All Chapters of The Billionaire’s Accidental Marriage: Disabled Hot Uncle : Chapter 151 - Chapter 160

Nasira ang kulungan, at nakatakas ang mga biik. May ilang kapitbahay na lihim na nanghuli ng biik at hindi na inamin na sa amin iyon."Bago pa matapos magsalita ang kapatid ni Chona, napahagulgol na ang ina ni Chona."Nawala na ang mga biik, kailangan pang ayusin ang kulungan, bumili ng bagong biik, at ipagamot ang sakit ng asawa ko. Ano na ang gagawin ko!"Nang makita ni Albert ang matinding hirap ng pamilya, nakaramdam din siya ng awa."Tits, huwag kayong malungkot. Maliit na bagay lang ang pera. Basta maayos natin ang kulungan ng baboy at makabili ng bagong biik, gaganda rin ang buhay ninyo."Umiling ang ina ni Chona: "Lagi na lamang kaming umaasa sa sahod ni Chona! Maaari nating palampasin ang ibang bagay, pero hindi natin maaaring pabayaan ang sakit ng matanda natin!"Habang nagsasalita, tumingin ang ina sa anak niyang lalaki: "Ibenta ko na lang kay ang isang bato ko. May isa pa naman akong natitira. Kapag naibenta ko ito, magkakaroon tayo ng pera."Mabilis na niyakap ng kapatid

Ang kapatid ni Chona ay nagmaneho ng motorsiklo at dinala si Chona sa isang ospital sa mga suburb upang ipaliwanag ang kanyang layunin. "Doktor, ovulation period ngayon ng kapatid ko. Gusto niyang magpa-artificial insemination." Hinubad ng babaeng doktor na nasa edad singkwenta ang kanyang salamin at tumingin sa magkapatid na nasa harapan niya na medyo kakaiba. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya ang isang kapatid na lalaki na kasama ang kanyang kapatid na babae sa paggawa ng artificial insemination. Inunat ng doktor ang kanyang kamay: "Ipakita sa akin ang sertipiko ng kasal." "Katibayan ng kasal?" Natigilan si Chona. Mabilis na kumindat sa kanya ang kuya nya, at pagkatapos ay sinabi sa doktor: "Doktor... Nagmamadali kaming lumabas at nakalimutang dalhin ito." "Bumalik na lang kyo bukas, kapag nakuha na ninyo ang iyong sertipiko ng kasal, saka ka pumunta sa amin upang ayusin." Businesslike na sabi ng babaeng doktor. Napahiya ang kapatid ni Chona: "

Nagdilim ang mga mata ni Robert.Hindi siya tanga—medyo kahina-hinala na nasa bahay ng nkababata nyang kapatid si Beatrice sa ganitong oras.Ngunit nang mapansin niya ang nakangiting mukha ni Marcus, bahagyang lumambot ang kanyang malamlam na tingin, at napalitan ito ng isang mas mainit at mapag-arugang titig.Mula sa loob ng silid, narinig niya ang masayang tinig ni Erica."Papa! Bakit ka nandito?"Sa sumunod na sandali, tumakbo si Erica at buong siglang yumakap sa kanya, mahigpit na niyakap ang kanyang ama. "Papa! Miss na miss kita!"Napangiti si Robert at mahinang tinapik ang likod ni Erica. "Ang laki mo na, pero nagpapa-cute ka pa rin."Nagpaawang ang labi ni Erica. "Kahit gaano pa ako katanda, ako pa rin ang baby mo!"Tumawa si Robert. "Oo na, oo na. Ikaw lang talaga ang marunong sa mga bagay na ‘yan."Habang pinagmamasdan ni Beatrice ang matamis na interaksiyon ng mag-ama, hindi niya napigilang makaramdam ng matinding inggit.Bahagyang inilayo ni Robert si Erica, at itinuro ang

"Noong nagnenegosyo pa ako, may isang traydor na nagturok sa akin ng virus, pero kalaunan, gumaling din ako."Mahigpit na hinawakan ni Marcus ang kamay ni Beatrice at mahinahong ipinaliwanag, "Pero may kaunting natira pa rin sa katawan ko. Sabi ng doktor, hindi naman ito makakaapekto sa araw-araw kong kalusugan. Pero sa loob ng maraming taon, hindi pa rin sumuko ang kuya ko."Bihirang makita ni Beatrice si Marcus na ganito kalungkot. Alam niyang hindi ito kasingsimple gaya ng kanyang sinasabi.Kaya hindi siya nagsalita pa—sa halip, lumapit siya at mahigpit na niyakap ito, hinayaang sumandal ang mukha niya sa kanyang tiyan, habang banayad na hinaplos ang kanyang ulo."Noong tinurukan ka ng virus… masakit ba?"Biglang nanginig si Marcus. Mabilis na bumalik sa kanyang isipan ang madilim na panahong iyon.Bihira siyang matakot sa kahit ano.Pero doon… doon siya natakot.Hindi niya napigilan ang sarili at mas mahigpit na niyakap si Beatrice, ibinaon ang mukha sa kanyang malambot na tiyan.

Hindi pa kailanman narinig ni Albert ang ganoong tono ng boses ni Beatrice, at bahagyang gumulo ang kanyang isip.Muli siyang nagtanong, "Beatrice, ikaw ba talaga ‘yan?"Mabilis namang nilinaw ni Beatrice ang kanyang lalamunan at bumalik sa normal ang kanyang boses. "Ako ito. Bakit?""Bago umalis sa business trip, iniutos ng ama ko na ihanda ang personal na paghingi ng tawad ng aking ina sa'yo. Maaari ba tayong magkita bukas ng gabi sa Room 6 ng Linjiang Hotel?""Sige."Matapos ibaba ang tawag, agad niyang tinawagan si Nikki."Tulungan mo akong bantayan si Minda sa mga susunod na araw. Alamin mo kung ano ang balak niya.Ang pagkakakilala ko kay Minda, hindi siya mananatiling tahimik pagkatapos ng ganitong malaking kahihiyan.Bukod pa rito, tatlong araw na lang at kaarawan na ng kanyang asawa. Siguradong desperado na si Minda.""Naiintindihan ko. Walang problema." Mabilis na tumugon si Nikki, kinuha ang kanyang kagamitan, at agad na nagsimulang kumilos.Samantala, sa kabilang panig, na