Semua Bab ซ่อนรักมหาเศรษฐี: Bab 41 - Bab 50

ปูชิดากรอกตา กระบอกตาเธอแสบร้อนไปหมด อยากจะทุ่มตัวลงพื้น แทรกร่างหายไปกับพื้นดิน ไม่อยากตอบคำถามของออสติน ไม่อยากเอื้อนเอ่ยความหลัง เมื่อมันคือช่วงเวลาแห่งความทรมาน          “ไม่...ไม่ค่ะ”          “อย่าปากแข็ง แล้วนี่กินยาคุมหรือเปล่าล่ะ เป็นเดือนแล้วไม่ใช่เหรอ? ป่านนี้ลูกของฉัน...อีกคน คงเข้าไปวิ่งเล่นอยู่ในท้องเธอแล้วมั้ง”          ชายหนุ่มกระตุกยิ้ม เขาพูดแบบเป็นต่อ เขาไม่เคยป้องกันตัวเอง ไม่เคยใช้อุปกรณ์ช่วย และเขาก็ไม่เคยเห็นปูชิดาป้องกันตัวเองเช่นกัน          หญิงสาวผงะ! เธอถอยหลังหนึ่งก้าว รู้สึกหวิวๆ ในอก เพิ่งตะหนักได้ เธอลืมเรื่องสำคัญที่สุดในชีวิตได้ยังไง มือเรียวยกขึ้นวางบนเนินหน้าท้อง ใบหน้าเผือดซีดหนักกว่าเก่า เหมือนกำลังจมดิ่งในผิวน้ำ ที่ลึกสุดหยั่งถึง เธอหวาดกลัว!! ยอมรับอย่างไม่อายเลยว่าเธอกลัวที่สุด เพราะความทรงจำเก่าๆ ย้อนมาให้ระลึ

“ลิเก...แกเป็นพระเอกไง ทั้งรักทั้งแค้น...ละครชัดๆ”          เรียวกระเซ้า เขาไม่เคยมีโมเม้นท์แบบนั้น ช่วงหนุ่มรุ่นกระทง จวบจนวัยฉกรรจ์ ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเฉียดเข้ามาใกล้ประตูใจเขาสักที          “เข้าเรื่องเถอะฉันจะ...”          ออสตินโบกมือ เขายืดตัวนั่งตรงๆ เล่าแผนการที่คิดได้คร่าวๆ ให้เรียวฟัง เพื่อนหนุ่มสอดเป็นระยะ เพื่อทำให้แผนการรัดกุมขึ้น เพราะหากถึงเวลานั้น มาดามเยาวเรศจะไม่มีทางคัดง้าง          “เอาแน่เหรอ...แบบนี้มิดังกระหึ่มเมืองหรือไง?”          “ไม่ดังก็ไม่ใช่ฉันสิ!! เอาให้รู้ยันตรอกแคบๆ แม่จะได้หาเหตุล้มล้างไม่ได้”          “ตามใจ นั่นมัน ‘เทรย์เวอร์’ ของคุณ...ไม่ใช่ ‘มาสวาณิชย์’ จ

เป็นการพูดคุยแบบปั้นหน้ายิ้มแย้มใส่กัน แต่แอบจิกกัดเล็กๆ เมื่อเป็นข่าวคาวๆ ที่ไม่มีใครอยากพูดถึง          “ไม่เคยมีงานแต่ง แต่ไม่ได้หมายความว่าเขามีลูกไม่ได้นี่คะ แปลกตรงไหน เดี๊ยนเห็นหลายครอบครัวก็เป็นแบบนี้ หรือไม่ใช่คะ” มาดามเยาวเรศตอกกลับ ปูมหลังของครอบครัวร่ำรวย มีสิ่งซ่อนเร้นมากมายอยู่ด้านหลัง หนึ่งในนั้นคือเรื่อง สะใภ้นอกสมรส เมื่อลูกหลานผู้ชาย ส่วนใหญ่ชอบก่อเรื่อง “หลานเดี๊ยนน่ารักไหมล่ะคะ ดู๊ดู!! หน้าเป็นเสียไม่มี เดี๊ยนขอตัวไปประมูลคฑาอันนั้นหน่อยนะ รู้สึกว่านางฟ้าจะชอบ”          ไหนๆ ก็เปิดตัวเปรี้ยงปร่าง!! จะปฏิเสธไปก็ใช่ที่ เมื่อมันเป็นความจริง และนางคงต้องทำใจ          เพราะไม่ว่าอย่างไร ออสตินคงไม่ยอม เมื่อไอ้ลูกบ้า!! ทำท่าทางหลงใหลแม่นั่น ขนาดห่างเหินกันนานเป็นชาติ พอย้อนกลับมาเจอกันเท่านั้นล่ะ...ออสตินถึงกับเขว          เสียงซุบซิบดัง

บทที่18.นางโจรปล้นใจ           แป้งหอมกำลังเซ็ง!! เธอนั่งก้มหน้าคอตก ปวดหัวแทบแตก เมื่อถูกกล่าวหาว่าเป็นสปาย!! กะอีแค่เธอหลบแขกขี้เมา ที่หลอกเธอมาเพื่อลวนลาม หลบเข้ามาในห้องๆ หนึ่ง บนชั้นบนสุดของอาคารที่ตัวเองไม่เคยเยี่ยมกรายขึ้นมา แม้จะทำงานอยู่ในผับแห่งนี้มาร่วมปี เธอถูกใส่ไคลว่าเป็น ‘โจร’ โดยไม่มีใครคิดจะสืบค้น มีผู้ชายวัยฉกรรจ์ยืนคุมเธอเหมือนเป็นนักโทษ ใบหน้าขรึมเฉย แต่กลับดุดันจนขนลุก เขาคุกคามเธอด้วยความเงียบ แต่หญิงสาวกลัวจนฉี่จะราด เธอจะหาข้อแก้ต่างอย่างไรถึงจะหลุดพ้นข้อกล่าวหาร้ายแรงนี้ล่ะ          ก็พอทราบว่าเจ้าของสถานบันเทิงที่เธอทำงานเป็นคนไทย เขาเป็นลูกเสี้ยวและหล่อเหลาเอาการ แต่คนติดดินอย่างแป้งหอม ไม่มีเวลามาชะเง้อมองเขาหรอก...มันเสียเวลาทำมาหากินของเธอ หญิงสาวจึงเป็นคนเดียวในหมู่ลูกน้องสาวของเรียว หล่อนไม่รู้จัก เรียว มาสวณิชย์ ไม่รู้ว่าเขามีหน้าตาแบบไหน ฟังจากคำชมของเพื่อนร่วมงาน แป้งหอมเลยพอจะเดาได้ ว่

แม้จะกลัวจนหัวใจแกว่ง แต่ให้ยืนประจันหน้ากับเขาอย่างนี้ทั้งคืน แป้งหอมกลัวใจตัวเอง กลัวจะกระโจนฟัดเขานะซี!! คนอะไร!! หล่อไม่บันยะบันยัง...          “ยังคิดว่าจะออกไปจากที่นี่ได้อีกเหรอ?” เป็นครั้งแรกที่เรียวเปิดปากพูดหลังจากนิ่งๆ อยู่นานสองนาน เสียงของเซ็กซี่บรรลัยไส้!! แป้งหอมฟังจนเคลิ้ม          “ทำไมถึงออกไปไม่ได้ล่ะคะ ก็หอมไม่ได้เป็นโจร หอมแค่หลงทาง”          กว่าจะควานหาคำพูดตัวเองเจอเมื่อหลงเสน่ห์เรียวเข้าแบบจังเบอร์ หัวสมองเธอหมุนเหมือนลูกข่าง กว่าจะรวบรวมสติได้ใช้เวลานานโข          “เธอคิดว่าฉันจะเชื่องั้นสิ”          เรียวเปรยเบาๆ เขาเดินไปหยุดตรงหน้าแป้งหอม โน้มตัวลงมองหล่อน เพราะเขาสูงกว่าเธอเกือบ10 เซน...          “หอ