Hindi pa kailanman narinig ni Albert ang ganoong tono ng boses ni Beatrice, at bahagyang gumulo ang kanyang isip.Muli siyang nagtanong, "Beatrice, ikaw ba talaga ‘yan?"Mabilis namang nilinaw ni Beatrice ang kanyang lalamunan at bumalik sa normal ang kanyang boses. "Ako ito. Bakit?""Bago umalis sa business trip, iniutos ng ama ko na ihanda ang personal na paghingi ng tawad ng aking ina sa'yo. Maaari ba tayong magkita bukas ng gabi sa Room 6 ng Linjiang Hotel?""Sige."Matapos ibaba ang tawag, agad niyang tinawagan si Nikki."Tulungan mo akong bantayan si Minda sa mga susunod na araw. Alamin mo kung ano ang balak niya.Ang pagkakakilala ko kay Minda, hindi siya mananatiling tahimik pagkatapos ng ganitong malaking kahihiyan.Bukod pa rito, tatlong araw na lang at kaarawan na ng kanyang asawa. Siguradong desperado na si Minda.""Naiintindihan ko. Walang problema." Mabilis na tumugon si Nikki, kinuha ang kanyang kagamitan, at agad na nagsimulang kumilos.Samantala, sa kabilang panig, na
Napatigil si Albert, halatang may gustong sabihin, pero sa huli ay pinili niyang manahimik."Mama, hayaan mo muna akong mapag-isa."Pagkatapos niyang ilabas si Minda mula sa istasyon ng pulisya, agad siyang umalis mag-isa.Naiwan si Minda sa may pintuan, nakatingin sa papalayong likuran ng kanyang anak habang nagngingitngit sa galit.Lahat ng ito, kasalanan mo Beatrice!Hindi ganito ang anak niya dati.Masunurin ito at napakabait sa kanya!Pero ngayon, sa unang pagkakataon, sinagot siya nito nang pabalang at iniwan siya sa harap ng istasyon ng pulisya!Beep—!Isang BMW ang huminto sa harapan niya. Dahan-dahang bumaba ang bintana, at lumitaw ang mukhang punong-puno ng make-up ni Monica Cristobal."Sakay ka na, ihahatid kita."Galit na galit si Minda at desperadong kailangan ng makakausap. Kaya’t hindi na siya nagdalawang-isip at agad na sumakay sa kotse.Dinala siya ni Monica sa isang pribadong restaurant upang maghapunan.Samantala, palihim na sinundan sila ni Nikki.Pagpasok nina Mon
Mabangis na ngumiti si Monica."Huwag kang mag-alala, wala tayong magiging problema! Ang media? Naayos ko na iyan para sa’yo.""Kapag naitakas ng mga reporter sina Erica at Reinier mula sa hotel bukas ng umaga, agad na lalabas ang balita.'Kumpirmado na Ang kasal ng pamilya Villamor at Martinez—isang matamis na lihim na pagkikita sa pagitan ng anak ng Martinez family at ng dalaga ng Villamor family…'"May kasiyahang sumilay sa labi ni Monica."Kapag lumabas ang mga balitang ito, siguradong tataas ang stock prices ng dalawang pamilya.Kung bibili ka ng shares sa murang halaga bukas ng umaga at ibebenta ito sa loob ng ilang araw, mababawi mo rin ang sampung milyong poso na nawala sa’yo noon!"Habang nakikinig si Minda, lalong naliwanagan ang kanyang isipan at tumango siya nang matatag. "Sige, gawin natin ang plano mo."Ngunit hindi naman siya tanga upang lubos na pagkatiwalaan si Monica!Siguradong magtitiyak siya ng ibang plano bilang back-up!"Bukas ng gabi, gagamitin ko ang pangalan
Napuno ng tuwa ang mukha ni Chona—si Albert ba ay aaminin na ang nangyari kagabi?Sa wakas!Nahihiya niyang ibinaba ang kanyang ulo at tahimik na nakinig sa sasabihin ni Albert."Ang kaibigan ko ay sobrang naguguluhan at lumapit sa akin upang magtanong kung ano ang dapat niyang gawin."Sandaling natigil si Albert, pagkatapos ay tumingin sa kanya sa backseat."Kung ikaw ang babaeng iyon, ano ang gagawin mo?"Alam ni Chona na sinusubok siya ni Albert.Bahagyang nanginig ang kanyang labi at kunwaring matuwid ang sagot."Kung ako ang babaeng iyon, at alam kong wala akong puwang sa puso ng lalaking iyon… ituturing ko na lang ito bilang isang hindi sinasadyang pangyayari sa pagitan ng mga nasa hustong gulang.""Pagkatapos, tahimik akong aalis at magpapanggap na parang walang nangyari."Habang ipinapakita ang emosyonal na bahagi, kunwaring pinahid niya ang ilong niya, pinipigil ang luha."At sasabihin ko rin sa lalaking iyon na huwag na niya akong hanapin ulit. Hindi ko sisirain ang kaligaya
Matapos ang pag-play ng recording, bumalot ang katahimikan sa buong sala.Tinitigan ni Beatrice si Erica, ngunit nanatiling kalmado ito—hindi tulad ng isang taong nakarinig lang ng isang matinding rebelasyon.Kumurap lang siya ng dalawang beses, pagkatapos ay ngumiti at tinitigan si Beatrice."Sasama ako sa'yo bukas ng gabi."Kung pupunta ka nang mag-isa, sino ang nakakasigurong hindi ka madadaya?""Erica…"Bago pa matapos ni Beatrice ang sasabihin, pinutol siya ni Erica."Tito Marcus, maaari mo bang ayusin na mapalitan ang lahat ng ingredients sa hotel bago kami dumating?""Oo," sagot ni Marcus nang walang pag-aalinlangan.Pagkarinig ng tiyak na sagot, lumingon si Erica kay Beatrice at bahagyang nagkibit-balikat."Ayan na, tapos na usapan. Ano pa ba?""Erica…"Muling nagbukas ng bibig si Beatrice, ngunit muli siyang pinutol ni Erica.Ngunit sa pagkakataong ito, nagkunwari itong walang pakialam at tila sabik sa gagawin."Bukas, pagkatapos kong magkunwaring nalasing sa inuming hinaluan
"Nandito na kayo?"Tumayo si Minda at sinalubong sina Beatrice at Erica.Nang humarap siya kay Erica, agad niya itong sinamaan ng tingin."Ikaw talagang batang ito! Sinabihan kitang sumama sa mama mo, pero tumanggi ka.Tuloy, nag-iisa akong naghihintay dito—ang boring!"Habang nagsasalita, napatingin si Minda sa burgundy suspender dress na suot ni Erica.Saglit siyang natigilan."Erica, baby, bakit ka ganyang kaganda? Hindi naman ito dinner party!"Umupo si Erica katabi ni Beatrice, at pasupladang sumagot."Wala kang pakialam! Isinuot ko ‘to para makita ni Kuya Bryan."Napanganga si Minda.Handa na sana siyang sumabog sa galit, pero nang maalala niya ang tunay na layunin ng gabing iyon, pinili niyang pigilan ang sarili.Wala rin namang saysay ang away.Pagkatapos ng gabing ito, wala nang kaugnayan si Erica kay Bryan Montenegro.Umupo muli si Minda sa kanyang upuan.Si Beatrice ang unang nagsalita."Bilas, may utang kang paghingi ng tawad sa akin. Naalala mo?""Oo naman," matigas na sa
Si Erica ay bumagsak sa kama, unti-unting tumaas ang kanyang temperatura, at nanghina ang buong katawan niya.Gulat na gulat siya.Agad niyang dinial ang numero ni Bryan.📞 "Hello."Isang malalim na boses ng lalaki ang umalingawngaw sa kabilang linya.📞 "Kuya Bryan, ako ‘to… si Erica.📞 "Na-drug ako… nandito ako sa Room 802 ng Linjiang Hotel.📞 "Pakiusap, iligtas mo ako…"Saglit na katahimikan.Pagkatapos, malamig na sagot ni Bryan:📞 "Erica, maaari kang tumawag ng pulis, o kaya sa Uncle mo—"📞 "Hindi! Bryan Montenegro… ikaw ang sumagip sa akin!"Hindi niya na natapos ang kanyang sasabihin…Dahil walang awa siyang binabaan ng tawag ni Bryan.Napatulala si Erica.Sinubukan niyang bumangon, hawak ang bedside table bilang suporta.Paika-ika siyang lumapit sa pinto ng kwarto.Pero nang malapit na niyang hawakan ang door handle…Bigla niyang binawi ang kamay niya."Bryan Montenegro, hindi ako naniniwalang hindi mo ako ililigtas!""Ipupusta ko ang sarili ko sa'yo ngayong gabi!"Matapo
Pagkarinig pa lamang ng boses ni Carlos, agad na sumugod si Nikki at seryosong nag-ulat."Hindi maganda! Big boss, maaaring may nangyaring masama kay Senyorita Erica. Kulang ang tao natin dito, kailangan ba nating magpadala ng mas marami pang tauhan..."Bago pa niya matapos ang pagsasalita, agad siyang pinutol ni Marcus."Ibigay ang lahat ng lakas sa paghahanap sa aking asawa! Hindi siya dapat masaktan! Kahit isang hibla ng buhok niya, hindi maaaring mawala!"Tiningnan ni Marcus si Nikki nang seryoso. "Ginawa mo na ba ang ipinag-utos ko sa'yo?"Ang kahulugan ng kanyang tanong ay sinisisi niya ito dahil nalihis sa ibang bagay.Nanlamig ang pakiramdam ni Nikki at agad na nag-ulat, "Nahuli na si Monica Cristobal. Nilagyan ko ng locator ang kanyang bag kanina. Nagtatago siya malapit sa hotel upang subaybayan ang mga nangyayari rito.""Dalhin mo ako roon."Agad na nagpakita ng daan si Nikki, at mabilis na naglakad si Lu Xun patungo sa silid.Pagpasok pa lang ni Marcus, nakasuot ng itim na
"Chona, nandito ako para sa isang educational trip, hindi para mamasyal!"Pinagbuksan ni Beatrice ang pinto ng upuan sa harapan at tinapik ito, hudyat na dapat nang bumaba si Chona.Sa oras na iyon, dali-daling lumapit si Albert at sumandal sa bintana ng sasakyan, humihingal: "Beatrice, ipagkakatiwala ko na sa iyo ang Chona. May bihirang propesor ng arkeolohiya mula dito sa Cavite na nakipag-appointment sa akin, kaya pupunta na ako ngayon."Pagkasabi niyo, agad ng umalis si Albert ni hindi man lang nakatanggi si Beatrice.Pinagsama ni Chona ang kanyang mga kamay at nagpa-cute kay Beatrice: "Ate Beatrice, please.""Malapit lang ang ospital kung saan kami may appointment, katabi lang halos ng eskwelahan mo. Idiretso mo na lang ako roon habang papunta ka sa school mo."Nang makitang hindi pa rin pumapayag si Beatrice, malungkot na tumingin si Chona sa kanya at nagkunwaring kaawa-awa:"Kaya mo bang iwan ang isang buntis na may kambal sa tabi ng kalsada?Hindi ko kabisado ang lugar na ito,
"Hindi... Ako... Bakit naman ako magkakaguilty conscience?" Pinagpag ni Minda ang kanyang pajama. "Pakiramdam ko lang, hindi ako presentableng tingnan nang walang makeup."Hindi na inintindi ni Robert ang kakaibang reaksyon ni Minda at kalmadong sinabi, "Anong itsura mo? Hindi ko pa ba 'yan nakita noon?"Mabilis ang kabog ng dibdib ni Minda, iniisip na baka nahuli na siya. Pilit siyang ngumiti at pinapasok si Robert, "Bakit ka nandito?"Huminga nang malalim si Robert at may bahagyang pagkaasiwang tumingin kay Mind: "Mag-impake ka na. Pupunta ako sa SUB University ngayon, at dadalhin din kita para makita ang mga cherry blossom."Doon sila unang nagkita noon.Dahil abala si Robert sa pag-aaral ng virus sa katawan ni Marcus nitong mga nakaraang taon, napabayaan niya ang kanyang pamilya, at sa kaloob-looban niya, may bahagya siyang pagsisisi.Gusto niyang isama si Minda sa isang lakad, muling ipaalala sa kanya ang nakaraan, at tulungan siyang itama ang kanyang sarili.Nanlaki ang mga mata
"Kung sasabihin mo sa akin, iindahin ko." Sabi ni Beatrice habang pinapahid ang toner sa kanyang mukha."Bakit?" Ang mga mata ni Marcus ay may halatang interes.Huminto si Beatrice at tumingin sa kanya: "Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para makuha ang posisyong iyon, kailangan kong makita kung hanggang saan ang kaya kong gawin."Sa madaling salita, gusto niyang makuha ang posisyon ng pagigng vice chairman, pero hindi siya obsessed dito.Hindi tulad ni Monica, hindi niya kayang matalo.Tumango si Marcus bilang pagsang-ayon.Biglang tumitig si Beatrice sa kanya, may bahagyang kapilyahan at pang-aakit sa kanyang mga mata: "Iisang tabi na lang muna natin ang usapang ito. Paano naman ang kasal? Naisip mo na ba kung kailan natin ito gagawin? Mas gusto mo ba ang modern or traditional wedding?"Mabilis na kumurap ang mga mata ni Marcus, ngunit agad siyang bumalik sa kanyang kalmadong anyo at hinawakan ang kamay ni Beatrice: "Kapag dumating ang tamang panahon, ikakasal tayo."Napansin ni Be
Nang makita ni Beatrice si Marcus na lumabas mula sa dilim, agad niya itong tiningnan nang masama. Hindi niya alam kung gaano katagal nakikinig ang matandang tusong ito.Napatingin naman si Mrs. Salazar kay Marcus na may bahagyang pag-ayaw. "Ayan, ipinagkatiwala ko na ang asawa mo sa'yo. Aalis na ako."Pagkatapos sabihin iyon, naglakad siya palayo sa kanyang matataas na takong.Nang madaanan niya si Albert, mas lalo pa niyang ipinakita ang kanyang paghamak."Madam, dito nakaparada ang sasakyan." Yumuko si Carlos at itinuro ang direksyon ng sasakyan.Hindi na nag-aksaya ng oras si Beatrice, kusa niyang itinulak si Marcus pasulong at sumunod kay Carlos palabas. Naiwan si Albert, nakaluhod, yakap ang kanyang ulo habang umiiyak nang buong hinagpis.Samantala, sa loob ng venue, nanatiling nakatitig siAbby Abbysa direksyong pinagdaanan ni Beatrice. Matagal siyang hindi nakagalaw, tila hindi makapaniwala sa kanyang nakita.Kitang-kita niya kung paano pinalibutan si Beatrice ng mga tao, niya
"Mag-isip ng paraan para dalhin ang mga tao sa ibang lugar. Hindi madaling kumilos sa Manila. At kapag kumilos tayo, madali tayong mag-iwan ng ebidensya."Tumango si Minda, napagtanto niyang may punto si Monica.Ang Manila ay teritoryo ni Marcus. Kahit anong gawin nila, siguradong malalaman ito ni Marcus sa huli.Kung madadala nila ang mga tao sa ibang lugar, mas magiging madali ang kanilang pagkilos.Dahil dito, agad na nag-usap sina Minda at Monica upang planuhin ang kanilang estratehiya.Sa venue...Lumapit ang lahat kay Beatrice upang batiin siya.Maging ang mga socialite na nagpahirap sa kanya kanina ay lumapit at nag-sorry.May ilan pang walang hiya na naglabas ng kanilang mga cellphone at binuksan ang messages."Ano sa tingin mo? Dagdagan natin ng friend para mas madali tayong makapag-usap sa hinaharap?""Pasensya na, bihira akong makihalubilo sa iba. Ilan lang sa mga matataas ang kalidad na kaibigan ang nasa paligid ko." Matamis na ngumiti si Beatrice ngunit maingat na tumangg
"Ahhhhhmmmmm, wala na." Sagot ni Monica na may matigas na ekspresyon.Nagsimula agad ang botohan.Halos sabay na itinaas ng direktor ng Women's Federation at ng asawa ni Mrs. Sakazar ang kanilang mga placard.Sumunod naman sina Ginang Villamor at Marcus sa pagboto.Nang makita ng mga tao na bumoto na si Marcus Villamor, agad nilang itinaas ang kanilang mga placard upang bumoto rin.Maraming socialite na malapit kay Monica Cristobal ang ayaw sanang bumoto, ngunit dahil parami nang parami ang nagtataas ng placard, naging kapansin-pansin ang hindi nila pagboto at lumakas ang pressure sa kanila.Sa huli, wala silang nagawa kundi itaas din ang kanilang placard.Excited na inanunsyo ng MC sa entablado: "60 boto!""63 boto!""66 boto! Isang boto ang lamang kay Miss Monica Cristobal!""Diyos ko! Umabot na sa 70 boto!""Mayroon pa bang gustong bumoto? 75 boto!""100 boto!""150 boto!""218 boto! Ang vote rate ay lumampas sa 98%! Binabati kita, Miss Beatrice Aragon, ikaw ang nakakuha ng unang p
Hindi nasira ang mga strap ng damit ni Beatrice, at nanatili siyang kaakit-akit sa entablado.Sa sandaling iyon, tumingin si Rommel Cristobal sa anak nyang si Monica at sinenyasan siyang pindutin ang remote control button.Mahigpit na tumango si Monica.Sa pagkakataong ito, agad niyang kinuha ang remote control, itinutok ito kay Beatrice sa entablado, at pinindot ito nang may matalim na titig.Ngunit walang nangyari!Natigilan si Monica, at kumunot ang noo ni Rommel Cristobal."Imposible!" Napaatras si Monica sa gulat at pinindot pa ito nang ilang beses, ngunit nanatiling maayos ang mga strap ng damit ni Beatrice, walang kahit anong problema.Dismayado, binuksan ni Monica ang remote control, sinuri ang baterya, muling kinabit ito, at mariing pinindot muli habang nakatutok kay Beatrice.Umandar ang ilaw ng remote control, ngunit nanatiling mahigpit ang suot ni Beatrice sa kanyang katawan—walang kahit anong pagbabagong nangyari."Paano nangyari ito?" Hawak pa rin ni Monica ang remote co
"Oh, may mali ba sa sagot ko?" Tanong ni Beatrice na may ngiti.Sandaling natigilan ang celebrity, pagkatapos ay itinuro ang malaking screen nang may pananabik: "Hindi ba ito isang malaking problema? May babaeng tumawag sa’yo upang humingi ng tulong, ngunit tinanggihan mo siya nang walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Masyado mong minamaliit ang buhay ng tao! Napakalupit mo!""Sandali lang," pinutol ni Beatrice ang celebrity habang nakangiti, "Huwag kang magmadaling husgahan na ito ay kalupitan.Una sa lahat, nang matanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang pangalawang tagapangulo, kaya walang sitwasyon kung saan may mahihinang grupo na lumapit sa akin para magtanong at ako ay tumanggi.Pangalawa, wala akong pagtutol sa sinabi mo. Totoo ngang buntis ang babaeng ito. Gusto niyang ituloy ang pagbubuntis, ngunit may ibang opinyon ang ama ng bata. Kaya, ako ba ang mali?Ang bagay na ito ay usapan s
"Sige, gusto kong itanong, ano ang layunin ng pagtatatag ng Caring for Women Association?""Ito ay upang alagaan ang mga kababaihang nasa mahirap na kalagayan sa Pilipinas!Kung nais mong magpakita ng malasakit sa kanila, dapat ay marunong kang umunawa sa kanilang sitwasyon upang maabot mo ang kanilang damdamin.Ang isang taong may dalang bag na nagkakahalaga ng higit sa tatlong milyong piso ba ay kayang umunawa sa isang taong kinakailangang pagkasyahin ang tatlong libong piso sa loob ng isang buwan?""Sa palagay ko, hindi!"Matapos magsalita ni Beatrice, ang direktor ng Women's Federation ang unang tumango bilang pagsang-ayon at nagsabi, "Tama."Ang asawa ni Mr. Salazar ang unang pumalakpak, at agad namang sinundan ng malakas at masiglang palakpakan mula sa buong lugar.Makalipas ang ilang sandali, isang pangalawang socialite ang nagtaas ng placard upang magtanong.Siya ang socialite na may retokadong mukha—ang parehong taong humarang kay Beatrice kanina."Ms. Aragin, ayon sa aking k