บททั้งหมดของ ย้อนเวลามาเปลี่ยนชะตารัก ยุค80: บทที่ 31 - บทที่ 40

หลังจากที่โจวซิ่วหลันได้อยู่กับตัวเองมาสักพักหนึ่ง ได้คิดทบทวนถึงการที่เธอต้องมาอยู่ที่นี่ นึกย้อนไปถึงเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านมา ทั้งในอดีตและชีวิตก่อนหน้า จนตอนนี้รู้สึกว่าจิตใจของเธอสงบลงมาก คิดได้ว่าเธอมาที่นี่ก็เพื่อชดใช้ให้กับพวกเขา ชดใช้ให้กับทุกคนที่เธอทำลายชีวิตพวกเขา และเธอก็ต้องชดใช้ให้เฉินห่าวซวนด้วยในเมื่อเป็นเธอเองที่ทำผิดกับเขาก่อน แล้วเธอจะไปโกรธเขาได้อย่างไร ตอนนี้สิ่งที่เธอควรทำคือการชดใช้ทุกอย่างคืนให้เขามากกว่า มีเพียงเฉินห่าวซวนเท่านั้นที่เธอยังรู้สึกติดค้างเขาอยู่ เธอควรที่จะคืนอิสระให้เขาเสียทีทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรือ ในเมื่อเขาไม่มีใจให้เธอ จะได้ไม่มีเรื่องยุ่งยากใจมากไปกว่านี้ ตอนนี้เธอทำทุกอย่างอย่างดีที่สุดแล้ว ทุกคนไม่ได้มีจุดจบแบบเดิมอีก และตัวเธอเองก็ไม่ต้องเผชิญกับชะตากรรมที่น่ากลัวแบบนั้นอีก ต่อไปก็ควรจะปล่อยให้ทุกอย่างดำเนินไปอย่างที่ควรจะเป็น เธอควรยอมรับทุกอย่าง จะได้ใช้ชีวิตของตัวเองเสียทีเมื่อคิดได้แบบนั้นจึงได้ออกมาช่วยแม่เฉินยกอาหารขึ้นโต๊ะด้วยความสบายใจขึ้น"พี่สะใภ้"เฉินซินยี

โจวซิ่วหลันยิ้มให้หมอลู่เฉิง ที่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะมีเรื่องร้อนใจจริงๆ สีหน้าของเขาจึงไม่ใคร่จะดีนัก เมื่อเปิดประตูให้อีกฝ่ายเข้ามาก็เอ่ยถามขึ้นในทันที"สวัสดีค่ะคุณหมอลู่ มีธุระอะไรกับฉันอย่างนั้นหรือคะ"เธอคิดว่าอีกฝ่ายคงจะมีเรื่องเกี่ยวกับสถานพยาบาลหรือข้อสงสัยบางอย่างที่เกี่ยวกับระบบการจัดการหรือการรักษา เพราะในช่วงที่อีกฝ่ายมาให้การรักษาแม่สามี ทั้งสองได้มีโอกาสพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้ทางการแพทย์กันบ้าง ซึ่งเธออ้างว่าเป็นความรู้เล็กๆ น้อยๆ ที่เธอศึกษามาจากตำราที่ผู้เป็นยายบันทึกเอาไว้ ซึ่งตำราเล่มนั้นก็มีอยู่จริงๆ และเธอพบมันเมื่อครั้งที่ทำความสะอาดห้องไม่คิดเลยว่าญาติทางฝั่งมารดาของเธอจะมีความรู้เรื่องทางแพทย์ที่ไม่เลวเลย ตอนนี้เธอก็ได้มอบตำราเล่มนั้นให้เฉินสือฮันได้ศึกษาเพราะมีความรู้มากมายบันทึกเอาไว้ และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอช่วยให้คำแนะนำอีกฝ่าย เรื่องที่เธอพอจะช่วยได้เกี่ยวกับความรู้ในเรื่องทางการแพทย์และการจัดการระบบในสถานพยาบาล ซึ่งดูเหมือนอีกฝ่ายจะพอใจมาก ถึงแม้เธอจะเป็นเพียงแค่หมออนามัย แต่ความรู้ในยุคปัจจุบันก็ล้ำหน้ากว่าในยุคนี้ไปมาก

ริมฝีปากหยักปิดกั้นถ้อยคำทั้งหมดที่กำลังจะเปล่งออกมา กดจุมพิตลงบนเรียวปากอิ่มหวานละมุนที่ทำให้เขาฝันถึงตลอดทั้งคืน ออกแรงขบเม้มลุกล้ำจนสามารถสอดปลายลิ้นเข้าไปกวาดต้อนความหวานภายในโพรงปากอุ่นฉ่ำชื้นได้สำเร็จ"อื้อ"เสียงหวานครางอื้ออึงในลำคอ ฝ่ามือเล็กตบลงบนไหล่แกร่งระรัว เพื่อให้เขาหยุดการกระทำนั้น แต่เพียงครู่เดียวก็แปรเปลี่ยนเป็นขยุ้มเสื้อตรงอกแกร่งจนยับย่น เมื่อไม่อาจต่อต้านจุมพิตที่ทั้งปลุกเร้าและเรียกร้องของอีกฝ่ายได้ จึงปล่อยให้ชายหนุ่มส่งปลายลิ้นซุกไซร้ดูดซับ ตวัดพันเกี่ยวลิ้นเล็กของเธอ ตักตวงความหอมหวานจากริมฝีปากอิ่มจนกว่าเขาจะพอใจรสชาติของหญิงสาวหวานซาบซ่านไปหมด จนดูเหมือนว่า เขาจะตักตวงเท่าไหร่ก็ไม่เพียงพอ ยิ่งได้ลิ้มชิมรสกลับยิ่งหยุดกินไม่ได้ ยิ่งได้ดื่มกินก็ยิ่งรู้สึกกระหายเฉินห่าวซวนบรรจงมอบจุมพิตแสนหวาน ล่อหลอกให้คนในอ้อมแขนหลงใหลมัวเมา เหมือนกับที่เขากำลังหลงเธอจนหัวปักหัวปำอยู่ในขณะนี้ ก่อนจะค่อยๆ ทวีความเร่าร้อน แผดเผาจนคนในอ้อมแขนอ่อนระทวยแขนแข็งแรงทั้งสองข้างกอดรัดร่างงามสมส่วนจนแนบชิดไปกับเรือนร่างกำยำร้อนระอุ

โจวซิ่วหลันมองตามแผ่นหลังกว้างที่เดินจูงจักรยานห่างออกไปด้วยแววตาสั่นไหว ความรู้สึกผิดมากมายท่วมท้นขึ้นมาในใจของเธอ มันเป็นความรู้สึกเดียวกับวันนั้นในชาติก่อนของเธอ วันที่อีกฝ่ายขอเธอแต่งงาน และเธอก็ปฏิเสธเขาความรู้สึกผิดที่โจวซิ่วหลันมีมันท่วมท้นจนแทบจะกลืนกินเธอ เธอรู้ว่าตัวเองทำผิด เธอรู้ว่าเขาเป็นคนดี เธอรู้ว่าเขาจริงใจกับเธอ แต่เธอ ไม่ได้รักเขา ตอนนี้เธอแน่ใจแล้วว่าความรู้สึกที่เธอมีให้อีกฝ่ายมาตลอด ไม่ว่าจะเป็นอดีตของชาตินี้หรือชาติไหน ความรู้สึกนั้นมันไม่ใช่ความรักระหว่างชายหนุ่มกับหญิงสาว แต่เป็นความรักความผูกพันในรูปแบบของพี่น้อง เป็นความรักที่มีเพียงความหวังดี และปรารถนาดีให้แก่กัน เฉินห่าวซวนมองมือที่กำลังสั่นเทาของภรรยา มองสายตาไหวระริกที่มองตามคนผู้นั้นไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยายออกมาได้ ปล่อยให้ภรรยาจมอยู่กับความคิดของตัวเอง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะเปิดโอกาสให้เธอได้เลือก เพราะมันไม่มีทางเป็นเช่นนั้นเธอได้เลือกตั้งแต่ที่แต่งให้เขาแล้วชายหนุ่มจึงโน้มตัวลงมาเอ่ยกระซิบชิดใบหูเล็ก"ผมรู้ว่าคุณรู้สึกผิดต่อเขา และผม

ใบหน้างามของโจวซิ่วหลันแดงก่ำเพราะความเสียวซ่าน เธอไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถึงกับต้องทำเช่นนี้ และไม่คิดว่าการใช้ลิ้นกับส่วนนั้นจะให้ความรู้สึกดีถึงเพียงนี้ด้วย เรือนร่างอวบอิ่มสั่นสะท้าน หน้าท้องของเธอเครียดเกร็ง กระดกสะโพกตามจังหวะลิ้นร้ายกาจของอีกฝ่ายอย่างไม่รู้ตัวเฉินห่าวซวนเหลือบตาขึ้นมองใบหน้างามที่ส่ายไปมา เผยอปากบวมช้ำร้องครางเสียงหวาน เส้นผมนุ่มหอมแผ่กระจายเต็มหมอน ประทุมถันสองข้างนูนเด่น ปลายยอดสีแดงก่ำแข็งชูชัน ภาพนั้นดูงดงามและเย้ายวน พาให้หัวใจแกร่งกระตุก จนต้องเลื่อนฝ่ามือขึ้นไปบีบขย้ำสะกิดปลายยอดอย่างหลงใหลชายหนุ่มสอดปลายลิ้นจ้วงลึก กวาดต้อนความหอมหวานที่ทะลักทลายออกมาจากช่องทางรักฉ่ำหวาน กลิ่นกายสาวที่หอมกรุ่น ตลบอบอวลกำจายอยู่ในจมูก ทำหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามขมวดเกร็ง ส่วนที่แข็งขึงจนปวดหนึบอยู่แล้ว ยิ่งชูชันแข็งกร้าวขึ้นไปอีก"ภรรยา ผมทรมานจนจะขาดใจตายอยู่แล้ว"เสียงแหบโหยโอดครวญสั่นพร่า กระดกปลายลิ้นระรัวบนยอดเกสรงามพร้อมทั้งส่งปลายนิ้วลูบไล้กลีบบอบบางและช่องทางฉ่ำหวานที่ขับน้ำหวานออกมาจนท่วมท้น ก่อนจะสอดนิ้วยาวแข็งร้อนเข้