Semua Bab His Fake Wife: Bab 51 - Bab 60

Aurora's Point of View PAGOD ako kagabi dahil sa pinaggagawa nila Snow at Winter, ilang oras kaming nasa labas ng bahay at nagkaroon ng mini barbecue party kasama si Sonya dahil wala naman si Alted. Abala siya sa biglaang problema na ibinalita sa kaniya noong umaga, naiintindihan naman namin na hindi maiiwasan na kahit sa ganitong bakasyon kailangan niya pa rin bigyan ng oras ang trabaho. Nang alas otso y media, doon lamang sila nagpaawat dahil nakaramdam na rin ng pagod. Nakakahiya naman kung si Sonya lang ang maglilinis ng mga kalat at mga gamit na inilabas namin para sa barbecue party na ipinilit ng kambal. Kaya sa huli, naunang umakyat ang dalawa at nanatili kami ni Sonya para maglinis muna at ayusin ang ilang gamit. Naroon naman ang tatlong bodyguard na dinala ni Alted kaya kahit papaano may tumulong pa sa amin. Nang matapos naman ay siyang paglabas ni Alted galing sa bahay. Sabi niya'y siya na lang ang magliligpit ng mga natitirang gamit at mukhang naghihintay ang kambal

Aurora's Point of View Nakahawak pa rin siya sa bewang ko hanggang sa balkonahe at bumitaw lang nang papasok na kami ng bahay pero hinawakan niya naman ang kamay ko nang nasa salas na kami. Nilingon niya ako at nakita ko iyon pero hindi ko pa rin siya tinitingnan. Hindi naman ako ganito noon. Hindi ako mabilis na magalit sa isang tao o sa isang bagay, at kung magalit man ako nakakaya ko rin na pakalmahin ang sarili agad. Pero ngayon parang nagliliyab pa rin ang galit sa dibdib ko lalo na kapag naaalala ko kung paanong hinaplos no'ng isang babae ang braso niya. Halatang nang-aakit! Bw*s*t talaga! Nilingon niya na naman ako nang maramdaman niyang hinihila ko ang kamay ko. Kailangan kong lumayo sa kaniya at pansamantalang kalmahin ang sarili sa kwarto dahil hindi talaga yata ako kakalma hanggang sa hindi ako napapag-isa. "May kukunin lang ako sa kwarto." Agad kong palusot. Tinitigan niya muna ako at sinuri pero blangko ang tingin ko sa kaniya at alam kong nagawa kong itago n

Aurora's Point of View Nadaanan ko sa salas sila Snow at Winter kasama si Sonya na naglalaro ng boardgame. Hindi na nila ako napansin dahil nakatutok ang buo nilang atensyon sa nilalaro nila. Nang makarating ako sa kwarto agad ko iyong ni-lock at napabuntong-hininga. Hinawakan ko rin ang basang parte sa damit ko at napailing. Dire-diretso kong tinahak ang walk-in closet at binuksan iyon para maghanap ng pwedeng ipampalit. Sa kanan ay mga damit at ilang pamalit ni Alted at sa kanan naman ay ang akin. Mas marami ang t-shirt at pambahay na damit ang dinala ko, iyong mga gusto kong damit, pero may ilan din naman akong dinala na damit ni Candice. At katulad ng plano ko, hindi ko pinansin ang mga normal na damit na isinusuot ko. Bagkus kumuha ako ng sleeveless na damit at nang tingnan ko pa iyon mukhang mababa ang neckline no’n. Hindi ako magaling sa mga pangalan ng ganitong mga damit at anong klaseng kasuotan ito pero sigurado akong pang-summer iyon kaya nga dinala ko. Ilan la

Aurora's Point of View I WATCHED how Snow and Winter peacefully fall asleep after dinner. This time I didn't sing for them, nagkwento lang ako ng mga alam kong kwentong pambata at nang matapos ako doon naman ang pagtulog nila. Ang makasama si Snow at si Winter, iyon ang nagpapagaan sa kalooban ko. Makita ko lang sila kahit pagod ako o sira ang araw ko, nakakalimutan ko iyon agad. Minsan naiisip ko, ang swerte ni Candice. Ang swerte niya sa buhay. Nasa kaniya na ang lahat, pamilyang masaya, mga anak na papangarapin ng ibang mag-asawa, asawa na maalaga at buhay na hindi naghihirap. Dati isa lang naman ang gusto ko, ang tumakas sa buhay na mayroon ako at maging malaya. Pumunta sa ibang lugar, magtrabaho at maging masaya. I dreamt for a peaceful and happy life. Ang buhay ko ngayon, ang buhay ni Candice na hinihiram ko, ito ang buhay na gusto kong maranasan. Ilang minuto pa ang itinagal ko sa kanilang kwarto bago nagpasyang lumabas para pumunta sa kwarto. Wala roon si Alted ka

Aurora's Point of View Papasok si Alted panigurado, magtatabi kami. Tatabi kaya siya? Kaysa kabahan pa sa isipin na pwedeng tumabi siya sa akin ngayon at mas nakakahiya iyon, ay parang mas na-curious pa ako kung tatabi ba talaga siya sa akin. Iyon ang matagal ko ng tanong noon, kung saan ba siya natutulog. Laging ako ang nauunang matulog noong mga nagdaang gabi kaya hindi ko siya nakikitang tumatabi sa akin. Pagkakagising ko naman walang gusot sa tabi ko at wala na siya sa kwarto. Noon, naiisip ko baka sa salas siya natutulog pero sabi ni Sonya umaakyat naman daw si Alted sa kwarto kapag matutulog na. Ibigsabihin tumatabi siya sa akin. Pero bakit hindi ko maramdaman ang presensya niya sa tabi ko? Sanay ako na walang katabi kapag natutulog kaya alam ko kung may katabi ako, nagigising ako kapag may naglilikot sa tabi ko, para iyong instant reaction kapag may nakahiga sa tabi ko... ang magising agad. Kaso nitong mga nagdaang gabi mahimbing ang tulog ko at wala naman akong napapans