16

ปลายฟ้าวิ่งไปจนรู้สึกเหนื่อยเหมือนใจจะขาด หายใจแทบไม่ทัน หัวใจเต้นโครมคราม ขาเริ่มอ่อนล้า จนในที่สุดเธอก็สะดุดเท้าตัวเองล้มลงบนพื้น ปลายฟ้ารีบหันกลับไปมองข้างหลัง เมื่อไม่เห็นใครตามมา เธอก็ลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล เมื่อยล้าไปทั้งขา เจ็บไปทั้งฝ่าเท้า ก้มลงมองที่เท้าตัวเอง น้ำตาก็ไหลพราก บาดแผลจากกรวดหินและหนามที่ทิ่มแทงฝ่าเท้า ทำให้เลือดออกเต็มทั้งสองเท้า เธอวิ่งไม่ไหวแล้ว เจ็บระบมทั้งฝ่าเท้า

ปลายฟ้าหันไปมองข้างหลังอีกครั้ง น้ำตาเอ่อคลอเต็มหน่วย ทั้งไหลรินผ่านแก้มเนียนผสมปนเปกับเหงื่อบนใบหน้า ใจดวงน้อยหวาดหวั่นสั่นไหว แต่ในเมื่อเธอตัดสินใจออกมาจากตรงนั้นแล้ว เธอจะไม่ยอมกลับไปอีกเด็ดขาด

ปลายฟ้าหันมองรอบตัวเพื่อหาทางหนีทีไล่ เมื่อไม่อาจฝืนกำลังวิ่งต่อไปได้ ก็ต้องหลบซ่อนเพื่อไม่ให้เขาหาเจอ ในเมื่อเขาวิ่งตามมาบนบก เธอก็ต้องลงไปซ่อนในน้ำ เมื่อเขาผ่านไปแล้ว เธอค่อยวิ่งหนีไปทางอื่น

ปลายฟ้าเดินกะเผลกไปยังริมลำธาร หญิงสาวมองไปทั่วบริเวณ ก่อนค่อย ๆ เดินลงไปในลำธาร เพียงแค่สองเท้าย่ำลงบนน้ำใบหน้าสวยก็บิดเบี้ยว แสบไปทั้งเท้า เจ็บจนน้ำตาไหลนอง แต่ปลายฟ้าก็ฝืนเดินไปจนถึงซอกเล็ก ๆ