Tous les chapitres de : Chapitre 121 - Chapitre 130

ซูหนิงจิงนั่งดูเอกสารหุ้นทั้งสองตัวของลูกสาวแล้วสรุปได้ว่าน่าจะต้องรออีกสักปีสองปีตามที่ไป่เฉิงคาดการณ์เช่นกัน“ลูกต้องการซื้อเพิ่มแค่ตัวละ 200,000 หยวนใช่ไหม เดี๋ยวแม่จะเพิ่มทุนให้ลูกอีกตัวละ 1 ล้านหยวนนะ”“ขอบคุณมากค่ะแม่ แต่หนูอยากซื้อเท่าที่ตัวเองไหวนะคะ หนูไม่อยากใช้เงินแม่ค่ะ”“ลูกไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้ เงินเล็กน้อยถือว่าแม่ให้เป็นค่าขนมก็แล้วกัน”ซูหนิงเซียวได้แต่ต้องยิ้มรับเงินที่แม่กำลังจะโอนให้ เธอรู้ดีว่าแม่อยากให้เธอมีประสบการณ์ในการเล่นหุ้น ถึงแม้จะได้มากได้น้อยหรือไม่ได้เลย แม่ของเธอก็คงไม่คิดมากอะไรกับเงินพวกนี้กู่ซิงที่ดูเอกสารหุ้นของเธอที่ซื้อเอาไว้สองตัวก็คิดที่จะขายหุ้นเหมือนกัน เพราะตอนนี้เงินต้นที่เธอลงไปตัวละหนึ่งล้านหยวนนั้นเพิ่มขึ้นถึง 3 เท่า เธอพอใจกับจำนวนเงินนี้แล้ว หากถือต่อเธอก็ไม่รู้ว่ามันจะเพิ่มขึ้นหรือลดลงอยู่ดี เธอจึงคิดที่จะตัดขายออกทั้งหมดแล้วนำเงินมาซื้อ

ซูหนิงจิงพยักหน้ารับคำพนักงานขาย เธอพาซูหนิงเซียวกับกู่ซิงไปรอที่เคาเตอร์ตามที่พนักงานบอกอย่างไม่คิดมากอะไร แต่คนที่คิดมากกลับเป็นซูหนิงเซียว“แม่คะ มันไม่แพงเกินไปเหรอคะ เครื่องนึงเกือบสองแสนหยวนเลย”“ไม่แพงหรอกนะลูก ถ้าลูกใช้งานมันให้เต็มที่สมกับที่แม่เสียเงินซื้อให้”“พี่ก็คิดว่าแพงไปหน่อยนะคะน้องซู อย่าลืมว่าหนิงเซียวยังไม่มีความรู้เรื่องกราฟฟิคเลยนะคะ พี่คิดว่าลดสเปคลงมาหน่อยน่าจะไม่มีปัญหากับงานของหนิงเซียวมั้งคะ”“พี่กู่ไม่ต้องกังวลเรื่องนี้ค่ะ ในเมื่อหนิงเซียวจำเป็นจะต้องหาความรู้เพิ่มเติม หนูก็จะพาไปหาซื้อหนังสือสักหลายเล่มให้ลูก ในเวลาว่างที่ไม่มีงาน หนิงเซียวจะได้หัดใช้งานโน้ตบุ๊คให้คล่องมือด้วยยังไงล่ะคะ”“เฮ้อ ถ้าอย่างนั้นก็เอาตามที่แม่ว่ามาก็ได้ค่ะ หนูจะพยายามเรียนรู้และใช้งานโน้ตบุ๊คเครื่องนี้ให้เต็มที่ สมกับที่แม่เสียเงินจำนวนมากในครั้งนี้นะคะ แล้วเครื่องปร

หลังจากบอดี้การ์ดออกจากห้องไปแล้ว ซูหนิงจิงจึงบอกทุกคนให้แยกย้ายกันไปพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้หลังอาหารเช้าพวกเธอยังต้องเดินทางเข้าไปยังสตูดิโอที่มีงานถ่ายแบบของซูหนิงเซียวบริเวณใกล้ใจกลางเมืองหลวงหลังอาหารเช้าวันต่อมา ซูหนิงเซียวที่วันนี้มีงานก็แต่งตัวด้วยชุดเดรสสีขาว กระเป๋าและรองเท้าเธอใช้สีขาวมุกเพื่อไล่ระดับสีไม่ให้กลืนไปกับสีชุดมากนัก ส่วนซูหนิงจิงกับกู่ซิงก็สวมชุดเดรสเช่นกันแต่คนละสี พร้อมกับมีเสื้อสูทใส่คลุมเอาไว้ให้ดูสุภาพเท่านั้น ซูหนิงจิงเห็นว่าทุกคนพร้อมแล้วก็ชวนกันไปที่รถทันที เพราะวันนี้ลูกค้านัดเอาไว้เวลา 10 โมงเช้า เธอกลัวว่ารถจะติดแล้วทำให้ไปถึงงานช้ากว่าที่ซูหนิงจิงจะพาลูกกับกู่ซิงไปถึงอาคารที่ตั้งสตูดิโอก็เหลือเวลา 10 นาทีเท่านั้นก็จะ 10 โมง ทั้งสามคนจึงรีบลงจากรถแล้วเข้าไปในอาคารโดยมีกู่ซิงนำทางไปที่สตูดิโอบนชั้น 3 ของอาคาร พวกเธอเข้าไปถึงสตูดิโอตรงเวลานัดพอดี กู่ซิงรีบเดินเข้าไปถามหาลูกค้าเพื่อจะบอกว่าพวกเธอมาถึงแล้ว แต่กลับมีเสียงโมโหดังออกมาเสียก่อนจากเด็กสาวคนหนึ่งที่สวมเสื้อผ้าสีฉูดฉาด

กลุ่มบอดี้การ์ดรออาหารไม่ถึง 20 นาที ทั้งสี่คนช่วยกันยกถาดอาหารไปโต๊ะที่ซูหนิงจิงกับซูหนิงเซียวจองเอาไว้ให้ หลังวางถาดอาหารของซูหนิงจิงครบแล้ว พวกเขาก็เดินไปนั่งโต๊ะข้าง ๆ ที่ซูหนิงเซียวลุกออกไปก่อนหน้านี้ จากนั้นคนทั้งสองกลุ่มต่างนั่งกินอาหารกันอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่อาหารที่สั่งมามีแต่พวกไก่ทอด มันบดและเฟรนช์ฟรายส์เท่านั้น ทำให้พวกเขาใช้เวลาไม่นานก็กินอาหารเสร็จทุกคนจึงพากันลุกขึ้นเพื่อให้ลูกค้าคนอื่นมานั่งทานต่อทันที เพราะตอนนี้คนเข้าร้านมาเยอะมากจนต้องรอคิวหาที่นั่ง ซูหนิงจิงบอกกลุ่มบอดี้การ์ดว่าวันนี้เธอจะเดินนานหน่อย หากพวกเขาเหนื่อยก็หาน้ำทานแล้วนั่งรอก่อนได้“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวพวกเราแวะซื้อกาแฟสักแก้วแล้วจะตามไปนะครับ คุณซูกับคุณหนูซูไม่ต้องกังวล ผมจะให้อาก้านตามไปก่อน แล้วจะรีบตามไปครับ”“ตกลงค่ะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะคะ พวกเราเดินกันไม่เร็วนัก”บอดี้การ์ดสามคนต่างพยักหน้ารับคำของซูหนิงจิงและให้ก้านโจวตามพวกเธอไปก่อน ส

ซูหนิงจิงเห็นว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาเลิกงานของบริษัทกลางเมืองหลวง เธอจึงชวนซูหนิงเซียวกับกู่ซิงเดินทางกลับก่อนรถจะติด ส่วนอาหารเย็นนั้นค่อยทำกินกันทีหลังก็ไม่น่าจะสายเกินไปซูหนิงเซียวกับกู่ซิงที่ช่วยกันถือถุงเสื้อผ้าอยู่ต่างรับคำซูหนิงจิง พวกเธออยากกลับไปพักผ่อนแล้วเหมือนกัน เพราะวันนี้พวกเธอเดินเล่นกันมาเกือบทั้งวันแล้วบอดี้การ์ดเข้ามาสอบถามเพื่อจะช่วยถือของให้ซูหนิงจิง แต่เธอกับลูกและกู่ซิงเห็นว่าของพวกนี้ไม่ได้หนักอะไร ทั้งสามจึงไม่รบกวนพวกเขา ซูหนิงจิงแจ้งให้เขาทราบว่าเธอกำลังจะกลับบ้านกันแล้ว บอดี้การ์ดจึงถอยห่างจากกลุ่มของซูหนิงจิงแล้วคอยเดินตามพวกเธอไปที่ลานจอดรถ ก่อนที่ทุกคนจะออกจากห้างไปหลังจากนำของที่ซื้อมาเก็บใส่ท้ายรถซูหนิงจิงพาทุกคนกลับถึงคอนโดตอน 6 โมงเย็นพอดี บอดี้การ์ดที่ตามหลังมาลงจากรถเพื่อไปขอหลักฐานคลิปเสียงจากซูหนิงจิง“คุณเข้าไปที่ห้องกับพวกเราก่อนนะคะ รอให้ดิฉันกับทุกคนเก็บของก่อนแล้วมาคุยเรื่องนี้กัน”