All Chapters of Reclaiming the Billionaire's Love: Chapter 131 - Chapter 140

Luna's POV Hindi ko maitago ang excitement ko habang naghahanda para sa sorpresang sinasabi ni Alexus. Hindi ko alam kung ano ang pinaplano niya, pero sa tono ng boses at sa kinang ng mga mata niya kanina, alam kong isang espesyal na bagay ito. Habang nag-aayos ako sa harap ng salamin, hindi ko mapigilan ang sarili kong ngumiti. Parang high school lang ako na kinikilig sa crush ko. "Saan ka pupunta, Mommy?" tanong ni Bella mula sa kama habang yakap-yakap ang paborito niyang stuffed toy. Lumingon ako sa kaniya at ngumiti. "May pupuntahan lang kami ni Daddy, baby. Pero babalik din kami agad." "Date po?" aniya, kumikislap ang malalaking mata niya. Tumawa ako. "Ewan ko. Surprise daw eh." "Ayieee!" hirit niya bago bumaling sa kabilang side ng kama. "Yaya Ana! Si Mommy at Daddy po, magde-date!" Napailing na lang ako at pinagpatuloy ang pag-aayos. Excited ako, pero hindi ko rin maiwasang kabahan. Bihira lang magplano ng ganito si Alexus, kaya hindi ko maiwasang mag-isip ng kung ano-an

Luna's POV Nasa kwarto na kami ni Alexus, at kasalukuyang nakahiga siya sa kama habang ako naman ay palakad-lakad sa harapan niya, hindi mapakali. "You're overthinking, baby," aniya, bago ako hinila sa tabi niya. "Maupo ka nga rito. You're wearing out the floor." Tiningnan ko siya nang masama pero hindi siya natinag. Hinatak niya ako kaya napaupo ako sa tabi niya. Napabuntong-hininga ako. "Hindi mo ba nakikita, Alexus? Daniela is trying to stir things up between us. Alam mong matagal na niyang gusto kang maagaw sa akin!" Napangiti siya, bago ipinatong ang baba niya sa balikat ko. "Kahit anong gawin niya, Luna, wala siyang laban sa 'yo." "Bakit parang ang gaan-gaan lang ng tingin mo sa sitwasyon?" lumingon ako sa kanya, nag-aalalang nakatingin. "Alexus, she's here. In your house. She has access to everything, including you." Muling bumuntong-hininga si Alexus at iniharap ako sa kanya. "Luna, trust me. I let her stay here because she has nowhere else to go. Alam kong ayaw mong man

Luna's POV Pagkagising ko kinabukasan, bumaba ako sa kusina para magkape, at doon ko nadatnan si Daniela—nakatayo sa harap ng counter, naka-cross arms, at nakangiti nang nakakaloko. "Wow, ang aga mo namang manggulo," sabi ko habang inaabot ang coffee mug sa may cabinet. Nagkibit-balikat siya. "Gusto ko lang makasigurado na hindi ka na naman nagtatangkang agawin ang posisyon ko sa buhay ni Alexus." Napahinto ako saglit sa pagsalin ng kape sa tasa ko. Posisyon? Napatawa ako nang mahina bago humarap sa kanya. "Daniela, in the first place, hindi ka naman na relevant sa buhay ni Alexus. So paano ko aagawin ang isang bagay na hindi naman sa 'yo?" Naningkit ang mga mata niya. "Huwag mo akong gawing tanga, Luna. Matagal ko nang kilala si Alexus. Mas matagal pa kaysa sa "yo. Ako ang nauna sa buhay niya. At kahit anong gawin mo, hinding-hindi mo mabubura ang nakaraan namin." Nilagyan ko ng asukal ang kape ko at marahang hinalo ito. "Tama ka. Hindi ko mabubura ang nakaraan ninyo. Pero ikaw

Luna's POV Matapos ang tensyonadong pag-uusap namin ni Daniela, nanatili akong tahimik sa tabi ng kama ni Mommy Anabelle habang iniisip ang lahat ng nangyari. Kahit anong gawin ko, hindi ko maalis sa isipan ko ang mga sinabi ni Daniela. Gusto niya akong guluhin, lituhin, at paalisin sa buhay ni Alexus. Pero hindi ako basta-basta magpapadala. Nagising si Mommy Anabelle ilang minuto matapos siyang muling makatulog. Nang makita niya ako, agad siyang ngumiti at hinawakan ang kamay ko. "Luna, anak... Pasensya ka na kung hindi kita masyadong nakakausap nitong mga nakaraang araw," mahina niyang sabi. "Mom, huwag niyo na pong isipin ‘yon," sagot ko, pilit na ngumingiti. "Ang mahalaga, magpagaling po kayo." "Alam mo, anak, masaya ako na ikaw ang babaeng kasama ni Alexus ngayon," aniya habang pinagmamasdan ako. "Alam kong marami kang pinagdaanan, at hindi naging madali ang lahat para sa iyo. Pero tandaan mo, hindi kita huhusgahan sa kung ano ang nakaraan mo." Napatingin ako sa kaniya at do

Luna's POV Ilang linggo matapos ang sunod-sunod na gulong dumaan sa amin ni Alexus, sa wakas ay isang magandang balita ang dumating—nakalabas na sa ospital si Mommy Anabelle. Sa totoo lang, kahit hindi pa kami masyadong close, hindi ko maitago ang tuwa ko. Alam kong mahal na mahal ni Alexus ang ina niya, at kahit paano, gusto kong makabawi sa kanya. Nang makarating kami sa mansion ng mga Del Fuego, agad akong sinalubong ng ilan sa mga kasambahay. Masigla nilang inasikaso ang lahat, mula sa mga gamit ni Mommy Anabelle hanggang sa pagkain na inihanda para sa kanya. Pagkapasok ko sa loob, nakita ko si Alexus na inalalayan ang ina niya paupo sa sofa. "Are you comfortable, Mom?" tanong ni Alexus habang inaayos ang unan sa likod ni Mommy Anabelle. "Yes, anak. Salamat," sagot ni Mommy Anabelle bago siya lumingon sa akin. Medyo kinabahan ako, pero agad siyang ngumiti at itinuro ang espasyo sa tabi niya. "Luna, come sit beside me." Agad akong sumunod at umupo sa tabi niya. Hindi ko maiwa