All Chapters of STORY OF LOVE-DANDIN เพราะรักมันฝังใจ: Chapter 31 - Chapter 40

ตอนที่30 แม่อยากมีหลานIngfah Kawintra talk…เช้าวันต่อมา“อื้มมม! ปวดหัวจัง” ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความเมื่อยขบ ปวดระบมช่วงล่างราวกับผ่านสมรภูมิรบ บวกกับปวดหัวเพราะเมื่อคืนดื่มหนักจนภาพตัดไป กลับยังไงก็ยังไม่รู้ แต่แล้วก็ต้องตกใจสุดขีดเพราะมีแขนผู้ชายมากอดพาดอยู่ที่เอว“ดินนน” ชื่อผู้ชายที่เกลียดที่สุดหลุดออกจากปากเบาๆราวกับละเมอถึงแม้ว่าอยากจะตบ อยากจะตี ด่าว่าเขาแรงๆแค่ไหนแต่ตอนนี้ฉันไม่พร้อมจะเผชิญหน้ากับเขาจริงๆ จึงทำได้แค่พยุงร่างกาย หอบสังขารตัวเองก้าวลงจากเตียงเบาๆแล้วรีบไปหาเสื้อผ้าตัวเอง แต่หาไม่เจอ เลยหยิบเอาเสื้อเชิ้ตเขามาใส่ลวกแล้วกลับห้องตัวเองให้เร็วที่สุดปึงงง!! ปิดประตูได้ก็เดินไปนั่งที่เตียงในห้องนอนตัวเอง ยกมือกุมขมับอย่างใช้ความคิด “นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นเนี่ยยย!!”แล้วภาพฉากเร่าร้อนก็แวบเข้ามาในหัวเป็นฉากๆ ขาดๆหายๆ จำได้ลางๆแต่ไม่ทั้งหมด และจำได้ว่าฉันยิมยอมเขาเอง“ที่เขาพูดมันเรื่องจริงหรือฉันแค่ฝันไปเนี่ย โอ๊ยแยกไม่ออก ยัยอิงแกทำอะไรลงไปเนี่ยยย!!”ในขณะนั่งใช้ความคิดก็มีเสียงโทรศัพท์ดังเข้ามา[ คลืดๆๆๆ My Mom Call ] “สวัสดีค่ะแม่ แม่มีอะไรหรือเปล่าคะโทรมาหาอิง

ตอนที่32 ข่าวการหมั้นก่อนเลิกงานผมไม่ลืมที่จะกำชับไอ้ทิวให้จัดการขั้นเด็ดขาดกับฝ้าย โดยสืบรวมไปที่ครอบครัวเธอด้วย ฝ้ายทำอิงฟ้าเจ็บปวดเท่าไหร่ ผมจะคืนความเจ็บปวดให้ฝ้ายคืนไปเป็นเท่าตัว ในเมื่อเคยเตือนแล้ว ไม่ฟังเองก็ช่วยไม่ได้ ความเป็นเพื่อนมันจบลงไปตั้งแต่เมื่อ 7 ปีก่อนแล้วและผมก็รู้ความจริงของเรื่องเมื่อ 7 ปีก่อนแล้วด้วยที่ฝ้ายได้สร้างเรื่องขึ้นวันนั้น ตอนที่ผมรู้เรื่องนี้จากปากลูกน้องที่สั่งให้ไปคาดคั้นข่มขู่เพื่อนของฝ้ายอย่างฝนกับมีนามา ว่าวันนั้นเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ผมนี่โกรธจนแทบอยากจะไปฆ่าฝ้ายซะเดี๋ยวนั้นให้ได้เลยพวกเธอยอมสารภาพว่าได้ร่วมมือกับฝ้ายจัดฉาก และวางยานอนหลับผม ไอ้กันต์ ไอ้หนึ่ง พอพวกผมหลับกันไป ฝ้ายก็ให้คนขับรถที่บ้านเธอ แบกผมขึ้นไปนอนบนห้องแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าผมออกจนเหลือแค่บ็อกเซอร์ต้วเดียวติดกายจากนั้นก็ถอดเสื้อตัวเองออกให้เหลือแต่เกาะอก จัดท่าทางถ่ายรูปไว้แบล็กเมลผม ก่อนเธอจะผล็อยหลับตามผมไป เพราะดันไปกินไวน์ผิดแก้ว กินเข้ากับแก้วที่ตั้งใจจะเอาให้ผมดื่มยกสุดท้าย แต่ตัวเองดันเผลอดื่มไปซะเอง ผมก็คิดนะนี่เธอใส่ยานอนหลับให้ผมหลายแก้วขนาดนั้นได้ไงไม่คิดว่าผมจะหลับไ

ตอนที่34 ทรมานจนไม่รู้จะอยู่ยังไงหลังจากปรับความเข้าใจกับอิงฟ้า ผมก็หอบสังขารกับใจที่แตกสลายกลับมาบ้านด้วยใจที่แสนจะเจ็บปวด ผมไม่มีวันได้เธอคืนมาจริงๆแล้วสินะ เธอใจแข็งกว่าที่ผมคิดไว้เยอะ ผมคิดว่าถ้าผมได้บอกความจริงกับเธอไปแล้ว เธอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ผมคิดผิด เธอยังคงยืนยันจะหมั้นกับผู้ชายคนนั้น ผมก็คงทำได้เพียงแค่ยินดีกับเธอขอให้เธอไม่เจ็บปวดเหมือนตอนคบกับผม และดูจากสายตาทุกครั้งที่ผู้ชายคนนั้นมองอิงฟ้ามันเต็มไปด้วยความรัก ความอบอุ่น หวังว่าเขาจะทำให้เธอมีความสุขมากกว่าคนอย่างผมมาถึงบ้านผมก็หมกตัวอยู่แต่บนห้องนอน ในห้องผมจะมีห้องทำงานแยกออกไปอีก มีโซฟากลางห้องและมีทีวีจอยักติดผนังอยู่ซึ่งผมก็นั่งตรงนั้น ตรงโซฟาตัวยาวกลางห้องทำงาน จอภาพยังคงฉายวนซ้ำๆกับคลิปวิดิโอต่างๆที่ผมชอบถ่ายเก็บไว้เวลาผมกับอิงฟ้าใช้เวลาอยู่ด้วยกัน วันๆผมก็มักจะมาหมกตัวอยู่แต่ในห้องนี้ตลอด และเขียนไดอารี่ถึงเธอทุกครั้งที่คิดถึงผมนั่งกระดกเหล้าลงคอไม่รู้เป็นแก้วที่เท่าไหร่แล้ว เหม่อมองวิดิโอตอนที่เราไปเที่ยวทะเลและเล่นน้ำด้วยกันซ้ำๆ มันเล่นวนไปมาตั้งแต่เมื่อคืนจนตอนนี้ก็เช้าแล้ว ผมก็ยังไม่ลุกไปไหน[ ถึงท

ตอนที่36 ขอร้อง ได้โปรดกลับมา“เห้ยยย ไอ้ดิน / อ๊ายยย / กรี๊ดดด” เสียงผู้คนอื้ออึงหลากหลายเสียง แต่สำหรับฉันเหมือนโลกแตกสลายหูดับไปชั่วขณะ“ไม่ๆๆ ดินทำแบบนี้ทำไม มาบังอิงไว้ทำไม ฮือๆๆ” ฉันร้องไห้นั่งกอดเขาราวกับจะขาดใจ“ไอ้คินเอารถออกเร็ววว” เสียงพี่เสือวิ่งมาหาฉัน “อิงๆเป็นอะไรรึเปล่า” พี่เสือถามด้วยความร้อนรน“มะ ไม่ค่ะ แต่ดิน ฮืออ! ดินลืมตามามองอิงก่อนนะห้ามหลับเด็ดขาดเลยนะ”แล้วพวกเพื่อนดินก็พากันมาแบกดินขึ้นรถ ฉันก็นั่งไปกับเขาโดยที่เขาหนุนตักฉัน“ไม่ เป็นไร นะ ดะ ดินไม่เจ็บเลย อย่าร้องไห้ เพราะ ดินอีกเลย นะ” ดินเอ่ยด้วยน้ำเสียงพร่าเบาหวิวเอ่ยปลอบฉันที่เอาแต่กอดเขาร้องไห้“ไม่นะดิน ดินห้ามเป็นอะไรไปเด็ดขาด อิงยังรักดินอยู่นะ รักมาตลอด ดินห้ามตายไม่งั้นอิงจะไม่รักดินแล้ว ฮึก ฮือออ”“ดิน ก็ รักอิงนะ อิงฟ้า ระ รักมากกว่า ชะ ชี…” เสียงเขาขาดห้วงไปในตอนท้ายมือของเขาจากที่จับแก้มฉันอยู่ก็ตกลงข้างลำตัวนิ่งสนิทไป“ไม่ๆๆไม่นะดิน ลืมตามาคุยกับอิงสิ ฮือๆ แล้วอิงจะอยู่ยังไง ลูกของเราเค้าก็ต้องการดินนะ ฮือๆๆ!” ฉันเพิ่งตรวจพบเมื่อวานนี้เอง ว่าฉันท้อง น่าจะได้เดือนกว่าๆแล้ว เพราะตั้งแต่วันนั้น

ตอนที่38 END….เจ้าสองแฝดหลังจากเพื่อนๆกลับไปกันหมดแล้ว ฉันก็มานั่งจับมือดินแล้วก็เอาไดอารี่ที่เขาเขียนไว้ขึ้นมาอ่านไปด้วยเริ่มตั้งแต่เล่มแรก เขาเป็นคนละเอียดใส่ใจเหมือนกันนะเนี่ย มีรูปฉันแปะหน้าสมุดทุกเล่มแถมมีเลขเขียนติดมาด้วยว่าเล่มไหนเป็นเล่มที่เท่าไหร่[ ถึงที่รักของดิน…อิงฟ้า]วันนี้เป็นวันที่เราตัดสินใจบอกเลิกอิงแต่รู้ไหมว่าเราเจ็บปวดมากแค่ไหนยิ่งเห็นตอนอิงร้องไห้ ใจเรามันเหมือนจะขาดตาม ที่เราพูดไปทั้งหมดวันนี้มันไม่จริงเลย อิงมีค่ากับดินมากที่สุดแต่เป็นดินเองที่ไม่ดี ดินอยากบอกให้อิงรู้ว่าอิงมีความหมายและสำคัญกับดินมากนะดินไม่เคยอยากเลิกกับอิงเลยแต่ดินไม่มีทางเลือกดินไม่อยากให้อิงเกลียดดินดินรักอิงนะ…รักมากที่สุด…รักมากกว่าชีวิต….....ดิน....ฉันอ่านไปก็ร้องไห้ไปดินเขียนไว้หมดทุกช่วงเวลาตลอด7ปีที่ผ่านมา แม้กระทั่งตอนที่เขาเรียนมหาลัยแล้วเขาเดินผ่านฉันเขาก็ยังเขียนไว้หมดเขาคงเจ็บปวดมากในช่วงเวลาที่ผ่านมา ซึ่งฉันเองก็ไม่ต่างกัน กว่าที่ฉันจะผ่านมาได้แต่ละวันมันช่างยากลำบาก ‘และฉันไม่เคยรู้เลยว่าเขาจะรักฉันได้มากขนาดนี้ทุกเล่มที่เขียนเขามักจะลงท้ายด้วยคำว่า รักมากกว่าชีวิต ทุกหน