All Chapters of The Billionaire's Captivated Bride: Chapter 51 - Chapter 60

Faye“Anak..”“Mom, hayaan niyo na ako.”Hinawakan ni mommy ng mahigpit ang kamay ko, “Paano ang lalaking iyon?” tanong sa akin ni mommy.Umiwas ako ng tingin pero muli akong pinaharap ni mommy, “Faye, you need to think again, or else you’ll regret this everyday.”Mapait akong ngumiti, “Akala ko ba ayaw niyo sa lalaking hindi ko kilala,”Nangungusap ang mga mata ni mommy na tumitig sa akin, “Alam mo ba kung gaano ako nagulat ng lumuhod ka sa Daddy mo para sa lalaking iyon. Ilang araw kaming hindi nakatulog ng Daddy mo dahil sa ginawa mo,”“Kaya nga mommy, nagsisisi ako na ginawa ko iyon, lalo ko lang kayong sinaktan. Hindi ko dapat iyon ginawa, mali ako–”Umiling sa akin si mommy, “Unang beses ka naming nakita ka sa ganoong estado, puno ng emosyon ang mga mata at kayang gawin ang lahat para sa isang tao. Siguro hindi mo pa napapagtanto ngayon pero sinasabi ko sa iyo anak, may malaking parte na ang lalaking iyon sa puso mo.”Ako naman ang napailing sa sinabi ni mommy, “Nahumaling lang

Faye Mariin ang pagkakakuyom ng mga kamay ko habang deretso ko ng sinalubong ang mga mata ni Don Esquivel. “Tutulungan niyo ba talaga siya?” “Kung gusto mo, gumawa tayo ng kontrata, iha. Kung hindi ko tutuparin ang pangako ko, malaya mong putulin ang ugnayan natin. But still, you’ll still be our supplier of boxes,” wika ni Don Esquivel. Kumilos naman ang sekretaryo, umupo siya sa kanyang sarili lamesa at nagsimula na siyang magtipa sa laptop niya. Mbailis ang mga kamay ng sekretaryo na tinipa ang mga sinabing kondisyon ni Don Esquivel kasama na ang mga kondisyon ko rin. Ilang sandali lamang, natapos na ng sekretaryo ang kontrata. Naunang pumirma si Don Esquivel tsaka binigay sa akin ng sekretaryo. Binasa ko naman ang papel, nakita ko naman ang nakasaad na magiging supplier nila ang shop namin. Tutulungan din kami ni Don Esquivel na mabawi ang kumpanya. Nabanggit din ang pangalan ni Renz. Tapos ko ng basahin ito pero nanatili akong nakatitig dito. Kapag pinirmahan ko

FayeHinihingal akong nakarating sa labas pero hindi ko na naabutan si Renz. Luminga ako sa paligid pero hindi ko na siya makita.Tumakbo na naman ulit ako para hanapin siya. Pero hindi ko pa rin talaga siya makita.Tumigil ako at ilang ulit akong huminga. Nasapo ko ang noo ko.Namalik-mata lang ba ako kanina? Pero nakita ko talaga siya kanina, mukha niya at tindig niya ang nakita ko, hindi ako pwedeng magkamali.“How did you get out of the detention facility?”Kumunot ang noo ko at napatingin ako sa gawi ng parking lot. Mabilis akong lumapit ng makita ko si Renz kaharap si Chadrick.“I don’t have time for you, bastard,” malutong na mura sa kanya ni Renz at akmang aalis na sana siya ng muling magsalita si Chadrick.“You’re not only a kidnapper, you turned into a criminal on the run. Look, you’ll not get away from your crime,” wika pa niya at inilabas na niya ang cellphone niya at plano yatang tumawag ng pulis.Lumapit ako at mabilis kong inagawa sa kanya ang cellphone niya.“Ganito

FayeMula sa madilim na kwarto na kinatatayuan namin, natanaw ko si Don Esquivel sa entablado. Nagbigay siya ng ilang salitang pagbati at pasasalamat sa mga bisita. Narinig ko naman ang palakpakan ng lahat sa ibaba.“Ang totoo’y, matagal ko ng pinapangarap ang gabing ito,” saglit na umikot ang tingin ni Don Esquivel at malungkot siyang ngumit.“Madalas naming pinag-uusapan ng kaibigan kong si Vicente ang pag-uugpong ng aming mga pamilya sa pamamagitan ng aming mga apo,” pagpapatuloy ni Don Esquivel.Nangunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Habang napuno na ng usapan ang bulwagan. Tumigil lang sila ng muling magsalita si Don Esquivel."Ngunit ito’y nanatiling aking pangarap dahil maagang binawian ng buhay ang kaibigan ko... at ang kanyang apo— ay ipinagkasundo sa ibang pamilya para sa isang kasal... kaya akala ko'y tapos na ang lahat,” may bahid na lungkot sa boses ni Don Esquivel habang kinukwento niya ito.Naalala ko naman ang araw na namatay si Lolo. Isang taon lamang na nawala si

FayeIkinubli ko ang sakit sa binitwan niyang salita at kalmado ko pa rin siyang tinitigan.“I know, ginagawa ko rin ito para sa pamilya ko–”Mapakla siyang tumawa, “Para sa sarili mo, Faye. Huwag mong gamiting dahilan ang pamilya mo.”Nagtitimpi ko siyang sinagot. “Renz, my dad is in the hospital, and our company has been stolen from us.”“And that’s enough to discard me?” masakit niyang tanong sa akin. Sa boses pa lang niya, alam kong puno siya ng hinanakit at galit sa akin.“Faye, may pera ako. Kaya kitang tulungan. Kung tungkol sa hospitalization ng tatay mo, tutustusan ko. Kung sa kumpanya niyo, kaya kitang tulungan na bawiin iyon.”“What are you saying? Ni hindi mo nga kayang isalba ang sarili mong kumpanya, ni hindi mo kayang protektahan ang sarili mo?”Umawang ang labi niya at hindi na siya makapaniwala sa akin. “So minamaliit mo ako?” tanong niya sa nagtitimpi niyang boses.“Alam mo ba kung bakit tuluyang bumagsak ang kumpanya ko dahil pinili kong makasama ka. At nanatili ak