บททั้งหมดของ Last Love รักสุดท้ายคือเธอ: บทที่ 11 - บทที่ 14

จากวันนั้นที่เธอได้ปล่อยน้ำตาออกมากับผู้ชายที่ชื่อโค้กมันก็ทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป.. ในทุกๆวันจะมีข้อความของเขาคนนั้นส่งมาหาเธอ เช้า สาย บ่าย เย็น และก่อนนอน วันดีคืนดีเขาก็แวะมาหาโดยไม่ยอมบอกเธอก่อน ที่สำคัญไม่ได้มามาตัวเปล่าด้วยบางวันก็หิ้วกาแฟหรือไม่ก็ชามะนาวมาฝากเธอด้วย“ว่า”“คิดถึงเฉยๆครับเลยโทรหา”^_^แฮ่ม..“ ไร้สาระ ไม่ทำงานเหรอ? ถ้าฉันเป็นเจ้านายของนายนะฉันจะหักเงินเดือนเลยไม่ยอมทำงานทำการเอาเวลามาโทรศัพท์” บ้า.. มาบอกคิดถึงอะไรเล่าบ้ารึเปล่า“ทำสิทำไมจะไม่ทำ นี่พักเที่ยงแล้วนะครับที่รักของผมดูเวลาด้วย ว่าแต่.. คุณกินข้าวรึยัง? หิวไหมอยากกินอะไรรึเปล่าผมจะได้ซื้อเข้าไปให้”“ไม่ต้องๆ ฉันออกมาทำธุระกับเลขาข้างนอกและกำลังหาของกินกันอยู่ไม่ต้องซื้อมาฝากหรอก” ขยันจริงๆนะ เขามักจะถามเธอแบบนี้ทุกวัน และถ้าวันไหนไม่ได้ออกมาทำธุระข้างนอกเขาก็จะขับรถเอาข้าวมาฝากเธอ เอาจริงๆนะบางวันเธอก็ไม่ได้กินข้าวเที่ยงหรอกเธอลืมจะว่าลืมก็ไม่ถูกต้องบอกว่าไม่มีเวลามากว่าแต่ช่วงนี้มีผู้ชายที่ชื่อว่าโค้กคนนี้ชีวิตเธอก็เปลี่ยนไปทันที..“ห้ามโกหกนะ ถ้าโกหกผมจะหยุดงานครึ่งวันไปนั่งเฝ้าคุณให้กินข้าวเลยคอ

นะไม่อยากจะเชื่อเลยอีตาบ้าคนนั้นทรมานเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่าแต่การทรมานของเขามันทำให้เธอก็… มีความสุขทางร่างกาย..“ทักทายครับที่รักของผม…”จุ๊บ จุ๊บ…=_=“ไม่ทำงานรึยังไงกันทำไมขยันมาหาบ่อยมาก” ช่วงนี้นิวัฒน์ขยันมาหาเธอมาก ตอนเที่ยงก็แวะส่งข้าวส่งน้ำ ตอนเย็นก็จะมารับเธอไปส่งที่บ้านโดยที่เขาจะกลับด้วยแท็กซี่เสมอเธอเองก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกันว่าเขาจะทำไปทำไม…“ ทำครับพอดีต้องมาแถวนี้ด้วยก็เลยแวะมาหาที่รักของผมก่อนมาขอกำลังใจครับจะได้มีแรงทำงาน..” ไม่ได้หรอกถ้าเขาไม่เห็นหน้าเธอและไม่ได้ยินเสียงเธอสักวันเขาตายแน่ ก็มันรักไปแล้วอ่ะ รักมากด้วยสิ คิดถึงตลอดเวลา ทำงานไปก็คิดถึง ขับรถก็คิดถึง ขนาดเจอกันก็ยังคิดถึงเลยเขาเองก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงได้รักและคิดถึงโบตั๋นได้มากขนาดนี้.. รักมากจริงๆทั้งที่เขาเคยคิดว่าเขาคงจะรักและชอบใครไม่ได้แล้ว.. แต่เพียงแค่เขาได้รู้จักกับเธอคนนี้มามันทำให้เขารู้สึกรัก หวง และเป็นห่วงมากกว่าใคร…“ได้กำลังใจแล้วก็กลับไปทำงานได้แล้ว..” ตาคนนี้นิ เป็นคนที่ขยันพูดไปเรื่อย.. และการพูดของเขาก็จะทำให้เธอยิ้มตาม แต่เธอพยายามที่จะไม่ทำให้เขาเห็นหรอกไม่งั้นเขาคงจะรุกเธอหนักกว่านี้..