บททั้งหมดของ DANGEROUS มาเฟียกุมรัก: บทที่ 51 - บทที่ 60

ผู้ชายที่ไม่เคยแยแสความรู้สึกใครหรือต่อให้มีคนจะตายอยู่ต่อหน้าอีวานสามารถปล่อยให้คนนั้นตายไปโดยที่ไม่รู้สึกรู้สา คนใกล้ตัวต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเขาคือ ‘ยูนิคอร์นสีดำผู้ไร้หัวใจ’แต่ภาพตรงหน้าอาจทำให้ทุกคนต้องเปลี่ยนความคิดใหม่ อีวานที่ไร้หัวใจ กำลังนั่งเฝ้าคนดื้อรั้นให้กินข้าวกับกินยา พออีวานรู้เรื่องว่าขนมปังประท้วงไม่ยอมดื่มน้ำกินข้าวหมกตัวเองอยู่ใต้ผ้าห่ม ประธานหนุ่มถึงขั้นละทิ้งงานสำคัญให้ลูกน้องคนสนิทไปทำหน้าที่แทน ส่วนตัวเองตรงดิ่งกลับมาบ้านและบังคับป้อนข้าวป้อนน้ำเธอถึงสิ่งที่เขาพูดมันจะเป็นการหาเหตุผลมารองรับต่าง ๆ นานา เพื่อบอกว่าตัวเองทำไปเพราะไม่ชอบที่เธอขัดคำสั่ง บอกว่าเป็นการท้าทาย ยั่วโมโห แต่การกระทำและคำพูดมันชัดเจนว่าเป็น ‘ความห่วงใย’คงมีแค่อีวานนั่นแหละที่ไม่เคยรู้…เสียงช้อนถูกวานลงบนถ้วยเปล่า เธอกินข้าวต้มจนหมด บอกเลยว่าที่กินหมดเพราะตัดความรำคาญผู้ชายที่คอยสั่งให้เธอกิน เขาจะได้ไม่มีเรื่องมาบังคับอะไรเธออีกอีวานจะได้ออกไปให้พ้นหน้าเธอสักที!“ฉันกินทั้งข้าวทั้งยาครบแล้ว” “มันทำให้พอใจคุณอีวานหรือยังคะ” เธอเลื่อนถาดอาหารไปทางเขา และกำลังเตรียมจะลุกไปเข้า

สามสัปดาห์ผ่านไป ตั้งแต่ขนมปังได้เข้ามาอยู่บ้านและใกล้ชิดกับอีวาน และได้ทำอะไรหลายอย่างร่วมกันและส่วนมากจะเป็นการออกกำลังกายทางเตียง.. เพราะสิ่งนั้นเป็นสิ่งเดียวที่อีวานชอบทำที่สุด หนึ่งสัปดาห์มี 7 วัน อย่างน้อยเขาต้องได้ทำ 4 วัน ส่วนอย่างมากก็ทำทุกวัน… ผ่านพ้นงานประจำปีเกี่ยวกับการเกษตรก็เข้าสู่ประเพณียอดนิยมของไทยนั่นคือ ‘วันสงกรานต์’ วัฒนธรรมนี้ได้ถูกสืบทอดต่อกันมาอย่างยาวนานหลายร้อยปี นอกจากนี้คนต่างชาติยังให้ความสนใจเข้าร่วมประเพณีนี้ ถือเป็น Soft Power ให้แก่ประเทศไทยอีกอย่างหนึ่ง คนไทยรู้ดีว่าวันสงกรานต์นั้นถือว่าเป็นวันปีใหม่ของประเทศไทย คนทำงานไกลบ้านก็จะได้กลับไปหาครอบครัวที่รอคอยพวกเขา ได้พากันออกไปเที่ยวสร้างบุญกุศลร่วมกัน พิธีรดน้ำดำหัวผู้ใหญ่ขอพรเพื่อสิริมงคลแก่ตัวเอง อย่างในต่างจังหวัดก็จะได้เห็นภาพที่ทุกคนพากันขึ้นหลังกระบะรถ มีถังน้ำวางตรงกลาง เด็กและผู้ใหญ่นั่งล้อมรอบ ถือขันคนละใบหรือในบางคนก็จะพกปืนฉีดน้ำคนละอัน เตรียมพร้อมสำหรับการเล่นน้ำ ต่อให้ตรงหน้าเป็นคนแปลกหน้าแต่พวกเขาก็เล่นด้วยกันอย่างสนุกสนานในวันสงกรานต์ เป็นประเพณีโปรดของหลายคนรวมไปถึงขนมปัง

อีวานโอบกอดเธอจากด้านหลัง พออุ้มเธอขึ้นทำให้เท้าเล็กนั้นลอยจากพื้น แต่ไม่ได้ทำให้ขนมปังหยุดดิ้น แล้วเธอดูจะใช้เต็มแรงที่มีอยู่ด้วยครั้งนี้“ปล่อย ฉันจะไปเที่ยว”“อย่าดื้อได้ไหมวะ! ก็บอกว่าวันนี้ไม่ว่าง”“ไม่ต้องพูด โอ๊ยปล่อยฉันสักที”“พรุ่งนี้ พรุ่งนี้จะพาไป”“คิดว่าฉันจะเชื่อเหรอคะ!”“คุณก็อ้างแบบนี้ตลอด ฉันไม่ได้โง่นะ กรี๊ด!!” ขนมปังดีดดิ้นสุดกำลังเธอตีขาไปมา มือก็ทั้งทุบทั้งตีเขาแต่เหมือนจะมีแต่เธอที่แสบมือ เขาไม่เห็นแสดงอาการถึงความเจ็บปวดอะไรเลย“ฟังกันก่อนขนมปัง”“จะพูดอะไรล่ะ ถ้าจะพูดว่าไม่ให้ไปก็หุบปากไปเถอะ”“ขนมปังพูดดี ๆ”อีวานเสียงเข้มขึ้นเชิงดุเมื่อเธอพูดจาไม่น่าฟังด้วยน้ำเสียงแข็ง“ทำไมฉันจะพูด...”“อ๋อคนนี้เองเหรอ?” มีความหยิ่งยโสปะปนด้วยน้ำเสียงคลายความสงสัยตลอดหลายเดือนที่ผ่านมา เอ่ยขึ้นท่ามกลางความวุ่นวายของพวกเขา “เนเรีย?”ผู้มาเยือนใหม่คนนั้นคือเนเรียใบหน้างดงามชวนมอง ริมฝีปากอวบอิ่มเพราะฟีลเลอร์ ดวงตาสวยภายใต้ขนตางอนตัดกับสีนัยน์ตาเขียวมรกต รูปร่างมีส่วนเว้าส่วนโค้งเซ็กซี่เย้ายวนในชุดเดรสสีดำรัดรูป“เนรีย!!?” ขนมปังเอ่ยทวนชื่อนั้นอีกครั้งเงยหน้าขึ้นมามองผู้หญิ

“ไอ้ขายาว”“ยัยขาสั้น”“นี่! ฉันสู้งขึ้นแล้วยะ!”“ก็เตี้ยกว่าฉันอยู่ดีนะ”“เออไอ้ขายาว”“ก็ไม่ได้มีดีแค่ขา”“อ่อ เชื่ออยู่จ้าา!”“จะอยู่ต่อไหม จะได้บอกให้ไอ้อาร์มอเตรียมห้องที่รีสอร์ต”“แล้วแกอยากให้ฉันอยู่ต่อไหมล่ะหื้ม..ไอ้ขายาว”เสียงสนทนาสนุกสนานของเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันมาหลายเดือนก่อกวนจิตใจขนมปังที่นั่งเงียบฟังพวกเขาอยู่ และที่เขาบอกว่าวันนี้ไม่ว่างคงจะหมายถึงการที่ต้องคอยอยู่ดูแลเพื่อนสาวสุดสวยคนนี้สินะ!‘ฉันมาทำอะไรตรงนี้..’‘ (กินเสร็จ ก็คายทิ้ง) ’‘ทำไมถึงเอาคำพูดนั้นออกจากความคิดไม่ได้เลย’คำพูดเนเรียดังกึกก้องอยู่ในหัวของขนมปัง ซึ่งเธอทนไม่ไหวแล้วถ้ายังต้องนั่งอยู่ตรงนี้ฟังพวกเขาพูดคุยกันต่อไปด้วยรูปประโยคไม่ค่อยรื่นหูสักเท่าไหร่พรึบ! เธอตัดสินใจลุกขึ้นยืนก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย“ที่คุณบอกว่าไม่ว่างฉันเข้าใจแล้วค่ะ”“คุณคงต้องคอยดูแลเพื่อน”“งั้นฉันขอตัวกลับขึ้นไปบนห้องนะคะ”“ขนมปัง เดี๋ยว” อีวานยื่นมือจะไปจับข้อมือเธอแต่ไม่ทัน ขนมปังวิ่งออกไปก่อน อีวานหันขวับเมื่อเนเรียระเบิดเสียงหัวเราะ“ฮ่า ๆ สนุกจังเลยอะ” จู่ ๆ เนเรียก็ขำออกมาอย่างคนที่ได้เจอเรื่องสนุก เป

“คุณขนมปัง! / คุณขนมปัง!” เสียงเรียกไล่ตามรถที่ขับออกไปทั้งฮาร์ทกับธีร์ยืนอึ้งเห็นว่าที่นายหญิงขับรถออกไปไม่บอกกล่าว ทำอย่างกับกำลังหนีออกไปอย่างนั้นแหละ..!??? บรื้นนน ขนมปังเหยียบคันเร่งมิดไมล์ สลับเท้าเหยียบเบรกหมุนพวงมาลัยเลี้ยวรถออกจากประตูทางเข้ารีสอร์ตอย่างชำนาญการ ไม่เสียแรงเลยที่เธอไปฝึกหัดขับรถมานานสามเดือนก่อนสอบใบขับขี่ ครูฝึกได้สอนวิชาให้มานิดหน่อยก็จำ ๆ มา “ก็ตามให้เจอละกันนะคะ” “ดีนะที่เราตัดสินใจหนีออกมา ไหนดูซิ เข้าตัวเมืองไปทางไหน” กดเปิดจีพิเอสนำทาง “อยากขอโทษพวกฮาร์ท เพราะไอ้จอมบงการคนเดียวฉันเลยต้องหนีออกมา! เที่ยวคนเดียวคงไม่เหงาเกินไปหรอกนะ..” “ก่อนอื่นควรเปลี่ยนชุดก่อนอย่างแรก” ระหว่างขับรถจะไปเข้าตัวเมืองเธอจึงแวะไปโลตัสก่อนเพื่อซื้อเสื้อผ้าเปลี่ยนใส่สำหรับเล่นน้ำวันสงกรานต์ เลือกซื้อองค์ประกอบเสื้อผ้าพร้อมต่อไปก็ต้องเป็นเมคอัพ ซึ่งเธอก็เสิร์ชจาก TikTok บิวตี้บล็อกเกอร์ อินฟลู รีวิวเครื่องสำอางกันน้ำ “ไม่แต่งอะไรมากแต่ขออันที่ทนและอยู่นานที่สุดพอ” เมื่อเดินเลือกเครื่องสำอางครบตามที่ต้องการเธอจึงเดินไปจ่ายเงิน ระหว่างที่กำลังรอพนักงานคิดเงินอยู