LOGINShare
บทที่ 42
Last Updated:
2025-02-06 20:16:30
Related chapters
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 43
"ท้อง?" ทุกคนตกใจกับคำๆ นี้ คนที่ไม่รู้ว่าไอด้าท้องกับใครต่างก็หันมองมาที่ท่านรองประธาน"ท้องแล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่เขยของเราด้วย" ท่านมีวุฒิภาวะมากพอ แต่ก่อนถ้าไม่เจอความมารยาของแม่ไอด้าครอบครัวของท่านก็คงจะไม่แตกสลาย แต่จะโทษฝ่ายหญิงข้างเดียวก็ไม่ได้ ถ้าท่านไม่เผลอไผลไปด้วยก็คงไม่เป็นตราบาปมาจนถึงทุกวันนี้ หนำซ้ำยังทำให้ภรรยาตรอมใจจนตาย"พี่เขย?" ณ.เวลานี้คนทั้งชั้นผู้บริหารต่างก็ออกมาอยู่ด้านนอกแทบจะทุกคน"จะพี่เขยได้ยังไง ผู้ชายคนนั้นคือผัวของฉัน ลูกในท้องของฉันก็ต้องเป็นของเขาสิ พ่อเอาอะไรมาพูด""พอเถอะไอด้ากลับบ้านกับพ่อ พ่อจะพาเราไปรักษา เราอยากไปต่างประเทศพ่อก็จะไม่ห้าม" อดิเรกหันมองไปดูลูกน้องที่ให้ติดตามมาด้วย แล้วก็สั่งการด้วยสายตา "ไม่ไป!! ฉันจะอยู่กับผัวฉัน!!"นรสิงห์ได้แต่ยืนโอบกอดไอรีสไว้ ตั้งแต่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นป่วยทางจิตเขาก็ปล่อยให้พ่อของเธอเป็นคนจัดการไป จนไอด้าถูกลากตัวลงไปแล้วเหลือไว้แต่พ่อ"ฉันต้องขอโทษเราอีกทีนะ ที่ก่อเรื่องวุ่นวาย""พ่อ" ไอรีสออกจากอ้อมกอดของเขาแล้วก็เข้าไปกอดพ่อ คนเราเกิดมาไม่ใช่ว่าจะเพอร์เฟคไปสะทุกอย่าง เธอก็มีอีกด้านที่อ่อนแอ เพราะได้รับผ
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 44
"ผมขอสวมแหวนนี้คืนให้คุณได้ไหม" ตอนนั้นเขาผิดเองแหละที่ไม่บอกว่าเดี๋ยวจะเอาแหวนไปแก้ให้ แต่พอทิ้งเวลานานไปก็ไม่รู้จะบอกเธอยังไงเลยปล่อยไปก่อน ถึงเวลาค่อยบอกเธอแล้วกัน"แต่มันเป็นแหวนของคุณปู่คุณย่าคุณนะคะ ทำไมคุณต้องไปปรับขนาดด้วย""ตอนนี้มันเป็นของคุณแล้ว ผมคิดว่าพวกท่านก็ดีใจที่แหวนวงนี้จะมาตกอยู่กับหลานสะใภ้แบบคุณ"ไอรีสไม่ได้ส่งมือไปให้เขาหรอก เธอยอมรับว่าคำพูดที่เขาพูดกับเธอมันยังคงฝังลึกอยู่ในใจ"คุณยังเป็นกังวลอะไรอยู่เหรอ""ให้ฉันพูดได้ใช่ไหมคะ""ผมยอมรับฟังคุณทุกอย่าง""คุณคงจำคำพูดแรกที่คุณพูดกับฉันไว้ได้""ผมจำได้" ก่อนหน้าเขาเคยบอกเธอว่าจำไม่ได้ แต่จริงๆ เขาจำมันไม่เคยลืม"นี่แหละค่ะคำโบราณถึงได้บอกไว้ว่าคำพูดเป็นนายตน ก่อนจะพูดอะไรออกมาให้คิดไตร่ตรองให้ดี เพราะมันคือดาบสองคมที่จะทำร้ายทั้งตัวเองและคนที่ได้ฟัง เหมือนฉันในเวลานี้ คำพูดนั้นมันทำให้ฉันเปิดใจให้กับคุณไม่ได้เลย""ผมมันโง่เองที่ใช้อารมณ์ ผมหวังแค่ว่าสักวันคุณจะลืมคำพูดของคนโง่ๆ แบบผมได้""ฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ" หญิงสาวลุกเดินออกมาจากห้องนั้นโดยที่ไม่ได้หันกลับไปมอง ส่วนเขาเอาแต่มองแหวนในมือที่เธอยังไม่ยอมรับห
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 45
"คุณโกรธอะไรให้ผม" นรสิงห์รีบเดินตามเธอขึ้นมาชั้นบนเพราะตั้งแต่ได้ยินว่าเขาใช้ความรุนแรงกับคนขับรถเธอก็ไม่พูดด้วย"คุณคิดว่ามีเงินแล้วทำอะไรได้ทุกอย่างงั้นเหรอ ไม่พอใจอะไรก็ใช้ความรุนแรงกับคนอื่น" พูดจบเธอก็ปิดประตูใส่หน้าไม่ให้เขาได้อธิบายอะไรเลยนรสิงห์ยืนอยู่หน้าห้องเธอครู่หนึ่งก่อนจะกลับลงมาข้างล่าง..ไม่นานก็เห็นรถของเขาวิ่งออกจากบ้านไปจะไปไหนก็ไปใครจะไปสนใจล่ะ ดีแต่ใช้ความรุนแรงเช้าวันต่อมา.. ไอรีสลงมาข้างล่างก็ไม่เห็นเขาแต่รถของเขายังจอดอยู่พอคนขับรถเห็นเธอเดินออกมาก็รีบมาเปิดประตูรถให้"คุณเป็นยังไงบ้างคะ""ไม่เป็นอะไรหรอกครับ""เขาทำแบบนี้กับคนของเขาประจำเลยหรือคะ" เรื่องนี้เธอจำเป็นต้องรู้ เพราะคิดว่าอีกไม่นานเธอก็คงเป็นคนของเขาเหมือนกัน"ท่านไม่เคยทำแบบนี้กับผมหรอกครับ กับคนอื่นท่านก็ไม่เคยทำ""ไม่เคยทำ? แต่ทำไม..""เมื่อคืนนี้ท่านตามมาแล้วเห็นว่าผมปล่อยให้คุณปีนรั้วข้ามเข้าไป เลยลงโทษผมครับ""อะไรนะ?" เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้เป็นเพราะเราจริงเหรอ? ก็ได้ยินเขาบอกอยู่หรอก แต่ไม่คิดว่าเขาจะโมโหให้คนขับรถจนทำร้ายร่างกาย เพราะแค่เธอกระโดดข้ามรั้ว "รีสต้องขอโทษพี่มากนะคะ" ท
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 46
"คุณทำอะไร" เธอไม่คิดว่าเขาจะทำอะไรแบบนี้"ผมอาจจะยังจัดงานแต่งตอนนี้ไม่ได้ เพราะยังไม่ได้เชิญแขกเลย แต่สิ่งที่ผมทำได้เวลานี้คือ.." จบคำพูดเขาก็ส่งปากกาให้กับเธอได้เซ็นลงไปก่อน เพราะถ้าเขาเซ็นก่อนกลัวว่าเธอจะยังไม่ยอมเซ็นถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงมองไปรอบๆ ห้อง เพราะตอนนี้มีทั้งนายทะเบียนและก็เพื่อนของเขา แต่สำหรับเธอแล้วเอาแต่จับจ้องดวงตาของอีกฝ่าย เธอกำลังถามใจตัวเองดูว่าพร้อมจะผูกสัมพันธ์กับเขาไหม เพราะปลายปากกานี้มันคือพันธะที่ต้องติดตัวเธอไปตลอดชีวิต แม้แต่สิ้นอายุขัยไปแล้วมันก็จะยังติดตัวเธอไปด้วยไอรีสรับปากกาด้ามนั้นมาแล้วก็เซ็นชื่อของเธอลงไปก่อน เพื่อนๆ ที่มาร่วมเป็นสักขีพยานต่างก็กล่าวแสดงความยินดี"ยินดีต้อนรับเข้าสู่ชมรมนะเพื่อน" นี่แหละคือคำที่เพื่อนๆ กล่าวแสดงความยินดีกับคู่สามีภรรยาใหม่ป้ายแดง"ชมรมอะไรของมึงวะ" นรสิงห์ถามเพราะพวกมันไปตั้งชมรมอะไรตั้งแต่ตอนไหน"เดี๋ยวมึงก็รู้ว่าชมรมอะไร" จบคำพูดเพื่อนๆ ที่อยู่ด้วยกันต่างก็หัวเราะออกมาเสียงดัง แต่นรสิงห์ยังคงสงสัยค่ำๆ ของวันเดียวกันนั้นที่ Nreṣ̄wr Club "คิดถึงจัง" ไอรินมาถึงก็ตรงเข้าไปกอดเพื่อน"คิดถึงแกเหมือนกัน" หลังจาก
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 47
"ขะ คุณจะทำอะไร" มือเรียวดันหน้าผากที่ฝังอยู่กับเนินน้องสาวให้ออกห่างอย่างตั้งใจ"อืม" แต่เรี่ยวแรงแค่นิดเดียวของเธอมีหรือจะต่อต้านเขาได้ เรียวลิ้นสากลากยาวแหวกผ่านกึ่งกลางร่องก่อนจะดูดดึงยอดเม็ดเกสรที่ซ่อนอยู่ในนั้น"อื้ออ มะ ไม่นะ" เขากล้าทำถึงขนาดนี้ได้ยังไง ผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้วใครจะไปมั่นใจล่ะว่ามันจะยังสะอาดอยู่ไหม "หยุดนะคุณ"ยิ่งเธอห้ามเขาก็ยิ่งต่อต้านโดยการตวัดควานลิ้นวนรอบยอดเกสรพร้อมกับดูดดึงยอดของมันออกพอให้อีกฝ่ายรู้สึกสยิว"อือ..คุนบ้า อื้อ อ่ะ อ่ะ อ้ะ" หญิงสาวเริ่มจะต่อต้านความต้องการไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว"อ้าา ผมจะช่วยคุณให้เสร็จไปก่อนนะ เราค่อยมาเริ่มใหม่ด้วยกันอีกรอบ" นิ้วกลางแหย่ผ่านม่านที่ปิดสนิทดันเข้าไปจนสุดโคนนิ้วพร้อมกับควานวนอยู่ในร่องลิ้นหนาแลบออกมาแทบจะหมดความยาวที่มีอยู่ก่อนจะกระดกรัวเร็ว ยิ่งเจ้าของเม็ดเสียวที่เขากำลังกระตุ้นอยู่ร้องครวญครางเขาก็ยิ่งเร่งความเร็ว ผ่านไปไม่นานร่างเล็กก็เกร็งกระตุก และนิ้วที่วนอยู่ในร่องก็สัมผัสถึงน้ำเหนียวเยิ้มออกมา"อ้าา ซี๊ดด ชอบไหม" เจ้าของเรือนร่างหนาขยับเขยื้อนขึ้นมาจนเทียบเท่า พร้อมกับชักท่อนเอ็นที่มันแข็งมากเตรียมคว
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 48
หลังจากออกจากห้องประชุมแล้วนรสิงห์ก็สั่งให้ผู้จัดการทั่วไปเข้าไปพบที่ห้องหน่อยมีงานจะคุยต่อก๊อกๆ"เข้ามา"แอดดด.."อุ๊ย!?" ประตูเปิดออกเท่านั้นแหละร่างของไอรีสก็ถูกเขาสวมกอด ที่ตกใจเพราะเธอไม่ได้มาคนเดียว รสสุคนธ์ที่ตามมาด้วยหันหน้าไปทางอื่นแทบไม่ทัน"ผมบอกให้คุณมาคนเดียวไม่ใช่เหรอ""ก็พี่สุเป็นผู้ช่วยฉันนี่คะ"ชายหนุ่มปล่อยแขนออกแล้วก็ดึงชายเสื้อตัวเองลงแบบวางมาด ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม"ผมแค่จะเรียกคุณมาคุยเรื่องเลขาคนใหม่""ค่ะ""ถ้างั้นให้สุออกไปก่อนไหมคะ" รสสุคนธ์เห็นว่าทั้งสองทำอะไรไม่ถูกกันอยู่แล้ว"คุณจะหาเลขาคุณก็บอกฝ่ายบุคคลสิคะจะเรียกฉันเข้ามาทำไม""คุณเป็นผู้จัดการทั่วไปอย่าลืมสิ" ที่จริงเขาอยากให้เธอเป็นคน เลือกเลขาให้เอง ไม่อยากให้ต้องมามีเรื่องไม่สบายใจอีก"ก็ได้ค่ะเดี๋ยวฉันติดต่อไปหาฝ่ายบุคคลให้นะคะ""รสสุคนธ์ออกไปก่อน" ชายหนุ่มสั่งให้ผู้ช่วยของเธอออกไป"ค่ะ" รสสุคนธ์ไม่รอให้ท่านรองพูดอีกรอบก็รีบเดินออกไปเลยหลังจากประตูปิดลงคนที่นั่งวางมาดอยู่เมื่อครู่ก็ลุกขึ้น แล้วเดินอ้อมโต๊ะทำงานมา จนเธอที่ยืนอยู่เบื้องหน้าถอยไปหลังชนกับโต๊ะทำงาน"นี่ห้องทำงานนะคะ" ม
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 49
"มีอะไรกันวะ" ตุนท์ที่เดินดูความเรียบร้อยอยู่ผ่านมาทางนี้พอดี เห็นทันน์สั่งให้คนเอาที่ตรวจเครื่องดื่มมาตรวจสิ่งที่อลิสยกมา"คุณตุนท์คะ" อลิสหันไปขอความช่วยเหลือ เธออุตส่าห์ไม่เอาเรื่องคืนนั้นมาพูดให้ใครฟังแล้วนะ เขาเองไม่ใช่หรือที่ทำผิดแล้วยังจะมาพาลหาเรื่องเธออยู่อีก"คุณยกเครื่องดื่มเข้าไปบริการพวกท่านเถอะครับ""ตรงนี้ไม่ใช่หน้าที่ของมึง" สายตาจ้องเขม็งมองไปที่ตุนท์ ถึงแม้ว่าจะเป็นฝาแฝดกันแต่ตุนท์ก็รู้สึกเสียวสันหลังวูบเพราะไอ้นี่มันเอาจริง เคยยิงเฉียดหัวเขามาแล้วครั้งหนึ่งตอนนั้นแทบเยี่ยวราด"คุณจะตรวจก็ตรวจสิแต่ห้ามเล่นตุกติก" ถ้าเขาจะเล่นงานเธอทำไมจะทำไม่ได้ทันน์นำเครื่องตรวจเช็คจุ่มลงเครื่องดื่ม และเครื่องตรวจนั้นก็มีปฏิกิริยาขึ้นมา"คุณ?" ตุนท์เห็นเครื่องตรวจแล้วถึงได้หันไปมองหน้าอลิส เพราะมันบ่งบอกว่าในเครื่องดื่มนั้นมีสารอะไรบางอย่าง"คุณจะบ้าเหรอ ฉันจะทำแบบนั้นลงไปทำไม" กว่าเธอจะได้งานเป็นหัวหน้าคลับที่นี่แสนยากลำบาก ตอนนั้นจำได้ว่าต้องแย่งชิงกับรินรดาภรรยาของเสี่ยขุนรามด้วย แถมรินรดายังเป็นน้องสาวบุญธรรมของเสี่ยนเรศวรอีก"ถ้าไม่ใช่เธอก็ต้องเป็นพวกที่เตรียมเครื่องดื่มให้เธอ
Last Updated : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 50
Set มาเฟียร้ายรัก ทันน์ Ep 50"โอ๊ย" รีบเกินจนลืมว่านิ้วตัวเองมีแผลไปกระทบเข้ากับบานประตู จังหวะนั้นคนที่อยู่ข้างห้องก็เดินผ่านไปพอดี แต่เขาก็ไม่ได้หันมามองหรอก "ใจหายใจคว่ำหมดเลย" ตอนที่เขาเดินผ่านหายใจแทบไม่ออก โชคดีแล้วที่เขาไม่หันมามอง ทำไมวันนั้นเราต้องไปเข้าห้องน้ำด้านหลังด้วย เสียเวลาหน่อยเดินมาเข้าที่ห้องของตัวเองก็คงไม่มีเรื่องอะไรแล้วหญิงสาวเข้ามาในห้องก็เลยเปิดแผลดู เพราะตอนนั้นเธอทำแผลแบบลวกๆ เพราะต้องรีบไปทำงานต่อที่ล้างแผลก็ไม่มี ตอนนี้ก็สว่างแล้วแต่ไม่รู้ว่าร้านขายยาจะเปิดหรือยัง ถ้างั้นก็ไปซื้อร้านสะดวกซื้อดีกว่าอลิสเปิดประตูออกมาโดยไม่ระวัง และไม่คิดว่าคนที่เพิ่งเข้าห้องไปพร้อมเธอจะเปิดออกมาด้วยพอหญิงสาวก้าวเท้าออกมาเธอก็เหยียบเข้ากับเท้าคนที่กำลังจะเดินผ่าน"??.." ทีแรกคิดว่าเป็นคนอื่น แต่พอเงยหน้าขึ้นมอง อลิสก็ค่อยๆ ยกขาออก จากทีแรกว่าจะออกไปซื้อที่ทำแผล เปลี่ยนใจแล้วรีบกลับเข้าห้องอย่างเร็วสายตาคมจ้องคนที่หาเรื่องเขาไม่หยุดไม่หย่อน ถ้าไม่ได้รับโทรศัพท์บอกให้ไปที่คอนโดด่วนได้มีเรื่องกันแน่อยู่ดีๆ มาเหยียบเท้าแบบนี้สงสัยเราต้องไปทำบุญสะเดาะเคราะห์บ้างแล้ว ทำไมช
Last Updated : 2025-02-06
Latest chapter
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
