Lahat ng Kabanata ng สวี่หยางหวนคืนทวงแค้น: Kabanata 41 - Kabanata 50

บทที่ 41 ข้าขอโทษที่ดูแลเจี่ยฟางไม่ดีฝั่งด้านเสิ่นเกาหลานเขาพยายามตามสืบหาเรื่องของสวี่หยาง แต่เมื่อนานวันเข้าเขาเริ่มสับสนในใจในสิ่งที่นางทำลงไปแม้จะโกรธนางมากเพียงใดแต่เมื่อมองย้อนความแค้นที่นางมีมันคงไม่พอที่นางจะลงมือทำร้ายเจี่ยฟาง เขาครุ่นคิดย้อนกลับไปสวี่หยางไม่เคยแสดงท่าทีเลยว่านางนั้นมีใจให้แก่เขาและก่อนที่จะเกิดเรื่องขึ้นเป็นนางที่ต้องการจะหย่าแล้วเช่นนี้นางจะลงมือกับเจี่ยฟางได้อย่างไร คิดเท่าไหร่เขายิ่งพบข้อกังขามากมายเขาเดินทางไปพบใต้เท้าสวี่ที่เรือนเผื่อเขาได้ข่าวคราวของสวี่หยางบ้างแต่กลับพบเสิ่นจิ้นที่กำลังเดินคุยกับใต้เท้าสวี่อยู่ภายในเรือนของเขา"เสิ่นจิ้นเจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ""ข้าเดินทางผ่านมาจึงเข้ามาหาใต้เท้าสวี่ขอรับ แล้วท่านพี่มาที่นี่ทำไมกันหรือจะมาหาตัวพี่สะใภ้ที่นี่""ข้าเสิ่นเกาหลานคารวะใต้เท้าสวี่ขอโทษที่เสียมารยาท และข้าต้องขอโทษที่เรื่องมากมายเกิดขึ้นกับบุตรทั้งสองของท่านเป็นเพราะข้าเอง ที่ข้ามาที่นี่วันนี้ต้องการคำชี้แนะจากท่านขอรับ " เสิ่นเกาหลานคำนับลงต่อหน้าใต้เท้าสวี่"เชิญคุณชายทั้งสองเข้ามาในเรือนก่อนเถิดขอรับ " ใต้เท้าสวี่ผายมือเชิญชวนทั้งสอ

บทที่ 43 ไม่ให้ท่านพี่ได้พบนางหลังจากที่หลีลี่จื่อกลับเรือน เสิ้นจิ้นเองก็ออกจากห้องของสวี่หยางให้นางได้พักผ่อน ส่วนเขาเองก็ได้ไปสืบหาคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ให้ได้โดยเร็วภายในห้องที่เงียบไร้เสียงผู้ใดมีเพียงสวี่หยางที่เดินไปมาอย่างครุ่นคิดนางจะกลับไปที่เรือนเสิ่นเกาหลานดีหรือไม่? ในเมื่อนางไม่ผิดแต่หากทำอันใดบุ่มบ่ามไปจะเป็นนางเองที่ตกที่นั่งลำบากดังนั้นนางจึงต้องคิดไตร่ตรองให้ดียามเว่ย (14.00)เสิ่นเกาหลานหลายวันมานี้เขาเอาแต่ตามหาสวี่หยางไม่หยุดหย่อน เฝ้าครุ่นคิดเรื่องราวที่ผ่านมายิ่งคิดยิ่งเท่าไหร่ยิ่งพบเรื่องน่าแปลกมากมายเขารู้สึกเหน็ดเหนื่อยหัวใจจึงเดินทางไปที่เรือนของท่านแม่เพื่อไปหาเสิ่นจิ้นชักชวนให้เขาดื่มเป็นเพื่อนตนเมื่อมาถึงเรือนของท่านแม่เสิ่นเกาหลานพบว่าท่านแม่ไม่อยู่ที่เรือนจึงเดินไปหาเสิ่นจิ้นที่ห้องของเขา ในเวลาเดียวกันนั้นเสิ่นจิ้นเองก็กำลังออกมาชักชวนสวี่หยางออกรับลมด้วยกันแต่สายตาพลันไปเห็นเสิ่นเกาหลานกำลังมุ่งหน้าไปที่ที่สวี่หยางอยู่ เสิ่นจิ้นรีบร้อนรีบเดินไปอีกทางที่จะไปยังห้องของสวี่หยางให้เร็วกว่าเสิ่นเกาหลานจะไปถึง เพราะเสิ่นเกาหลานจะไปนั้นคือห้องของเ

บทที่ 45 วางยาฝั่งด้านเฮ่อเหลียนเหมยหลังจากที่เจี่ยฟางแท้งนางได้ไปเยี่ยมเยือนเพียงครั้งเดียว วันนี้นางนั่งเล่นอยู่ที่ห้องรับรองเรือนเสิ่นเกาหลานที่ที่นางพักระหว่างอยู่ที่นี่ นางให้บ่าวรับใช้ในเรือนไปดูว่ายามนี้เรือของท่านพ่อซ่อมเสร็จหรือยัง? แต่ก็ยังหาอุปกรณ์มาไม่ครบถ้วนจึงยังไม่เสร็จนางจึงได้อยู่ที่นี่ต่อ"ฮ่า ฮ่า ข้าไม่คิดเลยว่าการมาเยือนที่นี่จะมีเรื่องสนุก ๆ ให้ข้าดูมากมายเช่นนี้ แถมข้ายังไม่ต้องลงมือเองอีกด้วยซ้ำ สวี่หยางนางก็แปลกเสียจริงยามอยู่ต่อหน้าข้า ปากบอกไม่ให้ข้าเข้าใกล้เจี่ยฟางกลัวข้าจะทำร้ายนางแต่กลับเป็นนางเสียเองที่ลงมือทำร้ายน้องสาวตนเอง " เฮ่อเหลียนเหมยนั่งจิบน้ำชาพลางหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ นางรักเสิ่นเกาหลานมาตั้งแต่เด็ก ๆ เฝ้าฝันว่าตนเองจะมาเป็นฮูหยินเคียงข้างเขาเมื่อเติบใหญ่ ท่านพ่อของนางเป็นสหายกับเสิ่นเจียงซื่อที่ทำการค้ากันมานานจนผูกมิตรเป็นสหายร่วมเป็นร่วมตายแถมยังฝากเสิ่นเกาหลานให้ดูแลนางเปรียบเสมือนน้องสาวแท้ ๆ ที่คลานตามออกมานางมาเยือนในครั้งนี้เพราะหวังจะมาจัดการฮูหยินให้ออกห่างจากเสิ่นเกาหลานแต่ผู้ใดจะคิดว่ามาแล้วจะพบฮูหยินรองที่ตั้งท้อง แต่แท้งด้วยน้ำ

บทที่ 47 ไม่แน่อาจจะเป็นฝีมือฮูหยินใหญ่ครั้นนั้นเสิ่นจิ้นเดินเข้ามาพอดี เสิ่นเจียงซื่อเห็นบุตรชายตนเองจึงได้สั่งการให้เขาไปเรียกให้ทุกคนที่อยู่ในเรือนไปรวมตัวกันที่ห้องโถงของเรือน ต้องเป็นคนที่อยู่ในเรือนนี้แน่ ๆ ที่ลงมือ ดูจากสถานการณ์แล้วคนร้ายคงไม่ได้หนีไปทางใด“เสิ่นจิ้นเจ้ามาพอดี จงไปเรียกบ่าวรับใช้สาวใช้แม้กระทั่งเจี่ยฟางให้มาพร้อมกันที่ห้องโถงทุกคน ข้าเชื่อว่าคนที่ทำเรื่องนี้ต้องอยู่ในเรือนนี้แน่”“ขอรับท่านพ่อ” เสิ่นจิ้นได้ออกไปเรียกทุกคนตามที่ท่านพ่อสั่งการ รวมทั้งเจี่ยฟางด้วยเช่นกันไม่นานนักใต้เท้าผู้ตรวจสอบได้มาถึงทำการตรวจสอบทุกอย่างบนเรือนร่างของเฮ่อเหลียนเหมยและนำน้ำชาที่นางได้ดื่มเพื่อกลับไปตรวจสอบและขอร่างของนางไปตรวจเพิ่มด้วยเช่นกัน ก่อนที่ใต้เท้าจะมานั่งที่ห้องโถงเพื่อสอบถามทุกคนอย่างละเอียดว่าในยามนั้นทุกคนทำอันใดกันอยู่เพื่อจะดูว่าผู้ใดมีท่าทางน่าสงสัยหรือไม่ครั้นนั้นทุกคนได้มารวมตัวกันที่ห้องโถงเจี่ยฟางได้ยินว่าเฮ่อเหลียนเหมยตายแล้วนางแอบยิ้มกริ่มก่อนจะแสร้งทำเป็นหวาดกลัวเรื่องร้าย ๆ เช่นนี้“ท่านพี่เกิดเรื่องน่ากลัวอย่างนี้ที่เรือนของเราได้อย่างไรเจ้าคะ ข้ากลั

บทที่ 49 ระแคะระคายเจี่ยฟางโมโหนั่งตัวสั่นคิดหาทางรับมือเรื่องกับสวี่หยางอีกครั้ง ยิ่งคิดยิ่งโมโหที่นางกลับมา"เจี่ยฟางเจ้าเป็นเช่นไรบ้าง ""ท่านพี่เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่เจ้าคะ""เข้ามาเมื่อครู่นี่เอง ดูสิเจ้าใบหน้าซีดไปหมดคงจะตกใจมากสินะ ""เจ้าค่ะ ข้ากลัวเจ้าค่ะภาพของเฮ่อเหลียนเหมยยังติดตาอยู่เลย คืนนี้ข้าคงนอนไม่หลับแน่ ๆ ท่านพี่อยู่เป็นเพื่อนข้านะเจ้าคะ ""ข้าจะอยู่กับเจ้าจนกว่าเจ้าจะหลับเองไม่ต้องกลัวนะ ""ท่านพี่ จู่ ๆ พี่หยางปรากฏตัวเช่นนี้่เราจะทำอย่างไรต่อไปหรือเจ้าคะ ข้าคิดว่าพี่หยางน่าจะอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้นะเจ้าค่ะ จู่ ๆ พี่หยางมาปรากฏตัวในวันที่คุณหนูเฮ่อเหลียนเหมยตาย ข้าว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำนะเจ้าคะแม้จะมีคุณชายเสิ่นจิ้นบอกว่าเวลานั้นพี่หยางจะอยู่ที่เรือน แต่เรื่องนี้นางอาจจะให้ผู้อื่นเป็นผู้ลงมือแทนก็ได้เจ้าค่ะ " เจี่ยฟางเดินเข้ามาใกล้โอบกอดเสิ่นเกาหลานพร้อมเป่าหูให้เขาคล้อยคิดตามคำพูดของนาง"เรื่องนี้ข้ายังคงปักใจไม่ได้ว่าเป็นสวี่หยางต้องรอทางการตรวจสอบอย่างละเอียดเสียก่อนเรื่องการตายของเฮ่อเหลียนเหมย ไม่แน่อาจไม่มีผู้ใดวางยานางก็เป็นได้ เจ้าไม่ต้องคิดกังวลเรื่องอ