Ang kapatid ni Chona ay nagmaneho ng motorsiklo at dinala si Chona sa isang ospital sa mga suburb upang ipaliwanag ang kanyang layunin. "Doktor, ovulation period ngayon ng kapatid ko. Gusto niyang magpa-artificial insemination." Hinubad ng babaeng doktor na nasa edad singkwenta ang kanyang salamin at tumingin sa magkapatid na nasa harapan niya na medyo kakaiba. Ito ang unang pagkakataon na nakita niya ang isang kapatid na lalaki na kasama ang kanyang kapatid na babae sa paggawa ng artificial insemination. Inunat ng doktor ang kanyang kamay: "Ipakita sa akin ang sertipiko ng kasal." "Katibayan ng kasal?" Natigilan si Chona. Mabilis na kumindat sa kanya ang kuya nya, at pagkatapos ay sinabi sa doktor: "Doktor... Nagmamadali kaming lumabas at nakalimutang dalhin ito." "Bumalik na lang kyo bukas, kapag nakuha na ninyo ang iyong sertipiko ng kasal, saka ka pumunta sa amin upang ayusin." Businesslike na sabi ng babaeng doktor. Napahiya ang kapatid ni Chona: "
Matinding sakit ng ulo ang naramdaman ni Albert at kusa niyang hinipo ang kanyang damit. Sa kanyang gulat, maayos pa rin ito at walang anumang gusot.Ngunit may mga nagkakalat na imahe sa kanyang isipan—tila may nangyari sa pagitan nila ng kanyang junior assistant, ngunit hindi niya mabuo ang buong pangyayari.Mabilis ang tibok ng kanyang puso. Pagbangon niya, agad niyang napansin ang bahid ng dugo sa puting sapin ng kama, na siyang nagpatibay ng kanyang hinala.Pabagsak siyang lumabas ng kwarto at agad na nagtanong, "Nasaan ang junior assistant ko?"Nagmukhang balisa ang kapatid ni Chona, parang may gustong sabihin pero pinigilan ang sarili. Sa huli, malamig siyang sumagot, "Bakit mo siya hinahanap?"Namutla si Albert at hindi nakasagot.Sa sandaling iyon, lumabas mula sa kabilang kwarto si Chona na may masamang itsura. Paika-ika siyang lumapit kay Albert at pilit na ngumiti."Sir Albert, ano ang gusto mong pag-usapan?"Tinitigan siya ni Albert at biglang nakaramdam ng matinding kaba
Nagdilim ang mga mata ni Robert.Hindi siya tanga—medyo kahina-hinala na nasa bahay ng nkababata nyang kapatid si Beatrice sa ganitong oras.Ngunit nang mapansin niya ang nakangiting mukha ni Marcus, bahagyang lumambot ang kanyang malamlam na tingin, at napalitan ito ng isang mas mainit at mapag-arugang titig.Mula sa loob ng silid, narinig niya ang masayang tinig ni Erica."Papa! Bakit ka nandito?"Sa sumunod na sandali, tumakbo si Erica at buong siglang yumakap sa kanya, mahigpit na niyakap ang kanyang ama. "Papa! Miss na miss kita!"Napangiti si Robert at mahinang tinapik ang likod ni Erica. "Ang laki mo na, pero nagpapa-cute ka pa rin."Nagpaawang ang labi ni Erica. "Kahit gaano pa ako katanda, ako pa rin ang baby mo!"Tumawa si Robert. "Oo na, oo na. Ikaw lang talaga ang marunong sa mga bagay na ‘yan."Habang pinagmamasdan ni Beatrice ang matamis na interaksiyon ng mag-ama, hindi niya napigilang makaramdam ng matinding inggit.Bahagyang inilayo ni Robert si Erica, at itinuro ang
"Siyempre, kung mayroon ka pang ibang kahilingan para sa pagkakasundo, sabihin mo lang," dagdag ni Robert.Walang malay na tumingin si Beatrice kay Marcus.Ngumiti si Marcus at nagsabi, "Ikaw ang biktima sa sitwasyong ito. Kung gusto mong makipagkasundo, gawin mo. Kung ayaw mo, huwag monh gawin. Nasa iyo ang desisyon."Ang ibig sabihin nito ay sinusuportahan niya ang anumang magiging desisyon ni Beatrice.Bahagyang nagulat si Robert at pinagmamasdan nang mabuti ang nakababatang kapatid. Kumunot ang kanyang noo.Mabilis niyang napansin na may kakaiba sa relasyon ng dalawa!Si Beatrice ang magiging manugang niya, kaya bakit tila humihingi ito ng opinyon mula kay Marcus?At si Marcus naman, na kilalang hindi nakikialam sa buhay ng iba, bakit bigla na lang napaka-aligaga sa mga bagay na may kinalaman kay Beatrice?Mukhang kailangan niyang ilayo muna si Erica at tanungin ito nang masinsinan.May mali rito!Nauunawaan ni Beatrice ang gustong ipahiwatig ni Marcus. Saglit siyang nag-isip bago
"Noong nagnenegosyo pa ako, may isang traydor na nagturok sa akin ng virus, pero kalaunan, gumaling din ako."Mahigpit na hinawakan ni Marcus ang kamay ni Beatrice at mahinahong ipinaliwanag, "Pero may kaunting natira pa rin sa katawan ko. Sabi ng doktor, hindi naman ito makakaapekto sa araw-araw kong kalusugan. Pero sa loob ng maraming taon, hindi pa rin sumuko ang kuya ko."Bihirang makita ni Beatrice si Marcus na ganito kalungkot. Alam niyang hindi ito kasingsimple gaya ng kanyang sinasabi.Kaya hindi siya nagsalita pa—sa halip, lumapit siya at mahigpit na niyakap ito, hinayaang sumandal ang mukha niya sa kanyang tiyan, habang banayad na hinaplos ang kanyang ulo."Noong tinurukan ka ng virus… masakit ba?"Biglang nanginig si Marcus. Mabilis na bumalik sa kanyang isipan ang madilim na panahong iyon.Bihira siyang matakot sa kahit ano.Pero doon… doon siya natakot.Hindi niya napigilan ang sarili at mas mahigpit na niyakap si Beatrice, ibinaon ang mukha sa kanyang malambot na tiyan.
Hindi kailanman naglihim si Beatrice Kay Genna, kaya maikli niyang ikinuwento ang mga nangyari sa araw na iyon.Agad namang nagpadala ng voice message si Genna bilang sagot."Best, ano pa bang iniisip mo? Na hindi pa talaga kayo kasal? May marriage certificate na kyo di ba!"Namula ang mukha ni Lin Qingyu. "Hindi ko talaga matanggap ang masamang gawi niya. Hindi mo alam... Kung hindi niya lang pinunit ang black stockings ko noong huling beses, hindi sana ako napahiya sa harap ng pulis at hindi ko alam ang isasagot.""Ay, Beatrice ko, sobrang bait na sa’yo ni Marcus!""Wala namang perpektong tao! Sa paningin ko, halos perpekto na siya!""Konting kakaibang fetish lang ‘yan, wala naman ‘yon.""Kung tutuusin nga, perpekto rin ang sagot niya sa isyu ng pagkakaroon ng anak.""At narinig ko mula sa pinsan ko na kung gusto mong magkaanak, kailangan mong mag-relax. Kilala mo ang pinsan ko, ‘di ba?"Napaisip si Beatrice saglit, at agad na sumagi sa isip niya ang imahe ng isang mahiyain na babae
Hindi pa kailanman narinig ni Albert ang ganoong tono ng boses ni Beatrice, at bahagyang gumulo ang kanyang isip.Muli siyang nagtanong, "Beatrice, ikaw ba talaga ‘yan?"Mabilis namang nilinaw ni Beatrice ang kanyang lalamunan at bumalik sa normal ang kanyang boses. "Ako ito. Bakit?""Bago umalis sa business trip, iniutos ng ama ko na ihanda ang personal na paghingi ng tawad ng aking ina sa'yo. Maaari ba tayong magkita bukas ng gabi sa Room 6 ng Linjiang Hotel?""Sige."Matapos ibaba ang tawag, agad niyang tinawagan si Nikki."Tulungan mo akong bantayan si Minda sa mga susunod na araw. Alamin mo kung ano ang balak niya.Ang pagkakakilala ko kay Minda, hindi siya mananatiling tahimik pagkatapos ng ganitong malaking kahihiyan.Bukod pa rito, tatlong araw na lang at kaarawan na ng kanyang asawa. Siguradong desperado na si Minda.""Naiintindihan ko. Walang problema." Mabilis na tumugon si Nikki, kinuha ang kanyang kagamitan, at agad na nagsimulang kumilos.Samantala, sa kabilang panig, na
Napatigil si Albert, halatang may gustong sabihin, pero sa huli ay pinili niyang manahimik."Mama, hayaan mo muna akong mapag-isa."Pagkatapos niyang ilabas si Minda mula sa istasyon ng pulisya, agad siyang umalis mag-isa.Naiwan si Minda sa may pintuan, nakatingin sa papalayong likuran ng kanyang anak habang nagngingitngit sa galit.Lahat ng ito, kasalanan mo Beatrice!Hindi ganito ang anak niya dati.Masunurin ito at napakabait sa kanya!Pero ngayon, sa unang pagkakataon, sinagot siya nito nang pabalang at iniwan siya sa harap ng istasyon ng pulisya!Beep—!Isang BMW ang huminto sa harapan niya. Dahan-dahang bumaba ang bintana, at lumitaw ang mukhang punong-puno ng make-up ni Monica Cristobal."Sakay ka na, ihahatid kita."Galit na galit si Minda at desperadong kailangan ng makakausap. Kaya’t hindi na siya nagdalawang-isip at agad na sumakay sa kotse.Dinala siya ni Monica sa isang pribadong restaurant upang maghapunan.Samantala, palihim na sinundan sila ni Nikki.Pagpasok nina Mon
Hindi nasira ang mga strap ng damit ni Beatrice, at nanatili siyang kaakit-akit sa entablado.Sa sandaling iyon, tumingin si Rommel Cristobal sa anak nyang si Monica at sinenyasan siyang pindutin ang remote control button.Mahigpit na tumango si Monica.Sa pagkakataong ito, agad niyang kinuha ang remote control, itinutok ito kay Beatrice sa entablado, at pinindot ito nang may matalim na titig.Ngunit walang nangyari!Natigilan si Monica, at kumunot ang noo ni Rommel Cristobal."Imposible!" Napaatras si Monica sa gulat at pinindot pa ito nang ilang beses, ngunit nanatiling maayos ang mga strap ng damit ni Beatrice, walang kahit anong problema.Dismayado, binuksan ni Monica ang remote control, sinuri ang baterya, muling kinabit ito, at mariing pinindot muli habang nakatutok kay Beatrice.Umandar ang ilaw ng remote control, ngunit nanatiling mahigpit ang suot ni Beatrice sa kanyang katawan—walang kahit anong pagbabagong nangyari."Paano nangyari ito?" Hawak pa rin ni Monica ang remote co
"Oh, may mali ba sa sagot ko?" Tanong ni Beatrice na may ngiti.Sandaling natigilan ang celebrity, pagkatapos ay itinuro ang malaking screen nang may pananabik: "Hindi ba ito isang malaking problema? May babaeng tumawag sa’yo upang humingi ng tulong, ngunit tinanggihan mo siya nang walang awa.Ang babaeng ito ay malamang na buntis. Ang pagtanggi mo ay katumbas ng pagtanggi sa dalawang buhay!Masyado mong minamaliit ang buhay ng tao! Napakalupit mo!""Sandali lang," pinutol ni Beatrice ang celebrity habang nakangiti, "Huwag kang magmadaling husgahan na ito ay kalupitan.Una sa lahat, nang matanggap ko ang tawag na ito, hindi pa ako nahahalal bilang pangalawang tagapangulo, kaya walang sitwasyon kung saan may mahihinang grupo na lumapit sa akin para magtanong at ako ay tumanggi.Pangalawa, wala akong pagtutol sa sinabi mo. Totoo ngang buntis ang babaeng ito. Gusto niyang ituloy ang pagbubuntis, ngunit may ibang opinyon ang ama ng bata. Kaya, ako ba ang mali?Ang bagay na ito ay usapan s
"Sige, gusto kong itanong, ano ang layunin ng pagtatatag ng Caring for Women Association?""Ito ay upang alagaan ang mga kababaihang nasa mahirap na kalagayan sa Pilipinas!Kung nais mong magpakita ng malasakit sa kanila, dapat ay marunong kang umunawa sa kanilang sitwasyon upang maabot mo ang kanilang damdamin.Ang isang taong may dalang bag na nagkakahalaga ng higit sa tatlong milyong piso ba ay kayang umunawa sa isang taong kinakailangang pagkasyahin ang tatlong libong piso sa loob ng isang buwan?""Sa palagay ko, hindi!"Matapos magsalita ni Beatrice, ang direktor ng Women's Federation ang unang tumango bilang pagsang-ayon at nagsabi, "Tama."Ang asawa ni Mr. Salazar ang unang pumalakpak, at agad namang sinundan ng malakas at masiglang palakpakan mula sa buong lugar.Makalipas ang ilang sandali, isang pangalawang socialite ang nagtaas ng placard upang magtanong.Siya ang socialite na may retokadong mukha—ang parehong taong humarang kay Beatrice kanina."Ms. Aragin, ayon sa aking k
"Oh, siya nga pala, may gusto pa akong idagdag. Ngayon, wala nang anumang koneksyon sa pagitan naming dalawa."Saglit na tumigil si Marcus, tila may naalala, at biglang napangiti.“Sapat na sa akin ang asawa ko, baka kasi magselos pa iyon kung may mga babaeng umaligid pa Sa akin. Hehehe selosa kasi yun”.Nagkagulo ang lahat sa takot at pagkabigla.Ano ang nangyari sa mahiyaing ngiti ng big boss kanina???Bakit bigla na lang nakakatakot?Ganito ba ang itsura ng taong in love?"Sige. Naipaliwanag ko na nang malinaw. Kung ilang boto ang makukuha ni Miss Cristobal ngayon, wala na akong kinalaman doon."Matapos niyang sabihin ito, itinulak na ni Carlos si Marcus pabalik sa tabi ni Rommel Cristobal.Hindi maipinta ang mukha ni Rommel Cristobal sa sobrang sama ng pakiramdam.Ngunit bahagyang lumingon si Marcus at tinanong siya, "Maganda ba ang palabas?"Malamig na humumpak si Rommel Cristobal. "Hindi pa ito ang rurok ng kwento. Maghintay ka lang!""Sige." Sagot ni Marcus nang walang alinlan
Si Monica Cristobal, na nuoy nakatayo sa entablado, ay nakaramdam ng matinding lamig sa buong katawan, at parang dumaloy ang dugo niya patungo sa kanyang noo.Sinabi ng kanyang kutob na hindi niya magugustuhan ang sasabihin ni Marcus.May isang tinig sa kanyang puso na sumisigaw: Hindi, hindi ako naniniwala rito!Hindi, ayokong ipaliwanag mo ito sa ganitong okasyon!Gayunpaman, bumalik ang kanyang katinuan. Mas malakas ang sitwasyon kaysa sa tao, kaya't napilitan siyang ngumiti nang pilit. "Mr. Villamor, may punto ka."Itinaas ni Marcus ang kanyang salamin na may gintong gilid at bahagyang ngumiti sa isang mahinahong paraan. Kinuha niya ang mikropono at tumingin sa lahat, ang kanyang boses ay banayad.**"Hindi ko alam kung sino ang nagpakalat ng tsismis na may relasyon kami ni Ms. Monica Cristobal .Marahil ay naging masyado akong mabait nitong mga nakaraang taon, kaya iniisip ng lahat na hindi ko kayang humawak ng malaking kutsilyo?"**Parang isang batong inihulog sa tubig ang kanyan
Nang marinig ang boses, halos maiyak ang emcee.Unang beses pa lang niyang maging host, bakit naman siya nakatagpo ng ganito karaming gulo!Muling lumingon ang lahat patungo sa entrada at nakita si Carlos na dahan-dahang tinutulak si Marcus papasok sa venue, kasunod ang maraming executive na nais ding manood ng palabas.Pagkapasok ng mga executive, agad silang kinawayan ng kanilang mga asawa, senyales na may nakalaan nang upuan para sa kanila.Mabilis silang yumuko, tila nais bawasan ang kanilang presensya, at agad na tumakbo papunta sa tabi ng kanilang mga asawa, handang "kumain ng melon."Ang saya nito!Mula sa panonood ng drama sa video conference hanggang sa live na panonood ng eksena sa harapan nila!Malalantad na ba ang asawa ng Big Boss nilang si Marcus Villamor?!Bumulong ang mga executive sa kanilang mga asawa."Narito si Mr. Villamor upang suportahan ang kanyang kasintahan!"Dahil iniisip nilang lihim na kinasal ang kanilang big boss at hindi niya nais itong ipaalam sa publi
Habang nagsasalita si Monica, hindi niya inalis ang tingin kay Beatrice, at mayabang na nakataas ang sulok ng kanyang mapulang labi.Ngunit hindi rin nagpakababa si Beatrice—nakangiti niyang sinalubong ang titig ni Moniva.Napairap si Monica at muling bumulong sa kanyang ama:“Dad, ang tanga pa rin niya. Hindi pa rin niya alam na naloko na siya!Mamaya, mahuhubaran siya mismo sa entablado—at ang kapal pa ng mukha niyang titigan ako! Hmph, ang mga mahihirap talaga, ignorante at mahilig sa libre.”Dumilim ang mga mata ni Rommel Cristobal."Sige, aantayin ko ‘yan.""Sino mang magtatangkang bumangga sa pamilya Cristobal—sisiguraduhin kong hindi na makakalabas nang hindi napapahiya."Nagtaas ng baba si Monica at mayabang na naglakad patungo sa election waiting area.Simula ng HalalanIsa-isang dumating ang mga direktor ng foundation at naupo sa kanilang mga pwesto.Pinangunahan ni Mrs. Salazar, asawa ng Pangulo ng foundation, ang unang hanay—napapaligiran ng mga iginagalang na miyembro.Ka
Napakalakas ng boses nina Abby at Ian, kaya agad silang napansin ng mga taong nasa paligid.Ngunit kalmado lang na binati sila ni Beatrice, sabay ngiti. "Nandito ako para tumakbo bilang vice chairman.""Sino’ng nagbigay sa’yo ng kumpiyansa?!" Pasigaw na tanong ni Ian, na lalo pang nakatawag ng pansin sa paligid.Medyo naiinis si Beatrice, kaya ibinaba ang boses at mahinahong nagpayo, "Nasa publiko tayo. Pwede bang magpakita ka naman ng kahit konting breeding?"Pagkatapos ay tumingin siya nang makahulugan kay Lucy. "Isang guro na nagngangalang Kevin Baltazar ang nagbigay sa akin ng kumpiyansa.At sinusuportahan din ako ng Papa ko, hindi ba? Ang limang milyong piso para sa admission qualification, siya ang nagbigay!"Pagkarinig sa pangalang “Kevin Baltazar," biglang nanlamig ang likod ni Lucy, at namutla siya.Samantala, hindi rin mapakali si Oscar nang mabanggit ang "limang milyon."Nagulat sina Ian at Abby, sabay napabulalas:"Papa, binigyan mo talaga ng limang milyon si Beatrice?!""
Diretsong lumapit si Minda kay Beatrice.Napakunot ang noo ni Beatrice, iniisip kung bakit parang ang malas niya ngayon—lahat na lang ng tao ay ginugulo siya.Ngunit sa ikinagulat niya, sa halip na siya ang lapitan, dumaan lang si Minda sa tabi niya at huminto sa harap ni Chona. Sa galit, mariing sinabi nito, "Malandi ka!"Kasabay noon, tiningnan niya si Albert na may pagsisisi sa kanyang mukha. "Bakit mo siya dinala rito!"Nakayuko si Albert, halatang nahihiya. "Sinabi ni Papa na dapat akong maging responsable. Nagsabi si Chona na nababagot siya sa bahay, kaya dinala ko siya rito para maglibang.""Gago!" Napapadyak si Minda sa sobrang pagkadismaya at matalim na tiningnan si Chona. "Saan ka ba galing? Lumayas ka! Hindi ito lugar para sa isang probinsyanang tulad mo!"Namutla si Chona at biglang ibinagsak ang baso na hawak niya.Pak!Napalingon ang lahat sa paligid.Sa isang iglap, nagmukhang takot na takot si Chona kay Minda. Nanginginig pa ito at may luha sa kanyang mga mata nang sab