เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 50
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-06 20:19:24
บทที่เกี่ยวข้อง
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 51
"ไม่รับเพิ่มแล้วค่ะถ้าจะรับอะไรเพิ่มเดี๋ยวเรียกใหม่นะคะ" ลูกค้าคิดว่าพนักงานต้องการถามว่าจะรับอะไรเพิ่มอีกไหมเลยรีบพูดตัดรำคาญออกไปก่อน"ไม่ใช่ค่ะฉันอยากจะถามเรื่องที่พวกคุณคุยกันเมื่อสักครู่ จะดูเป็นการเสียมารยาทเกินไปไหมคะ""เรื่องที่คุยกัน?""คือฉันกลัวว่าจะเป็นผลเสียต่อองค์กรของเราค่ะ แต่ฉันไม่ได้ว่าคุณลูกค้าทำจริงนะคะ""คุณจะถามอะไรคะ""ผู้ชายคนไหนหรือคะที่พาคุณลูกค้าไปเข้าห้องน้ำ""คนที่ดูหน้าโหดๆ ค่ะ""ใช่คนนั้นไหมคะ" วรรณาชี้ไปทางที่ทันน์ยืนอยู่"ใช่เลยค่ะ พี่เขาดูหน้าโหดเฉยๆ นะคะแต่ใจดีมากเลย ฉันบอกว่ากลัวพี่เขาก็เข้าห้องน้ำเป็นเพื่อน แต่ไม่มีอะไรนะคะ พี่เขายืนอยู่ด้านนอกค่ะ""ฉันเชื่อคุณลูกค้าค่ะ ถ้ามีอะไรจะสั่งเพิ่มเรียกได้เลยนะคะ""ชอบจัดระเบียบดีนักใช่ไหม เรามาดูกันว่าจะเกาะตำแหน่งหัวหน้าได้เหนียวแน่นแค่ไหน"ดึกๆ คืนนั้น.."นายจะกลับแล้วเหรอครับ" ทันน์ที่ยืนเฝ้าหน้าประตูห้องทำงานของนเรศวรเห็นเจ้านายเปิดประตูออกมา"อืม จะกลับไปอยู่เป็นเพื่อนเมียสักหน่อย เดี๋ยวมึงไปส่งกูที่บ้านแล้วก็กลับมาดูงานต่อด้วย""ครับ" ทันน์เดินตามเจ้านายออกมา ตอนที่เขาเดินผ่านพนักงาน รวมถึงเด็ก Ente
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 52
อลิสเดินออกมาด้านหน้า เพราะเธออยู่ใกล้ประตูด้านหน้ามากกว่าด้านหลังเลยคิดว่าจะอ้อมไปทางนี้ดีกว่า และการที่เธอเดินอ้อมก็ทำให้คนที่มองหาเธออยู่เจอเป้าหมาย"ลูกพี่จะไปไหนครับ" ยืนคุยกันอยู่ดีๆ ลูกพี่ก็ทำเหมือนจะเดินตามใครไม่รู้ไป"กูจะไปธุระหน่อยดูทางนี้ด้วย" ตอนที่สั่งลูกน้องเขาก็ไม่ได้มองคนที่พูดด้วยหรอก เพราะเขายังคงมองคนที่เดินไปเมื่อครู่ว่าเธอจะเลี้ยวไปทางไหนพอแน่ใจแล้วว่าไม่ได้กลับห้องเขาก็รีบเดินตามหลังไป แต่ถึงแม้เธอจะเดินกลับไปทางห้องเขาก็จะตามไปเช่นกัน"ห้องน้ำด้านหลังมีอะไร ฉันก็ไม่เห็นมีอะไรนี่" อลิสแค่มองดูรอบนอก แต่คิดว่าเข้าไปดูด้านในหน่อยดีกว่า แถวนี้เป็นถิ่นที่ทำงานของพวกเธอเลยไม่กลัวมากเข้ามาด้านในเธอก็เปิดเช็คห้องน้ำทุกห้อง โซนห้องน้ำหญิงก็ไม่เห็นมีอะไรผิดปกติ เพราะเธอเช็คแม้กระทั่งก๊อกน้ำว่ามันชำรุดไหมเห็นว่าห้องน้ำหญิงไม่มีอะไรเธอเลยไปดูที่ห้องน้ำชาย ช่วงนี้ไม่มีใครมาใช้ห้องน้ำเลย ส่วนมากวันธรรมดาพนักงานจะใช้ห้องน้ำด้านในรวมกับลูกค้า นอกจากจะเป็นวันหยุดลูกค้าเยอะเป็นพิเศษพนักงานถึงปล่อยห้องน้ำด้านในให้ลูกค้าใช้ ส่วนพนักงานก็ออกมาใช้ด้านนอกแอดดดด.. ถึงแม้จะแน่ใจว่า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 53
"มีอะไรเหรออลิส""ข้าวปุ้น" อลิสร้องไห้วิ่งตรงเข้ามากอดข้าวปุ้นไว้แบบขวัญเสีย"ใครทำอะไรเธอ" ข้าวปุ้นมองไปด้านหลังตรงที่อลิสวิ่งเข้ามาแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรอลิสไม่รู้จะบอกยังไงดีเธอได้แต่ยืนตัวสั่นเทามือเกาะข้าวปุ้นไว้แน่น"เดี๋ยวฉันไปตามคน.."ตอนที่ข้าวปุ้นบอกว่าจะไปตามคนแขนของอลิสเกาะข้าวปุ้นไว้แน่นกว่าเดิม ถ้าเขารู้ว่าเธอนำเรื่องนั้นมาพูดต้องเล่นงานเธอหนักกว่านี้แน่ แต่จะปล่อยไปแบบนี้เหรอชั่วขณะหนึ่งคิดว่าหรือตัวเองจะออกจากที่นี่ไปหางานใหม่ทำ แต่งานที่ไหนล่ะจะได้เงินเยอะขนาดนี้ น้องก็กำลังเรียนแถมแม่ก็ไม่ได้หาเงินแล้ว ตอนนี้เธอรับภาระของบ้านทั้งหมด เงินเดือนที่ได้ส่งกลับบ้านแถมเธอยังมีเงินใช้จนถึงสิ้นเดือนอีกสิ่งที่ภาวนาอยู่ในใจตอนนี้คืออย่าให้คนที่ไปเข้าห้องน้ำด้านหลังเห็นว่าเธอวิ่งออกมา"มีอะไรกัน" ตุนท์ผ่านมาทางนี้เห็นทั้งสองคุยกันเหมือนมีเรื่องเกิดขึ้นอลิสสะดุ้งเพราะน้ำเสียงเหมือนคนที่เธอเพิ่งวิ่งหนีมา พอหันไปมองมันยิ่งทำให้หัวใจเธอหล่นวูบลงไปกองอยู่กับพื้นเพราะใบหน้านั้นมันยังคงหลอกหลอนเธออยู่"ข้าวปุ้นก็ไม่แน่ใจค่ะ แต่เหมือนอลิสกลัวอะไรสักอย่าง""มีอะไรหรืออลิส""ฉันไม่สบายปว
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 54
อลิสรีบกระชากเอาของในมือตุนท์แล้วก็เดินตรงดิ่งไปที่ห้องพัก"......." ตุนท์ยังคงค้างอยู่กับภาพที่เห็นเมื่อครู่ ผู้ชายรู้จักยาชนิดนี้ดี เพราะถ้าไม่อยากให้ผู้หญิงท้องคือต้องให้ทานยาตัวนี้ เขาไม่ยักรู้ว่าเธอมีแฟนแล้วหลังจากที่ทานยาคุมฉุกเฉินเธอคิดว่าจะนอนต่อ แต่ก็รู้สึกหิวข้าวมากเพราะยังไม่ได้ทานอะไรตั้งแต่เมื่อวานนี้ตอนเย็นแล้วอลิสหยิบกระเป๋าตังค์จะไปซื้ออาหารที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ แต่พอเดินมาถึงหน้าประตูก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน"ทีหลังมึงก็ใจเย็นหน่อยสิวะ ถ้าลูกปืนไปเจาะกะโหลกเด็กเข้าเดี๋ยวก็ได้ยุ่งกันไปใหญ่""หลบไปกูจะเข้าห้อง"กึก! ตอนที่ได้ยินเสียงผู้ชายอีกคนของในมือเธอก็หลุดลง และคนที่พูดคุยกันอยู่หน้าห้องก็หันไปมองประตูห้องนั้น เพราะเสียงของตกอยู่ใกล้ประตูนี่เองแต่ถึงแม้จะได้ยินเสียงก็ไม่มีใครสนใจ ทันน์ใช้ร่างดันตุนท์ให้หลบออกจากทางแล้วเข้าห้อง ส่วนตุนท์ก็ต้องออกไปทำหน้าที่เพราะตอนเย็นตุนท์ต้องรับเจ้านายจากคอนโดมาส่งที่ทำงานเย็นวันนั้นที่ Nreṣ̄wr Clubอลิสออกไปหาอะไรทานก่อนแล้วก็เข้ามาที่ทำงาน ที่จริงวันนี้นอนคิดอยู่ทั้งวันเลยว่าจะย้ายงานดีไหม ไม่ได้แค่คิดหรอกเธอพยายามหางานที่ใหม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 55
อลิสกลับออกมาจากห้องทำงานของเสี่ยก็มานั่งคว่ำหน้าลงกับโต๊ะทำงานโดยใช้มือรองหน้าผากตัวเองไว้ จากนั้นเธอก็สะอื้นออกมาแบบไม่สนใจว่าใครจะเห็น ทำไมการใช้ชีวิตมันถึงยากลำบากแบบนี้ อุตส่าห์ทำงานไม่ยุ่งกับใครแล้ว แต่โชคชะตาดันนำพาให้เธอต้องไปเจอเรื่องแบบนั้นอยู่อีกกึก! ตอนที่อลิสกำลังร้องไห้คร่ำครวญกับโชคชะตาของตัวเองอยู่ ก็มีใครไม่รู้โยนของลงโต๊ะทำงานของเธอ หญิงสาวรีบเงยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับเช็ดน้ำตา เธอเห็นแค่หลังไวๆ แต่แผ่นหลังนั้นก็คุ้นมาก อลิสรีบหยิบเอกสารมาเปิดดู"??" เมื่อกี้ใคร? พอเปิดดูก็เห็นว่ามันเป็นเอกสารฉบับนั้น หญิงสาวเลยรีบเช็ดน้ำตาที่เหลืออยู่ออกให้หมด ก่อนจะรีบจัดการทำเอกสารให้เสร็จจนเวลาผ่านไป 2-3 ชั่วโมง เธอก็รีบเอางานไปส่งให้กับเสี่ยพอมาถึงหน้าห้องก็เห็นว่าคนที่ยืนเฝ้าอยู่คือตุนท์"เอางานมาส่งเสี่ยเหรอ""ค่ะ" เธอตอบออกไปด้วยใบหน้าที่เปี่ยมล้นไปด้วยรอยยิ้ม ตอนนี้รู้สึกโล่งมากถึงแม้ว่ายังมีเรื่องที่หนักใจอยู่ แต่พอผ่านเรื่องเอกสารไปได้ก็ทำให้เธอหายใจโล่งขึ้นมาได้เปราะหนึ่งอลิสเอางานเข้าไปส่งเสี่ย ผ่านไปครู่หนึ่งเธอก็กลับออกมา โชคดีที่เสี่ยไม่เอาเรื่องที่เธอทำเอกสารหาย"ข
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 56
"ถูกทำร้ายร่างกายเหรอ?" เธอเป็นหัวหน้าจะปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปไม่ได้ถึงแม้ว่าจะไม่ชอบหน้ากันอลิสเลยเดินตรงไปทางด้านหลัง เพื่อไปดูว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่พออลิสเดินมาพนักงาน 2-3 คนที่กำลัง ยืนคุยกับวรรณาอยู่ก็รีบเดินหนีไปทางที่ตัวเองรับผิดชอบ"เกิดอะไรขึ้นหรือวรรณา" ถึงแม้ว่าวรรณาจะใช้เครื่องสำอางปิดทับแต่ร่องรอยแต่ก็ยังคงมองเห็นอยู่"ฉันกำลังทำงานอยู่ไม่เห็นหรือไง" ตอนที่พูดวรรณาไม่ได้มองคู่สนทนาหรอก เพราะกำลังมองไปรอบๆ กลัวว่าบุคคลนั้นจะเห็น"ใครทำร้ายร่างกายเธอบอกฉันมา""แล้วเธอ..แล้วคุณหัวหน้าจะรู้ไปทำไม" ทั้งสองอายุเท่ากัน ถ้าอลิสไม่ได้เป็นหัวหน้าก็คงเรียกกันปกติ"เธอก็รู้นี่ว่าฉันเป็นหัวหน้า ถ้ามีเรื่องอะไรก็ต้องมาปรึกษาฉันสิ""ไม่ต้องทำเป็นคนดีหรอก ถอยไปฉันทำงานอยู่ไม่เห็นหรือไง" วรรณาขยับเก้าอี้เพื่อจัดมุม ตอนที่ขยับเกือบชนเข้ากับปลายเท้าของอลิส เธอเลยรีบก้าวถอยจนสะโพกชนเข้ากับโต๊ะอีกตัวที่อยู่ด้านหลัง"โอ๊ย""บอกแล้วไงว่าให้ถอยไป เธออย่ามายืนขวางทางอยู่แถวนี้เลย" ตอนที่อลิสถอยไปชนโต๊ะวรรณามีท่าทีหวาดกลัว จนรีบเดินหนีจากตรงนี้ไปก่อนห้องทำงานของทรงอัปสร..ก๊อกๆ ห้องนี้อยู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 57
อลิสเริ่มมองหาทางหนีทีไล่ ถ้าไอ้โหดมันเดินมาถึงเธอต้องทำหน้าไม่ถูกแน่ เล่นบอกว่าเธอมีอะไรจะคุยด้วยแบบนี้ มองไปทางไหนก็เจอแต่คนของพวกมัน เธอดูเหมือนมีพิรุธหรือเปล่าเนี่ยไม่นานทันน์ก็เดินออกมาโซนด้านหน้า ตอนที่เขามองไปเห็นเธอมีท่าทีลุกลี้ลุกลนเขาก็แอบผิดสังเกตแล้ว จึงมองไปรอบๆ ตรงที่เธอยืนอยู่ เห็นมีผู้ชายที่ดูจะมีพิรุธอยู่ 3-4 คน ถึงแม้ว่าพวกมันจะแฝงตัวอยู่แต่มีหรือจะตบตาเขาได้ทันใดนั้นสายตาเขาก็มองไปเห็นอีกคนหนึ่งที่มันกำลังล้วงอะไรบางอย่างออกมาจึก!ตึก! เสียงของในมือมันหล่นลงพื้นเพราะเจอลูกดอกเข้าไป"โอ๊ยย" ลูกดอกปักเข้าไปในมือของมันจนมันเสียการทรงตัวคุกเข่าล้มลงไปกองอยู่กับพื้นและจังหวะนั้นบอดี้การ์ดที่ยืนอยู่ด้านนอกก็หันไปเห็นของที่มันทำหล่น พวกเขาก็รีบควักอาวุธปืนออกมา"ชิบหายแล้ว" อีก 2-3 คนที่แฝงตัวอยู่แถวนั้นรีบวิ่งออกไปด้านหน้าตุนท์เห็นคนวิ่งออกมาดูท่าทีไม่ปกติเลยรีบเอาตัวมาบังอลิสไว้และก็เป็นแบบที่คิด พอพวกมันวิ่งออกมาก็เหนี่ยวกำปั้นชกลูกน้องที่ยืนเฝ้าเวรยามอยู่ด้านนอก ..ส่วนอีกคนรีบไปประคองเพื่อนลุกขึ้นเพื่อจะพาหนีตุ๊บ! พวกมันเดินออกมาได้ไม่กี่ก้าวก็ถูกเท้าของใครไม่รู
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 58
"ชะตาของพวกมึงก็ฝากไว้กับผู้หญิงคนนี้แล้วกัน""ทำไมต้องให้เธอตัดสินใจเรื่องนี้เองด้วย" เป็นคนอื่นคงไม่กล้าพูดแทรก แต่ตุนท์เห็นว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับอลิสเลย ถ้าทำแบบนี้เธออาจจะเป็นอันตรายก็ได้"แล้วมึงมาเกี่ยวอะไรด้วย" ดวงตาเอาเรื่องกรอกมองมาที่ตุนท์"มึงอย่าทำให้ผู้หญิงต้องลำบากใจ""ได้ถ้างั้น มึงอยากรับแทนใช่ไหม""อย่าเลยค่ะ" อลิสคิดว่าเขาทำแบบนั้นเพราะยังคงแค้นเธออยู่"งั้นเธอก็บอกมาสิว่าจะให้ส่งพวกมันให้ตำรวจไหม"ตอนที่ได้ยินคำถามดวงตาอ่อนไหวคู่นั้นก็ตวัดมองไปดูกลุ่มคนที่ถูกจับล็อกตัวอยู่"คนทำผิดก็ต้องถูกดำเนินคดี ถ้าปืนที่พวกมันเอามายิงพลาดถูกคนบริสุทธิ์ล่ะจะทำยังไง" ขณะที่พูดประโยคนี้สายตาเธอก็จ้องเขาเขม็ง เพราะเธอหมายถึงถ้าพวกมันยิงไม่ถูกเขาพลาดไปโดนคนบริสุทธิ์แล้วจะทำยังไง"ปืนพวกนี้ยิงคนไม่ตายหรอกครับเพราะพวกผมประดิษฐ์ขึ้นมาเอง" มันเป็นปืนไทยประดิษฐ์ ถ้าตำรวจจับมีหวังคดียาวแน่ ทั้งเรื่องวิวาทและเรื่องประดิษฐ์สิ่งผิดกฎหมายตุ๊บ! เท้าของทันน์ยื่นไปถีบเข้ากลางหน้าอกของไอ้คนที่มันพูดเมื่อครู่ "ใครให้มึงพูด"อลิสตกใจจนก้าวถอยหลังชนเข้ากับตุนท์"คุณเป็นอะไรไหม" ตอนที่เธอชนตุนท์ก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-06
บทล่าสุด
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 116 ตอนจบ 2 ทันน์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 116 ตอนจบทันน์"ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะ ชอบนอนโซฟาไม่ใช่เหรอก็ไปนอนที่เดิมสิ" อลิสรู้สึกตัวตอนที่ทันน์ขยับตัวเข้ามานอนใกล้ๆทันน์ไม่ได้ตอบแต่เขาขยับมือต่ำลงไปสำรวจดูว่าทางโล่งหรือเปล่า เพราะเมื่อวานได้ยินว่าเธอใกล้จะเป็นประจำเดือน"คุณ!" อลิสดึงมือนั้นออกไป ทันน์ยอมเอามือออกมาแต่ที่เอาออกมาเพราะจะถอดเสื้อผ้า "ไปนอนโซฟาเลยนะถ้าไม่งั้นก็กลับไปนอนที่คอนโด"ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรเขาก็ทำเฉย แถมยังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกก่อนจะโน้มตัวไปจับเธอคว่ำลงโดยที่อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว"โอ๊ยฉันเจ็บนะ" หลังจากที่จับเธอคว่ำลงแล้วเขาก็ดึงกางเกงชุดนอนที่เธอใส่อยู่ขยับออกจนเลยสะโพกลงมา "คุณทันน์!"ผ่านไปครู่หนึ่งจากเสียงต่อว่าเมื่อครู่กลายเป็นเสียงคราง เพราะเขาสอดใส่ผ่านทางด้านหลังเข้ามาแล้วก็กระแทก ตัวแค่นี้หรือจะมาสู้ได้ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นคนชอบใช้กำลังไม่ชอบพูดจากท่าคว่ำทันน์ก็เปลี่ยนเป็นท่าตะแคงข้างโดยที่เขายังคงสอดใส่ผ่านทางด้านหลังอยู่เวลาผ่านไปทุกอย่างก็ได้หยุดลงพร้อมกับคนตัวเล็กที่อยู่ในอ้อมกอดแบบหมดเรี่ยวแรง"อารมณ์ดีขึ้นหรือยัง" เห็นว่าเธอไม่โวยวายเหมือนตอนแรกแล้ว"ยังจะมาพูดอีก!" นี่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 115 ตอนจบ 1 ตุนท์
Set มาเฟียร้ายรัก Ep 115 ตอนจบตุนท์อัคคีมองตามสาวเอ็นเตอร์เทรน อยู่ดีๆ เธอก็ลุกเดินออกจากห้องไปเลย ที่จริงมันทำได้มากกว่านี้ไม่ใช่เหรอ บางทียังเห็นแขกคนอื่นล้วงอยู่เลยแต่เขาทำแค่จูบเองนะข้าวปุ้นพยายามอดกลั้นอารมณ์ตัวเองมาก ถ้าไม่ใช่เพื่อนของเสี่ยป่านนี้ถูกฝ่ามือเธอไปแล้ว อยู่ดีๆ ก็มาขโมยจูบไป"นั่นใช่คุณข้าวปุ้นไหม" ระย้ามองเห็นตอนเดินผ่านห้องทำงานแค่แว๊บเดียว"ใช่.. แล้วทำไมออกมาแล้วล่ะ" อลิสเลยรีบไปดูแขกที่ห้องพิเศษ พอไปถึงก็เห็นว่ามีเด็กใหม่เข้ามาเอ็นเตอร์เทนเสี่ยอัคคีแล้ว หรือว่าข้าวปุ้นงอนเรื่องนี้ ต้องใช่แน่ๆ เลยใครปล่อยให้เด็กเข้ามาเนี่ย ..ค่อยหาโอกาสใหม่แล้วกัน อุตส่าห์ได้โอกาสดีๆ แล้วเชียวดึกๆ ของคืนเดียวกัน..นเรศวรแวะเข้ามาดูงานได้ครู่หนึ่งพอรู้ว่าอัคคียังไม่ออกไปเลยแวะมาที่ห้องพิเศษ"เป็นยังไงบ้างครับคุณอัคคี" ทั้งสองไม่ได้สนิทกันมากมายรู้จักกันผ่านทางเพื่อน เวลาพูดคุยเลยใช้คำเหมือนที่พูดกับเพื่อนสนิทไม่ได้"นึกว่าคุณจะไม่เข้า""ภรรยาผมใกล้คลอดเลยไม่อยากปล่อยไว้คอนโดตามลำพังครับ""อ้าว ใกล้คลอดแล้วเหรอครับ"ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน ก็เห็นว่าทันน์ที่ยืนรอรับใช้อยู่เหมื
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 114
ช่วงเที่ยงคืนของคืนนั้น.."ไปทานข้าวด้วยกันค่ะ" ระย้าถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาในห้องของข้าวปุ้นเพื่อชวนออกไปทานข้าวด้วยกัน"ชวนข้าวเหรอคะ" นอกจากคุณทรงอัปสรแล้วคนอื่นไม่ค่อยมาชวนเธอไปทานข้าวด้วยหรอก อาจเพราะเธอทำงานอยู่คนละโซนกัน และส่วนมากข้าวปุ้นก็จะสั่งอาหารที่นี่เข้ามาทานในห้อง"หรือว่าคุณข้าวจะทานข้าวในห้องคะ""ข้าวไปได้ค่ะ" ข้าวปุ้นเอื้อมไปหยิบกระเป๋าสะพายแล้วก็เดินตามระย้าออกมาทีแรกคิดว่าจะมากันแค่สามคน แต่ที่ไหนได้พอออกมาถึงด้านหน้าแฟนของทั้งสองก็รออยู่ แสดงว่าเราเป็นส่วนเกินหรือเปล่าเนี่ย"คุณข้าวชอบทานอะไรคะ""ทานเหมือนกันนั่นแหละค่ะ""ถ้างั้นสั่งทีเดียวเลยนะคะ"เข้ามาผู้ชายก็เดินไปเตรียมน้ำมาให้ ทีแรกข้าวปุ้นจะไปเตรียมน้ำของตัวเองแล้ว แต่อลิสบอกว่าไม่ต้องเดี๋ยวมีคนเตรียมมาให้ไม่นานอาหารก็ถูกนำมาวางบริการ ข้าวปุ้นเพิ่งรู้สึกว่าส่วนเกินมันเป็นแบบนี้นี่เอง เพราะคนรักเขาเทคแคร์กันแบบไม่สนใจคนโสดเลยที่อลิสและระย้าทำแบบนี้อยากให้ข้าวปุ้นมีความกล้าขึ้นมาหน่อยหลังทานข้าวเสร็จพวกเธอก็กลับเข้ามาที่ทำงาน ส่วนทันน์และตุนท์ก็ต้องแบ่งงานกันทำเหมือนเคยจนถึงช่วงเลิกงานอลิสเดินกลับมาที่
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 113
"เท้าไม่เป็นอะไรแล้วเหรอทำไมใส่ส้นสูง" หลังจากส่งเจ้านายห้องทำงานเสร็จแล้วตุนท์ก็รีบออกมาดูระย้า เห็นตอนที่เธอกำลังคุยอยู่กับข้าวปุ้นพอดี"โอ๊ย.." ทีแรกก็ยืนดีๆ อยู่นี่แหละ แต่พอเห็นสามีเดินเข้ามาเริ่มเจ็บเท้าขึ้นมาเลย และข้าวปุ้นที่ยืนอยู่ด้วยกันอดมองลงไปดูเท้าของระย้าไม่ได้ เมื่อสักครู่ยังเห็นเดินปกติอยู่เลย หรือว่าจะเริ่มเจ็บแผลแล้ว"คุณเจ็บแผลเหรอคะ""เปล่าค่ะคุณลุกขึ้นมาก่อน เดี๋ยวฉันทำอะไรให้ดู" ระย้ารีบบอกข้าวปุ้นที่กำลังจะก้มลงไปช่วยขยับรองเท้าออกให้ลุกขึ้นมาก่อน "รู้สึกเจ็บนิดหน่อยค่ะ" แต่พอตุนท์เดินเข้ามาใกล้ระย้าก็ทำทีเป็นยืนไม่อยู่ จนฝ่ายชายต้องรีบเข้าไปประคอง"โอ๊ยยังเจ็บอยู่เลยค่ะ" เห็นว่าเธอยังเจ็บอยู่ตุนท์เลยโน้มลำตัวลงไปอุ้มร่างของเธอขึ้นมา ตอนที่ร่างของเธอลอยขึ้นจากพื้นระย้าก็หันไปขยิบตาใส่ข้าวปุ้น และก็บอกให้ข้าวปุ้นดูไว้ผู้หญิงต้องมีมารยาบ้าง"หึหึหึ" ข้าวปุ้นอดขำในความน่าเอ็นดูของระย้าไม่ได้ คิดว่าพอจะรู้แล้วที่ระย้าทำเมื่อครู่คงอยากให้เธอเรียนรู้เรื่องนี้ไปใช้กับผู้ชายที่ชื่ออัคคีแน่เลย โอ๊ยฉันจะบ้าตาย หวังว่าเรื่องนี้คงจะจบลงแค่นี้นะ"คุณจะพาฉันไปไหน" มัวบอกให้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 112
"ผมทำอะไรผิดอีกหรือเปล่า" ตุนท์เห็นเธอยิ้มตอนเขาเดินเข้ามาหาเลยรู้สึกเสียวๆ"ฉันจะกลับขึ้นห้องแล้วค่ะ คุณจะทำงานต่อหรือจะกลับด้วยกัน" หลังจากที่รับรู้ว่าข้าวปุ้นไม่ได้สนใจสามีเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมา จริงๆ ถ้าเขาจะชอบกับข้าวปุ้นป่านนี้คงไม่เหลือรอดมาถึงเธอหรอก แต่ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆ ก็รู้สึกหึง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่เธอก็ไม่อยากให้ผู้หญิงคนอื่นมาสนใจเขา"ผมเคลียร์งานเสร็จแล้ว เดี๋ยวหลังเลิกงานผมค่อยลงมาดูแลเจ้านาย" ทิ้งงานให้ทันน์ทำมาหลายวันแล้ว ถ้าจะทิ้งอีกก็กลัวมันจะโวยวายระย้ายอมให้เขาโอบร่างพาเดินกลับห้องพัก เท้าเธอดีขึ้นมากแล้วแต่มันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่"ฉันขออาบน้ำก่อนค่ะ" เข้ามาถึงตุนท์ก็ไม่ปล่อยเวลาให้เสียเปล่า แต่ตอนที่เขากำลังจะจูบระย้าก็เบือนหน้าหลบ"ผมเห็นคุณเปลี่ยนชุดแล้วนี่""อาบน้ำตั้งหลายชั่วโมงแล้วค่ะ""หลายชั่วโมงก็ยังหอมอยู่""ไม่ได้ค่ะยังไงฉันก็ต้องไปอาบน้ำก่อน" ยังไงต้องไปล้างให้สะอาดก่อนแล้วกัน เพราะเขาเล่นสัมผัสทุกส่วนของร่างกายตอนที่น้ำฝักบัวกำลังไหลรินลงมาชโลมร่างกาย ประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดเข้ามา"ฉันอาบน้ำยังไม่เสร็จเลย""อาบด้วยกันก็ได้"เข้ามาแทน
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 111
กลับไปถึงห้องก็ไม่เห็นเธอ ตุนน์เลยรีบออกไปดูร้านอาหารหน้าสถานบันเทิง ที่เขาไม่ได้โทรไปเพราะเห็นอยู่ว่าโทรศัพท์เธอไม่ได้ถือออกไปด้วย แต่พอเดินดูก็ไม่เห็น ..แม้แต่ร้านที่เธอไม่เคยมาทานเขาก็ยังไปดูเลย"ไปไหนของเธอเนี่ย" หรือว่าบางทีเธออาจจะไปหาอลิส คิดได้แบบนั้นตุนท์เลยลองกดโทรเข้าเครื่องของอลิสดู แต่คำตอบที่ได้ไม่เห็นระย้ามา และอลิสยังถามอีกว่าระย้ากลับมาด้วยเหรอ ตอนนั้นยังนึกเสียใจอยู่เลยว่ายังไม่ได้บอกลากันก๊อกๆ ตอนที่ระย้านั่งเศร้าอยู่ก็มีคนมาเคาะประตูห้องเธอเลยเงยหน้าขึ้นมอง"อ้าวคุณระย้า?" คนที่เข้ามาก็คือข้าวปุ้น ข้าวปุ้นว่าจะเข้ามาคุยงานกับอลิสมองเห็นว่ามีคนนั่งอยู่ในห้องหัวหน้าก็คิดว่าเป็นอลิส"ทำไมเห็นฉันแล้วต้องตกใจด้วยล่ะคะ""?" ข้าวปุ้นแปลกใจกับคำถามนี้ แต่ก็ต้องรีบสลัดมันออกไปก่อน"ได้ยินคุณตุนท์บอกว่าคุณอยู่ที่ห้องนี่คะ""เขาบอกแบบนั้นหรือคะ""เอ่อ..ค่ะ..?" ข้าวปุ้นชักจะสงสัยกับท่าทีนี้แล้ว ก่อนหน้าระย้าไม่ได้เป็นคนแบบนี้นี่ ทำไมช่วงหลังมาถึงพูดกับเธอแปลกๆ"มาอยู่นี่เองบอกแล้วใช่ไหมว่าให้อยู่ห้อง" ตุนท์เดินตามหาไม่เจอเลยเข้ามาดูในห้องทำงานและก็เป็นแบบที่เขาคิดไว้จริงๆ "อ้
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 110
"???" เห็นนายทะเบียนยื่นเอกสารสำคัญมาให้เซ็น เธอถึงได้รู้ว่าที่เขาพามาคือมาจดทะเบียนสมรส เพราะแบบนี้เองเหรอที่เขาบอกจะทำให้เชื่อใจว่าเขาจะไม่ทิ้งขว้างเธอตุนท์หยิบปากกามาแล้วก็เซ็นชื่อนามสกุลลงไปก่อน หลังจากที่เขาเซ็นเสร็จแล้วก็ส่งปากกาให้กับเธอ"คุณไม่ได้บอกฉันเรื่องนี้" ยอมรับว่าตกใจมากแต่งงานก็ยังไม่ได้ขอแต่ง บอกรักปุ๊บก็พามาจดทะเบียนสมรสเลยใครจะไม่ตกใจล่ะ"คุณพูดเมื่อคืนนี้เองไม่ใช่เหรอ กลัวว่าผมจะไม่จริงจังกับความสัมพันธ์ครั้งนี้" นี่แหละมันเป็นสิ่งที่ยืนยันยิ่งกว่าการกระทำและคำพูดว่าเขาจริงจังกับเธอแค่ไหน"ทั้งสองได้ตกลงกันมาเรียบร้อยแล้วใช่ไหมครับ" เป็นหน้าที่ของนายทะเบียนที่ต้องดูให้แน่ใจว่าไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งถูกบังคับให้มาจดทะเบียนสมรส"เราตกลงกันแล้วค่ะ" หญิงสาวพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปหยิบปากกานั้นมาเขียนชื่อและนามสกุลของเธอลงไป และนายทะเบียนก็สอบถามว่าฝ่ายหญิงจะยังใช้นามสกุลตัวเองหรือเปลี่ยนมาใช้นามสกุลฝ่ายชาย "ฉันจะใช้นามสกุลสามีค่ะ"ตุนท์เผยรอยยิ้มออกมาตอนได้ยินเธอบอกจะใช้นามสกุลสามี แบบนี้สินะเขาถึงเรียกว่าคนที่ใช่มักมาในเวลาที่เหมาะสมตามด้วยพยานอีกสองคนที่ต้องเซ็น เพราะ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 109
บ้าหรือไงเล่นขอกันตรงๆ แบบนี้ จากที่นอนหันหลังให้ระย้าก็ค่อยๆ นอนหงาย ทีแรกตุนท์ก็เตรียมตัวตั้งการ์ดไว้แล้วล่ะ เผื่อกำปั้นของเธอสวนกลับมาจะได้ไม่ถูกจุดสำคัญ แต่พอนอนหงายระย้าก็นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา"?" ตุนท์รับรู้ได้ในทันทีว่าเธออนุญาต ถึงแม้ไม่อนุญาตเขาก็ไม่รอแล้วนะผ้าเช็ดตัวที่ยังคงพันรอบเอวอยู่ถูกเขากระชากดึงทิ้งลงไปข้างเตียงก่อนจะพลิกกายคร่อมร่างเธอครั้งนี้เขาจะทำให้ดีที่สุดให้เธอติดใจถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยอมกลับไปด้วย ก็จะให้เธอไม่มีวันลืมเขาไปตลอดชีวิตแต่ปัญหาคือเธอเจ็บขาเล่นท่ายากไม่ได้ด้วยสิ เขาต้องพลิกแพลงท่าใหม่แล้วล่ะ"พอก่อนค่ะ" ระย้าแทบจะหายใจไม่ทั่วท้อง ตอนที่บอกให้เขาพอก่อนไม่รู้ว่าเสียงพูดหรือเสียงหอบหายใจดังกว่ากัน แต่ตุนท์ก็ไม่คิดจะหยุดเขายังคงเดินหน้าต่อ ตั้งแต่ลีลาการคว้านลิ้นแล้วจนมาถึงการคว้านท่อนเอ็นงัดซ้ายทีขวาที ทุกครั้งเขาก็ไม่ใช่ย่อยแต่ครั้งนี้เขาร้อนแรงกว่าทุกครั้งอีกกว่าจะจบครั้งแรกไปก็กินเวลาเป็นชั่วโมง"ขะ.. คุณจะทำอะไรอีก""แค่นี้คิดจะยอมแพ้แล้วเหรอ""คุณไปกินดีเสือมาหรือไง""จนกว่าคุณจะล้มเลิกเรื่องนั้นผมถึงจะปล่อยให้คุณพัก"ระย้ารู้ว่าเขาหมายถึงเรื่องอ
นรสิงห์ [มาเฟียร้ายรัก] บทที่ 108
"คุณจะทำอะไร" ระย้าขยับใบหน้าหลบริมฝีปากอีกฝ่ายที่โน้มเข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ตอบ หลังจากที่เธอเบือนหน้าหลบริมฝีปากนั้นก็ฝังจูบลงซอกคอแทนระย้านอนนิ่งโดยที่ไม่เอ่ยปากพูดอะไรอีก จนชุดที่เธอใส่อยู่ค่อยๆ ถูกถอดออกทีละชิ้นแบบระมัดระวังเพราะกลัวว่าจะไปถูกเท้าที่มีแผลเข้าหลังจากนั้นใบหน้าคมคายก็ได้ขยับต่ำลงไปซุกลงกับเนินน้องสาว"อือ" หญิงสาวทำได้แค่นอนเกร็ง จังหวะนั้นมือหนาก็ได้เกี่ยวเรียวขาข้างที่ได้รับบาดเจ็บยกขึ้นก่อนจะนำหมอนมาวางใต้ท้องขา เพื่อทำให้แผลไม่ต้องสัมผัสกับที่นอนจากนั้นตุนท์ก็ขยับใบหน้าต่ำลงพร้อมกับใช้ลิ้นชโลมเลียร่องสวาทที่เขาโหยหา"อื้อออ" ตอนลิ้นสากตวัดเกี่ยวยอดเม็ดเสียว คนตัวเล็กที่นอนเกร็งอยู่ถึงกับกระตุกไปตามแรงตวัดลิ้นความต้องการในร่างกายเธอมันสูงมาก สูงจนเขาคิดว่าคืนนี้ยังไงก็ยับยั้งตัวเองไม่อยู่แน่ จังหวะนั้นเขาก็ยังคงลงลิ้นให้เธอต่อเพราะเสียงครวญครางนั้นช่างน่าหลงใหลไม่ต่างจากร่างกายของเธอเลยระย้าทนความช่ำชองในการใช้ลิ้นของเขาไม่ไหว จนเท้าเผลอจิกลงพื้นที่นอน แต่เธอก็รีบเอามือมาปิดปากไว้ไม่อยากร้องเจ็บกลัวว่าเขาจะหยุดเห็นเธอดิ้นพล่านชายหนุ่มก็อดไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ร
