เรียวลิ้นอุ่นแทรกผ่านโพรงปากชุ่มฉ่ำเข้าไปก่อนจะตวัดเลียวนดูดกลืนความหอมหวานในโพรงปากที่เขาปรารถนาอย่างเร่าร้อน"อือ" จากที่พยายามขัดขืนอยู่กลับกลายเป็นเธอดันเคลิ้มกับรสจูบของเขาไปชั่วขณะ ความมอมเมาทำให้เธอเผลอจูบตอบอย่างไม่รู้ตัวสองมือหนายกขึ้นมาบีบเคล้นสองเต้าเพื่อกระตุ้นอารมณ์ และมันก็ได้ผลตอนนี้สติสตางค์ของเธอเตลิดไปไกลกับสัมผัสชวนสยิวจนเวลาผ่านไปชายหนุ่มก็ล้วงเข้ามาใต้กระโปรงแล้วเกี่ยวกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออกอย่างง่ายดาย ทุกการกระทำเขายังคงดูดดึงความหวานจากโพรงปากเธอไม่ปล่อย"โอ๊ย!!" ไม่รู้ว่าเขาเอาท่อนเอ็นอันใหญ่ออกมาตั้งแต่เมื่อไรรู้ตัวอีกทีมันก็ถูกยัดเข้ามาอยู่ในร่างกายเธอแล้ว แถมเขายังไม่ระมัดระวังจนทำให้รู้สึกเจ็บทันน์จับเรียวขายกขึ้นข้างหนึ่งส่วนมืออีกข้างเขาก็รั้งสะโพกเธอไว้ให้เด้งออกมาเพื่อรอรับแรงกระแทก และไม่พูดพร่ำเขาก็เริ่มกระแทกเอวเข้าออกเป็นจังหวะเธอเริ่มจะขัดขืนเขาอีกรอบกำปั้นเล็กทุบลงไปบนลำตัวแกร่ง แต่ชายร่างกำยำแบบเขาไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย ทั้งยังเพิ่มแรงกระแทกท่อนเนื้อลำใหญ่เข้าไปในร่างกายของเธออย่างหนักหน่วงและโหยหิวเวลาผ่านไปก็เริ่มมีความรู้สึกแปลกๆ เกิดข
จนถึงเวลาเลิกงานของคืนนั้น อลิสก็เก็บของแล้วเดินออกมาด้านหลัง เพราะเธอรู้ว่าเขาอยู่หน้าประตู ส่วนระย้าขอไปด้านหน้า และอลิสก็รู้ว่าทำไมระย้าถึงอยากไปทางนั้นแต่เธอก็ไม่ได้สนใจเดินมาถึงหน้าประตูก็เป็นแบบที่คิด ทันน์ยืนอยู่ตรงนั้นระย้าเดินยิ้มเข้าไปหา แต่อีกคนดันมองผ่านหัวของระย้าเพื่อดูว่าอลิสออกมาด้วยไหม"คุณไม่ได้ไปส่งเสี่ยเหรอคะ" ระย้าพนันไว้แล้วว่าต้องทำให้น้ำแข็งในใจของผู้ชายคนนี้ละลายให้ได้ เลยต้องพยายามให้มากหน่อยทันน์เห็นว่าเดินออกมาแค่ระย้าเขาก็ไม่ได้สนใจแล้ว และไม่ได้ตอบคำถามนั้นด้วย "อ้าวบทจะไปก็ไปง่ายๆ เลยเหรอ" เพราะอยู่ดีๆ คนที่เธอถามก็หมุนตัวแล้วเดินไปตามทางที่จะกลับห้องพัก ..แต่ระย้าก็ไม่ยอมย่อท้อรีบสาวเท้าเดินตามไปกว่าจะขึ้นมาถึงชั้นสองได้ก็เหนื่อยหอบ พอมาถึงไม่เห็นแม้แต่เงาของทันน์เปิดประตูเข้ามาในห้องพักเห็นว่าอลิสอาบน้ำเสร็จแล้ว และกำลังจะเข้านอน"จะนอนแล้วเหรอ""ใช่ เธอก็ไปอาบน้ำสิจะได้มานอน""ฉันถามหน่อยสิ คุณทันน์มีแฟนหรือยัง"อลิสที่กำลังเอนตัวลงนอนชะงักเล็กน้อยแต่ก็แค่ครู่เดียว "ทำไมไม่ถามเจ้าตัวเขาล่ะ" หญิงสาวพูดพลางขยับผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวไว้"ก็อยากจะถามอยู
"มีอะไรวะ" ตุนท์เห็นทันน์ยืนคุยกับลูกน้องเลยเดินเข้ามาจะคุยด้วยแต่ยังไม่ทันได้คุยอีกฝ่ายก็เดินไปแบบฉุนเฉียว บอกตามตรงว่าไม่เคยเห็นทันน์มีอารมณ์แบบนี้"ก็เมื่อกี้น่ะสิครับ พี่ทันน์ถามว่าใครเป็นคนทำหัวหน้าอลิส""อะไรนะ" ไม่ปกติแล้วหันหลังได้ตุนท์ก็รีบวิ่งตามทันน์ไป เพราะเขาพอเห็นเหตุการณ์อยู่บ้าง และรู้ว่าทันน์กำลังจะไปเอาเรื่องใคร เป็นคนอื่นเขาไม่คิดอะไรมากหรอกแต่นี่ไอ้โหดทันน์มองหาลูกแก้วก็เห็นว่ากำลังเดินเข้าไปในครัว คงรับออเดอร์ของลูกค้าแล้วจะเข้าไปสั่ง เขาเลยเดินตามไป"อุ๊ย" ลูกแก้วตกใจตอนที่ยื่นออเดอร์ให้กับพ่อครัว อยู่ดีๆ ร่างของเธอก็ถูกฉุดกระชากลากออกไปด้านหลัง ห้องครัวมีประตูเชื่อมต่อกับด้านหลังได้เขาเดินมาตรงนั้นแล้วเปิดประตูพาตัวลูกแก้วออกไป"ไอ้ทันน์อยู่ไหน" ตามเข้ามาถึงในครัวก็ไม่เห็นทันน์อยู่แล้ว"ไปโน่นแล้วครับ" พ่อครัวชี้บอกว่าทันน์ออกไปประตูหลัง ตุนท์เลยรีบวิ่งตามออกไป มีหลายคนที่มองตามบางคนก็เดินตามออกไปเผื่อว่ามีอะไรช่วยกันได้"กรี๊ดด""หยุดนะ!" ตุนท์เข้าไปหยุดยั้งทันน์ไว้ ก่อนที่จะลงมือกับลูกแก้ว "มึงเป็นบ้าอะไรวะนี่ผู้หญิงนะ" เขาพูดพลางขยับร่างมาบังผู้หญิงไว้"ถ้าม
"เจ็บนะ!" เพิ่งโดนเข้าไปเมื่อตอนเข้างานนี่เอง เลิกงานมาก็จะรังแกเธออีกแล้ว ใครจะไปทนไหวล่ะ"เจ็บตรงไหน""ยังจะถามอีก" หญิงสาวที่นอนอยู่ใต้ร่างหนาเบือนหลบใบหน้าคมคายที่ไร้แม้รอยยิ้มบนใบหน้า"ย้ายมาอยู่ห้องด้วยกันไหม""คุณจะบ้าเหรอ" จากที่หลบสายตาอยู่เมื่อครู่ดวงตางามก็ตวัดกลับมามอง แต่เธอก็ต้องหลบอีกครั้งเพราะสายตาที่จ้องมา ทำไมถึงรู้สึกเลือดลมไหลเวียนไม่ปกติเลย "ฉันหมายถึงว่าแล้วคุณตุนท์ล่ะจะนอนไหน" เผลอไปพูดว่าเขาบ้า เดี๋ยวก็เจ็บตัวอีกเลยต้องแก้คำพูดใหม่"ก็ให้มันหาห้องใหม่อยู่""ฉันกับคุณไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยจะอยู่ห้องเดียวกันได้ยังไงล่ะ""ไม่ได้เป็น?""คุณอย่าลืมสิว่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น ฉันไม่ได้ยินยอมเลยสักครั้ง""ก็ยอมซะสิ""คุณพูดง่ายเกินไปไหม""ทำไมต้องพูดให้มันยากด้วย" เขาไม่เคยต้องพูดกับใครหลายประโยคขนาดนี้"เอาแบบนี้ไหมล่ะคะ" ท่าทีของเธอดูเปลี่ยนไปเมื่อคิดถึงอะไรได้"เอาแบบไหน" ร่างของเขายังคงทาบทับร่างเธออยู่ไม่ยอมลุกไปไหน"ฉันเห็นว่าคุณระย้าสนใจคุณ.. คุณจะลองคบกับคุณระย้าดูไหมล่ะคะ" ตอนที่พูดคำนี้อลิสตวัดสายตามองมาดูเขาและทันน์ก็จ้องเธออย่างไม่ละสายตาไปไหน"เธอต้อ
ออกมาจากห้องน้ำทันน์ก็ไม่เห็นเธออยู่ในห้องแล้ว เขาคิดว่าเธอกลับห้องพักเลยลองเปิดประตูออกมาดูพอมองไปประตูห้องของเธอก็ปิดอยู่ ทันน์เลยกลับเข้ามานอน เพราะช่วงบ่ายเขาต้องเปลี่ยนเวรกับตุนท์ ที่กล้าพาเธอมาห้องเพราะรู้ว่าตุนท์จะไม่กลับเวลานี้ ที่จริงอลิสไม่ได้กลับห้องหรอก เธอรู้ว่าร่างกายตัวเองไม่ไหว เลยออกมาหาหมอที่คลินิกแถวนั้นพอคุณหมอเห็นสภาพของเธอก็พอจะดูออกว่ามันเกิดอะไรขึ้น และคุณหมอก็ถามไปตามตรงว่าเธอถูกข่มขืนหรือขืนใจมาหรือเปล่า เพราะจะไม่ถามคนไข้ก็ไม่ได้ถ้าเกิดเรื่องแบบนั้นต้องถึงตำรวจแล้วล่ะไม่รู้ผีห่าซาตานอะไรเข้าสิงทำไมเธอถึงอยากปกป้องเขา ถ้าบอกคุณหมอไปก็มีคนช่วยแล้ว แต่นี่เธอกลับปฏิเสธบอกว่า แฟนของเธอครั้งนี้ทำรุนแรงไปคุณหมอเลยให้เธอนอนเข้าน้ำเกลือ และให้ยาเพื่อจะให้พักผ่อนร่างกายก่อนหลังจากที่ได้รับยาผ่านสายน้ำเกลือจากคุณหมอแล้วร่างกายของเธอก็ฟื้นตัวเร็วมาก จากทีแรกคิดว่าจะมาทำงานไม่ได้ ตอนนี้ก็รู้สึกดีขึ้นมามากเลยเย็นวันนั้นอลิสเลยกลับมาที่ห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า กลับมาก็เห็นว่าระย้ากำลังจะออกจากห้องพอดี"เธอไปไหนมา" เห็นหน้าอลิส ระย้าก็เลยถามคนที่อยู่ห้องข้างๆ
"เข้ามาหากูข้างในหน่อย" นเรศวรเรียกทันน์ที่เฝ้าอยู่ด้านนอก รออยู่ครู่หนึ่งก็ไม่เห็นทันน์เปิดประตูเข้ามา ผู้เป็นนายเลยต้องเปิดออกมาดูลูกน้อง "ไอ้นี่ชักเหลวไหลไปใหญ่แล้ว"นเรศวรเลยต้องเรียกตุนท์ให้เข้ามารับงานแทน"ครับนาย""ร่างสองมึงเป็นอะไรหรือเปล่าวะ""ร่างสอง?""ก็ไอ้แฝดผู้พี่ของมึงไงเป็นอะไรทำไมช่วงนี้ดูแปลกๆ""อ้อ.. ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ""พวกมึงเป็นแฝดกันได้ยังไงไม่รู้เรื่องอะไรของกันเลย""นายก็รู้ว่าไอ้นั่นมันเคยเล่าอะไรให้ฟังซะที่ไหนล่ะครับ""มึงว่ามันดูแปลกไหม""แปลกมากเลยครับ"ที่ทั้งสองคิดว่าแปลก เพราะทันน์ไม่เคยขอเจ้านายให้ทำอะไรเพื่อคนอื่น เพราะมันไม่ใช่หน้าที่ของเขาอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้ทันน์ขอให้เจ้านายทำห้องกระจกติดแอร์ให้หัวหน้าทั้งสอง"มึงว่าสองคนนั้นมันสนใจใคร""ถ้าให้ผมเดาคิดว่าเป็นคนใหม่ครับ" เพราะวันนั้นตุนท์เห็นระย้าพกเครื่องป้องกันตัว แถมวันนี้ยังได้ยินว่าไปทานข้าวด้วยกันมา ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นเองแต่ก็มีคนมาเล่าให้ฟังหอพักพนักงาน..ก๊อกๆ แก๊กๆๆ เคาะประตูไม่มีใครเปิดเขาเลยลองบิดลูกบิดดู ..แต่พอเห็นว่าด้านในล็อกเขาเลยสะเดาะทีแรกคิดว่าเธอจะล็อกกลอนไว้ด้วย ถ้าล็อกแค
แอดดดด.. ตุนท์ที่กำลังใช้กุญแจปลดล็อกประตูอยู่ ได้ยินเสียงห้องข้างๆ เปิดประตูออกมาอีกรอบ ทั้งๆ ที่สาวเจ้าก็เข้าในห้องไปแล้ว และมันก็ยิ่งทำให้เขาแปลกใจเพราะเธอค่อยๆ ก้าวถอยออกมาจากห้อง เหมือนว่าด้านในมีอะไรที่ทำให้ตกใจ"เกิดอะไรขึ้นครับ" เขาวางมือจากประตูแล้วเดินเข้ามาส่องดู เพราะอีกฝ่ายเหมือนกับพูดอะไรไม่ออกแล้ว "????"ทั้งสองจะเรียกว่าแทบจะหยุดหายใจเลยก็ว่าได้กับภาพบนเตียงที่เห็น ฉับพลันนั้นตุนท์เลยเอื้อมมือไปจับลูกบิดประตูแล้วก็ค่อยๆ ปิดมันกลับคืนไว้เหมือนเดิมและทั้งสองยังคงยืนตะลึงอยู่หน้าห้องทั้งที่ประตูนั้นปิดไว้แล้ว มันเป็นภาพที่ไม่คาดไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น เพราะภาพที่ทั้งสองเห็นคือทันน์นอนกอดอยู่กับอลิสบนเตียง"เอาไงต่อดีคะ" ระย้าผู้หญิงที่มั่นใจสูง ตอนนี้ความมั่นใจลดน้อยถอยลงมากเลย"ถ้าไม่รังเกียจคุณเข้าไปนอนกับผมในห้องก่อนไหมล่ะ""ได้ค่ะ" เธอไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะยังไงก็เพื่อนร่วมงาน แถมพวกเขายังเป็นบอดี้การ์ดมือขวาคนสนิทของนเรศวร แต่คนที่ตกใจดันเป็นคนที่ชวนเธอเข้าห้อง ผู้หญิงอะไรจะตอบตกลงง่ายขนาดนี้ ในเมื่อฝ่ายหญิงตกลงตุนท์เลยทำการเปิดประตูห้องอีกรอบทันน์ทิ้งงานให้ตุนท์รับผิด
ห้องพักของที่นี่นอกจากเตียงแล้วอย่างอื่นถ้าพนักงานต้องการคือต้องจัดซื้อมากันเอง ห้องเธอเลยมีแค่เตียง และก็โต๊ะวางของซึ่งเอาไว้นั่งทานข้าวด้วย จริงๆ มันคือโต๊ะอเนกประสงค์ เพราะแม้เวลาแต่งหน้า เธอก็มานั่งอยู่ตรงนั้น พอได้ยินว่าเขาต้องไปทำงานให้กับเสี่ยสมิงดำ อลิสก็รู้สึกใจหวิวๆ ยืนไม่อยู่เลยเดินไปนั่งลงตรงนั้นเธอรู้ว่างานของเขาเสี่ยงตายทุกวินาที ถึงแม้จะรู้ว่าเขาเก่ง แต่พอมีความรู้สึกดีๆ ให้กับเขาแล้วก็อดเป็นห่วงไม่ได้ในห้องเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่ทันน์จะเอื้อมลงไปหยิบเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งไว้ขึ้นมาสวมใส่ โดยที่ไม่ได้พูดอะไร จนใส่ผ้าเสร็จแล้วเดินมาที่หน้าประตู"คุณจะไม่พูดอะไรกับฉันหน่อยเหรอ""จะไปทำงานให้เสี่ย""ฉันรู้แล้ว แต่มันคืองานอะไรล่ะ มันอันตรายมากไหม""ไม่มีอันตราย" ไม่มีงานอะไรอันตรายสำหรับเขาอยู่แล้ว"ฉันไม่เชื่อ ทุกงานที่เรียกตัวคุณมันอันตรายทั้งนั้นแหละ""เคยเรียกผมออกมาหากระสุนอยู่ไม่ใช่เหรอ" เขาแค่จะพูดให้เธอสบายใจ แต่พอคำพูดนี้หลุดออกมาจากปากเขา อลิสก็ถึงกับบ่อน้ำตาแตก ทันน์ที่กำลังจะออกไปต้องหันกลับมามองดูเธอใหม่ เขาไม่เข้าใจจิตใจผู้หญิง พูดสะเทือนใจหน่อยก็ร้องไห้ชายหนุ่
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร