บททั้งหมดของ นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]: บทที่ 61 - บทที่ 70

แก๊ก!! เขารู้ว่าประตูห้องนี้ล็อกอยู่ เพราะเป็นคนล็อกเองก่อนออกจากห้อง ที่จริงเขาไม่มีกุญแจห้องหรอกแต่รู้วิธีเปิดลูกบิดแบบง่ายดาย ทันน์หมุนแค่ไม่กี่ครั้งปุ่มล็อกก็ถูกสะเดาะจากด้านนอกหลังจากที่เปิดประตูได้แล้วเขาก็ย่างกรายเข้ามาด้านในพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อและก็ถอดมันออก ตามด้วยกางเกงขายาวที่ใส่อยู่เพราะถ้าใส่นอนมันคงอึดอัด ระหว่างที่กำลังถอดสายตาคมเข้มก็มองไปดูผู้หญิงที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียงผ่านไปอีกไม่รู้ว่ากี่ชั่วโมงแล้ว และตอนนี้ด้านนอกฟ้าสว่างมากแล้ว อลิสค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นมา จริงๆ วันนี้ถึงแม้ว่าเสี่ยจะไม่เรียกเธอไปตักเตือน เธอก็คิดจะลาออกอยู่แล้ว เพราะจะอยู่ต่อไปทำไมให้ถูกรังแก แต่ความคิดนั้นก็ชะงักลงเมื่อรู้ว่าบนเตียงไม่ได้มีแค่เธอเพียงคนเดียว"???" พอเห็นว่าเป็นใครที่นอนหลับอยู่ข้างๆ หญิงสาวหันขวับไปมองดูประตูห้อง ตอนดึกที่ตื่นขึ้นมาเธอไปเช็คดูแล้วไม่ใช่เหรอว่าประตูห้องล็อกอยู่ แถมกุญแจก็ยังอยู่ที่เธอแล้วเขาเข้ามาได้ยังไง อลิสไม่ได้ส่งเสียงเธอพยายามย่องลงจากเตียงเพื่อไม่ให้คนที่หลับอยู่รู้สึกตัว คิดว่าเขาคงเพิ่งเข้ามาตอนเลิกงานหญิงสาวเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบกระเป๋า ออกไ

หลังจากที่ทักตุนท์แต่ตุนท์ไม่ตอบอลิสก็เดินตรงเข้ามาที่โต๊ะทำงานก่อน เพราะเธอต้องเอาของที่ติดตัวมาเก็บไว้โต๊ะ แล้วถึงออกไปดูความเรียบร้อยจะเดินจะเหินก็ลำบากไปหมด เพราะความเจ็บที่เขาทิ้งไว้มันยังไม่ได้ลดน้อยถอยลงไปเลย"แกว่าหัวหน้าเป็นอะไร ทำไมเวลาเดินถึงเอามือจับสะโพกแบบนั้น" ลูกแก้วสังเกตตั้งแต่เดินตามกันเข้ามาในคลับแล้ว เพราะเหมือนว่าจะเจ็บสะโพกหรือเปล่าแต่คนที่ลูกแก้วพูดด้วยกลับไม่ตอบสนอง เพราะคนคนนั้นคือวรรณา ตั้งแต่เจอฝ่ามือครั้งนั้นก็รู้เลยว่าต้องทำตัวยังไง"ฉันถามอะไรหน่อยเถอะ ช่วงนี้แกเป็นอะไร""ถ้าแกไม่อยากมีเรื่อง ก็อย่าไปยุ่งเรื่องหัวหน้าเลย""แกหมายความว่ายังไงวะ""ฉันพูดได้แค่นี้แหละ" วรรณาพูดออกมาได้แค่นี้ เพราะถ้าพูดมากกว่านี้เดี๋ยวลูกแก้วเอาเรื่องไปพูดต่องานก็เข้าตัวเองอีกหรอก"ก็แค่ของเล่น" ลูกแก้วหมายถึงอลิสก็เป็นได้แค่ของเล่นของไอ้โหดมันเท่านั้นแหละ เพราะวันนั้นก็เห็นกันอยู่ว่าอลิสออกจากห้องน้ำชายมาพร้อมกับใคร แต่ต่อจากนั้นไม่เห็นว่าทั้งสองจะมีสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเลย"คุณอลิสมาพอดีเลย" ภาณุกำลังมองหาอลิสอยู่ก็เห็นว่าอลิสเดินมาทางนี้"มีอะไรคะคุณภาณุ""ก็เรื่องเพิ่มไ

หลังจากที่แยกตัวออกมาจากตุนท์แล้วอลิสก็เดินกลับมาที่ห้องแต่ก่อนจะเปิดประตูห้องเธอไม่เคยระแวงเลย แต่ครั้งนี้พอเปิดประตูได้อลิสก็ชะโงกเข้าไปมองดูเตียงนอนของตัวเองก่อนมองเตียงแล้วยังไม่แน่ใจเธอเลยเดินไปที่ห้องน้ำแล้วเปิดประตูดูอดคิดไม่ได้ว่าเขาไปไหน แต่พอมีคำถามนั้นขึ้นมาในหัวเธอก็นึกได้ว่าเสี่ยมีเรื่องใช้งานเขา"ไปนานๆ เลยได้ยิ่งดี" หลังจากที่อาบน้ำเสร็จเธอก็เดินมาหย่อนตัวลงนอนบนเตียง ถ้าเป็นทุกครั้งคงทิ้งตัวลงนอนแล้ว แต่นี่ยังเจ็บระบมร่างกายไม่หายเลยหญิงสาวนอนแบบสบายใจจนมาตื่นตอนที่นาฬิกาปลุก ตื่นขึ้นมายังมีความระแวงอยู่จึงรีบหันไปมองดูด้านข้างของตัวเอง..พอเห็นว่าไม่มีใครนอนอยู่ข้างๆ ก็หายใจโล่งขึ้นมาหน่อยว่าแต่ไปทำงานอะไรให้เสี่ยทำไมป่านนี้ถึงยังไม่กลับ? แว๊บหนึ่งคำถามนี้ก็ผุดขึ้นมาในหัว แต่ก็รีบสลัดความคิดนั้นออกไป ..แล้วเราอยากจะไปรู้เรื่องของเขาทำไม ไปทำสักเดือนหนึ่งได้ยิ่งดีอลิสลุกขึ้นมาจัดแจงอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมไปทำงาน แต่ก่อนอื่นเธอก็ต้องไปหาอะไรทานก่อนเหมือนทุกวัน ถึงแม้ร่างกายของเธอจะได้พักผ่อนเต็มที่ทั้งคืน แต่เวลาเดินมันก็ยังขัดขาอยู่"สวัสดีครับ""??" ได้ยินเสี

"อลิสไปก่อนนะระย้า ตึกใหม่ชั้น 2 ห้อง 9 นะ" ถ้าไม่บอกห้องเดี๋ยวก็ตามไปไม่ถูกแต่พออลิสหันหลังเดินไปทันน์ก็เดินตามโดยไม่ได้สนใจคนที่ชวนเขาคุยอยู่เมื่อครู่เลย"อ้าว.. สองคนนี้เป็นอะไรกันหรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าจะใช่ เพราะพี่เขาบอกว่าแข็งกระด้าง ไม่มีแฟน แถมจีบใครไม่เป็น" หรือว่าจะกลับห้อง "คุณทันน์คะรอระย้าด้วยค่ะ" ระย้ารีบเดินตามไปแต่นึกได้ว่ากระเป๋าเสื้อผ้าตัวเองอยู่ Rocker เลยต้องเดินกลับมาเอาอีกรอบอลิสมาถึงหอพักก็รีบวิ่งขึ้นชั้นบน มาถึงเธอก็เปิดประตูห้องแล้วเข้าไปด้านใน แต่จังหวะที่กำลังจะปิดก็มีมือดันประตูไว้"ตามมาทำไม""ไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้น" เขาไม่รู้จะอธิบายยังไงพูดไม่เป็นด้วย แต่ก็บอกไปตรงๆ เลยว่าไม่รู้จักผู้หญิงที่ชวนเขาคุยอยู่เมื่อครู่"เรื่องของคุณ ถอยไปสิฉันจะปิดประตู" แต่พออลิสจะปิดเขาก็ไม่ยอมถอยแถมยังจะก้าวเข้ามาในห้อง เธอเลยรีบดันลำตัวเขาไม่ให้ตามเข้ามาได้ "คุณระย้านอนห้องเดียวกับฉัน""ทำไมต้องให้นอนห้องนี้""ไม่มีห้องว่าง""อ้าวคุณทันน์คุณพักห้องใกล้ๆ กันนี่เองหรือคะ" ระย้าหิ้วกระเป๋าขึ้นมาชั้นบนก็เห็นทันน์กำลังเดินไปที่ห้องข้างๆเขาไม่ได้ตอบเป็นคำพูด แค่มองก่อนจะเปิดปร

จนถึงเวลาเลิกงานของคืนนั้น อลิสก็เก็บของแล้วเดินออกมาด้านหลัง เพราะเธอรู้ว่าเขาอยู่หน้าประตู ส่วนระย้าขอไปด้านหน้า และอลิสก็รู้ว่าทำไมระย้าถึงอยากไปทางนั้นแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเดินมาถึงหน้าประตูก็เป็นแบบที่คิด ทันน์ยืนอยู่ตรงนั้นระย้าเดินยิ้มเข้าไปหา แต่อีกคนดันมองผ่านหัวของระย้าเพื่อดูว่าอลิสออกมาด้วยไหม"คุณไม่ได้ไปส่งเสี่ยเหรอคะ" ระย้าพนันไว้แล้วว่าต้องทำให้น้ำแข็งในใจของผู้ชายคนนี้ละลายให้ได้ เลยต้องพยายามให้มากหน่อยทันน์เห็นว่าเดินออกมาแค่ระย้าเขาก็ไม่ได้สนใจแล้ว และไม่ได้ตอบคำถามนั้นด้วย "อ้าวบทจะไปก็ไปง่ายๆ เลยเหรอ" เพราะอยู่ดีๆ คนที่เธอถามก็หมุนตัวแล้วเดินไปตามทางที่จะกลับห้องพัก ..แต่ระย้าก็ไม่ยอมย่อท้อรีบสาวเท้าเดินตามไปกว่าจะขึ้นมาถึงชั้นสองได้ก็เหนื่อยหอบ พอมาถึงไม่เห็นแม้แต่เงาของทันน์เปิดประตูเข้ามาในห้องพักเห็นว่าอลิสอาบน้ำเสร็จแล้ว และกำลังจะเข้านอน"จะนอนแล้วเหรอ""ใช่ เธอก็ไปอาบน้ำสิจะได้มานอน""ฉันถามหน่อยสิ คุณทันน์มีแฟนหรือยัง"อลิสที่กำลังเอนตัวลงนอนชะงักเล็กน้อยแต่ก็แค่ครู่เดียว "ทำไมไม่ถามเจ้าตัวเขาล่ะ" หญิงสาวพูดพลางขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวไว้"ก็อยากจะถามอยู