Semua Bab Force Marriage: Dealing With My Disabled Hot Uncle: Bab 191 - Bab 200

"baka masyado akong naging marahas sayo Anne , ayun lang muna sa ngayon, ayokong mabigla ka." bulong niya sa akin. Hinila niya ako at sinakay sa kaniyang wheelchair hanggang sa makarating ito sa coach. Tumabi siya sa aking tabi, hinalikan niya ako sa aking leeg papunta sa aking tainga, bawat paghinga niya ay nagbibigay ng kiliti sa aking pechay, napapaawang ang aking labi sa kada kilos na kaniyang ginagawa. Habang humahalik ay patuloy siya sa malumanay na paghaplos sa aking pisngi. Ang kaniyang paghalik ay pabalik balik na ginawa sa aking leeg patungo sa tainga at sa aking labi. Hanggang sa ibinaba na niya sa aking sus* ang paglalaro ng kaniyang dila. Mapang akit niya akong tinitignan habang malandi niyang dinidilaan ang aking utong. Kinapitan ko ang kaniyang ulo at ibinalik ang tuon ng kaniyang labi sa aking mga labi. Pumwesto ako ng nakahiga at malaya niyang pinagapang ang kaniyang mga kamay sa aking katawan. Muli siyang bumalik ng paghalik sa aking mga labi, marahan niyang ibinaba

Huminga ako nang malalim at pumasok sa opisina. Pero bago pa ako makalapit, biglang bumaling si Teacher Nikki mula sa bintana at nagsalita nang matigas. "Tapos na kayo? Isang tawag lang ang sinagot ko, ang dami niyo nang nasabi!" Nahuli ang dalawang kasamahan naming nagtsitsismisan. Kita sa mukha nila ang pagkapahiya. Isa sa kanila ang mahina pang bumulong, "Narinig ko mismo..." "Narinig mo mismo? Hayaan mong tanungin kita—narinig mo ba ang buong pag-uusap namin? O basta mo na lang pinalaganap ang narinig mong putol-putol?" Napatingin ako kay Teacher Nikki habang nagsasalita siya. "Buntis ako sa pangalawang anak ko, at hindi pa matatag ang pagbubuntis ko. Kaya ako nakiusap kay Teacher Anne na tulungan akong bumisita sa mga estudyanteng nakatira sa malalayong lugar! "May driver sila sa bahay, anong masama doon? Hindi ba mas madali kung may maghahatid sa kanya? Ano, gusto niyo kaming mga nakamotor lang ang umakyat sa bundok?" Nagkatinginan ang mga kasamahan namin, tila h

Nakikita ko ang pagsusuri sa mukha ng pulis habang patuloy siyang nagsasalita."Ms. Anne, maniwala kayo sa amin. Kahit gaano pa kasira ang stockings, makakakuha pa rin kami ng ebidensya at maaaring ipasuri ito sa mga eksperto upang malaman ang tunay na halaga nito.""Tingnan natin kung totoo ngang tulad ng sinasabi ng magulang, na ang stockings na iyon ay nagkakahalaga ng mahigit 5,000 pesos.""Masisiguro mong hindi kami bilang pulis, ay hindi lang basta-basta na maniniwala sa kwento ng iba. Naghuhusga kami batay sa ebidensya."Pinigilan ko ang isang buntong-hininga at pinagdikit ang aking mga labi."Nasa bahay ang stockings. Matapos kong hubarin kagabi, pinunit ito ng aso. Sige po , wait lang tatawagan ko ang asawa ko para ipadala dito.” Tumango ang pulis sa akin bilang pagsang-ayon, kaya agad kong tinawagan si Hector."hon, pakidala nga yung stockings kong suot kagabi na pinunit ng aso. Narito kasi ang mga pulis sa school at kailangan nila ito bilang ebidensya."Sinadya kong bigyan

Kahit ang punong-teacher na si Leoncio ay mukhang balisa at tila gustong umiwas sa sitwasyon.Ngunit hindi ko siya hinayaang makatakas. "Ms. Leoncio, sa tingin mo ba ngayon na sinadya kong pumasok sa master bedroom para akitin ang asawa ng may-ari ng bahay?"Nakita kong nanigas ang kanyang katawan. Nahuli na siya, pero hindi siya makapagsalita nang matagal."Hindi... nag-aalala lang din ako sa reputasyon ng ating paaralan."Napangiti ako nang bahagya, ngunit may bigat ang bawat salitang binitiwan ko."Oh? Mahalaga ang reputasyon ng paaralan, pero hindi ba mahalaga rin ang reputasyon ng mga teacher na nagtatrabaho dito?"Hindi makahanap ng sagot si Principal Leoncio."Tama ‘yan!" sabat ni Mary. "Ms. Leoncio, kayo ang nakakataas sa amin. Sa ganitong sitwasyon, dapat kayo ang unang pumrotekta sa amin! Dahil sa huli, ang pagprotekta sa mga teacher ay pagprotekta rin sa reputasyon ng paaralan. Hindi ba gano’n, Principal?"Habang bumubulong si Atty. Romero sa akin, biglang namutla ang Princ

Habang nagsasalita ako, bahagya akong umatras. Lumapit ang pulis upang kunin si Jennie. Kaya lang ay bigla siyang nagwala . “Huwag ninyo akong hawakan! Ako si Mrs. Valderama! Tingnan ko lang kung may maglakas-loob na galawin ako! Ang asawa ko ang chairman ng Valderama Group! Kung gagalawin ninyo ako, sinisigurado kong buhay niyo ang kapalit!” “Ma’am, makipagtulungan na lang po kayo! Kung patuloy kayong manlalaban, mapipilitan kaming posasan kayo!” seryosong babala ng pulis habang inilabas ang posas at lumapit pa. Lalo lang naging marahas si Jennie at pilit na lumaban. “Lumayo kayo! Ipapakulong ko kayo dahil sa pang-aabuso! Huwag ninyo akong hawakan!” Wala nang nagawa ang mga pulis kundi posasan siya sa likod ng kanyang mga kamay. Sa sandaling iyon, isang pamilyar na boses ang umalingawngaw sa sala. “Ano’ng nangyayari dito?” Nagulat ako at agad na lumingon sa may pintuan. Isang lalaki ang nakatayo roon, nakasuot ng apricot-colored na trench coat, may dalang maleta, a