้มกับอกกว้าง ฟังเสียงหัวใจของเขาเต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ปล่อยให้เวลาผ่านไปโดยไม่พูดอะไรระหว่างเธอกับเขามันเริ่มต้นไม่ดีเท่าไร ปลายฟ้าไม่คิดเลยด้วยซ้ำว่าสุดท้ายแล้วเธอกับเขาจะลงเอยแบบนี้ ตอนนี้เขาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ เปลี่ยนจากโจรใจทรามมาเป็นคุณพ่อใจดี เป็นสามีที่แสนน่ารัก“ปลายนึกว่าคุณอัสต้องการแค่ลูก”“อยากได้ทั้งลูกทั้งแม่นั่นแหละ”ปลายฟ้าเงยมองหน้าเขาอีกครั้ง อัสนีก้มมองสบตาเธอ เขายิ้ม ตาเป็นประกาย“จริง ๆ แล้วฉันกะว่าจะฟันแล้วทิ้ง ฉันอยากเอาคืนพี่ชายเธอ ฉันทำไปเพื่อความสะใจแค่นั้นเอง แต่เธอทำให้ฉันผิดแผนผิดความตั้งใจไปหมด”ปลายฟ้าหน้าบึ้งลงเรื่อย ๆ ดวงตาคู่สวยก็ดุขึ้นทีละนิดอัสนียิ้มแหย เขารีบพูดต่อว่า“ปลาย...ฉันไม่รู้ว่าไอ้ความรู้สึกอยากเก็บเธอไว้กับตัวตลอดไปมันเกิดขึ้นเมื่อไร แต่พอฉันปล่อยเธอไป แล้วต่อมาเธอก็หายไปจากสายตา ฉันรีบให้คนออกตามหา ใครจะไปรู้ว่า เธอหนีไปอยู่กับน้าเบญ ไม่งั้น ฉันไม่ต้องเสียเวลาหาเป็นเดือนสองเดือนหรอก”“ทำไมถึงอยากให้ปลายอยู่ใกล้ ๆ คะ ในเมื่อคุณอัสแค่อยากแก้แค้น อยากท
“คุณอัส...พอแล้ว อื๊อ !” ปลายฟ้าดันใบหน้าที่ซุกอยู่กลางหว่างขาของตัวเองออก แต่คนที่กำลังดื่มด่ำกับรสชาติหวานล้ำก็ยังดื้อดึง อัสนีกดปากจูบกลางกลีบเนื้อนุ่มจนเกิดเสียงดัง แถมยังสูดดมความหอมหวนอีกหนึ่งฟอดใหญ่ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาจูบหน้าท้องนูนใหญ่ แล้วจึงเงยหน้าขึ้นยิ้มพราวให้กับคนที่ถูกเขาลงลิ้นจนแตกซ่านคาปากไปหลายทีปลายฟ้าทุบบ่ากว้างด้วยแรงอันน้อยนิด เธอมองค้อนคนหื่น แล้วปั้นหน้าบึ้งตึงใส่เขา“ปลายไม่น่าเชื่อคุณอัสเลย”ปลายฟ้าบ่นกระปอดกระแปด พลางขยับตัวอุ้ยอ้าย มือบางจับชายกระโปรงชุดคลุมท้องเพื่อจะดึงลงปิดส่วนล่าง แต่อัสนีทำตัวเป็นคนดีด้วยการดึงเป้ากางเกงในมาปิดสัดส่วนที่น่าหลงใหล และช่วยจัดชายกระโปรงให้เธอ พร้อมกับจับเท้าอวบสองข้างของคุณแม่ท้องแก่วางลงบนพื้นห้องนอน“ทำไมจะเชื่อไม่ได้ ฉันไม่ได้ผิดคำสัญญาสักหน่อย”ปลายฟ้าถอนหายใจแรง เธอยอมให้เขาโอบประคองลุกขึ้นยืน“ปลายไม่คุยกับคุณอัสแล้วค่ะ”อัสนีหัวเราะในลำคอ เอ็นดูคนจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเขาสักที“เธอไม่คุยก็ช่าง ฉันคุยกับเจ้าแสบก็ได้” อัสนีคุกเข่าลงตรงหน้าท้องกลมโตที่คุณหมอนัดคลอด
เขาผละออกมา ยิ้มเจ้าเล่ห์“หิวฉันหรือว่าหิวข้าว”“หิวข้าวค่ะ”อัสนีถอนหายใจ ทำหน้าแสนเสียดาย“ยอมให้ครั้งหนึ่งก็แล้วกัน”ปลายฟ้าอมยิ้ม เธอยื่นมือข้างหนึ่งไปแตะแก้มเขา“ทำไมวันนี้น่ารักจังเลยคะ” ปกติเขาเคยยอมเธอที่ไหน เอาแต่ใจเป็นที่หนึ่ง“วันนี้เรามีธุระสำคัญต้องจัดการ เอาไว้คืนนี้ฉันค่อยเอาคืนเธอก็ยังไม่สาย”ใบหน้าที่ยิ้มแย้มเมื่อครู่มุ่ยลงทันที“เคยคิดจะยอมให้ปลายบ้างสักครั้งมั้ยคะ”อัสนีจับมือนุ่มที่แตะอยู่แก้มตัวเองมากุมไว้ เขามองลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวย“อยากให้ฉันยอม เธอก็ต้องยอมฉันก่อน”...“สวัสดีค่ะ ป้าเบญ ลุงโชค”ปลายฟ้ายกมือไหว้ทักทายผู้สูงวัยทั้งสองอย่างนอบน้อม แม้จะแปลกใจอยู่บ้างที่เห็นพวกท่านนั่งอยู่ในห้องรับแขกของบ้าน“หนูปลาย เป็นไงบ้างลูก ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะจ๊ะ” แม่เลี้ยงเบญญาลุกขึ้นไปประคองปลายฟ้ามานั่งลงที่โซฟาตัวเดียวกัน ลูบหัวลูบหลังด้วยความเป็นห่วงเป็นใย“ปลายปลอดภัยดีค่ะ ขอบคุณป้าเบญที่เป็นห่วงนะคะ”“ป้าเป้ออ
นางมณีโอบกอดลูกเต็มอก ปลอบใจ เรียกขวัญ“ขวัญเอ๊ย ! ขวัญมานะลูก ไม่ต้องกลัว เขากลับไปแล้ว เขาไม่มาแล้วล่ะ ต่อแต่นี้ไปก็อยู่ใครอยู่มัน ไม่ต้องไปข้องเกี่ยวกันอีก”ปลายฟ้าขยับตัวเล็กน้อย มือบางวางลงบนท้องแล้วลูบเบา ๆ“ตื่นสายนะเรา”ปลายฟ้าลืมตา หันไปมองเจ้าของเสียงที่นอนเอามือเท้าแก้มอยู่ข้างหลังเธอ“กี่โมงแล้วคะ”“สิบโมงแล้ว”“สายขนาดนี้แล้วหรือคะ”ปลายฟ้าว่าพลางขยับตัวจะลุกขึ้น อัสนีจึงช่วยประคองคุณแม่ท้องแก่ลุกขึ้นนั่ง“ถ้าเธอจะนอนต่อก็ได้นะ”“ไม่นอนแล้วค่ะ ปลายหิว”“จะอาบน้ำก่อนลงไปกินข้าว หรือว่าจะให้ป้าอิ่มเอากับข้าวขึ้นมาให้กินบนห้องตอนนี้เลย”“อาบน้ำก่อนได้มั้ยคะ”“ก็ดี เดี๋ยวฉันอาบให้”ปลายฟ้ามองหน้าเขาอย่างไม่ค่อยไว้ใจ“อาบน้ำเฉย ๆ แหละน่า ฉันไม่ทำอะไรหรอก”แม้จะไม่ค่อยเชื่อคำพูดเขาเท่าไร แต่ปลายฟ้าก็ยอมให้เขาช่วยถอดชุดนอน และคนหน้าหนาก็ถอดเสื้อผ้าตัวเองตามเธอด้วย ก่อนจะช่วยโอบประคองเธอเข้าห้องน้ำไม่น่าเชื่อว่าอัสนีจะทำตามอย่างท
หลังจากพาปลายฟ้ากลับมาถึงบ้าน อัสนีอาบน้ำให้เธอและบังคับให้เธอกินข้าว แม้กินได้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่กิน ก่อนจะพาเธอเข้าห้อง พามานอนบนเตียง แล้วกกกอดเธอไว้แนบกายไม่ห่าง“ฉันไม่ไปไหนหรอก หลับซะ” อัสนีจูบขมับหอมกรุ่น เลื่อนฝ่ามือไปลูบหน้าท้องนูนใหญ่เบา ๆปลายฟ้าหลับตาลงอย่างว่าง่าย เธออบอุ่นใจ และรู้สึกปลอดภัยในอ้อมกอดของเขา ที่ตรงนี้จะไม่มีใครทำร้ายเธอได้อัสนีจูบขมับ หอมแก้มคนในอ้อมกอดอยู่หลายครั้ง กระทั่งเธอหลับไปในอ้อมกอดของเขา หัวใจแกร่งสั่นไหวเมื่อคิดไปว่า หากเขาไปช่วยเธอไม่ทันจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอบ้างถือว่าโชคดีที่ลูกน้องของเขาปฏิบัติตามคำสั่งเขาอย่างเคร่งครัด พวกเขาติดตามปลายฟ้าอย่างใกล้ชิด และไม่ยอมให้เธอคลาดสายตาอย่างที่เขาสั่ง ในตอนที่ปองภพพาปลายฟ้าขึ้นรถตู้ออกจากโรงพยาบาล ลูกน้องของเขาจึงขับรถตามและโทรบอกเขาทันที จากที่จะกลับบ้านไปหาเธอ เขาจึงรีบตามมาที่รีสอร์ตของเสี่ยโบ้ที่อยู่นอกเมือง และสั่งคนของเขากลุ่มใหญ่ตามมาช่วยเธอไว้ได้ทันอัสนีกระชับวงแขนกอดเธอแนบอก จูบแก้มนวลเบา ๆ หวงแหนและห่วงใยจนไม่คิดว่าจะปล่อยให้เธออยู่ไกลสายตาได้ เขาจ