บททั้งหมดของ STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ: บทที่ 1 - บทที่ 10

ตัวละคร - พระเอก: ชื่อ แดนดิน จิรายุ อนันต์รุ่งเรืองกิจ อายุ 23 ปี นิสัยนิ่ง สุขุม รักเดียว มีอดีตฝังใจและยังคงรอคอยเธอคนนั้นมาตลอด7 ปี - เป็นลูกชายคนรองของตระกูลอนันต์รุ่งเรืองกิจ - เป็นรองประธานบริษัทจิวเวลรี่ มีธุรกิจเป็นบริษัทผลิตเครื่องเพชร มีห้างเพชรหลายสาขาทั่วประเทศ และต่างเทศเป็นตระกูลที่ร่ำรวยอันดับต้นๆของประเทศเลยก็ว่าได้ - พ่อคือท่านเจ้าสัวดิลก อนันต์รุ่งเรืองกิจ - แม่คือคุณหญิงผกามาศ อนันต์รุ่งเรืองกิจ พระเอกมีพี่น้องด้วยกัน 2 คน - พี่ชายพระเอก (คนโต) : แดนเหนือ จิรทีปต์ อนันต์รุ่งเรืองกิจ อายุ 25 ปี - น้องชายพระเอก (คนเล็ก) : เด่นคุณ จิรณัฐ อนันต์รุ่งเรืองกิจ อายุ 21 ปี - เพื่อนพระเอก: หนึ่ง, กันต์, ขุนเขา - เลขาหรือรุ่นน้องของพระเอก: นัททิว หรือ ทิว บางคนก็เรียกนัท - นางเอก: ชื่อ อิงฟ้า กวินตรา สิริวัฒนา อายุ 25 ปี หลายปีก่อนอาจจะไม่ทันคน นุ่มนิ่ม เรียบร้อย อ่อนหวาน แต่นั่นมันก็แค่เมื่อก่อน เพราะในตอนนี้ เธอสวย แซ่บ ไม่ยอมคน เกลียดแฟนเก่าจนเข้าใส้ (หรือเปล่า?) - พ่อนางเอกเป็นอาจารย์แพทย์สอนนักศึกษาแพทย์ - แม่เป็นอาจารย์สอนวิชามาร์เก็ตติ้ง ใน

ตอนที่2 Partอดีต…จุดเริ่มต้นPart…อดีต (3 มิ.ย. 20XX - 7 ปีที่แล้ว)Dindan Jirayu talk…“ร้อนชิปหาย ไปซื้อน้ำแดกแปปเดี๋ยวมา” หลังจากหมดคาบพละเป็นคาบสุดท้ายของวัน ผม ไอ้กันต์ ไอ้หนึ่ง ก็พากันมานั้งพักที่โต๊ะม้าหินอ่อนข้างสนามฟุตบอลเพื่อนั้งพักเหนื่อย“เออ กูฝากด้วย/กูเอาด้วย” ไอ้กันต์และไอ้หนึ่งพูดขึ้นพร้อมกันพลางนั่งหอบเหนื่อย“เออๆ ฝากกระเป๋าด้วยเดี๋ยวกูมา” ผมบอกไว้เท่านั้นแล้วหันหลังเดินออกมา เดินตรงไปที่มินิมาร์ทของโรงเรียน แต่ในขณะเดินผ่านหน้าตึก วิทยาศาสตร์ สายตาผมก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงกลุ่มหนึ่งกำลังเดินลงจากตึกมาพอดี พวกเธอมีกันห้าคน ‘คนแรก(กิ๊ฟ) ก็ถือว่าสวยอยู่ ผิวขาวจัด มัดรวบผมหางม้าปล่อยปอยผมข้างหน้าลงมานิดหน่อย หน้าออกหมวยๆหน่อย ตัวเล็กๆส่วนสูงน่าจะไม่เกิน160เซน’‘คนที่สอง(โบว์วี่) หน้าออกไปทางลูกครึ่ง มัดรวบผมเช่นกันแต่ปล่อยผมหน้าม้าปัดข้าง ใบหน้าสวยเฉี่ยว ผิวขาวจัดเช่นกัน หุ่นค่อนข้างดี ความสูงน่าจะประมาณ170เซน‘‘คนที่สาม(อิงฟ้า) เดินอยู่ตรงกลางไม่ได้สวยเฉี่ยวสะดุดตาในคราแรก แต่น่ารักมาก ถักเปียสองข้างปล่อยผมหน้าม้าลงมาบางๆ รับกับใบหน้ารูปไข่ มีแก้มน่าฟัด มีเสน่ห์เหลือล้

ตอนที่ 4 Part อดีต…ก็แค่อยากทักทาย..หลังจากวันนั้น ที่พี่อิงฟ้าเอาชานมไข่มุขมาให้ ก็ผ่านมาสองอาทิตย์แล้ว และเหมือนเราจะได้บังเอิญเจอกันบ่อยมากขึ้น ทั้งเดินสวนกันที่โรงอาหาร เดินสวนกันตอนเปลี่ยนคาบเรียน แล้วก็เจอกันหลังเลิกเรียนแทบจะทุกวันเลยแต่ทุกครั้งที่เจอกันเพื่อนๆของเธอก็จะคอยสกิดเธอและชี้มาทางผม แต่เธอก็ทำเพียงแค่หันมามองแค่แวบเดียวแล้วก็หันหนีเหมือนพยายามจะหนีหน้าผม ไม่ได้อยากจะคุยด้วยไรงี้ไอ้กันต์เล่าให้ผมฟังว่าเธอเป็นคนที่เรียนเก่งมากๆ และไม่เคยได้ยินข่าวว่าเธอเคยมีแฟนเลยซักคน แล้วก็คงไม่คิดจะมีแฟนเร็วๆนี้ด้วยมั้ง เพราะเธอเอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาเรียน หลังเลิกเรียนก็ไปเรียนพิเศษต่ออีกแล้วมันก็ยังเล่าต่อว่าเธอตั้งใจจะสอบเข้าคณะแพทย์เลยทำให้เธอสนใจมุ่งมั่นแค่การเรียนเป็นหลักแต่พอได้บังเอิญเจอกันบ่อยๆเข้า ผมก็เพิ่งจะสังเกตว่าทุกครั้งเธอจะหลบสายตาผมตลอดเลย เหมือนไม่อยากจะคุยหรือไม่อยากจะยุ่งอะไรด้วยซักเท่าไหร่ แต่เธอจะรู้ไหมยิ่งเธอทำแบบนี้มันยิ่งทำให้ผมชักจะสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ อยากจะเข้าไกล้เธอมากขึ้นกว่าเดิมไปอีก จากที่ตอนแรกกะจะแกล้งเธอให้เขินผมเล่นๆ แต่เหมือนจะเป็นผมมากกว่าท

ตอนที่ 6 Part อดีต…เริ่มชอบเขาเข้าแล้วสินี่ก็หนึ่งเดือนผ่านมาแล้ว หลังจากวันนั้น ที่เขาอาสาไปส่งฉันที่บ้าน ฉันก็มักจะได้เจอเขาทุกวัน ทั้งตอนอยู่โรงเรียน และหลังเลิกเรียนพิเศษ เขามักจะมายืนรอรถที่บ้านมารับเป็นเพื่อนฉันประจำ เขาพยายามที่จะเข้าหาฉันมากขึ้น ชวนฉันคุย ทั้งที่เขาเป็นคนคุยไม่เก่งแต่ก็หาเรื่องมาชวนคุยได้ตลอดเลยจนเราเริ่มสนิทกันประมาณนึง ฉันเชื่อใจเขามากขึ้น กล้าสบตาเขามากขึ้น เลยยอมแลกช่องทางการติดต่อกันไว้เพื่อที่เขาจะได้ทักมาถามเรื่องที่เรียนไม่เข้าใจ เขาว่างั้นนะ และฉันก็เชื่อเขาเขาโทรหาฉันทุกวัน แรกๆก็โทรมาถามเรื่องการบ้าน หลังๆเริ่มไม่ใช่ละ เขามักจะโทรมา หาเรื่องมาเล่าและชวนคุยนู้นนี่นั่นไปเรื่อย เราเริ่มคุยกันนานขึ้น จากสิบนาที เป็นครึ่งชั่วโมง จากครึ่งชั่วโมงเป็นหลายชั่วโมงต่อวันบางวันฉันต้องทำการบ้านและอ่านหนังสือ ไม่ว่างคุยกับเขาเพราะปีนี้ไกล้จะจบแล้วต้องเตรียมตัวในการสอบเข้าคณะแพทย์ แต่เขาก็ขอโทรไลน์มาหาเพื่อมานั่งมองฉันอ่านหนังสือเงียบๆจนบางวันเขาก็นั่ง หลับฟุบคาโต๊ะก็มี แรกๆฉันก็เขินเหมือนกันนะ มีคนมานั้งจ้องกันขนาดนี้ แต่ตอนนี้ชักเริ่มจะชินแล้วล่ะ ชินแบบไม่รู

ตอนที่ 8 Part อดีต…มึงคบกับน้องกูหรอพอมาถึงหน้าบ้านเธอเป็นที่เรียบร้อยแล้วเธอก็หันมา “ขอบคุณนะคะ”“ครับ ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวโทรหานะครับ” พูดจบผมก็โน้มหน้าไปหอมแก้มเธอหนึ่งฟอด เธอจึงหันมาทำตาดุใส่ผม พร้อมเอามือกุมแก้มข้างที่โดนผมหอมไป ผมยิ้มกริ่มทำหน้าลอยอย่างกวนๆ พอขอเป็นแฟนปุ๊ป ผมก็อัพสกิลเพิ่มเลเวลทันที“เดี๋ยวเถอะ หลายรอบแล้วนะวันนี้อะ เห็นไม่ว่าหน่อย เอาใหญ่เลยนะคะ”“ยังไม่ได้เอาเลย...เอาใหญ่อะไรกันครับ” ผมทำมึน โน้มหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูเธอเธอทำตาโตอ้าปากค้าง เมื่อได้ยินที่ผมพูดประโยคเมื่อกี้ไป “ทะลึ่ง” เธอผลักไหล่ผมออกเบาๆพร้อมกับหันไปเปิดประตูรถเตรียมจะลง แต่ก็เป็นอันต้องชะงักนิ่งค้างไปผมทอดสายตามองตามเธอไปหยุดอยู่ที่ประตูรั้วบ้านก็เจอเข้ากับพี่ชายของเธอ คนที่ผมเคยเห็นไปรับเธอที่หน้าโรงเรียนเมื่อเดือนก่อนพี่ชายเธอยืนกอดอก เอนไหล่พิงขอบประตู รั้วบ้านสายตาจ้องมองมาที่ผมนิ่ง“ใครมาส่ง” พี่ชายเธอถามเธอด้วยน้ำเสียงเข้มดุ แต่สายตายังมองมาที่ผมอย่างไม่ลดละ มองผมแบบนี้คือเห็นหมดแล้วสินะเมื่อกี้“เอ่อ…พี่คิน คะ คือว่า…” ในขณะที่เธออ้ำๆอึ้งๆพูดไม่ทันจบประโยคพี่เธอก็พูดสวนออกมาก่อน“มึง