All Chapters of รักร้าย มาเฟียลูกติด: Chapter 241 - Chapter 250

"พี่บาส" ยูมิตะโกนเรียกเสียงดังลั่นเมื่อออกมาจากโรงเรียนแล้วเจอบาสจอดรถสปร์อตของเดย์อยู่หน้าโรงเรียน ที่เขามักจะมารับเธอเป็นประจำตั้งแต่เดย์ไปทำงานให้แทนไทที่มาเก๊า ก่อนจะจูงมือมะปรางวิ่งเข้าไปหา"ป่ะ ขึ้นรถ" บาสบอกเมื่อยูมิกับมะปรางวิ่งมาถึง"ไปส่งมะปรางด้วยนะ""ก็ไปส่งอยู่ทุกวัน" บาสตอบพร้อมทั้งจ้องหน้ามะปรางที่ไม่ยอมสบตาเขาสักครั้ง ไม่รู้ว่ากลัวอะไรเขานักหนา"ก็ต้องบอกก่อนสิ เผื่อวันไหนพี่บาสอาจจะไม่อยากไปส่งมะปราง""พูดเยอะจริง ไปขึ้นรถ" บาสยื่นมือมาโยกคลอนศีรษะทุยของยูมิอย่างเอ็นดู"มะปรางขึ้นรถกัน" ยูมิหันไปบอกมะปรางก่อนจะเดินขึ้นรถ"ขอบคุณค่ะที่มาส่งปราง" มะปรางยกมือไหว้บาส เขาก็พยักหน้าตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย"พี่บาสจะไม่จีบมะปรางจริงๆ เหรอ" ยูมิถามขึ้นหลังจากที่มะปรางลงจากรถและเดินเข้าหอพักไปแล้ว"ทำไมยูมิอยากให้พี่จีบเพื่อนคนนี้นัก""มะปรางเป็นเพื่อนที่ดีของยูมิ พี่บาสก็เป็นพี่ชายที่ดีของยูมิ แล้วจะดีมากๆ ถ้าทั้งสองคนได้เป็นแฟนกัน หรือว่าพี่บาสไม่ชอบมะปราง หรือว่าพี่บาสมีแฟนแล้ว""ไม่ใช่ไม่ชอบ แล้วพี่ก็ยังไม่มีแฟน""แล้วทำไมไม่จีบมะปรางล่ะ""แล้วทำไมพี่ต้องจีบมะปราง ยูมิลองบอก

"ปล่อยตัวมะปรางเดี๋ยวนี้นะ""เฮียบาส! ช่วยมะปรางด้วย" เสียงของบาสดังขึ้นทำให้ทุกคนชะงัก เป็นโอกาสให้มะปรางดิ้นหลุดออกมาจากการเกาะกุมของพ่อกับแม่ได้ เธอรีบวิ่งไปหลบหลังเขาทันที"อ๋อ ที่แกไม่ยอมกลับไปอยู่บ้านเพราะแอบมีผัวนี่เอง นังลูกไม่รักดี ฉันไม่น่าเลี้ยงแกมาจนโตแบบนี้เลย""ไม่ใช่นะแม่" มะปรางรีบปฏิเสธทันที"ตอแหล แกยังกล้ามาตอแหลกับฉันอีกเหรอ" แม่ของมะปรางปรี่เข้าไปหมายจะทำร้ายมะปราง"อย่าเข้ามาทำอะไรมะปรางอีกนะ ถึงจะเป็นแม่ผมก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกัน" บาสชี้หน้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง สายตาที่เขามองไปยังแม่ของมะปรางก็แข็งกร้าวบ่งบอกว่าเขาจะทำตามที่พูดจริงๆ"แล้วแกมายุ่งอะไรด้วย นี่มันเป็นเรื่องในครอบครัว คนนอกอย่าเข้ามาแส่ ฉันเป็นแม่มัน ฉันจะทำอะไรกับมันก็ได้""ผมคงยอมให้คุณมาทำอะไรมะปรางต่อหน้าต่อตาผมไม่ได้""นังมะปราง นังลูกอกตัญญู แกเดินมาหาฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้แก่! ไปลากตัวนังมะปรางมาสิ ยืนบื้ออยู่ได้" แม่ของมะปรางหันไปตวาดใส่พ่อของมะปรางที่ยืนโงนเงนด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไป"นังมะปรางแกก็ออกมาหาแม่แก แล้วยอมกลับไปอยู่บ้านได้ละ กูรำคาญ กูจะกลับไปแดกเหล้า...เฮ้ยๆๆ โอ๊ย" พ่อข

"ดึกแล้ว ค่อยจัดของพรุ่งนี้ก็ได้ มะปรางเข้าไปอาบน้ำก่อน จะได้นอนพัก พรุ่งนี้ต้องไปโรงเรียนแต่เช้า" บาสบอกเมื่อเข้ามายังห้องพักส่วนตัวของเขา"แล้วจะให้ปรางนอนที่ไหนเหรอคะ" มะปรางมองไปรอบๆ ห้องนอน เพราะเท่าที่สังเกตตั้งแต่ย่างกายเข้ามาในห้องพักของเขา ห้องนี้น่าจะมีแค่ห้องนอนเดียว"ก็บนเตียงในห้องนี้" บาสบอกพร้อมทั้งปรายตามองไปที่เตียง"แล้วพี่บาสจะนอนที่ไหน ให้ปรางไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้นะคะ""ก็นอนด้วยกันบนเตียงนี้แหละ เตียงออกจะกว้าง""เออ...ปรางนอนดิ้นมากๆ ปรางกลัวว่าจะทำให้เฮียนอนไม่หลับ""ไปอาบน้ำ แล้วมานอนบนเตียงนี้ เดี๋ยวนี้""แต่...""ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้น ไปอาบน้ำ เฮียง่วงแล้ว" พูดจบบาสก็เดินหยิบผ้าเช็ดตัวส่งให้มะปราง และหยิบของตัวเองแล้วเดินออกไปอาบน้ำยังห้องน้ำด้านนอกมะปรางที่อยู่ในชุดเสื้อยืดตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้น เธอชะงักไปเล็กน้อยเมื่อออกมาจากห้องน้ำแล้วเจอบาสนั่งพิงหัวเตียงเล่น สมาร์ตโฟน เขาไม่ได้ใส่เสื้อ ใส่เพียงกางเกงนอนขายาว เผยให้เห็นรอยสักบนตัวของเขาอย่างชัดเจน"ปิดไฟ แล้วมานอนสิ""แล้วจะให้ปรางนอนตรงไหน""ตรงนี้" บาสบอกพลางตบเตียงตรงที่ว่างข้างๆ"เร็วสิ เฮียง่วงแล้

"ทำไมมันใหญ่จ้นล้นมือแบบนี้ นี่นมเด็กสิบแปดจริงไหมเนี่ย" บาสนวดคลึงสองเต้าใหญ่พลางพิจารณาขนาด ปากก็เอื้อนเอ่ยพึมพำ ตาก็จ้องไม่กะพริบ แล้วก็อดใจไม่ไหวรีบก้มลงเอาปากงาบงับยอดปทุมถันแล้วดูดแรงๆ"อื้ออออ ฮะ...เฮียอย่า" เสียงใสห้ามปนเสียงคราง พลางแหงนหน้ากัดริมฝีปากตัวเอง มือที่เคยทุบตีก็อ่อนแรงลงเอาดื้อๆ จนเปลี่ยนไปใช้เล็บจิกที่ไหล่แกร่งของเขาแทน บาสช้อนตามองใบหน้าจิ้มลิ้ม ที่ขณะนี้ช่างดูเซ็กซี่ยิ่งนักบาสดูดยอดปทุมถันสลับซ้ายขวา พลางลูบไล้ไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง แล้วผละริมฝีปากจากเต้าใหญ่ จูบไล้ลงมาเรื่อยๆ ตามหน้าท้องแบนราบมาหยุดตรงกลางกายความเป็นสาว ก่อนจะยกเรียวขาข้างหนึ่งขึ้นพาดบ่าแล้วซุกหน้าเข้าหาดอกไม้งามเรียวลิ้นตวัดสัมผัสกลีบดอกไม้อันอวบอูม แล้วแยงลิ้นร้อนชอนไชไปตามรอยแยก"ฮะ...เฮีย...ยะ...หยุดเถอะ...ฮึก...ฮึก" บาสหยุดชะงักลงเมื่อหยดน้ำตาร่วงหล่นลงมาตรงหน้าผากเขาพอดี เขาจับขาเรียวลงจากบ่า แล้วหยัดกายลุกขึ้นยืน"ทำไม มะปรางรังเกียจสัมผัสจากเฮียหรือไง ถึงไม่ยอมให้เฮียทำ" บาสเอ่ยถามชิดพวงแก้มด้วยน้ำเสียงแหบพร่า แล้วจูบซับน้ำตาให้เธอ"เปล่าค่ะ แต่ปรางกลัว กลัวว่าจะมองหน้าเฮียไม่ติดถ

"ตื่นได้แล้ว ไม่ไปโรงเรียนหรือไง" บาสใช้ปลายจมูกโด่งคลอเคลียไปตามกรอบหน้าของมะปราง"อื้ออออ กี่โมงแล้วคะ" มะปรางหลับตาถามพลางซุกหน้าเข้าหาอกแกร่ง"เจ็ดโมงแล้ว""ขอนอนอีกครึ่งชั่วโมงได้ไหม""ก็ได้ งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อน" บาสบอกพลางจะลุกจากเตียง แต่มะปรางก็ตวัดแขนโอบกอดเขาไว้"ไม่เอา ปรางอยากนอนกอดเฮีย""อย่าอ้อนเยอะ แค่นี้ก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้นแล้ว" พูดจบบาสก็ก้มลงไปหอมแก้มป่องหนักๆ"ปรางอยากให้เฮียหลงปรางเยอะๆ เฮียจะได้ไม่ทิ้งปราง""คิดมากนะเรา เฮียไม่มีทางทิ้งมะปรางหรอก เฮียต่างหากที่ต้องเป็นคนกลัว""กลัวอะไรคะ""กลัวว่าถ้าสักวันมะปรางเจอคนที่ถูกใจ ที่อายุไล่เลี่ยกัน มะปรางก็จะเปลี่ยนใจไปจากเฮีย""ว่าแต่ปรางคิดมาก เฮียคิดมากยิ่งกว่าปรางอีก เฮียเป็นคนให้ชีวิตใหม่กับปราง ปรางก็จะตอบแทนเฮียด้วยความรักทั้งหมดของปราง เฮียเคยฟังเพลงนี้ไหม...อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป เธออย่าคิดมากได้ไหมความรักเป็นเรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องใดไม่ต้องคิดอะไร อายุเป็นเพียง แค่สายลมผ่านพัดไป" (#เพลงเด็กกว่าแล้วไง AB Normal)"สงสัยวันนี้มะปรางคงไม่ได้ไปโรงเรียนแล้วล่ะ ส่วนเฮียก็คงต้องโทรไปลางาน""ทำไมล่ะคะ""เห