21:45 น. เป็นช่วงเวลาที่แสนเหน็ดเหนื่อย ถูกสั่งให้นั่งทำงานต่อทั้งที่ตอนนี้ควรจะได้พักผ่อนแล้ว แต่เธอกลับต้องมานั่งทำงานงกๆ อยู่จนดึก เหมือนกำลังถูกกลั่นแกล้งเป็นเจ้านายที่ใจร้ายมากๆ เลยนะเขาเนี่ย"ทำงานกับฉันก็ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิ""เมื่อไหร่จะได้กลับคะ" เธอถอนหายใจพร้อมกับถามกลับด้วยความอยากรู้"งานเสร็จก็กลับ""???" มันน่าตกใจแหละ เพราะงานที่เขาสั่งให้พนักงานยกมามันกองโตมากๆ ถึงจะทำไปบ้างแล้ว แต่ที่ยังเหลืออยู่ก็เกินครึ่งเลยเหมือนกัน"ทำเสร็จตอนไหนก็กลับตอนนั้นแหละ""แทนที่จะให้ทำตอนกลางวัน แล้วนี่ก็ต้องตื่นเช้ามาทำงานอีก คุณเอาอะไรคิดคะ?" เธอพูดเชิงต่อว่า หงุดหงิดมากเพราะตอนนี้ง่วงแล้ว"ฉันเป็นเจ้านายนะ ฉันให้เงินเธอ...""เอาเปรียบล่ะสิไม่ว่า""บ่นไปก็เท่านั้นแหละ สุดท้ายเธอก็ต้องนั่งทำงานอยู่ดี ตั้งใจทำงานที่สั่งไปให้เสร็จ""....." น้ำหนึ่งชำเลืองตามองแบบแข็งๆ นี่ถ้าไม่ใช่เจ้านายนะจะด่าให้มากกว่านี้อีก บ้าบออะไรสั่งให้นั่งทำงานทั้งๆ ที่งานก็ไม่ได้ด่วนอะไรขนาดนั้น พรุ่งนี้วันมะรืนทำก็เสร็จแล้วคลิก~หน้าจอโทรศัพท์ของน้ำหนึ่งสว่างขึ้นเพราะเสียงเตือนข้อความ เธอวางปากกาและหยิบขึ้
หนึ่งอาทิตย์ต่อมาช่วงเวลาหนึ่งอาทิตย์ที่ต้องทำงานหนักพร้อมกับโอที เป็นอะไรที่หนักหน่วงสำหรับเธอเอามากๆ อยากพักก็พักได้ไม่เต็มที่ เวลาจะพักเบรคยังมีน้อยเลยแทบจะไม่ได้พักด้วยซ้ำ เจ้านายบ้าบออะไรใช้งานลูกน้องประหนึ่งวัวควายวันนี้แหละเป็นวันที่เธอจะปลอดปล่อยความอึดอัด อัดอั้นตันใจตลอดหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา โดยการดื่มและเต้นรั่วให้สุดโต่งไปเลยน้ำหนึ่งเดินเข้าไปที่คลับแห่งนึง เธอเดินผ่านการตรวจของการ์ดหน้าประตูไปอย่างง่ายดาย ก่อนจะเลือกโต๊ะที่เหมาะสำหรับการมานั่งดื่มคนเดียว มันก็ดูเหงาแหละแต่มันก็ไม่ตาย ถ้ามีเพื่อนแล้วต้องเจอเพื่อนแบบไหมแก้วไม่รู้ว่าเป็นเพราะความสวยหรือความแปลก ผู้ชายถึงได้พากันมองเธอตั้งแต่ประตูทางเข้าจนกระทั่งเธอมานั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะแล้วชุดเหรอ หรือการแต่งหน้า ทรงผม หรือเพราะเธอสวยจนเตะตาใครๆ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอยู่แล้วล่ะ เพราะจุดประสงค์ที่มาที่นี่ก็เพื่อเมาและปลดปล่อยความอึดอัดในใจออกมาให้หมด ไม่ได้หวังจะมาจับผู้ชายคนไหน เพราะนั่นไม่ใช่ทางของเธอเลย"เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วครับ""ขอบคุณค่ะ""รับอะไรเพิ่มอีกไหมครับ?""ไม่ล่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ"เธอนั่งดื่มไปเรื่อยๆ จากเสีย
ตุบ!ฉันถูกเขาโยนลงบนโซฟาอย่างแรง ถูกเขาพามาที่คอนโดของเขาที่ฉันเคยคุ้นเคยเมื่อปีก่อน จะหนีก็ไม่ได้เพราะเขาคงไม่ยอม เผลอๆ ฉันคงได้เจ็บตัวมากกว่านี้แน่นอน"คุณเสือ! ทำแบบนี้ทำไมคะ? คุณไม่มีสิทธิ์!""มีสิทธิ์ ฉันมีสิทธิ์ในตัวของเธอน้ำหนึ่ง!" เขาเถียงกลับด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่พอใจ โมโห สีหน้าที่กำลังเกรี้ยวกราดมันทำให้ฉันกลัว มันเหมือนมีบางอย่างตรึงฉันให้มองหน้าของเขาอยู่แบบนั้น"อึก!""อย่ามาพูดกับฉันแบบนั้นอีกนะน้ำหนึ่ง""แต่หนึ่งพูดจริง เพราะคุณกำลังทำเหมือนกับว่าเรา...""งั้นเหรอ สงสัยฉันต้องย้ำสักหน่อยซะแล้วสิ อุตส่าห์ใส่ชุดมายั่วกันซะขนาดนี้ ใครมันจะอดใจไหว""!!!" ฉันตกใจมาก ฉันไม่ได้ตั้งใจใส่ชุดนี้มาเพื่อเขาสักหน่อยคุณเสือถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเร็วมาก จนเหลือแค่บ็อกเซอร์ที่รัดติ้วจนเห็นของตุงที่อยู่ตรงกลาง เขาเดินเข้ามาหาฉันด้วยท่าทีที่คุกคาม ขึ้นคร่อมบนตัวของฉันพร้อมกับล้วงเอาแก่นกายใหญ่ของตัวเองออกมา และทันทีที่มันถูกเอาออกมาก็แข็งขยายตัวเร็วมาก จนมันตั้งเต็มลำและชี้หน้าของฉันอยู่"อื้อ...คุณเสือ อย่าทำแบบนี้""เธอรู้จักคำนี้ไหม?""หือ?""ผี จับ หัว"พูดจบเขาก็จับหัวข
สวบ!"อะอ๊ะ...จะ จุกค่ะ หนึ่งจุกอื้อ!" จู่ๆ เขาก็ดันท่อนเอ็นใหญ่โตของตัวเองเข้ามาแบบรวดเดียว ของตัวเองมันเล็กนักหรือไงถึงได้ดันเข้ามารวดเดียวแบบนี้ฉันยกขาไปบนบ่าของเขางอตัวขั้นสุดเพราะอยู่บนโซฟากัน พื้นที่มันแคบก็จริงแต่ดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอุปสรรคอะไรเลยสำหรับเขาเลย"อืมแน่น...""คะ คุณเสือ แฮ่ก หนึ่งจุกค่ะ""ของฉันมันใหญ่ เธอก็จุกเป็นธรรมดาแหละ ทำใจหน่อย เดี๋ยวมันก็ชิน""!!!!" ฉันเม้มปากแน่นขณะที่เขากำลังกระแทกท่อนเอ็นใหญ่ของเขาเข้ามาไม่หยุดยั้งพั่ก พั่ก พั่กตรับ ตรับ ตรับเพราะท่าทางที่มันเหมาะเจาะด้วยหรือเปล่านะ เขากระแทกเข้ามาแบบลึกมาก เนื้อกระทบเนื้อจนเกิดเสียงดังระงม เสียงครางของฉัน เสียงหายใจแรงของเขาพร้อมด้วยเสียงครางแผ่วในลำคอ มันดังออกมาไม่หยุดเลย"คะ คุณเสือ อึก..ฮึก!""ร้องไห้ทำไม ฉันไม่ได้ทำเธอเจ็บนะ""อืออึก..." ฉันไม่ได้ร้องไห้ แต่ก็ไม่รู้ว่าน้ำตามันไหลได้ยังไงเหมือนกัน รู้แค่ว่าทุกครั้งที่เขากระแทกเข้ามามันจุกเอามากๆ เลยล่ะ"อืม...อย่าร้องไห้" เขาโน้มตัวลงมาจูบปากของฉันโดยที่ขาของฉันยังพาดอยู่บนไหล่ของเขา เอวที่กำลังโยกกระแทกหนักหน่วงก็ผ่อนเบาลงและขยับเนิบนาบเพราะเร
บริษัท TTER กรุ๊ป ติ๊ด~"เข้ามาหาฉันหน่อยสิหนึ่ง" "....." ฉันถอนหายใจพร้อมกับรีบวางปากกาในมือลง ก่อนจะลุกเดินเข้าไปหาเขาในห้องทำงาน นึกว่าจะเลิกแกล้งกันแล้วนี่อะไร ยังไม่ยอมเลิกแกล้งกันอีก"มีอะไรคะ?""นั่งลงสิ""คะ? ไม่มีงานหรอกเหรอ?""ไม่ ฉันแค่อยากเห็นหน้า นั่งลงให้ฉันมองหน้านานๆ หน่อย จะได้มีแรงทำงาน""....." ฉันนั่งลงตามที่เขาบอกเพราะขี้เกียจเถียงกับเขา จะไปประชดเขาว่าให้หอบงานมานั่งทำที่นี่เลยดีไหมก็คงไม่ได้ เพราะเขาคงมองว่าฉันพูดดี และก็คงรบเร้าออกคำสั่งให้ฉันหอบงานมานั่งทำกับเขาที่นี่"งานหนึ่งเยอะนะคะต้องรีบทำ" ฉันพูดขึ้น"ไว้ค่อยทำก็ได้ ฉันยังไม่รีบใช้""อย่าเอาแต่ใจค่ะ หนึ่งต้องรีบทำ จะได้รีบเคลียร์ให้เสร็จ""....." เขาทำเป็นหูทวนลมเหมือนไม่สนใจสิ่งที่ฉันพูดออกไป มันน่าจริงๆ เลยนะเขาเนี่ย"คุณเสือ...""....." ก็ยังเงียบอยู่เหมือนเดิม เมินได้เมินดีจริงๆ นะพ่อคุณ"พี่เสือ..."พอฉันเรียกแบบนี้เขาเงยหน้าขึ้นมามองทันที แผนนี้ใช้ได้ผลแฮะ แต่จะทำให้เขายอมปล่อยฉันออกไปไหมนั่นก็อีกเรื่อง"ให้หนึ่งไปทำงานเถอะจะได้เสร็จ เดี๋ยวกลับคอนโดไปก็ไม่มีเวลาทำอีก"ใช่! เขาไปอยู่ที่คอนโดของฉัน
คอนโดน้ำหนึ่งเช้าวันหนึ่งฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนเช้าเหมือนอย่างทุกวัน และก็ได้เห็นคุณเสือเขานอนอยู่ข้างๆ ทุกวัน แต่วันนี้เขามาแปลกที่จู่ๆ ก็จับมือของฉันแล้วจูบหอมครั้งแล้วครั้งเล่า"อือ อะไรของคุณแต่เช้าเนี่ย?""มือของเธอหอมดีนะ""บ้าบออะไรแต่เช้า ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ครีมก็ไม่ได้ทา จะหอมได้ยังไง"ฉันยังงัวเงียอยู่เลย ตื่นแล้วก็จริงแต่ยังตื่นไม่เต็มตาเลยสักนิด"ไปทำงานกันกี่โมงดี""พูดแปลก ก็ต้องไปทำงานตามเวลาสิคะ""ไปสายก็ไม่มีใครว่าเธอหรอก ฉันเป็นคนจ่ายเงิยเดือนเธอ ไม่ใช่คนอื่น""ไปสายแต่ได้รับเงินเต็มจำนวนแบบนี้กินแรงคนอื่นตายเลยนะคะ""เธอก็แปลกนะ งานเธอก็คืองานเธอใครจะมาทำแทนเธอได้ แล้วใครมันจะกินแรงใคร ในเมื่อทุกคนก็มีงานของตัวเอง""ถ้าคิดแบบคุณกันหมด เขาจะมีตารางเวลางานมาทำไมล่ะคะ""ฉันไม่ได้หมายถึงว่าทุกคนสามารถไปทำงานสายได้ แต่เธอคือข้อยกเว้น""......""ไม่ทำก็ได้ เดี๋ยวฉันให้เลขาคนเดิมกลับมาทำต่อ""เดี๋ยวนะคะ...??"พอได้ยินแบบนั้นตาของฉันก็สว่างทันทีจากที่ยังงัวเงียอยู่ เขาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงกัน เลขาคนเดิมเหรอ แต่ตอนที่รับฉันเข้ามาทำงานเขาไม่ได้พูดแบบนี้นี่นา"ก็...แบ
บริษัท TTER กรุ๊ปน้ำหนึ่งพยายามเดินออกห่างกับเจ้านายเท่าที่จะทำได้ และพยายามปกปิดแหวนที่นิ้วของตัวเอง แต่เหมือนจะเป็นจุดเด่นที่คนมองเห็นกันชัดเลยทำเอาหนุ่มๆ ที่กำลังคิดจะจีบอกหักกันเป็นแถว โดยเฉพาะหนุ่มหัวหน้าแผนกที่ดูเหมือนจะมีสิทธิ์อยู่ก่อนหน้านี้ แต่พอเห็นเธอใส่แหวนที่บ่งบอกว่ามีเจ้าของแล้ว มันทำเอาเขาถึงกับไปไม่เป็นเลยก็ไม่ได้อยากให้มันลงเอยแบบนี้ทันทีเลยหรอก เธอเองก็ตั้งรับไม่ทันเหมือนกัน ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้"เข้ามาเดินใกล้ๆ กันสิ""ไม่เอาค่ะ""อย่าดื้อ" มือหนาดึงเธอเข้ามาเดินใกล้ๆ กัน ท่ามกลางสายตาของพนักงานคนอื่นๆ ที่กำลังมองเธอและเขาอยู่"ทำอะไรคะ?""เดินใกล้ๆ กันมันเป็นอะไร""....."มันก็ไม่เป็นอะไรหรอก ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีแต่เธอแค่ไม่รู้ว่าต้องทำยังไงกับสายตานับสิบที่กำลังมองกันอยู่ ระยะทางเดินไปขึ้นลิฟท์มันเป็นอะไรที่ไกลแสนไกลจริงๆ นะจนกระทั่งเราเข้ามาอยู่ในลิฟท์ด้วยกัน"เป็นอะไรไป?""หนึ่งไม่ชินน่ะค่ะ มันแปลกๆ เวลามีคนมอง"นิสัยของตัวเองที่เคยเป็นจนถึงทุกวันนี้ก็ยังเป็นอยู่ ไม่ชอบเป็นจุดเด่นให้ใครมอง ชอบอยู่เฉยๆ ในพื้นที่ของตัวเองมากกว่า"อีกหน่อยก็ชิน ตอนนี้ก็ต้องปรับ
ช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ฉันกลับบ้านในรอบเดือนกว่าเลยมั้ง เพราะที่ผ่านมามีแต่เรื่องน่าปวดหัว ไหนจะงานล้นตัวทุกวันหยุดอีก เหมือนเขาแกล้งฉันไม่ยอมให้ฉันไปไหนเลย เวลาเขาไม่อยู่น่ะนะ สั่งงานอย่างกับว่ากลัวว่าฉันจะหนีเที่ยวงั้นแหละ"รถใครมาน่ะลูกหนึ่ง ออกไปดูหน่อย""ค่ะแม่"ฉันเดินออกไปดูที่หน้าบ้านตามที่แม่บอก เห็นรถตู้คันสีดำจอดอยู่แต่ก็ไม่รู้หรอกว่ารถใคร เขาแค่จอดอาจจะพักรถหรือถามทางก็ได้ เพราะฉันไม่เคยเห็นรถคันนี้เหมือนกัน ไม่น่าใช่รถของคุณเสือหรอก ปกติเขามาก็เอารถหรูคู่ใจของตัวเองมาตลอดจนกระทั่งคนบนรถลงมา"คุณ!""เปิดรั้วสิ จะได้เอารถเข้าไป""......" ฉันยังงงอยู่ ไม่รู้ว่าเขามาทำไม แล้วทำไมถึงมาแบบนี้ มันดูเป็นทางการซะจนฉันเริ่มหวั่นใจพอฉันเปิดรั้วรถตู้ก็ขับเข้ามาจอดในบ้าน ลานข้างบ้านกว้างขึ้นเยอะเพราะพ่อเอาต้นไม้ออกไปหลายต้นเลยเหมือนกัน"มาทำไมคะ?""ทำไม ฉันมาไม่ได้หรือไง?""เปล่าค่ะ แต่มันแปลกๆ"ฉันรู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้มาคนเดียว และมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ มีคนลงมาจากรถอีกหลายคน"ใครน่ะ?" ฉันหันไปถามเขา เพราะไม่รู้จักใครเลยในครอบครัวของเขา นอกจากเขาแค่คนเดียว รู้แค่ว่าพ่อแม่ของเขาตายหมด
สองเดือนต่อมาที่บ้านแม่ของน้ำหนึ่ง"แน่ใจนะคะแม่ว่าเอาอยู่"ที่ถามเพราะเธอพาลูกชายมาฝากไว้กับแม่และพ่อ แต่ก็ยังกังวลว่าทั้งสองจะรับมือไม่ไหวเนื่องจากเจ้าตัวแสบฤทธิ์เยอะไม่น้อยเลย"เอาน่าเราน่ะดื้อกว่านี้แม่ก็ยังเลี้ยงได้เลย แค่เลี้ยงหลานเองทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ ไปเถอะไม่ต้องห่วงหรอก เผลอๆ พ่อเราน่ะติดหลานงอมแงมจนไม่อยากให้เราพากลับไปด้วยซ้ำ""ขอบคุณมากนะครับแม่""จ้ะ ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ พักผ่อนบ้าง""ครับ""แม่ถ้ามีอะไรให้รีบโทรหาหนึ่งเลยนะคะ""เออๆ ไม่ต้องห่วงอะไรขนาดนั้นหรอก ไปเถอะ"เธอทั้งห่วงและรู้สึกแย่ยังไงก็ไม่รู้ ที่ผ่านมาเธออยู่กับลูกมาโดยตลอดแบบไม่ต้องห่างกันเลยสักครั้ง แต่พอมาครั้งนี้กลับต้องห่างกัน มันก็แค่รู้สึกแปลกยังไงไม่รู้บนรถ.."เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะหืม" เสือเอ่ยถามภรรยาที่เอาแต่นั่งเงียบระหว่างทางที่อยู่บนรถกับเขา"ไม่รู้สิคะ พี่ก็รู้ว่าหนึ่งเคยห่างลูกที่ไหน""เอาน่า ไม่เห็นเหรอว่าแสบมันไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะไปไหน อยากมาอยู่กับตายายใจจะขาดแล้วนั่น""ดีใจนะคะที่ลูกเราไม่ใช่คนงอแง""คงเพราะเราพามาหาตากับยายบ่อยแล้วจำได้ นี่ขนาดอยู่กับแม่บ้านอยู่กับนมทุกวั
ตกกลางคืน หลังจากที่พาลูกชายตัวแสบนอนหลับเรียบร้อยแล้วมันก็ถึงเวลาที่พ่อแม่จะได้มีเวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกันแล้วและทันทีที่ภรรยากลับมาจากส่งลูกชายนอน เสือก็จู่โจมเข้าหาทันทีราวกับสัตว์ป่าที่หิวโหยมานานแล้ว"อืม อย่าทำนานนะคะ เดี๋ยวลูกตื่น""ครับ พี่จะพยายาม"เพราะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว เขาจึงไม่สามารถเล้าโลมนานนับชั่วโมงได้เหมือนแต่ก่อน ต้องรีบสอดใส่รีบเสร็จก่อนที่เจ้าตัวแสบจะตื่น"อ๊ะ ยะ เย็นจัง""อย่าเสียงดังสิ พี่แค่บีบเจลน่ะ ไม่ได้เล้าโลมมันคงฝืดน่าดู""อือ...""ใหญ่จัง สีเข้มกว่าเมื่อก่อนด้วย""......" เธอเขินเพราะคำพูดของเขา แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป น่าจะเป็นเพราะขยายตอนมีลูกและคลอดกึด~"ซี๊ด...เสียวหัวอืม..""อึกอืม..." เธอครางออกมาเบาๆ เมื่อกายแกร่งกำลังรุกล้ำเข้าไปในช่องทางรักของเธอ เอ็นอุ่นๆ เมื่อมาเจอกับเจลเย็นๆ ที่เขาทาไว้ก่อนหน้านี้ ทำเอาเธอเสียวจนขนลุกไปหมดเลย เสียวจนบอกไม่ถูก และก็ทำได้เพียงครางเสียงแผ่วเท่านั้น"อ่าส์ ที่รักครับ เสียวจัง อืม..""อืม...""ขยับแล้วนะครับ อ่า..."คนตัวโตค่อยๆ ขยับเอวเนิบนาบ และมันก็ต้องทำอยู่แบบนั้น เพราะถ้าทำเร็วเสียงดัง เจ้าตัวแสบคงได้ตื่นขึ้
2 เดือนถัดมาโรงพยาบาลเอกชนหญิงสาวตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นยา ข้างกายของเธอยังมีสายน้ำเกลือติดอยู่เลย เธอรู้สึกเบาท้องมาก รู้สึกโล่งไปหมดเลย และนั่นก็เป็นสิ่งย้ำเตือนว่า เธอคลอดลูกแล้วและขณะเดียวกันเสือที่เห็นว่าภรรยานั้นตื่นขึ้นมาแล้วเขาก็รีบเดินเข้ามาหา จากนั้นก็หอมไปฟอดใหญ่"ฟอด เก่งมากคนดีของพี่""อือ...ลูกยังอยู่กับคุณหมอเหรอคะ?""ครับ ยังอยู่กับคุณหมอ แต่เดี๋ยวก็คงมาแล้วล่ะ หมอบอกว่าจะให้พยาบาลคอยดูแลให้ก่อน ระหว่างที่เรายังนอนหลับอยู่ จะได้นอนพักผ่อนฟื้นฟูร่างกาย""ค่ะ"น้ำหนึ่งปวดท้องพร้อมกับน้ำเดินช่วงหัวค่ำ แต่กว่าเธอจะได้คลอดก็เล่นเอาข้ามวันเลยเหมือนกัน (ช่วง 2:00 น. เธอก็ถึงคลอดลูกออกมา ) และเธอก็ได้เห็นลูกในห้องคลอดอยู่แว๊บนึง แต่เพราะร่างกายที่เหนื่อยล้า เธอก็สลบไปในทันทีเช่นกัน มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้แหละ"ลูกเป็นยังไงบ้างคะ หนึ่งเห็นลูกแค่แป๊บเดียวเอง จากนั้นก็สลบไปเลย""น่ารักมากๆ เลย เหมือนเรามากๆ เลยนะ""ลูกเหมือนหนึ่งเหรอคะ""ครับ""แล้ว...พี่ตั้งชื่อให้ลูกว่าอะไรเหรอคะ""แล้วแต่เราสิ อยากให้ลูกชื่อว่าอะไรล่ะ""หนึ่งอยากให้ลูกชื่อเหมือนพี่""หืม...""หน
เช้าวันถัดมาฟอด ฟอด ฟอด~เพราะถูกหอมแก้มรบกวนไม่หยุดพักเธอเลยต้องตื่นขึ้นมาทั้งที่ใจยังไม่อยากตื่นสักนิด ก่อนจะผลักเขาออกไปให้ห่างและเบิกตาขึ้นมองอย่างเต็มตา"อือพี่เสือ หนึ่งอยากนอนค่ะ ยังง่วงอยู่เลย""ตื่นได้แล้วครับคนดี หมอให้กินข้าวให้ตรงเวลานะครับ""อือ...""จะตื่นหรือยัง ถ้าไม่ตื่นพี่จะหอมแก้มอีกนะครับ""อ๊ะ!~ พะ พอแล้วค่ะ หนึ่งตื่นแล้ว" เธอยอมลุกขึ้นแต่โดยดี เขานี่ก็นะกวนเธอไม่หยุดเลย เล่นเอาจนเธอต้องยอมลุกไปทั้งที่ตอนนี้ยังง่วงงัวเงียอยู่เลยด้วยซ้ำ"ตื่นเถอะครับ""ตื่นไปไหนคะ ไหนว่าให้หนึ่งอยู่บ้านไง หนึ่งง่วงอยากนอน" มันเพลียมาก ทั้งที่เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนดึกเลย แต่เช้ามาก็ยังง่วงอยู่เหมือนเดิม ร่างกายเพลียไปหมด"ไม่ได้ไปไหนครับ ให้ตื่นเช้าๆ เดินออกไปรับแดด แล้วก็กลับเข้ามากินข้าวเช้าให้ตรงเวลา""ง่วงจังค่ะพี่เสือ อื้อ""อ้อนอะไรหืม ไม่อยากให้พี่ไปทำงานเหรอ?""ขอนอนต่อไม่ได้เหรอคะ เดี๋ยวสายๆ ให้นมขึ้นมาปลุกก็ได้ หนึ่งง่วงจังเหมือนยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย""หือ...""พี่เสือ" ออดอ้อนคลอเคลียเขาอยู่อย่างนั้น เพราะไม่อยากตื่นตอนนี้เลย"โอเคครับๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะบอกนมไว้นะครับ แต่ต้องก
คฤหาสน์ตระกูล อธิวัฒน์ไพศาล"คุณหนึ่ง คุณเสือ""นมครับ เดี๋ยวผมรบกวนบอกแม่บ้านให้ไปยกของหลังรถให้หน่อยนะครับ""ได้ค่ะ วันนี้ทำไมกลับเร็วล่ะคะ ไปหาหมอกันมาแล้วใช่ไหม?""ครับนม หาหมอกันมาแล้วครับ""เป็นยังไงบ้างคะ คุณหนึ่งบอกนมว่าคุณเสืออาการไม่ค่อยดีเลย""ผมปกติดีครับนม ส่วนคนที่เป็นคนนู้นต่างหาก" มองมาที่ฉัน"ปะ เป็นอะไรเหรอคะคุณหนึ่ง" แม่นมรีบเข้ามาจับตัวฉัน สีหน้าของแม่นมตกใจมาก พี่เสือนี่ก็พูดอะไรครึ่งๆ กลางๆ ด้วย"พี่ก็นะ พูดอะไรอย่างนี้" ฉันบ่นพี่เสือ ก่อนจะปล่อยมือจากเขาแล้วหันไปประคองแม่นมแทน "ไม่มีอะไรหรอกค่ะนม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แล้วก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงด้วย""นี่เมินพี่เหรอเนี่ย?""แล้วตกลงเป็นอะไรเหรอคะ?" แม่นมถาม"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากครับนม หมอบอกว่าหนึ่งกำลังท้อง ผมที่กังวลเรื่องนี้อยู่แล้วก็เลยทำให้มีอาการเหมือนคนแพ้ท้องครับ""หะ หา? เรื่องจริงหรือคะเนี่ย ถ้าอย่างนั้นก็เป็นข่าวดีสิคะ""ค่ะนม นั่งลงก่อนนะคะ""แล้วนี่กี่เดือนแล้วคะคุณหนึ่ง อาการแพ้ท้องมีหรือเปล่าคะ?""เพิ่งท้องได้ 4 สัปดาห์ค่ะ หมอตรวจเจอถุงตั้งครรภ์ในท้องแล้ว แต่ยังไม่เจอเด็กค่ะ เพราะอายุครรภ์ยังน้อย หนึ่
กลางดึกท่ามกลางเสียงฝนเม็ดใหญ่ที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย สองร่างกำลังถาโถมเข้าใส่กันอย่างไม่หยุดยั้ง คนตัวโตสาวเอวหนากระแทกกายแกร่งของตัวเองเข้าช่องทางรักคับแคบของหญิงสาวไม่หยุดยั้ง เสียงครางหวานดังสลับกันไม่หยุดราวกับว่าทั้งสองกำลังโหยหากันและกันอยู่ มันเร่าร้อน มันรุนแรง.....ตับ ตับ ตับ!พั่ก พั่ก พั่ก!"อึกอ๊าอ๊า พี่เสือหนึ่งไม่ไหวแล้ว อ๊าง...""ซี๊ด...พี่ก็อ๊า! ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อย่าตอดพี่แน่นนักสิคนดี พี่จะแตกเร็ว อ่าส์""พะ พี่เสือ อ๊า...ท้องหนึ่งเหมือนจะแตกเลย อึก!!"มือเรียวเล็กพยายามดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เพราะเขากำลังกระแทกลงมาถี่ๆ และหนักหน่วงเอามากๆ เลยด้วย ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนได้มากขนาดนี้หน้าท้องแบนราบของเธอนั้นนูนเป็นคลื่นลำยาวๆ ทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่สอดใส่ดันเข้าไปในช่องทางรักของเธอ"อึกอ่า...หนึ่ง""พะ พี่เสือ อึก...""ฮืม..."มาเฟียหนุ่มกระแทกเอวของตัวเองเน้นๆ อีกไม่กี่ครั้ง เขาก็กดเอวตัวเองแช่แน่นอยู่แบบนั้น พร้อมด้วยเสียงครางที่บ่งบอกถึงอารมณ์สุขสมดั่งใจน้ำสีขาวขุ่นที่ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาว มันล้นทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มผ้า
เวลาผ่านไปเป็นเดือนหลังแต่งงานน้ำหนึ่งก็ไม่ได้ไปทำอะไรที่ไหน งานที่บริษัท งานที่บ้าน มันก็น่าเบื่อไม่น้อยเหมือนกันนะที่ต้องอยู่ว่างๆ แบบนี้แต่เขาก็แค่อยากให้เธอสบายก็เท่านั้น"ทำอะไรอยู่คะคุณหนึ่ง""อ๋อ เปล่าค่ะ เห็นในตู้เย็นมีมะม่วงสดอยู่หนึ่งก็เลยเอามากิน ว่าแต่เอาไว้ทำกับข้าวหรือเปล่าคะ""ไม่เป็นอะไรค่ะ กินได้เลย เดี๋ยวค่อยซื้อจากตลาดตอนเย็นใหม่ก็ได้""ที่นี่ตอนกลางวันไม่มีอะไรให้ทำเลยเหรอคะ?""ไม่มีหรอกค่ะ หลังทำงานเสร็จแม่บ้านก็พากันกลับไปทำงานที่บ้านที่ห้องพักของตัวเอง กว่าจะกลับมาทำงานกันต่อก็บ่ายๆ"".....""ดิฉันขอตัวนะคะ""อ๋อค่ะ"เธออยู่อย่างนี้จนกระทั่งตอนบ่ายแก่ๆ เขาก็กลับบ้านมาเหมือนอย่างเคยมาเฟียหนุ่มเดินย่องมาจากทางด้านหลังขณะที่เธอกำลังเผลอ ก่อนจะสวมกอดภรรยาแน่นโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัวก่อน"ฟอด~ คิดถึงจังครับ""ตกใจหมดเลยค่ะ""ขวัญอ่อนนะเราเนี่ย""พรุ่งนี้หนึ่งขอไปทำงานด้วยได้ไหมคะ อยู่แต่บ้านมันเบื่อ""หือ?""นะคะพี่เสือ ขอไปทำงานด้วยคนนะคะ ไม่ต้องนั่งทำงานก็ได้ ให้หนึ่งได้หยิบจับอะไรบ้างก็ดี อยู่แบบนี้มันจะเป็นง่อยตายอยู่แล้ว""เธอนี่ก็พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่แบ
เช้าวันต่อมาหลังคืนเข้าหอผ่านช่วงเวลาแสนหนักหน่วงเมื่อคืนนี้มากันได้ เราสองคนก็หลับกันแบบมาราธอนมาก กว่าจะได้นอนฉันก็มองเห็นตะวันรำไรอยู่ไกลๆ แล้ว ถึงได้รู้ว่าเรามีอะไรกันจนฟ้าสว่าง ฉันสลบแล้วสลบอีก หลับแล้วหลับอีก แต่เขาก็ยังทำอยู่เหมือนเดิม"อือพี่เสือ...!" ฉันขยับตัวไม่ได้เพราะถูกเขาทับไว้ทั้งตัวเลย เขาหนักมาก แขนก็ใหญ่ ตัวก็หนัก เล่นทับลงมาแบบนี้ฉันไม่ตายก็บุญเท่าไหร่แล้วเนี่ย"อึกฮือ...เช้าแล้วเหรอ?""อย่ามาถามดีกว่าว่าเช้าแล้วเหรอ มันเย็นแล้วค่ะ!""อือ...หิวข้าวไหม หรือว่าเราจะทำกันต่อดี" เขาพลิกตัวมาถามฉัน นี่มันบ้าบออะไรเนี่ย กะจะไม่ให้ฉันกินอะไรเลยเหรอ คนนะเว้ยหิวเป็นเหนื่อยเป็นเหมือนกัน"คนนะคะไม่ใช่หุ่นเหล็ก!""เมื่อคืนเป็นวันที่พี่มีความสุขมากเลยรู้ไหม?""อือ...แต่หนึ่งเหนื่อยที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยค่ะ จะเอาอะไรขนาดนั้น แสบไปหมดแล้ว""คืนเข้าหอทั้งทีนะ จะให้น้อยหน้าคนอื่นได้ยังไง""แต่งงานรอบเดียวพอนะคะ ไม่ต้องมีคืนเข้าหอทุกคืน เหนื่อย!"ฉันบ่นไม่หยุดเลยเพราะเหนื่อยจริงๆ แทบเป็นบ้าให้ได้เลย อยากจะบ้าตายจริงๆ ด้วยนะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วย้อนกลับมาดูสภาพตัวเองแล้วมันแบบ เ
ตกค่ำวันเดียวกันทั้งสองถูกส่งตัวเข้าห้องหอ มันราบรื่นซะจนราวกับถูกเขียนลงสมุดไว้หมดแล้ว ด้านนอกงานเลี้ยงต้องเลิกราเพราะฝนที่กำลังตกหนัก มันอาจจะดูน่าหงุดหงิดสำหรับคนอื่น แต่สำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่งจะถูกส่งตัวเข้าห้องหอมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยล่ะ"ฝนตกหนักเลยนะคะ""ชอบหรือเปล่าล่ะ แต่ฉันชอบนะ""....." น้ำหนึ่งยืนมองฝนที่กำลังตกหนักผ่านกระจกหน้าระเบียง พร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถูกมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง"มองอะไร?""เปล่าค่ะ""คิดอะไรอยู่""คิดไปเรื่อยค่ะ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก"เธอก็คิดของเธอไปเรื่อยจริงๆ นั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่องแต่งงาน เรื่องที่เธอกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา จากเด็กที่เขาไม่แม้แต่จะคิดจริงจัง มันเหมือนเพิ่งจะผ่านมาไม่นานนี้เอง แต่เธอและเขากลับมาลงเอยแบบนี้ไปแล้ว"คุณ...""ไหนบอกหลังแต่งงานจะเรียกพี่""พี่เสือ...หนึ่งอยากรู้ พี่รักหนึ่งตอนไหนเหรอ?""ไม่รู้""???" น้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงด้วยความสงสัย เขาน่ะเหรอที่จะไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน เรื่องหัวใจตัวเองเชียวนะ"พี่ไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็...หึง หวง ไม่อยากให้ใครมายุ่งแ