All Chapters of Reclaiming the Billionaire's Love: Chapter 161 - Chapter 170

Luna's POV “Damn it, Luna!” mariing sabi ni Alexus habang hinihimas ang ibabang labi niya na kinagat ko kanina. May bakas na ng dugo roon, pero wala siyang pakialam. “Kasalanan mo ‘yon!” gigil kong sagot, ni hindi ko magawang tingnan siya. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana ng sasakyan habang ramdam ko ang mabilis niyang pagmamaneho pauwi. Ang higpit ng hawak niya sa manibela, halatang pigil ang galit at frustration. Hindi ko alam kung mas galit ako sa kaniya o sa sarili ko. Hindi ko na dapat hinayaan ang halik na ‘yon. Hindi ko na dapat nararamdaman pa ang ganitong sakit. Pero bakit kahit anong gawin ko, hindi ko mapigilang masaktan? “Pwede ba, Luna?” Malalim ang hininga niyang binitiwan. “Pakinggan mo naman muna ako.” “Anong gusto mong marinig, ha? Na magpapaliwanag ka na naman? Na wala kang kasalanan?” mariin kong sagot, sa wakas ay hinarap ko na rin siya. “Bakit may kiss mark ka sa leeg, Alexus? At bakit amoy babae ka?” Humigpit lalo ang hawak niya sa manibela. Alam kong

Luna's POV Nakangiting hinawakan ni Alexus ang kamay ko habang naglalakad kami papasok sa ospital. "Are you excited?" tanong niya habang hinihigpitan ang hawak sa kamay ko. Napatingin ako sa kaniya at bahagyang ngumiti. "Siyempre naman. Hindi ko alam kung bakit, pero parang mas kinakabahan ako ngayon kaysa noong kay Bella." "That’s normal," aniya habang hinahaplos ang likod ng palad ko gamit ang hinlalaki niya. "Pero huwag kang mag-alala, andito ako. Hindi kita iiwan." Pakiramdam ko ay may kakaibang kilig pa rin sa tuwing sinasabi niya ‘yon. Kahit na ilang beses na niyang pinatunayan sa akin na seryoso siya, hindi ko pa rin maiwasang matakot. Pagdating namin sa OB-GYN clinic, agad kaming sinalubong ng nurse. "Good morning, Mr. and Mrs. Del Fuego. The doctor is ready to see you now." Tumayo agad si Alexus at inalalayan akong pumasok. Nang makita ako ng doktora, ngumiti ito at iniabot ang kamay niya para kamustahin ako. "Luna, how are you feeling?" "Medyo madalas na akong mapagod

Luna's POV Tahimik akong nakaupo sa gilid ng kama habang pinagmamasdan ang natutulog kong anak na si Bella. Mahimbing ang tulog niya, payapa ang mukha, tila walang kamalay-malay sa gulong nangyayari sa loob ng aming tahanan. Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Hindi ko maitatangging masama pa rin ang loob ko sa nangyari. Alam kong wala akong magagawa—nakapirma na ako sa desisyong pabahayin dito si Daniela at ang anak niya. Pero hindi ibig sabihin noon na madali na lang para sa akin ang tanggapin siya sa loob ng bahay ko, lalo na’t minsan na niyang muntik sirain ang relasyon namin ni Alexus. Naglagay ako ng kamay sa tiyan kong may apat na buwang gulang na ipinagbubuntis. Napapikit ako, pilit nilalabanan ang inis na kanina pa bumabagabag sa akin. Alam kong matagal nang tapos ang nakaraan nina Alexus at Daniela, at hindi ko dapat bigyan ng puwang ang mga insekuridad na gumagapang sa puso ko. Pero paano ko nga ba maiiwasan kung ang babaeng minsan niyang minahal ay nas

Luna's POV Isang matinis na sigaw ang pumunit sa katahimikan ng hapon. Napabalikwas ako mula sa pagkakaupo, kasabay ng mabilis na paglingon ni Daniela sa pinanggalingan ng sigaw. Hindi na ako nagdalawang-isip—mabilis akong tumakbo palabas ng bahay, kasabay niya. Sa loob-loob ko, umaasa akong hindi iyon si Bella. Pagdating ko sa garden, nanlaki ang mga mata ko sa nadatnan ko. Si Danica, nakaupo sa damuhan, umiiyak habang hawak ang duguang tuhod. Sa tabi niya, si Bella na mukhang takot at litong-lito. Nakatayo siya roon, nanginginig ang katawan, tila hindi alam kung paano ipapaliwanag ang nangyari. Mabilis akong lumapit sa anak ko. “Bella, anong nangyari?” Ngunit bago pa siya makasagot, inunahan na ako ni Daniela. “Tinanong mo pa?” galit na sagot niya habang niyayakap si Danica. “Kitang-kita ko, Luna! Tinulak ng anak mo ang anak ko!” Napakurap ako, hindi makapaniwala sa narinig ko. “Ano?” “Tinulak niya ako, Tita Luna!” umiiyak na reklamo ni Danica habang nakayakap sa ina niya. “

Luna's POV Nakita kong napahawak si Alexus sa sentido niya, halatang pagod at inis. Malalim siyang huminga, tila pinipigilan ang sarili niyang sumabog sa harapan namin. “Pwede ba,” madiin niyang sabi, “pumirmi muna kayo? Pagod na pagod ako sa trabaho, umuwi lang ako saglit para kumuha ng dokumento, tapos ganito ang madadatnan ko?” Hindi ako nagsalita. Hindi rin naman ako ang may kasalanan kung bakit nagkaganito. Kung hindi sana mahilig gumawa ng drama si Daniela, hindi aabot sa ganitong tensyon ang lahat. Pero siyempre, hindi magpapatalo ang babaeng ito. “Alexus, hindi naman ako ang nagsimula ng gulo,” agad na sabi ni Daniela, ang tono niya’y kunwari’y mahinahon pero may halong sumbat. “Sinabi ko lang naman ang totoo tungkol sa ginawa ni Bella kay Danica, pero ayaw lang tanggapin ni Luna. Ako pa tuloy ang pinalalabas na masama!” Napairap ako. “Dahil naman talaga, ikaw ang masama.” Mabilis akong tinapunan ni Alexus ng matalim na tingin. “Luna, please lang, huwag mo nang palakihi