All Chapters of นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก]: Chapter 41 - Chapter 50

"สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครเป็นเลขา เห็นว่าที่นี่กำลังเปิดรับสมัครใช่ไหมคะ""มาสมัครเลขาท่านรองประธานใช่ไหมคะ" คนที่ถามก็คือพนักงานฝ่ายประชาสัมพันธ์"ใช่""โต๊ะรับสมัครอยู่ทางนั้นเลยค่ะ" พนักงานที่กำลังต้อนรับอยู่คิดว่าผู้หญิงคนนี้ทำไมเสียมารยาทจัง คำพูดคำจาก็ไม่มีหางเสียงเอาสะเลย แถมยังใส่แว่นตาดำเข้ามาสมัครงานอีกตอนที่พนักงานมองหน้า เธอคนนั้นก็ขยับแว่นตาดำออกก่อนจะมองไปทางโต๊ะที่ตั้งรับสมัครอยู่ และตรงนั้นก็มีคนรอสมัครเยอะเลย"จำฉันไม่ได้เหรอ" จากที่ขยับแว่นตาก็ถอดมันออกก่อนเพื่อให้คนตรงหน้าได้สำรวจหน้าตาของเธอ"คุณเคยมาที่นี่เหรอคะ""เปล่าหรอกนี่คือครั้งแรกที่ฉันมา แต่เธอได้ร่วมงานเลี้ยงไหม""งานเลี้ยงฉันกลับบ้านค่ะ มีอะไรคุณก็สามารถแจ้งได้เลยนะคะ""ฉันขอคุยกับคนที่คุยกับฉันรู้เรื่อง"พนักงานคนนั้นเลยโทรเข้าไปที่ห้องฝ่ายบุคคล ผ่านไปไม่นานตุ๊กติ๊กหัวหน้าฝ่ายบุคคลก็ออกมา"ผู้หญิงคนนี้ค่ะคุณตุ๊ก ฉันไม่รู้ว่าเธอเป็นใครเธอไม่ยอมบอกด้วย""แล้วเธอมาทำไม""มาสมัครเป็นเลขาค่ะ ฉันก็บอกให้ไปรอกับเพื่อนแล้วแต่เธอเหมือนว่า.."หัวหน้าฝ่ายบุคคลหันไปมองให้ชัด ตอนที่ตุ๊กติ๊กมองเธอคนนั้นก็ถอดแว่นตาดำออกอ

"ท้อง?" ทุกคนตกใจกับคำๆ นี้ คนที่ไม่รู้ว่าไอด้าท้องกับใครต่างก็หันมองมาที่ท่านรองประธาน"ท้องแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่เขยของเราด้วย" ท่านมีวุฒิภาวะมากพอ แต่ก่อนถ้าไม่เจอความมารยาของแม่ไอด้าครอบครัวของท่านก็คงจะไม่แตกสลาย แต่จะโทษฝ่ายหญิงข้างเดียวก็ไม่ได้ ถ้าท่านไม่เผลอไผลไปด้วยก็คงไม่เป็นตราบาปมาจนถึงทุกวันนี้ หนำซ้ำยังทำให้ภรรยาตรอมใจจนตาย"พี่เขย?" ณ.เวลานี้คนทั้งชั้นผู้บริหารต่างก็ออกมาอยู่ด้านนอกแทบจะทุกคน"จะพี่เขยได้ยังไง ผู้ชายคนนั้นคือผัวของฉัน ลูกในท้องของฉันก็ต้องเป็นของเขาสิ พ่อเอาอะไรมาพูด""พอเถอะไอด้ากลับบ้านกับพ่อ พ่อจะพาเราไปรักษา เราอยากไปต่างประเทศพ่อก็จะไม่ห้าม" อดิเรกหันมองไปดูลูกน้องที่ให้ติดตามมาด้วย แล้วก็สั่งการด้วยสายตา "ไม่ไป!! ฉันจะอยู่กับผัวฉัน!!"นรสิงห์ได้แต่ยืนโอบกอดไอรีสไว้ ตั้งแต่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นป่วยทางจิตเขาก็ปล่อยให้พ่อของเธอเป็นคนจัดการไป จนไอด้าถูกลากตัวลงไปแล้วเหลือไว้แต่พ่อ"ฉันต้องขอโทษเราอีกทีนะ ที่ก่อเรื่องวุ่นวาย""พ่อ" ไอรีสออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วก็เข้าไปกอดพ่อ คนเราเกิดมาไม่ใช่ว่าจะเพอร์เฟคไปสะทุกอย่าง เธอก็มีอีกด้านที่อ่อนแอ เพราะได้รับผ

"คุณโกรธอะไรให้ผม" นรสิงห์รีบเดินตามเธอขึ้นมาชั้นบนเพราะตั้งแต่ได้ยินว่าเขาใช้ความรุนแรงกับคนขับรถเธอก็ไม่พูดด้วย"คุณคิดว่ามีเงินแล้วทำอะไรได้ทุกอย่างงั้นเหรอ ไม่พอใจอะไรก็ใช้ความรุนแรงกับคนอื่น" พูดจบเธอก็ปิดประตูใส่หน้าไม่ให้เขาได้อธิบายอะไรเลยนรสิงห์ยืนอยู่หน้าห้องเธอครู่หนึ่งก่อนจะกลับลงมาข้างล่าง..ไม่นานก็เห็นรถของเขาวิ่งออกจากบ้านไปจะไปไหนก็ไปใครจะไปสนใจล่ะ ดีแต่ใช้ความรุนแรงเช้าวันต่อมา.. ไอรีสลงมาข้างล่างก็ไม่เห็นเขาแต่รถของเขายังจอดอยู่พอคนขับรถเห็นเธอเดินออกมาก็รีบมาเปิดประตูรถให้"คุณเป็นยังไงบ้างคะ""ไม่เป็นอะไรหรอกครับ""เขาทำแบบนี้กับคนของเขาประจำเลยหรือคะ" เรื่องนี้เธอจำเป็นต้องรู้ เพราะคิดว่าอีกไม่นานเธอก็คงเป็นคนของเขาเหมือนกัน"ท่านไม่เคยทำแบบนี้กับผมหรอกครับ กับคนอื่นท่านก็ไม่เคยทำ""ไม่เคยทำ? แต่ทำไม..""เมื่อคืนนี้ท่านตามมาแล้วเห็นว่าผมปล่อยให้คุณปีนรั้วข้ามเข้าไป เลยลงโทษผมครับ""อะไรนะ?" เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เป็นเพราะเราจริงเหรอ? ก็ได้ยินเขาบอกอยู่หรอก แต่ไม่คิดว่าเขาจะโมโหให้คนขับรถจนทำร้ายร่างกาย เพราะแค่เธอกระโดดข้ามรั้ว "รีสต้องขอโทษพี่มากนะคะ" ท

"ขะ คุณจะทำอะไร" มือเรียวดันหน้าผากที่ฝังอยู่กับเนินน้องสาวให้ออกห่างอย่างตั้งใจ"อืม" แต่เรี่ยวแรงแค่นิดเดียวของเธอมีหรือจะต่อต้านเขาได้ เรียวลิ้นสากลากยาวแหวกผ่านกึ่งกลางร่องก่อนจะดูดดึงยอดเม็ดเกสรที่ซ่อนอยู่ในนั้น"อื้ออ มะ ไม่นะ" เขากล้าทำถึงขนาดนี้ได้ยังไง ผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วใครจะไปมั่นใจล่ะว่ามันจะยังสะอาดอยู่ไหม "หยุดนะคุณ"ยิ่งเธอห้ามเขาก็ยิ่งต่อต้านโดยการตวัดควานลิ้นวนรอบยอดเกสรพร้อมกับดูดดึงยอดของมันออกพอให้อีกฝ่ายรู้สึกสยิว"อือ..คุนบ้า อื้อ อ่ะ อ่ะ อ้ะ" หญิงสาวเริ่มจะต่อต้านความต้องการไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว"อ้าา ผมจะช่วยคุณให้เสร็จไปก่อนนะ เราค่อยมาเริ่มใหม่ด้วยกันอีกรอบ" นิ้วกลางแหย่ผ่านม่านที่ปิดสนิทดันเข้าไปจนสุดโคนนิ้วพร้อมกับควานวนอยู่ในร่องลิ้นหนาแลบออกมาแทบจะหมดความยาวที่มีอยู่ก่อนจะกระดกรัวเร็ว ยิ่งเจ้าของเม็ดเสียวที่เขากำลังกระตุ้นอยู่ร้องครวญครางเขาก็ยิ่งเร่งความเร็ว ผ่านไปไม่นานร่างเล็กก็เกร็งกระตุก และนิ้วที่วนอยู่ในร่องก็สัมผัสถึงน้ำเหนียวเยิ้มออกมา"อ้าา ซี๊ดด ชอบไหม" เจ้าของเรือนร่างหนาขยับเขยื้อนขึ้นมาจนเทียบเท่า พร้อมกับชักท่อนเอ็นที่มันแข็งมากเตรียมคว

"มีอะไรกันวะ" ตุนท์ที่เดินดูความเรียบร้อยอยู่ผ่านมาทางนี้พอดี เห็นทันน์สั่งให้คนเอาที่ตรวจเครื่องดื่มมาตรวจสิ่งที่อลิสยกมา"คุณตุนท์คะ" อลิสหันไปขอความช่วยเหลือ เธออุตส่าห์ไม่เอาเรื่องคืนนั้นมาพูดให้ใครฟังแล้วนะ เขาเองไม่ใช่หรือที่ทำผิดแล้วยังจะมาพาลหาเรื่องเธออยู่อีก"คุณยกเครื่องดื่มเข้าไปบริการพวกท่านเถอะครับ""ตรงนี้ไม่ใช่หน้าที่ของมึง" สายตาจ้องเขม็งมองไปที่ตุนท์ ถึงแม้ว่าจะเป็นฝาแฝดกันแต่ตุนท์ก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบเพราะไอ้นี่มันเอาจริง เคยยิงเฉียดหัวเขามาแล้วครั้งหนึ่งตอนนั้นแทบเยี่ยวราด"คุณจะตรวจก็ตรวจสิแต่ห้ามเล่นตุกติก" ถ้าเขาจะเล่นงานเธอทำไมจะทำไม่ได้ทันน์นำเครื่องตรวจเช็คจุ่มลงเครื่องดื่ม และเครื่องตรวจนั้นก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา"คุณ?" ตุนท์เห็นเครื่องตรวจแล้วถึงได้หันไปมองหน้าอลิส เพราะมันบ่งบอกว่าในเครื่องดื่มนั้นมีสารอะไรบางอย่าง"คุณจะบ้าเหรอ ฉันจะทำแบบนั้นลงไปทำไม" กว่าเธอจะได้งานเป็นหัวหน้าคลับที่นี่แสนยากลำบาก ตอนนั้นจำได้ว่าต้องแย่งชิงกับรินรดาภรรยาของเสี่ยขุนรามด้วย แถมรินรดายังเป็นน้องสาวบุญธรรมของเสี่ยนเรศวรอีก"ถ้าไม่ใช่เธอก็ต้องเป็นพวกที่เตรียมเครื่องดื่มให้เธอ