All Chapters of ลงทัณฑ์รัก(เสือ)ร้าย : Chapter 41 - Chapter 50

เวลาผ่านไปจนกระทั่งครบหกเดือนตามสัญญา มันถึงเวลาแล้วสินะที่จะต้องแยกกัน ทุกอย่างต้องจบลง ความสัมพันธ์ของเราจะไม่มีการสานต่ออะไรทั้งนั้น ทุกอย่างจะกลับเข้าสู่โหมดเดิม เราจะไม่รู้จักกันอีก แอบใจหายเหมือนกันแฮะ ช่วงเวลาที่ได้รู้จักกับเขา บอกตามตรงว่ามีสุขบ้าง ปวดสมองบ้าง เหนื่อยบ้าง แต่เหมือนได้เปิดโลกเขาทำให้ฉันได้รู้อะไรหลายๆ อย่างเลย และทำให้ฉันได้รู้ว่าการที่เราจะขึ้นเตียงกับใครไม่จำเป็นต้องรักกันเสมอไป หัวใจก็คือหัวใจ ไม่เกี่ยวกับเซ็กซ์ การที่เราจะมีอะไรกับใคร ไม่ได้แปลว่าเราจะต้องรักเขาคนนั้นเสมอไปมันเหมือนการแลกเปลี่ยนรสนิยมกันมากกว่า เขาทำให้ฉันคิดแบบนั้น"เธอจะไปหางานพาร์ทไทม์เหรอ?""ค่ะ ระหว่างนี้คงตองหางานพาร์ทไทม์ทำด้วย จะได้มีเงินใช้ ถ้าไม่พอจริงๆ คงจะต้องเอาของที่คุณเสือซื้อให้ไปขาย"ฉันก็แค่พูดเล่นเฉยๆ ไม่ทำจริงหรอก เงินที่เขาให้ทุกเดือนก็แทบจะไม่ได้ใช้เลยด้วยซ้ำ เพราะฉันก็ยังได้เงินเดือนจากครอบครัวอยู่ แค่อยากรู้ว่าเขาก็โกรธไหมถ้าฉันเอาของที่เขาซื้อให้ไปขาย สรุปไม่โกรธแฮะ"ไม่มีเงินก็มาขอสิ""หือ ขอในฐานะอะไรคะ?""อะไรก็ได้ แค่เดินมาบอกว่าไม่มีเงินใช้ เดี๋ยวโอนให้""ใจป๋

"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนรินทร์ทิพย์ จบจากคณะ...""รู้แล้วอ่านประวัติหมดแล้ว แล้วก็รู้ทุกอย่างด้วย" เจ้าของเสียงหมุนเก้าอี้กลับมา มันเป็นฉากเหมือนในละครเลย ฉันตะลึงมาก ตกใจ อึ้ง ทำตัวไม่ถูก"คุณเสือ!?""ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ""เดี๋ยว...นี่คุณรู้อยู่แล้วเหรอคะ ว่าเป็นหนึ่ง คุณถึงได้ให้พนักงานไปตามมาสัมภาษณ์แบบส่วนตัว?""อื้อ...ฉันรู้ตั้งแต่เห็นชื่อของเธอมาสมัครแล้ว""......" งั้นก็แสดงว่าเขาตั้งใจ ฉันไม่คิดเลย ว่าเขาจะเป็นเจ้าของบริษัทใหญ่แบบนี้ รู้อยู่ว่ารวย แต่ก่อนหน้านั้นฉันไม่รู้เลยว่าเขาทำงานที่บริษัทอะไร บ้านอยู่ไหน ทำงานอะไร"นั่งลงก่อนสิ ฉันไม่ได้จะสัมภาษณ์อะไรหรอก แค่อยากคุยด้วย"พอเห็นว่าเป็นเขาฉันก็โล่งใจเหมือนกันนะ เพราะรู้จักกับเขาอยู่แล้วมันเลยไม่ค่อยเกร็งเท่าไหร่ แค่ตกใจเฉยๆ ไม่คิดว่ามันจะบังเอิญอะไรได้เหมาะเจาะขนาดนี้ เขาไม่ได้ตั้งใจดึงฉันมาทำงาน แต่เป็นฉันเองมากกว่าที่ไม่รู้แล้วดันมาสมัครงานที่นี่ ส่วนเขาพอเห็นว่าเป็นฉันก็เลยรับเข้าทำงาน"ไม่ได้เจอกันเป็นปีเลย เธอดูเปลี่ยนไปเยอะเลยนะ""คุณเสือสบายดีนะคะ?""ก็ไม่เท่าไหร่ อยู่คอนโดคนเดียว ไม่มีคนทำอะไรให้กิน บางวันก็อดๆ อยากๆ"

เวลาผ่านไปหลังจากได้งานทำ ทุกอย่างลงตัวหมดแล้วน้ำหนึ่งก็รู้สึกโล่งขึ้นมาก เพราะถ้ายังไม่ได้งานนี่คิดหนักเลยนะเพราะดันเปลี่ยนที่อยู่ด้วย ถึงงานที่ตัวเองได้ทำมันจะไม่ตรงกับที่ตัวเองเรียนมา แต่สำหรับเธอได้งานไหนที่มันมั่นคงเธอก็รับไว้ทั้งนั้นแหละบริษัท TTER กรุ๊ป"สวัสดีค่ะทุกคน" ฉันทักทายกับพนักงานคนอื่นๆ ด้วยความเป็นมิตร ทุกคนก็ดูดีนะ หรือมันอาจจะมีเบื้องหน้าเบื้องหลังอีกอันนี้ก็ไม่รู้ ฉันแค่ทำเหมือนที่ทำทุกวัน ไม่อยากมีศัตรูเหนื่อยจะมีปัญหาเด็กๆ แบบนั้นอีกแล้ว ทุกวันแค่ต้องทะเลาะกับคุณเสือก็มากพอแล้วล่ะเขาเหมือนเด็กที่งอแงได้ตลอดเวลา ไม่เคยมีอะไรได้ดั่งใจตัวเองสักอย่าง พอได้เห็นหน้าของฉันเท่านั้นแหละ อาการเอาแต่ใจก็เริ่มขึ้นมาทันทีพอมาถึงฉันก็ต้องรีบเตรียมเอกสารที่ตัวเองต้องหอบกลับไปทำที่คอนโด เพื่อส่งให้เขาทันทีที่เขามาทำงาน เงินเดือนดีแต่เหนื่อยกับเจ้านายแบบเขาเนี่ยแหละตึกๆๆๆ"???" ฉันเงยหน้าขึ้นเพราะได้ยินเสียงเดิน คุณเสือเขาเดินผ่านฉันไปดุ่มๆ เลย เร่งรีบอย่างกับคนปวดขี้แน่ะ"เข้ามาหาฉันในห้อง พร้อมกับงานที่ให้ไปทำ"ไม่ถึงสองนาทีด้วยซ้ำเสียงของเขาก็ดังผ่านสายออกมาแล้ว สมกับเป็

21:45 น. เป็นช่วงเวลาที่แสนเหน็ดเหนื่อย ถูกสั่งให้นั่งทำงานต่อทั้งที่ตอนนี้ควรจะได้พักผ่อนแล้ว แต่เธอกลับต้องมานั่งทำงานงกๆ อยู่จนดึก เหมือนกำลังถูกกลั่นแกล้งเป็นเจ้านายที่ใจร้ายมากๆ เลยนะเขาเนี่ย"ทำงานกับฉันก็ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ""เมื่อไหร่จะได้กลับคะ" เธอถอนหายใจพร้อมกับถามกลับด้วยความอยากรู้"งานเสร็จก็กลับ""???" มันน่าตกใจแหละ เพราะงานที่เขาสั่งให้พนักงานยกมามันกองโตมากๆ ถึงจะทำไปบ้างแล้ว แต่ที่ยังเหลืออยู่ก็เกินครึ่งเลยเหมือนกัน"ทำเสร็จตอนไหนก็กลับตอนนั้นแหละ""แทนที่จะให้ทำตอนกลางวัน แล้วนี่ก็ต้องตื่นเช้ามาทำงานอีก คุณเอาอะไรคิดคะ?" เธอพูดเชิงต่อว่า หงุดหงิดมากเพราะตอนนี้ง่วงแล้ว"ฉันเป็นเจ้านายนะ ฉันให้เงินเธอ...""เอาเปรียบล่ะสิไม่ว่า""บ่นไปก็เท่านั้นแหละ สุดท้ายเธอก็ต้องนั่งทำงานอยู่ดี ตั้งใจทำงานที่สั่งไปให้เสร็จ""....." น้ำหนึ่งชำเลืองตามองแบบแข็งๆ นี่ถ้าไม่ใช่เจ้านายนะจะด่าให้มากกว่านี้อีก บ้าบออะไรสั่งให้นั่งทำงานทั้งๆ ที่งานก็ไม่ได้ด่วนอะไรขนาดนั้น พรุ่งนี้วันมะรืนทำก็เสร็จแล้วคลิก~หน้าจอโทรศัพท์ของน้ำหนึ่งสว่างขึ้นเพราะเสียงเตือนข้อความ เธอวางปากกาและหยิบขึ้

ตุบ!ฉันถูกเขาโยนลงบนโซฟาอย่างแรง ถูกเขาพามาที่คอนโดของเขาที่ฉันเคยคุ้นเคยเมื่อปีก่อน จะหนีก็ไม่ได้เพราะเขาคงไม่ยอม เผลอๆ ฉันคงได้เจ็บตัวมากกว่านี้แน่นอน"คุณเสือ! ทำแบบนี้ทำไมคะ? คุณไม่มีสิทธิ์!""มีสิทธิ์ ฉันมีสิทธิ์ในตัวของเธอน้ำหนึ่ง!" เขาเถียงกลับด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจ โมโห สีหน้าที่กำลังเกรี้ยวกราดมันทำให้ฉันกลัว มันเหมือนมีบางอย่างตรึงฉันให้มองหน้าของเขาอยู่แบบนั้น"อึก!""อย่ามาพูดกับฉันแบบนั้นอีกนะน้ำหนึ่ง""แต่หนึ่งพูดจริง เพราะคุณกำลังทำเหมือนกับว่าเรา...""งั้นเหรอ สงสัยฉันต้องย้ำสักหน่อยซะแล้วสิ อุตส่าห์ใส่ชุดมายั่วกันซะขนาดนี้ ใครมันจะอดใจไหว""!!!" ฉันตกใจมาก ฉันไม่ได้ตั้งใจใส่ชุดนี้มาเพื่อเขาสักหน่อยคุณเสือถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเร็วมาก จนเหลือแค่บ็อกเซอร์ที่รัดติ้วจนเห็นของตุงที่อยู่ตรงกลาง เขาเดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทีที่คุกคาม ขึ้นคร่อมบนตัวของฉันพร้อมกับล้วงเอาแก่นกายใหญ่ของตัวเองออกมา และทันทีที่มันถูกเอาออกมาก็แข็งขยายตัวเร็วมาก จนมันตั้งเต็มลำและชี้หน้าของฉันอยู่"อื้อ...คุณเสือ อย่าทำแบบนี้""เธอรู้จักคำนี้ไหม?""หือ?""ผี จับ หัว"พูดจบเขาก็จับหัวข