จุดเริ่มต้นของเรื่องทุกอย่างน้ำหนึ่ง เธอเป็นเพียงสาวบ้านๆ ที่ฐานะทางครอบครัวไม่ได้ดีเด่นอะไร แต่ก็ยังดีที่พ่อแม่และยายคอยซัพพอร์ตอยู่ตลอดเธอมีเพื่อนอยู่หนึ่งคน เพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม รักกันมาก ไปไหนก็ไปด้วยกันตลอด จนกระทั่งเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ก็ยังเรียนอยู่ที่เดียวกันคณะเดียวกันแต่เพราะเธอไม่ได้ทำตัวเป็นจุดเด่น เลยไม่เป็นจุดสนใจจากใครๆ ยกเว้นเพื่อนของเธอ ที่พอเข้าเรียนมหาวิทยาลัย ก็แต่งตัวเก่ง แต่งหน้าเก่ง ทำผมเก่ง จนหลายคนพูดกันหนาหูว่า ไม่น่ามาเป็นเพื่อนกันได้ เพราะต่างกันราวฟ้ากับเหวน้ำหนึ่งแอบชอบเพื่อนในคณะเดียวกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็รู้กันแค่สองคน แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปทำความรู้จัก ได้คุยกันบ้างผ่านๆ เว้นแต่เพื่อนสนิทของเธอ ที่ดูเหมือนจะค่อนข้างสนิทกับผู้ชายที่เธอกำลังแอบชอบและแล้ว...มันก็มาถึงวันที่เธอรู้สึกว่าตัวเองถูกหักหลังน้ำหนึ่งและเพื่อนสนิทเกิดอุบัติเหตุ จนต้องเข้าโรงพยาบาลพร้อมกัน เธอและเพื่อนอยู่ห้องพิเศษห้องเดียวกัน จะมีเพียงม่านกั้นระหว่างเตียงเท่านั้นที่กั้นทั้งสองให้แยกออกจากกันแต่ไม่สามารถปิดเสียงได้"อืม..อย่าสิเติร์ด""เราชอบไหมจริงๆ นะ
มหาวิทยาลัย AAA"หนึ่ง หนึ่ง เดี๋ยวก่อนสิ น้ำหนึ่ง!!" เจ้าของเสียงพยายามเรียกแล้วแต่ไม่ทัน ก่อนจะรีบวิ่งตามและคว้าแขนของน้ำหนึ่งเอาไว้ได้ "จะเอาแบบนี้ใช่ป้ะ?""....." ฉันไม่ได้ตอบกลับอะไร ไม่อยากคุย ไม่อยากมองหน้า ยังไม่รู้อีกเหรอ ว่าตัวเองทำอะไรลงไป"จะไม่คุยกันจริงๆ ใช่ไหม?""......" ฉันก็ยังไม่ตอบอยู่ดี"น้ำหนึ่ง! แกจะตัดเพื่อน เพียงเพราะเรื่องผู้ชายแค่นี้น่ะเหรอ?""เรื่องแค่นี้เหรอ พูดมาได้เต็มปากนะ!" ฉันหันไปพูดเสียงแข็งคล้ายตะคอก"แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง ในเมื่อเติร์ดเป็นคนมาชอบฉันเอง จะให้ฉันไปบอกเขา ให้เลิกชอบฉันแล้วไปชอบเธองั้นเหรอ ฉันบังคับคนอื่นไม่ได้เว้ย!" ไหมพูดน้ำเสียงหนักแน่น ยังคงทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อยู่"ไหม...ถ้ามันเป็นเรื่องแค่นั้น ฉันไม่เก็บเอามาคิดหรอก""แล้วแกเป็นอะไร?""เราสองคนเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอวะ?""ก็ใช่ไง ฉันถึงได้มาตามแก เพราะฉันไม่รู้ว่าแกเป็นอะไร""ลับหลังฉัน แกพูดอะไรไปบ้าง กับใครบ้าง อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะไหม แกพูด แกดูถูก เพื่อนกันมันทำกันแบบนี้เหรอวะ?""นะ หนึ่ง...""ฉันรู้ ฉันได้ยินมาหมดแล้ว ตอนแรกฉันไม่เชื่อด้วยซ้ำ เพราะฉันไม่คิดว่าแกจะทำแบบนี้กับฉั
หลายวันต่อมาฉันยืนส่องตัวเองอยู่หน้ากระจก บิดซ้ายขยับขวา ดูชุดที่ตัวเองใส่ว่ามันเป็นยังไง สวยไหม เอาไปเอามาก็เขินตัวเองอยู่เหมือนกันนะเนี่ย เพราะเพิ่งจะหยิบชุดแบบนี้มาใส่เป็นครั้งแรกเลยชุดมันแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้แฮะ รูปทรงมันสวย แต่สีมันจี๊ดจ๊าดไปหน่อย หรือปกติเขาใส่กันแบบนี้วะ ชุดนี้ไหมเป็นคนเลือกให้ บอกว่าเหมาะกับฉัน แต่ฉันก็ยังไม่กล้าใส่สักทีนี่แค่ลองแต่งนะ ฉันยังไม่กล้าใส่ออกไปข้างนอกหรอก มันโป๊เกินไปฉันกำลังจะออกไปเที่ยวออกไปดื่ม ไปคนเดียวด้วยแหละ เก่งไหมล่ะ ฉันมีเพื่อนอีกก็จริงแต่ก็ไม่ได้สนิทขนาดนั้นนี่นา อีกอย่างประสบการณ์ครั้งนี้มันก็ทำให้ฉันกลัวในเรื่องการคบเพื่อนด้วย คนที่ฉันคิดมาตลอดว่าเขาจะไม่มีทางทำร้ายฉัน แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นครืด ครืด ครืดขณะที่กำลังแต่งตัวอยู่นั้นโทรศัพท์ของฉันก็สั่นครืดถี่รัว พอชะโงกหน้าไปมองก็เห็นว่าเป็นเบอร์ของแม่ที่โทรเข้ามา"ค่ะแม่"( ทำอะไรอยู่ลูกหนึ่ง )"หนึ่งกำลังจะออกไปเที่ยวค่ะ อยู่ห้องมันเหงา ไว้หยุดเสาร์อาทิตย์จะกลับไปหานะคะ"( จ้ะ ว่าแต่ไปเที่ยวกับไหมเหรอลูก )"อ้อ...ไม่ค่ะ ไหมไม่ได้ไป คงไม่ว่างมั้งคะ" ฉันไม่รู้จะตอบแม่ยังไงเหมือน
เดินชนกับใครก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าเจ้าของร่างนั้นสูงและกำยำมาก เพราะฉันเกือบหงายหลังล้มแน่ะ ดีนะคว้าเสื้อของเขาไว้ได้ทันแต่เอ๊ะ!? หรือเป็นเพราะว่าเราเมาวะ"ตาบอดรึไง?!" ประโยคแรกที่อีกฝ่ายพูดด้วย อะไรวะเนี่ย หล่อซะเปล่านะ แต่ปากมาคนละแนวกันเลยอะ "หลีกไป จะยืนขวางอีกนานไหม?""อึก..." กำลังจะอาเจียนอีกรอบ แต่กลั้นและกลืนกลับเข้าไปได้ก่อน ไม่ได้ๆ จะมาอ้วกต่อหน้าผู้ชายหล่อไม่ได้ "สุดหล่อขา~" อ่อยเสียงหวานฉันไม่ได้หลบ เพราะตรงนี้มันก็กว้าง แค่เบี่ยงหลบคนเมาไปเองมันจะเป็นอะไรไป ไม่ตายสักหน่อยเราสองคนมองหน้ากัน ก่อนที่คนข้างหลังของหนุ่มหล่อคนนี้จะกระซิบอะไรกันไม่รู้งึมงำ ก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะหันมาจ้องหน้าของฉันต่อ"สุดหล่อไปต่อกันไหม..." อ่อยอีกรอบ จ้องตา กัดปาก อ่อยตามแบบฉบับนางเอกที่เคยดูมา ถึงชุดมันจะไม่ให้ก็เถอะ"อยาก?""อ่าห๊ะ ถ้าสุดหล่อไม่ไปไหนต่อ เรา...""ขึ้นรถสิ""....." ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย หรือว่าเขาเป็นเสือผู้หญิงอยู่แล้วด้วยนะ อารมณ์แบบมาเที่ยวเพื่อหาเหยื่อไปกิน อิ่มแล้วก็แยกย้าย กรี๊ด! ฉันเคยได้ยินมาเหมือนกัน"จะไปไหม รถอยู่นั่น" เขาย้ำอีกรอบ ก่อนจะเดินนำฉันไปที่รถรถหรูซะด้
เช้าวันถัดมาฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนเช้า กำลังจะขยับตัวแต่แล้วก็ต้องหยุดเพราะเจ็บตรงนั้นเอามากๆ กว่าจะประคองตัวเองให้ลุกขึ้นได้ก็กินเวลาไปเยอะเหมือนกันพอก้าวออกจากเตียงได้ก็รีบหยิบเสื้อผ้าขึ้นมาใส่ ก่อนจะมองไปรอบๆ เพื่อหาเจ้าของร่างกำยำเมื่อคืน เขาไม่อยู่ ได้ยินเพียงเสียงน้ำไหลในห้องน้ำก่อนจะออกไปฉันเดินไปมาสอดส่องหาอะไรสักอย่างที่พอจะเขียนข้อความได้ และทิ้งจดหมายไว้ให้กับเขา'หนึ่งไม่รู้ว่าคุณชื่ออะไร ขอบคุณนะคะ ที่เปิดประสบการณ์ให้กับหนึ่ง ไม่รู้ว่าคุณทำงานอย่างว่าไหม ขอโทษนะคะถ้าเข้าใจผิด แต่หนึ่งไม่มีเงินให้นะคะ ถือว่าแฟร์ๆ กัน'ที่ต้องทิ้งจดหมายเอาไว้แบบนี้ เพราะกลัวว่ามันจะมีปัญหาตามมาทีหลัง ถ้าเขาเป็นผู้ชายรับงานอย่างว่าจริง และฉันไม่มีเงินให้แบบนี้ มันอาจจะมีปัญหาได้หลังจากนั้นก็รีบออกมาจากห้องของโรงแรม รีบนั่งรถแท็กซี่กลับไปที่หอของตัวเอง วันนี้ฉันมีเรียนตอนบ่าย อยากจะหยุดเรียนเลยเหมือนกันนะ เพราะเจ็บตรงนั้นมาก ตกลงของของเขามันเป็นมาตรฐานอยู่แล้วหรือว่ามันใหญ่เกินมาตรฐาน ฉันไม่รู้เลยจริงๆ รู้แต่ว่ามันเจ็บมันจุก********************ทางด้านของมาเฟียหนุ่มร่างสูงกำยำเดิน
มหาวิทยาลัยAAAน้ำหนึ่งกำลังยืนรอรถที่จะกลับไปหอพักของตัวเอง ระหว่างนั้นก็คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนกระทั่งสายตาไปสะดุดกับรถหรูคันนึงซึ่งจอดอยู่ตรงข้ามกัน และดูเหมือนว่าจะจอดอยู่ตรงนี้นานพอสมควรแล้วเธอได้แต่คิดในใจ ทำไมรถหรูคันนี้มันถึงคุ้นตาจังเลย เหมือนเธอเคยเห็นที่ไหนมาก่อน หรือว่ารถแบบนี้คล้ายกันอยู่แล้วเธอพยายามไม่สนใจ และคิดว่ามันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเธอ จนกระทั่งเจ้าของรถลงมาชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาลงมาจากรถด้วยท่าทางมาดโก้วิถีคนรวย แว่นตาสุดหรู แม้จะปกปิดดวงตาของเขา แต่ก็ยังหล่อโคตรๆ เหมือนเดิม ผิวขาวรูปร่างดี บุคลิกดูดีแบบสุดๆใช่เลย! มันใช่เลย นี่มันผู้ชายที่เธอเมาแล้วเอ่ยปากชวนไปมีเซ็กซ์นี่นา ผู้ชายคนแรกของเธอ'ตายแล้ว! เขากำลังเดินมาทางนี้ด้วย เอาไงดีวะอีหนึ่ง' น้ำหนึ่งได้แต่คิดในใจพอเขาเข้ามาใกล้มากขึ้น น้ำหนึ่งก็รีบสาวเท้าก้าวหนีสุดชีวิตเพราะมั่นใจแล้วว่าเป้าหมายของเขาคือเธอ แต่ก็นะ อีกฝ่ายทั้งสูงทั้งขายาว ก้าวตามเธอไม่กี่ครั้งก็คว้าแขนไว้ได้แล้ว"จะหนีไปไหน?""....." เธอยืนเกร็ง ไม่กล้าตอบกลับอะไรเลย ทุกคนที่ยืนอยู่ทั้งใกล้และไกล เหมือนพร้อมใจกันมองมาก แม้กระทั่งเพื่อนรัก
"คะ คุณ..จะทำอะไรคะ?" ฉันผลักเขาออกไปและมองหน้าของเขาด้วยท่าทางงุนงง เขาจะทำอะไรฉัน กอดเหรอ หรือจูบ? หรือทำอะไรมากกว่านั้น แต่นี่ในรถนะ แถมอยู่ใต้ตึกหอด้วย"ทำไม?" ถามเสียงห้วนๆ"ก็ทำไมคุณถึงเข้ามาใกล้..." พูดเสียงแผ่วพร้อมกับหลบสายตาอย่างเขินอาย อ่า..ให้ตายเถอะน้ำหนึ่ง เข้าใจผิดไปเองหรือเปล่าวะเนี่ย"หึ!" เขาหัวเราะใส่ก่อนจะโน้มตัวลงมาอีกครั้ง การกระทำของเขามันทำเอาฉันหลับตาปี๋ "ฉันไม่เอาเธอหรอก ยัยเซ็กซ์ห่วย" พูดเบาๆ ข้างหูก่อนจะถอยออกไปเขาไม่ได้ทำอะไรจริงๆ โน้มตัวลงมาเพื่อจะปลดล็อกสายเข็มขัดให้แค่นี้เนี่ยนะ มันไม่ใช่ในละครสักหน่อยนะ"ฉันไม่พิศวาสทำเธอในรถหรอก มันจะสกปรก""ค่ะ!" ฉันตอบกระแทกเสียง ก่อนจะหันไปจับที่เปิดประตู แต่ยังไม่ทันไรก็ถูกดึงไว้ซะก่อน "อะไรอีกคะ?""ตอบดีๆ ฉันแก่กว่าเธอเยอะนะ""กี่ปีคะ?""ถามทำไม?""อยากรู้""ลงไปได้แล้วไป""เอ้า..." งงกับเขา ขอรู้อายุแค่นี้ก็ไม่ได้ กลัวคนอื่นจะรู้หรือไงว่าตัวเองแก่แล้วฉันลงมาจากรถหรูของเขา ก่อนที่รถจะถอยออกไปอย่างรวดเร็ว อุตส่าห์มารอรับที่มหาลัยเพื่อที่จะพูดเรื่องแค่นั้นเนี่ยนะฉันหมุนตัวหันหลังเพื่อที่จะขึ้นไปห้องของตัวเองซึ่ง
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จฉันก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ใส่เพียงผ้าขนหนูที่บางและสั้นจนแทบจะเห็นแก้มก้น เต็มใจเป็นผ้าขนหนูปะเนี่ย"ก็นึกว่าตกส้วมตายไปละ" พูดแล้วก็มองนิ่งๆ ทำหน้าตึงเหมือนกำลังไม่พอใจอะไรอยู่"ก็คุณคิดว่าหนึ่งสกปรก หนึ่งก็ล้วง เอ้ย! ล้างให้สะอาดแล้วไงคะ" ฉันตอบกลับกวนๆ ปกติก็เป็นคนที่ทะลึ่งแบบนี้อยู่แล้วแหละ แต่ก็เล่นเฉพาะบางคนเท่านั้นแหละ เช่นคนอย่างเขาที่ชอบพูดไม่เข้าหูเท่าไหร่"แก้ผ้า""ดะ เดี๋ยว จะเอาเลยเหรอ?""เออดิ จะรอทำไมเงี่ยน""....." ฉันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก่อนจะมองที่เป้าตุงของเขา ข้างในนั้นมันแข็งขืนเป็นลำ ฉันนึกถึงตอนที่มีอะไรกันครั้งแรกเลย มันใหญ่และยาวมาก ตอนใส่เข้ามาฉันรู้สึกได้เลย และยังตราตรึงอยู่ถึงทุกวันนี้"เอิ่ม...ปิดไฟนะคะ""เธอนี่มันเรื่องมากชะมัด!""....." ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะเดินไปปิดไฟ เหลือเพียงไฟตรงโคมไฟเท่านั้นแหละที่ยังสว่างอยู่"นอนลง" ใช้เสียงพูดข่ม จะเอาทั้งทีต้องข่มกันแบบนี้เลยเหรอ พูดดีๆ ก็ได้นี่ "อ้าขากว้าง ฉันจะบีบเจล""คุณเสือ...""อะไร?""ผู้หญิงที่ออกไปตอนที่หนึ่งเข้ามา ใครเหรอคะ?""เธอจะอยากรู้ไปทำไม ไม่ใช่เรื่องของเธอสักหน่อย"
สองเดือนต่อมาที่บ้านแม่ของน้ำหนึ่ง"แน่ใจนะคะแม่ว่าเอาอยู่"ที่ถามเพราะเธอพาลูกชายมาฝากไว้กับแม่และพ่อ แต่ก็ยังกังวลว่าทั้งสองจะรับมือไม่ไหวเนื่องจากเจ้าตัวแสบฤทธิ์เยอะไม่น้อยเลย"เอาน่าเราน่ะดื้อกว่านี้แม่ก็ยังเลี้ยงได้เลย แค่เลี้ยงหลานเองทำไมจะเลี้ยงไม่ได้ ไปเถอะไม่ต้องห่วงหรอก เผลอๆ พ่อเราน่ะติดหลานงอมแงมจนไม่อยากให้เราพากลับไปด้วยซ้ำ""ขอบคุณมากนะครับแม่""จ้ะ ไปเที่ยวกันให้สนุกเถอะ พักผ่อนบ้าง""ครับ""แม่ถ้ามีอะไรให้รีบโทรหาหนึ่งเลยนะคะ""เออๆ ไม่ต้องห่วงอะไรขนาดนั้นหรอก ไปเถอะ"เธอทั้งห่วงและรู้สึกแย่ยังไงก็ไม่รู้ ที่ผ่านมาเธออยู่กับลูกมาโดยตลอดแบบไม่ต้องห่างกันเลยสักครั้ง แต่พอมาครั้งนี้กลับต้องห่างกัน มันก็แค่รู้สึกแปลกยังไงไม่รู้บนรถ.."เป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะหืม" เสือเอ่ยถามภรรยาที่เอาแต่นั่งเงียบระหว่างทางที่อยู่บนรถกับเขา"ไม่รู้สิคะ พี่ก็รู้ว่าหนึ่งเคยห่างลูกที่ไหน""เอาน่า ไม่เห็นเหรอว่าแสบมันไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเราจะไปไหน อยากมาอยู่กับตายายใจจะขาดแล้วนั่น""ดีใจนะคะที่ลูกเราไม่ใช่คนงอแง""คงเพราะเราพามาหาตากับยายบ่อยแล้วจำได้ นี่ขนาดอยู่กับแม่บ้านอยู่กับนมทุกวั
ตกกลางคืน หลังจากที่พาลูกชายตัวแสบนอนหลับเรียบร้อยแล้วมันก็ถึงเวลาที่พ่อแม่จะได้มีเวลาส่วนตัวอยู่ด้วยกันแล้วและทันทีที่ภรรยากลับมาจากส่งลูกชายนอน เสือก็จู่โจมเข้าหาทันทีราวกับสัตว์ป่าที่หิวโหยมานานแล้ว"อืม อย่าทำนานนะคะ เดี๋ยวลูกตื่น""ครับ พี่จะพยายาม"เพราะไม่เหมือนแต่ก่อนแล้ว เขาจึงไม่สามารถเล้าโลมนานนับชั่วโมงได้เหมือนแต่ก่อน ต้องรีบสอดใส่รีบเสร็จก่อนที่เจ้าตัวแสบจะตื่น"อ๊ะ ยะ เย็นจัง""อย่าเสียงดังสิ พี่แค่บีบเจลน่ะ ไม่ได้เล้าโลมมันคงฝืดน่าดู""อือ...""ใหญ่จัง สีเข้มกว่าเมื่อก่อนด้วย""......" เธอเขินเพราะคำพูดของเขา แต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไป น่าจะเป็นเพราะขยายตอนมีลูกและคลอดกึด~"ซี๊ด...เสียวหัวอืม..""อึกอืม..." เธอครางออกมาเบาๆ เมื่อกายแกร่งกำลังรุกล้ำเข้าไปในช่องทางรักของเธอ เอ็นอุ่นๆ เมื่อมาเจอกับเจลเย็นๆ ที่เขาทาไว้ก่อนหน้านี้ ทำเอาเธอเสียวจนขนลุกไปหมดเลย เสียวจนบอกไม่ถูก และก็ทำได้เพียงครางเสียงแผ่วเท่านั้น"อ่าส์ ที่รักครับ เสียวจัง อืม..""อืม...""ขยับแล้วนะครับ อ่า..."คนตัวโตค่อยๆ ขยับเอวเนิบนาบ และมันก็ต้องทำอยู่แบบนั้น เพราะถ้าทำเร็วเสียงดัง เจ้าตัวแสบคงได้ตื่นขึ้
2 เดือนถัดมาโรงพยาบาลเอกชนหญิงสาวตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นยา ข้างกายของเธอยังมีสายน้ำเกลือติดอยู่เลย เธอรู้สึกเบาท้องมาก รู้สึกโล่งไปหมดเลย และนั่นก็เป็นสิ่งย้ำเตือนว่า เธอคลอดลูกแล้วและขณะเดียวกันเสือที่เห็นว่าภรรยานั้นตื่นขึ้นมาแล้วเขาก็รีบเดินเข้ามาหา จากนั้นก็หอมไปฟอดใหญ่"ฟอด เก่งมากคนดีของพี่""อือ...ลูกยังอยู่กับคุณหมอเหรอคะ?""ครับ ยังอยู่กับคุณหมอ แต่เดี๋ยวก็คงมาแล้วล่ะ หมอบอกว่าจะให้พยาบาลคอยดูแลให้ก่อน ระหว่างที่เรายังนอนหลับอยู่ จะได้นอนพักผ่อนฟื้นฟูร่างกาย""ค่ะ"น้ำหนึ่งปวดท้องพร้อมกับน้ำเดินช่วงหัวค่ำ แต่กว่าเธอจะได้คลอดก็เล่นเอาข้ามวันเลยเหมือนกัน (ช่วง 2:00 น. เธอก็ถึงคลอดลูกออกมา ) และเธอก็ได้เห็นลูกในห้องคลอดอยู่แว๊บนึง แต่เพราะร่างกายที่เหนื่อยล้า เธอก็สลบไปในทันทีเช่นกัน มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนนี้แหละ"ลูกเป็นยังไงบ้างคะ หนึ่งเห็นลูกแค่แป๊บเดียวเอง จากนั้นก็สลบไปเลย""น่ารักมากๆ เลย เหมือนเรามากๆ เลยนะ""ลูกเหมือนหนึ่งเหรอคะ""ครับ""แล้ว...พี่ตั้งชื่อให้ลูกว่าอะไรเหรอคะ""แล้วแต่เราสิ อยากให้ลูกชื่อว่าอะไรล่ะ""หนึ่งอยากให้ลูกชื่อเหมือนพี่""หืม...""หน
เช้าวันถัดมาฟอด ฟอด ฟอด~เพราะถูกหอมแก้มรบกวนไม่หยุดพักเธอเลยต้องตื่นขึ้นมาทั้งที่ใจยังไม่อยากตื่นสักนิด ก่อนจะผลักเขาออกไปให้ห่างและเบิกตาขึ้นมองอย่างเต็มตา"อือพี่เสือ หนึ่งอยากนอนค่ะ ยังง่วงอยู่เลย""ตื่นได้แล้วครับคนดี หมอให้กินข้าวให้ตรงเวลานะครับ""อือ...""จะตื่นหรือยัง ถ้าไม่ตื่นพี่จะหอมแก้มอีกนะครับ""อ๊ะ!~ พะ พอแล้วค่ะ หนึ่งตื่นแล้ว" เธอยอมลุกขึ้นแต่โดยดี เขานี่ก็นะกวนเธอไม่หยุดเลย เล่นเอาจนเธอต้องยอมลุกไปทั้งที่ตอนนี้ยังง่วงงัวเงียอยู่เลยด้วยซ้ำ"ตื่นเถอะครับ""ตื่นไปไหนคะ ไหนว่าให้หนึ่งอยู่บ้านไง หนึ่งง่วงอยากนอน" มันเพลียมาก ทั้งที่เมื่อคืนก็ไม่ได้นอนดึกเลย แต่เช้ามาก็ยังง่วงอยู่เหมือนเดิม ร่างกายเพลียไปหมด"ไม่ได้ไปไหนครับ ให้ตื่นเช้าๆ เดินออกไปรับแดด แล้วก็กลับเข้ามากินข้าวเช้าให้ตรงเวลา""ง่วงจังค่ะพี่เสือ อื้อ""อ้อนอะไรหืม ไม่อยากให้พี่ไปทำงานเหรอ?""ขอนอนต่อไม่ได้เหรอคะ เดี๋ยวสายๆ ให้นมขึ้นมาปลุกก็ได้ หนึ่งง่วงจังเหมือนยังนอนไม่เต็มอิ่มเลย""หือ...""พี่เสือ" ออดอ้อนคลอเคลียเขาอยู่อย่างนั้น เพราะไม่อยากตื่นตอนนี้เลย"โอเคครับๆ งั้นเดี๋ยวพี่จะบอกนมไว้นะครับ แต่ต้องก
คฤหาสน์ตระกูล อธิวัฒน์ไพศาล"คุณหนึ่ง คุณเสือ""นมครับ เดี๋ยวผมรบกวนบอกแม่บ้านให้ไปยกของหลังรถให้หน่อยนะครับ""ได้ค่ะ วันนี้ทำไมกลับเร็วล่ะคะ ไปหาหมอกันมาแล้วใช่ไหม?""ครับนม หาหมอกันมาแล้วครับ""เป็นยังไงบ้างคะ คุณหนึ่งบอกนมว่าคุณเสืออาการไม่ค่อยดีเลย""ผมปกติดีครับนม ส่วนคนที่เป็นคนนู้นต่างหาก" มองมาที่ฉัน"ปะ เป็นอะไรเหรอคะคุณหนึ่ง" แม่นมรีบเข้ามาจับตัวฉัน สีหน้าของแม่นมตกใจมาก พี่เสือนี่ก็พูดอะไรครึ่งๆ กลางๆ ด้วย"พี่ก็นะ พูดอะไรอย่างนี้" ฉันบ่นพี่เสือ ก่อนจะปล่อยมือจากเขาแล้วหันไปประคองแม่นมแทน "ไม่มีอะไรหรอกค่ะนม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แล้วก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงด้วย""นี่เมินพี่เหรอเนี่ย?""แล้วตกลงเป็นอะไรเหรอคะ?" แม่นมถาม"ก็ไม่ได้เป็นอะไรมากครับนม หมอบอกว่าหนึ่งกำลังท้อง ผมที่กังวลเรื่องนี้อยู่แล้วก็เลยทำให้มีอาการเหมือนคนแพ้ท้องครับ""หะ หา? เรื่องจริงหรือคะเนี่ย ถ้าอย่างนั้นก็เป็นข่าวดีสิคะ""ค่ะนม นั่งลงก่อนนะคะ""แล้วนี่กี่เดือนแล้วคะคุณหนึ่ง อาการแพ้ท้องมีหรือเปล่าคะ?""เพิ่งท้องได้ 4 สัปดาห์ค่ะ หมอตรวจเจอถุงตั้งครรภ์ในท้องแล้ว แต่ยังไม่เจอเด็กค่ะ เพราะอายุครรภ์ยังน้อย หนึ่
กลางดึกท่ามกลางเสียงฝนเม็ดใหญ่ที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย สองร่างกำลังถาโถมเข้าใส่กันอย่างไม่หยุดยั้ง คนตัวโตสาวเอวหนากระแทกกายแกร่งของตัวเองเข้าช่องทางรักคับแคบของหญิงสาวไม่หยุดยั้ง เสียงครางหวานดังสลับกันไม่หยุดราวกับว่าทั้งสองกำลังโหยหากันและกันอยู่ มันเร่าร้อน มันรุนแรง.....ตับ ตับ ตับ!พั่ก พั่ก พั่ก!"อึกอ๊าอ๊า พี่เสือหนึ่งไม่ไหวแล้ว อ๊าง...""ซี๊ด...พี่ก็อ๊า! ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน อย่าตอดพี่แน่นนักสิคนดี พี่จะแตกเร็ว อ่าส์""พะ พี่เสือ อ๊า...ท้องหนึ่งเหมือนจะแตกเลย อึก!!"มือเรียวเล็กพยายามดันหน้าท้องแกร่งเอาไว้ เพราะเขากำลังกระแทกลงมาถี่ๆ และหนักหน่วงเอามากๆ เลยด้วย ไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนได้มากขนาดนี้หน้าท้องแบนราบของเธอนั้นนูนเป็นคลื่นลำยาวๆ ทุกครั้งที่แก่นกายใหญ่สอดใส่ดันเข้าไปในช่องทางรักของเธอ"อึกอ่า...หนึ่ง""พะ พี่เสือ อึก...""ฮืม..."มาเฟียหนุ่มกระแทกเอวของตัวเองเน้นๆ อีกไม่กี่ครั้ง เขาก็กดเอวตัวเองแช่แน่นอยู่แบบนั้น พร้อมด้วยเสียงครางที่บ่งบอกถึงอารมณ์สุขสมดั่งใจน้ำสีขาวขุ่นที่ปลดปล่อยเข้าไปในช่องทางรักของหญิงสาว มันล้นทะลักออกมาจนเปรอะเปื้อนเต็มผ้า
เวลาผ่านไปเป็นเดือนหลังแต่งงานน้ำหนึ่งก็ไม่ได้ไปทำอะไรที่ไหน งานที่บริษัท งานที่บ้าน มันก็น่าเบื่อไม่น้อยเหมือนกันนะที่ต้องอยู่ว่างๆ แบบนี้แต่เขาก็แค่อยากให้เธอสบายก็เท่านั้น"ทำอะไรอยู่คะคุณหนึ่ง""อ๋อ เปล่าค่ะ เห็นในตู้เย็นมีมะม่วงสดอยู่หนึ่งก็เลยเอามากิน ว่าแต่เอาไว้ทำกับข้าวหรือเปล่าคะ""ไม่เป็นอะไรค่ะ กินได้เลย เดี๋ยวค่อยซื้อจากตลาดตอนเย็นใหม่ก็ได้""ที่นี่ตอนกลางวันไม่มีอะไรให้ทำเลยเหรอคะ?""ไม่มีหรอกค่ะ หลังทำงานเสร็จแม่บ้านก็พากันกลับไปทำงานที่บ้านที่ห้องพักของตัวเอง กว่าจะกลับมาทำงานกันต่อก็บ่ายๆ"".....""ดิฉันขอตัวนะคะ""อ๋อค่ะ"เธออยู่อย่างนี้จนกระทั่งตอนบ่ายแก่ๆ เขาก็กลับบ้านมาเหมือนอย่างเคยมาเฟียหนุ่มเดินย่องมาจากทางด้านหลังขณะที่เธอกำลังเผลอ ก่อนจะสวมกอดภรรยาแน่นโดยที่เธอไม่ทันได้รู้ตัวก่อน"ฟอด~ คิดถึงจังครับ""ตกใจหมดเลยค่ะ""ขวัญอ่อนนะเราเนี่ย""พรุ่งนี้หนึ่งขอไปทำงานด้วยได้ไหมคะ อยู่แต่บ้านมันเบื่อ""หือ?""นะคะพี่เสือ ขอไปทำงานด้วยคนนะคะ ไม่ต้องนั่งทำงานก็ได้ ให้หนึ่งได้หยิบจับอะไรบ้างก็ดี อยู่แบบนี้มันจะเป็นง่อยตายอยู่แล้ว""เธอนี่ก็พูดอะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่แบ
เช้าวันต่อมาหลังคืนเข้าหอผ่านช่วงเวลาแสนหนักหน่วงเมื่อคืนนี้มากันได้ เราสองคนก็หลับกันแบบมาราธอนมาก กว่าจะได้นอนฉันก็มองเห็นตะวันรำไรอยู่ไกลๆ แล้ว ถึงได้รู้ว่าเรามีอะไรกันจนฟ้าสว่าง ฉันสลบแล้วสลบอีก หลับแล้วหลับอีก แต่เขาก็ยังทำอยู่เหมือนเดิม"อือพี่เสือ...!" ฉันขยับตัวไม่ได้เพราะถูกเขาทับไว้ทั้งตัวเลย เขาหนักมาก แขนก็ใหญ่ ตัวก็หนัก เล่นทับลงมาแบบนี้ฉันไม่ตายก็บุญเท่าไหร่แล้วเนี่ย"อึกฮือ...เช้าแล้วเหรอ?""อย่ามาถามดีกว่าว่าเช้าแล้วเหรอ มันเย็นแล้วค่ะ!""อือ...หิวข้าวไหม หรือว่าเราจะทำกันต่อดี" เขาพลิกตัวมาถามฉัน นี่มันบ้าบออะไรเนี่ย กะจะไม่ให้ฉันกินอะไรเลยเหรอ คนนะเว้ยหิวเป็นเหนื่อยเป็นเหมือนกัน"คนนะคะไม่ใช่หุ่นเหล็ก!""เมื่อคืนเป็นวันที่พี่มีความสุขมากเลยรู้ไหม?""อือ...แต่หนึ่งเหนื่อยที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลยค่ะ จะเอาอะไรขนาดนั้น แสบไปหมดแล้ว""คืนเข้าหอทั้งทีนะ จะให้น้อยหน้าคนอื่นได้ยังไง""แต่งงานรอบเดียวพอนะคะ ไม่ต้องมีคืนเข้าหอทุกคืน เหนื่อย!"ฉันบ่นไม่หยุดเลยเพราะเหนื่อยจริงๆ แทบเป็นบ้าให้ได้เลย อยากจะบ้าตายจริงๆ ด้วยนะ นึกถึงเรื่องเมื่อคืนแล้วย้อนกลับมาดูสภาพตัวเองแล้วมันแบบ เ
ตกค่ำวันเดียวกันทั้งสองถูกส่งตัวเข้าห้องหอ มันราบรื่นซะจนราวกับถูกเขียนลงสมุดไว้หมดแล้ว ด้านนอกงานเลี้ยงต้องเลิกราเพราะฝนที่กำลังตกหนัก มันอาจจะดูน่าหงุดหงิดสำหรับคนอื่น แต่สำหรับคู่บ่าวสาวที่เพิ่งจะถูกส่งตัวเข้าห้องหอมันเป็นอะไรที่ดีมากๆ เลยล่ะ"ฝนตกหนักเลยนะคะ""ชอบหรือเปล่าล่ะ แต่ฉันชอบนะ""....." น้ำหนึ่งยืนมองฝนที่กำลังตกหนักผ่านกระจกหน้าระเบียง พร้อมกับคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถูกมาเฟียหนุ่มเดินเข้ามากอดจากด้านหลัง"มองอะไร?""เปล่าค่ะ""คิดอะไรอยู่""คิดไปเรื่อยค่ะ ไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก"เธอก็คิดของเธอไปเรื่อยจริงๆ นั่นแหละ โดยเฉพาะเรื่องแต่งงาน เรื่องที่เธอกลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา จากเด็กที่เขาไม่แม้แต่จะคิดจริงจัง มันเหมือนเพิ่งจะผ่านมาไม่นานนี้เอง แต่เธอและเขากลับมาลงเอยแบบนี้ไปแล้ว"คุณ...""ไหนบอกหลังแต่งงานจะเรียกพี่""พี่เสือ...หนึ่งอยากรู้ พี่รักหนึ่งตอนไหนเหรอ?""ไม่รู้""???" น้ำหนึ่งเงยหน้าขึ้นมองคนตัวสูงด้วยความสงสัย เขาน่ะเหรอที่จะไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน เรื่องหัวใจตัวเองเชียวนะ"พี่ไม่รู้ว่ารักเธอตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็...หึง หวง ไม่อยากให้ใครมายุ่งแ