"Siyempre, kung mayroon ka pang ibang kahilingan para sa pagkakasundo, sabihin mo lang," dagdag ni Robert.Walang malay na tumingin si Beatrice kay Marcus.Ngumiti si Marcus at nagsabi, "Ikaw ang biktima sa sitwasyong ito. Kung gusto mong makipagkasundo, gawin mo. Kung ayaw mo, huwag monh gawin. Nasa iyo ang desisyon."Ang ibig sabihin nito ay sinusuportahan niya ang anumang magiging desisyon ni Beatrice.Bahagyang nagulat si Robert at pinagmamasdan nang mabuti ang nakababatang kapatid. Kumunot ang kanyang noo.Mabilis niyang napansin na may kakaiba sa relasyon ng dalawa!Si Beatrice ang magiging manugang niya, kaya bakit tila humihingi ito ng opinyon mula kay Marcus?At si Marcus naman, na kilalang hindi nakikialam sa buhay ng iba, bakit bigla na lang napaka-aligaga sa mga bagay na may kinalaman kay Beatrice?Mukhang kailangan niyang ilayo muna si Erica at tanungin ito nang masinsinan.May mali rito!Nauunawaan ni Beatrice ang gustong ipahiwatig ni Marcus. Saglit siyang nag-isip bago
"Noong nagnenegosyo pa ako, may isang traydor na nagturok sa akin ng virus, pero kalaunan, gumaling din ako."Mahigpit na hinawakan ni Marcus ang kamay ni Beatrice at mahinahong ipinaliwanag, "Pero may kaunting natira pa rin sa katawan ko. Sabi ng doktor, hindi naman ito makakaapekto sa araw-araw kong kalusugan. Pero sa loob ng maraming taon, hindi pa rin sumuko ang kuya ko."Bihirang makita ni Beatrice si Marcus na ganito kalungkot. Alam niyang hindi ito kasingsimple gaya ng kanyang sinasabi.Kaya hindi siya nagsalita pa—sa halip, lumapit siya at mahigpit na niyakap ito, hinayaang sumandal ang mukha niya sa kanyang tiyan, habang banayad na hinaplos ang kanyang ulo."Noong tinurukan ka ng virus… masakit ba?"Biglang nanginig si Marcus. Mabilis na bumalik sa kanyang isipan ang madilim na panahong iyon.Bihira siyang matakot sa kahit ano.Pero doon… doon siya natakot.Hindi niya napigilan ang sarili at mas mahigpit na niyakap si Beatrice, ibinaon ang mukha sa kanyang malambot na tiyan.
Hindi kailanman naglihim si Beatrice Kay Genna, kaya maikli niyang ikinuwento ang mga nangyari sa araw na iyon.Agad namang nagpadala ng voice message si Genna bilang sagot."Best, ano pa bang iniisip mo? Na hindi pa talaga kayo kasal? May marriage certificate na kyo di ba!"Namula ang mukha ni Lin Qingyu. "Hindi ko talaga matanggap ang masamang gawi niya. Hindi mo alam... Kung hindi niya lang pinunit ang black stockings ko noong huling beses, hindi sana ako napahiya sa harap ng pulis at hindi ko alam ang isasagot.""Ay, Beatrice ko, sobrang bait na sa’yo ni Marcus!""Wala namang perpektong tao! Sa paningin ko, halos perpekto na siya!""Konting kakaibang fetish lang ‘yan, wala naman ‘yon.""Kung tutuusin nga, perpekto rin ang sagot niya sa isyu ng pagkakaroon ng anak.""At narinig ko mula sa pinsan ko na kung gusto mong magkaanak, kailangan mong mag-relax. Kilala mo ang pinsan ko, ‘di ba?"Napaisip si Beatrice saglit, at agad na sumagi sa isip niya ang imahe ng isang mahiyain na babae
Hindi pa kailanman narinig ni Albert ang ganoong tono ng boses ni Beatrice, at bahagyang gumulo ang kanyang isip.Muli siyang nagtanong, "Beatrice, ikaw ba talaga ‘yan?"Mabilis namang nilinaw ni Beatrice ang kanyang lalamunan at bumalik sa normal ang kanyang boses. "Ako ito. Bakit?""Bago umalis sa business trip, iniutos ng ama ko na ihanda ang personal na paghingi ng tawad ng aking ina sa'yo. Maaari ba tayong magkita bukas ng gabi sa Room 6 ng Linjiang Hotel?""Sige."Matapos ibaba ang tawag, agad niyang tinawagan si Nikki."Tulungan mo akong bantayan si Minda sa mga susunod na araw. Alamin mo kung ano ang balak niya.Ang pagkakakilala ko kay Minda, hindi siya mananatiling tahimik pagkatapos ng ganitong malaking kahihiyan.Bukod pa rito, tatlong araw na lang at kaarawan na ng kanyang asawa. Siguradong desperado na si Minda.""Naiintindihan ko. Walang problema." Mabilis na tumugon si Nikki, kinuha ang kanyang kagamitan, at agad na nagsimulang kumilos.Samantala, sa kabilang panig, na
Napatigil si Albert, halatang may gustong sabihin, pero sa huli ay pinili niyang manahimik."Mama, hayaan mo muna akong mapag-isa."Pagkatapos niyang ilabas si Minda mula sa istasyon ng pulisya, agad siyang umalis mag-isa.Naiwan si Minda sa may pintuan, nakatingin sa papalayong likuran ng kanyang anak habang nagngingitngit sa galit.Lahat ng ito, kasalanan mo Beatrice!Hindi ganito ang anak niya dati.Masunurin ito at napakabait sa kanya!Pero ngayon, sa unang pagkakataon, sinagot siya nito nang pabalang at iniwan siya sa harap ng istasyon ng pulisya!Beep—!Isang BMW ang huminto sa harapan niya. Dahan-dahang bumaba ang bintana, at lumitaw ang mukhang punong-puno ng make-up ni Monica Cristobal."Sakay ka na, ihahatid kita."Galit na galit si Minda at desperadong kailangan ng makakausap. Kaya’t hindi na siya nagdalawang-isip at agad na sumakay sa kotse.Dinala siya ni Monica sa isang pribadong restaurant upang maghapunan.Samantala, palihim na sinundan sila ni Nikki.Pagpasok nina Mon
Mabangis na ngumiti si Monica."Huwag kang mag-alala, wala tayong magiging problema! Ang media? Naayos ko na iyan para sa’yo.""Kapag naitakas ng mga reporter sina Erica at Reinier mula sa hotel bukas ng umaga, agad na lalabas ang balita.'Kumpirmado na Ang kasal ng pamilya Villamor at Martinez—isang matamis na lihim na pagkikita sa pagitan ng anak ng Martinez family at ng dalaga ng Villamor family…'"May kasiyahang sumilay sa labi ni Monica."Kapag lumabas ang mga balitang ito, siguradong tataas ang stock prices ng dalawang pamilya.Kung bibili ka ng shares sa murang halaga bukas ng umaga at ibebenta ito sa loob ng ilang araw, mababawi mo rin ang sampung milyong poso na nawala sa’yo noon!"Habang nakikinig si Minda, lalong naliwanagan ang kanyang isipan at tumango siya nang matatag. "Sige, gawin natin ang plano mo."Ngunit hindi naman siya tanga upang lubos na pagkatiwalaan si Monica!Siguradong magtitiyak siya ng ibang plano bilang back-up!"Bukas ng gabi, gagamitin ko ang pangalan
Napuno ng tuwa ang mukha ni Chona—si Albert ba ay aaminin na ang nangyari kagabi?Sa wakas!Nahihiya niyang ibinaba ang kanyang ulo at tahimik na nakinig sa sasabihin ni Albert."Ang kaibigan ko ay sobrang naguguluhan at lumapit sa akin upang magtanong kung ano ang dapat niyang gawin."Sandaling natigil si Albert, pagkatapos ay tumingin sa kanya sa backseat."Kung ikaw ang babaeng iyon, ano ang gagawin mo?"Alam ni Chona na sinusubok siya ni Albert.Bahagyang nanginig ang kanyang labi at kunwaring matuwid ang sagot."Kung ako ang babaeng iyon, at alam kong wala akong puwang sa puso ng lalaking iyon… ituturing ko na lang ito bilang isang hindi sinasadyang pangyayari sa pagitan ng mga nasa hustong gulang.""Pagkatapos, tahimik akong aalis at magpapanggap na parang walang nangyari."Habang ipinapakita ang emosyonal na bahagi, kunwaring pinahid niya ang ilong niya, pinipigil ang luha."At sasabihin ko rin sa lalaking iyon na huwag na niya akong hanapin ulit. Hindi ko sisirain ang kaligaya
Matapos ang pag-play ng recording, bumalot ang katahimikan sa buong sala.Tinitigan ni Beatrice si Erica, ngunit nanatiling kalmado ito—hindi tulad ng isang taong nakarinig lang ng isang matinding rebelasyon.Kumurap lang siya ng dalawang beses, pagkatapos ay ngumiti at tinitigan si Beatrice."Sasama ako sa'yo bukas ng gabi."Kung pupunta ka nang mag-isa, sino ang nakakasigurong hindi ka madadaya?""Erica…"Bago pa matapos ni Beatrice ang sasabihin, pinutol siya ni Erica."Tito Marcus, maaari mo bang ayusin na mapalitan ang lahat ng ingredients sa hotel bago kami dumating?""Oo," sagot ni Marcus nang walang pag-aalinlangan.Pagkarinig ng tiyak na sagot, lumingon si Erica kay Beatrice at bahagyang nagkibit-balikat."Ayan na, tapos na usapan. Ano pa ba?""Erica…"Muling nagbukas ng bibig si Beatrice, ngunit muli siyang pinutol ni Erica.Ngunit sa pagkakataong ito, nagkunwari itong walang pakialam at tila sabik sa gagawin."Bukas, pagkatapos kong magkunwaring nalasing sa inuming hinaluan
Dumarami ang mga tao sa paligid.Hindi pa nakakita si Ara ng ganitong klaseng babae. Natakot siya kaya’t pinakawalan si Rebeca at mabilis na nagbigay ng paliwanag sa isang tao na kumukuha ng video gamit ang cellphone: "Hindi, ang perang hawak niya ay sa anak ko at sa pamilya namin."Habang nagpapaliwanag siya, mabilis na tumakbo si Rebeca.Ang anak ni Rebeca na si Rostum ay dumating saksi sa malayo gamit ang motorsiklo at kinuha siya mula sa lugar.Si Jennifer, na nakatakas lamang mula sa kanyang ama, nakita ang ina niyang may magulong buhok at tila nawawala ang kaluluwa. Naglakad siya pabalik na para bang wala sa sarili."Inay!" Nabigla si Jennifer at nilapitan ang ina upang suportahan ito. "Anong nangyari sa'yo?"Hindi nagsalita ang kanyang ina.Namumula ang mata ni Jennifer. Alam niyang hindi niya dapat itanong, ngunit tinanong pa rin niya: "Nasaan si tiya? Nasaan ang premyo ko...""Wala na." Sagot ng kanyang ina na parang wala sa sarili at dumaan pabalik nang walang pakiramdam.Pa
Si Arturo ay nasa isang kalituhan: "Ate, hindi ko nais na hindi ka matulungan.Ako'y isang manggagawa, paano kita matutulungan?Saan ako makakakita ng 280,000 pesos!May utang pa kami dahil sa utang ni kuya!"Nang makita ng ama ni Jennifer na hindi siya handang tumulong, muling lumuhod ang hipag nito at paulit-ulit na nagbigay galang."Ikaw na lang ang makakatulong sa amin! Di ba't nakatanggap ng premyo na 200,000 pesos ang anak mo ngayon? Pakiusap, tulungan mo ako. Ako na lang ang makikipag-bargain para sa natitirang 80,000 pesos. Isa lang ang anak ko!"Habang binabanggit ito ng hipag nya, siya ay lumuluhod at may luha sa mata."Malaki na ang naabot ng Jennifer mo! Kilala na siya sa Internet. Baka maging malaking bituin siya sa hinaharap at kumita ng daan-daang libo o milyong dolyar sa bawat pelikula. Tapós na ang mga araw niyo!""Pero kami? Kami'y mga ulila at biyuda, at kailangan pang alagaan ang isang matandang babaeng may masamang ugali. Hindi na kailangang makita ng asawa mo ang
Pagpasok sa sasakyan ni Bryan, hawak ni Jennifer ang trophy at patuloy na nakangiti."Masaya ka ba?" tanong ni Bryan na may ngiti."Oo." Hawak niya ang trophy na may labis na ekspresyon, "Ito ang unang pagkakataon na nalaman kong ang dalawang daang libo ay ganoon karami at ganoon kabigat."Nahulog sa isip ni Bryan na mahirap intindihin ang kanyang kaligayahan. Hindi na lang siya nagsalita, hinaplos ang ulo ni Jennifer at tahimik na nakinig habang nagkukuwento siya.Pagkatapos ng ilang sandali, kinuha ni Jennifer ang braso ni Bryan at isinandal ang ulo niya sa braso nito."Gusto kong ipakita itong panalo ko sa mga magulang ko at pasayahin sila. Ibabalik ko ito sa iyo bukas, okay lang ba?"Naalala ni Bryan ang karanasan niya sa kulungan ng aso, at nakaramdam siya ng kaunting hindi kasiyahan.Pinisil niya ang mga kilay at nagsabi ng kaswal: "Okay lang na hindi mo na ibalik. Jennifer, hindi kita pinapahirapan tungkol sa maliit na perang ito."Masaya si Jennifer sa mga sandaling iyon at hi
Natakot si Jennifer, hinawakan ng mahigpit ang mabigat na trophy, at lumapit kay Bryan.Hinaplos ni Bryan ang kanyang mga braso at bumulong: "Wala 'yan, ilang aso lang yan."Pumunta si Jack sa dormitoryo upang magpalit ng damit at magpatuyo ng buhok. Mukha siyang mas fresh, ngunit mas mayabang din."Sinabi mong aso ako?""Hindi ba?" Itinaas ni Bryan ang kanyang mata at tiningnan siya, binanggit ang kanyang mga talukap ng mata at naglabas ng isang malamig na titig.Hindi pa nakakita si Bryan ng ganitong uri ng matinding titig, parang isang lobo na naglalakad sa kagubatan, tanging ganitong uri ng dugoing titig ang maipapakita. Agad siyang natakot at hindi na nakapag-reply.Nang makabawi siya, naramdaman niyang nahihiya siya at kinuyom ang kanyang mga kamao: "Putang ina..."Bago pa siya makapagpatuloy, itinataas ni Bryan ang kanyang paa at tinadyakan siya sa shin bone.Isang malakas na tunog, at naramdaman ni Jack ang sakit at napaluhod sa isang tuhod sa harapan ni Bryan."Putang ina..."
Ikaw ay nangungulit sa klase, may karelasyon ka, umaasa sa libreng dila sa likod, minamaliit ang isang batang babae, malisyosong nagkakalat ng tsismis laban sa isang mas matandang guro!"Ang boses ng direktor ay malakas at matatag, kaya’t ang mukha ni Jennifer ay namula at tumigil siya sa paggalaw. Gusto niyang umalis, ngunit hindi niya magalaw ang kanyang mga paa.Ganoon siya ka yabang kanina, ngunit ngayon ay ganoon siya ka kahiya-hiya."Ms. Mae , tanong ko lang, nabigyan ba kita ng makatarungan at patas na pagkakataon?Matapos itayo ang heated swimming pool, pinilit mong maglikha ng gulo muli, at nagsama-sama ang lahat upang mag-PK. Binigyan kita ng pagkakataon, ngunit alam mo kung anong klase ng sayaw ang ipinakita mo kanina.Sinabi mong lahat kayo ay makikipagkumpitensya sa akin, at sinabi ko na inyong sinayang ang mga resources ng aming departamento!""Zhong Hong, tanong ko sa iyo, maraming beses ka bang bumagsak sa mga propesyonal na kurso at elective na kurso, at hindi ka puma
Nanahimik ang mga hurado sa ilang saglit.Tahimik ang buong eksena, si Jennifer ay nakatayo roon, basang-basa pa ang katawan.Hinawakan niya ang towel sa kanyang dibdib gamit ang kanyang maliliit na kamay, at naramdaman niyang sobrang nahihiya at naaagrabyado.Sa mga sandaling iyon, lumakad ang dean patungo sa gitna ng podium, kinuha ang mikropono, at malakas na nagsalita."Mae, tama na!"Biglang sumikip ang puso ni Mae nang siya'y pagalitan sa harap ng publiko.Ang biglaang pagbabago ay nagpalala ng sitwasyon, at may ilang tinatawag na "tagapagtanggol ng katarungan at pagiging makatarungan" na kumuha ng kanilang mga mobile phone at nag-video sa dean.Ang dean, na nasa edad limampung taon, ay nakasuot ng isang pormal na striped na polo shirt at tumayo ng may dignidad sa entablado."Magandang araw sa inyong lahat, magpapakilala ako. Ako po ang department head na sinasabing paborito si Jennifer at nakikipag-tulog sa mga estudyante ko!Ang mga kandidato para sa MV shooting ng event na it
Malupit ang tingin ni Bryan at bahagyang hindi masaya ang kanyang mga kilay na puno ng peklat.Ang host sa entablado ay nagsasalita ng mga pambungad na salita.Maya-maya, pumasok na ang unang kalahok sa tubig.Nang makita ni Bryan na hindi si Jennifer, itinuwa niya ang kanyang suit at tumayo, naglakad patungo sa banyo nang kalmado.Itinaas ni Jack ang sulok ng kanyang labi at sumunod nang walang ingay.Nakatingin si Conrad sa ibang mga bodyguard, at nang makita niyang iniisip nila na si Jack ay pupunta lang sa banyo at hindi sumusunod, nanatili siya sa lugar at nagbantay.Pagkatapos ng lahat, hindi kayang talunin ng sampung Jack si Bryan.Totoo nga, pumasok si Jack sa banyo nang may yabang, at bago pa siya makapagmagaling, hinawakan ni Bryan ang kanyang leeg mula sa likod at pinress ang ulo niya sa lababo.Binuksan ang gripo, at ang tubig ay bumuhos sa ulo ni Jack.Sinubukan niyang kumawala, ngunit mahigpit na nakadikit ang kamay sa kanyang leeg.Pinakawalan niya ang isang kamay upan
Si Bryan, na hindi dumalo sa public welfare lecture tungkol sa etika ng kalalakihan, ay dumaan sa paaralan upang manood ng pagtatanghal ng kanyang kasintahan.Ang araw na ito ay ang araw ng preview ng anniversary MV sa Art Department.Dahil sa constant temperature swimming pool, nagsimula na naman ang grupo nina Mae at ng mga naiinggit na tao na magtangkang manggulo, sinasabing dapat pantay-pantay ang oportunidad para sa lahat, at gusto nilang makilahok sa anniversary performance ng paaralan.Paano nga ba masasabing ang head ng department ay sinasabing ang donor ng constant temperature swimming pool ay nagdonate ito para kay Jennifer!Bukod pa dito, ang grupo nina Mae at iba pa ay patuloy na nagsasabing ang department head ay may pinapaboran na si Jennifer at may hindi tamang relasyon sila. Hindi kayang protektahan ng department head si Jennifer ng labis, kaya’t sa huli, napilitan siyang pumayag na piliin ang mga performer ng MV sa pamamagitan ng PK.Tatlongpong minuto bago ang perfor
Si Marcus ang unang umakyat sa entablado: "Sa palagay ko, hindi naman mahirap sundin ang etika ng kalalakihan.Bilang isang lalaki, dapat mong igalang ang iyong asawa nang pantay-pantay sa kasal at kilalanin ang kanyang kontribusyon sa pamilya.Huwag siyang apihin dahil siya ay mahina, mahalin siya, alagaan siya, igalang ang kanyang personal na halaga, at magpasalamat sa kanya na samahan ka upang makita ang mga tanawin ng buhay na ito. Ito ang dapat gawin ng isang lalaki, ng isang tunay na lalaki, at ito rin ang pinakamahalagang pamantayan sa buhay ng isang tao. Hindi na kailangang itaas ito sa antas ng etika ng kalalakihan.Kaya't ang tinatawag na etika ng kalalakihan at etika ng kababaihan, sa huli, ay para mapanatili ang pinakamababang moral na pamantayan bilang isang tao at mapanatili ang konsensya ng isang tao, yun lang."Pagkatapos magsalita ni Marcus, ang buong lugar ay umapaw sa malalakas na palakpakan.Pagkatapos, umakyat si Gilbert at ilang iba pang mga executive at celebrit