บททั้งหมดของ DANGEROUS มาเฟียกุมรัก: บทที่ 41 - บทที่ 50

สำหรับคนที่โกหกไม่เนียนและขี้หลงขี้ลืมอย่างร่างบางแล้วนั้น กำลังจะทำให้แผนการที่วางมาแตกสุดท้ายเธอคงต้องเจอกับบทลงโทษที่กล้ามาหลอกลวงคนอย่าง อีวาน! อีวานมองเธอก่อนที่เขาจะเริ่มถอดเสื้อและเข็มขัด เหลือเพียงกางเกงยีนตัวเดียว อีวานค่อย ๆ ก้าวเท้าเดินลงไปในน้ำ เขาตรงไปหาเธอที่สนุกอยู่การเล่นน้ำ โดยไม่รู้เลยว่าหลังจากนี้จะต้องโดนอะไรบ้าง หมับ! อีวานจับแขนเล็กที่ช่างบอบบางกระชากให้หันกลับมาหาเขาที่ยืนอยู่ด้านหลัง หัวเธอกระแทกกับหน้าอกแกร่ง มือทาบลงแตะลงสัมผัสกับหน้าอกของชายหนุ่ม “อ๊ะ! อะไรคะเจ็บนะ!” “เธอถามว่าฉันชอบอะไร แล้วอยากรู้ไหมว่าฉันไม่ชอบอะไร” “…อะไรคะ” ดวงตาของเขาช่างแข็งกร้าว มองเธอมาเหมือนกับว่าเธอไปทำอะไรที่ไม่ถูกใจ “ฉันไม่ชอบผู้หญิงแบบเธอไง รู้ไหมว่าจุดจบของคนที่มันโกหกฉัน มันจบลงอย่างไร” เขาโน้มหน้าลงมาจนเกือบจะโดนหน้าเธอ “คิดว่าฉันโง่มากใช่ไหม!” เสียงตะคอกดังสนั่นไปทั่วทั้งน้ำตก ขนมปังต้องหลับตาพร้อมเบือนหน้าหันหนี “รับผลที่ตามมาจากคำโกหกของตัวเองให้ได้ด้วยล่ะ” ลมหายใจร้อนเป่ารดต้นคอขาวที่มีหยดน้ำเกาะติด “ดี ฉันก็คิดว่าต้องรอให้ครบห้าวันถึงจะได้เล่นสนุกกับร่างกายน

อีวานดึงกางเกงชั้นในเสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายที่เธอเหลืออยู่ขาดเป็นสองชิ้น โยนเศษผ้าไปด้านบนทำเหมือนมันไร้ค่าทั้งที่เป็นแบรนด์เนมชื่อดัง ปัก!! เขาดันแก่นกายใหญ่เข้าไปในตัวของเธอโดยไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บไหม การรุกล้ำที่ไม่ได้ถูกเล้าโลมแต่อย่างใดนั้น สร้างความเจ็บและจุกให้กับหญิงสาวได้อย่างแสนสาหัส “อึก!” ขนมปังจิกเล็บลงไปที่ไหล่ของเขา กลั้นเสียงร้องจากความเจ็บปวดจากใจกลางความสาว เจ็บจนตัวชา “อืม โคตรแน่นเลยว่ะ” เขาดูจะมีความพึงพอใจอยู่ฝ่ายเดียว มือหนาจับเอวเธอยกขึ้น จนปลายหยักหัวบานที่คล้ายรูปทรงเห็ดได้ออกมาถูไถเล่นไปตามรอยแยกของช่องทางคับแคบ เหมือนมันกับกำลังหยอกล้อเธอเล่น ปัก! เขาจับเอวเธอกระแทกลงใส่แก่นกายตัวเอง “อื้ออ ฮึก” ขนมปังกัดฟันแน่น เธอจะไม่ยอมให้เสียงร้องตัวเองออกมา เพราะสิ่งนั้นจะเป็นความสุขของอีวาน การที่เขาได้เห็นเธอร้องไห้ดิ้นทุรนทุรายจนถึงขีดสุด มันทำให้เขาสุขสมได้อย่างบ้าคลั่ง “ร้องออกมา” “ไม่!” “หึ” ปัก จ๋อม ๆ ปัก จ๋อม ๆ เสียงเนื้อกระทบกันพร้อมกับเสียงน้ำที่ดังรัวกระเพื่อมรับรู้ได้ว่ามันรุนแรงมากขนาดไหน อีวานจับเอวเธอกระแทกเข้ากระแทกออก แผ่นหลังเนียนที่ขูดไปกับโขดห

“อื้ออ ฮึก” ขนมปังกัดฟันแน่น เธอจะไม่ยอมให้เสียงร้องตัวเองออกมา เพราะสิ่งนั้นจะเป็นความสุขของอีวาน การที่เขาได้เห็นเธอร้องไห้ดิ้นทุรนทุรายจนถึงขีดสุด มันทำให้เขาสุขสมได้อย่างบ้าคลั่ง “ร้องออกมา” “ไม่!” “หึ” ปัก จ๋อม ๆ ปัก จ๋อม ๆ เสียงเนื้อกระทบกันพร้อมกับเสียงน้ำที่ดังรัวกระเพื่อมรับรู้ได้ว่ามันรุนแรงมากขนาดไหน อีวานจับเอวเธอกระแทกเข้ากระแทกออก แผ่นหลังเนียนที่ขูดไปกับโขดหินจนผิวสีขาวเรียบเนียนเริ่มหนังถลอกเป็นรอยแดง แต่อีวานกลับไม่สนใจเลยสักนิดว่าการกระทำที่หยาบคายนั้นสร้างความเจ็บปวดให้กับขนมปัง “อึก อุ๊ป” อีวานยังคงขยับสะโพกกระแทกท่อนเอ็นร้อนของตัวไม่หยุด ไม่มีทีท่าที่เขาจะหมดแรง มิหนำซ้ำเขายังโน้มใบหน้าลงมาจูบเธอ ริมฝีปากประทับรอยตรงบริเวณคอของเธอขึ้นเป็นจ้ำทั้งซ้ายและขวา มือที่จับเอวก็เลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นคลึงเต้านมแสนสวยจนขึ้นเป็นรอยทั้งห้านิ้ว หน้าอกแสนสวยที่ใหญ่จนล้นมืออีวาน งับ! “อ๊ะ!” เสียงร้องแรกที่หลุดออกมาจากการโดนอีวานใช้กัดบริเวณเต้านมของเธอจนมันเป็นรอยฟัน จ๊วบ ๆ “อืมม..สวย” ดูดดื่มกับเต้านมสวยจนพอใจเขาเงยหน้าขึ้นมาเอ่ยคำชมแล้วอีวานที่กำลังจะจูบเธออีกครั้

“กรี๊ด! อึก!” ขนมปังรู้สึกถึงแรงกระแทกอย่างรุนแรง เธอทั้งจุกทั้งเจ็บท้อง ท่อนเอ็นใหญ่ของเขาเข้ามาในตัวเธอจนหมดทั้งแท่ง “จำเอาไว้ ฉันคนเดียวเท่านั้นที่มีสิทธิ์ในร่างกายของเธอ” “ไม่ วันหนึ่งฉันก็จะไปจากคุณ ไปแต่งงานใช้ชีวิตกับคนดี ๆ” “อ๋อ ก็ถ้าไอ้โง่นั่นมันยอมรับของเหลือจากที่ฉันทำจนพรุนได้” อีวานโกรธจนเลือดขึ้นหน้า มือใหญ่ยื่นออกไปบีบคอขนมปังออกแรงกระชากเข้ามาบดขยี้จูบ ลิ้นร้ายกาจแทรกเข้าไปในช่องปากสัมผัสแสนร้อนแรง ไม่มีคำว่าอ่อนโยนในการรุกรานในครั้งนี้เลย เขาทั้งดูดทั้งกัดจนปากเธอต้องได้เลือดไหลออกมาอีกครั้ง “ฉันจะทำให้ข้างล่างเธอพังจนไม่สามารถไปมีอะไรกับผู้ชายคนไหนได้อีก” “อีวาน หยุด อ๊ะ” “ทำไมฉันต้องหยุด” ปัก ๆ ปัก ๆ ม้าพยศร้ายตัวนี้กำลังจับกดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าไปในช่องทางรักโดยไม่สนใจว่าคนด้านบนจะเจ็บหรือทรมานยังไง “อวดดี” “ฉันเกลียดคนอย่างคุณที่สุด” พรึบ อีวานพลิกตัวขึ้นไปด้านบนสลับให้เธอนอนลงไปยังเบาะ มือหนาจับขาเรียวเล็กข้างหนึ่งของเธอขึ้นพาดไหล่หนา เขาตะบี้ตะบันกระแทกท่อนเอ็นร้อนเข้าไปในช่องทางรัก ลงสะโพกเน้น ๆ ขยับออกจนเห็นปลายหัวเห็ดก่อนจะตอกเข้าไปจดสุดโคน มื

“พรุ่งนี้เตรียมตัวถ่ายงาน อย่าทำตัวสำออย ทำงานให้คุ้มกับค่าตัวที่ฉันจ่าย”“ฉันบอกให้ออกไป!”อีวานยกยิ้มมุมอย่างไม่ยี่หระก่อนจะหันหลังเดินออกไป ทำตัวไม่รู้สึกรู้สาอะไรเมื่อโดนคนที่เขายกพื้นที่ในบ้านให้“ฮือ ๆ ไอ้คนใจร้าย”ขนมปังนอนลงตะแคงข้างปลดปล่อยน้ำตาให้หลั่งไหลออกมาอย่างกับสายน้ำ“ฉันจะไม่มีวันรักคุณ ฮึกฮือๆ”มือเล็กทุบลงกลางอก เธอเจ็บใจจากที่เคยมีความรู้สึกดี ๆ ให้กับเขา และคิดว่ามันคงจะดีกว่านี้ถ้าอนาคตเขาจะเปลี่ยนนิสัยไปบ้าง แต่คำพูดเขาวันนี้มันทำให้เธอคิดได้ว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงนิสัยใครได้กลับกัน ขนมปังคงไม่รู้ว่าในตอนที่เขาเดินออกไปนั้น อีวานยังคงยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องนอน เขายืนฟังเสียงเธอร้องไห้ และเกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นมาในจิตใจอันแข็งแกร่งการกระทำ คำพูด สวนทางกับความรู้สึกลึก ๆ แท้จริงของตัวเอง แสดงออกว่าเป็นคนใจร้าย บอกว่าไม่อยากรัก ไม่อยากให้เะอท้องลูกตัวเอง แต่พอเจอคำพูดขนมปังสวนกลับมาเขาดันมีความโกรธเคืองเธอ‘กูยืนทำบ้าอะไรวะ’‘สงสาร?’‘มันคือความรู้สึกสงสารใช่ไหมวะ..’ห้องทำงานอีวานเข้ามาทำงานในไร่ตั้งแต่เช้าพอเที่ยงก็ออกไปหาขนมปังเดาว่าเธอคงจะตื่นก็จริงม