Semua Bab His Fake Wife: Bab 41 - Bab 50

Aurora's Point of View"Sonya?" Tawag ko sa kaniya.Tapos na namin pakainin, painumin ng gamot at palitan ng damit si Manang Osmet. Medyo maayos na rin ang hitsura niya kumpara kanina."Hmm?" Inaayos niya ang kinainan ni Manang.Sinulyapan ko ang matanda at nakitang nakatulog na ito ng mahimbing. Hindi na rin siya masyadong nilalamig. Mukhang presko na siyang tingnan."Wala bang kapatid, anak, asawa o pinsan man lang si Manang Osmet?" Marahan kong tanong.Sinulyapan ni Sonya si Manang Osmet at umiling."Wala po, matandang-dalaga si Manang Osmet. May kapatid naman siya, limang taon na pong patay. Namatay dahil sa kanser. Tyaka wala pong bumibisita na pamilya ni Manang Osmet dito, kaya wala po kaming ibang kilala maliban sa namatay nitong kapatid."Humugot ako ng malalim na hininga at naaawang nilingon ulit si Manang Osmet.Kawawa naman talaga si Manang."Si Señorito ang tinuturing niyang anak. Para sa kaniya, mga apo na rin niya ang dalawa niyong anak. Kaya sobrang devoted si Manang Os

Aurora's Point of ViewNgayon ang alis namin nila Alted papunta sa Isla Elteko na kaniyang sinasabi.Kaya silang Manang Osmet, June, Nay Consing, at isa pang katulong ay sasama sa amin para ihatig kami sa pantalan kung saan naghihintay sa amin ang yate.Sa SUV van kami sumakay. Si Bert ang driver, at sa shotgun seat naman naupo si Alted.Sa likod naman kami nila Snow at Winter.Sa pinaka-likod ay si Sonya na siya naming isasama sa isla para sa aming bakasyon.Nakasunod ang isa pang sasakyan sa likod namin, kung saan si June ang nagda-drive at sakay nito si Manang Osmet at Nay Consing."O siya, mag-ingat kayo Alted." Bilin ni Manang Osmet nang maibaba na ang lahat ng mga gamit namin.Hinaplos ng matanda ang buhok ni Snow at nginitian ng matamis si Winter. "Mag-enjoy kayo, ha?" Ngiti niya sa mga bata."We will, Manang." Nakangiting sagot ni Snow.Binuhat ni Bert at ni June ang mga gamit hanggang sa loob ng yate. Sumunod si Sonya para siguro ayusin ang mga gamit."Maganda ang islang iyo

Aurora's Point of View Nanatili pa kami roon at nag-usap sa iilang bagay katulad ng trabaho niya sa Manila. Ang hitsura ng summer house niya sa Elteko at mga gagawin namin kung sakaling makarating na kami. Niyaya ko rin siya papuntang cabin nang maalala ang mga bata at katulad ng sinabi niya naglalaro sila Snow at Winter kasama si Sonya. Five hours passed easily. Hindi ko na napansin ang mabilis na paglipas ng oras dahil nang tumigil ang yate sa isang pier na mukhang pinasadya talagang gawin ni Alted purong pagkamangha na lamang ang naramdaman ko. The place looks perfect! Kagaya ng sinasabi ni Alted, magugustuhan ko ang lugar. Ngayon pa lang gustong-gusto ko na ito. Buhat-buhat ni Alted si Snow at hawak ko naman si Winter sa isang kamay dahil gusto niya raw maglakad sa buhangin mamaya. Dala-dala ng tatlong lalaki ang mga gamit namin at sa likod ko ay si Sonya na may dala rin na isang bag. Hindi ko maiwasang hindi mapatingin sa hindi kalayuan na mga cottages, mga tao, mga bangkang d

Aurora's Point of View Pinatay ni Sonya ang ilaw bago umalis. Nanatiling bukas ang dalawang lampshade sa sulok malapit kay Snow at lampshade sa sulok malapit kay Winter, iyon ang nagbibigay ng liwanag sa buong silid. Sinimulan ko nang suklayin ng daliri ang malambot na buhok ni Snow. Tumaligid naman siya paharap sa akin at nang sulyapan ko si Winter ay yakap niya rin ang isang unan habang nakatagilid sa direksyon namin. "Mommy?" Bigla'y tawag ni Snow. "Hmm?" "Do you love, Daddy?" Inosinte niyang tanong. Kumunot ang noo ko. Tiningnan ko siya na ngayon ay nakatingin na rin sa akin, mukhang hindi sila matutulog hangga't hindi nila iyon naitatanong. "Mommy?" Muling tawag niya. Napatitig ako sa kaniya, maliwanag ang kwarto dahil sa liwanag na galing sa lampshade kaya kitang-kita ko ang umaasang mga mata ni Snow. Ngayon lang nila ito sa akin itinanong at hindi ko rin inaasahan na magtatanong sila ng ganoon. Kinagat ko ang ibabang labi at tinimbang ang mga sasabihin. "O-oo naman."

Aurora's Point of View HINDI ko na namalayan kung anong oras bumalik sa kwarto si Alted, o kung bumalik ba siya. Dahil nang magising ako wala pa rin siya sa tabi ko. Agad kong tiningnan ang orasan sa may sidetable at nakitang alas sais pa lang ng umaga. Ang aga naman niyang nagising kung ganoon, o baka hindi siya natulog sa tabi ko? Agad na pumasok sa isip ko na baka sa salas siya natulog kaya nagmadali akong bumangon at kinalimutan nang maghilamos muna at magsipilyo. Dali-dali akong bumaba sa salas para tingnan siya roon pero wala naman. Narinig ko ang ingay sa kusina kaya diretso ang lakad ko patungo roon. Katulad kagabi, hindi ko mapigilang hindi mamangha sa katotohanan na marunong siya sa kusina. Naabutan ko siyang abala sa pagluluto. Nakasuot lang siya ng itim na sando kaya kitang-kita ang biceps at muscles niya sa braso at ilang parte sa likod. Matangkad at malaki ang katawan niya dahilan para hindi ko makita kung anong niluluto niya. Magulo pa rin ng bahagya ang kaniyang bu