บททั้งหมดของ เกิดมาอีกทีก็มีสามีเป็นเทพบุตรถึงสองคน: บทที่ 41 - บทที่ 50

94

บทที่ 0041

เมื่อหรงหรงมองดูตราหมึกที่ประทับไว้ในโฉนดที่ดินอย่างชัดเจน นางจึงสันนิษฐานว่านี้คงเป็นโฉนดจริงแน่นอน แต่นางยังคงนึกแปลกใจ ในเมื่อราคาที่ดินไม่สูงมาก เหตุใดถึงไม่มีใครสนใจซื้อที่ดินแปลงนี้แม้แต่คนเดียว "เรื่องนี้ข้าก็ไม่ค่อยเเน่ใจ ที่ดินแปลงนี้ถูกขายให้กับนายท่านของข้า และมีคนมารับซื้อต่อถึงหกครั้ง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0042

"สิบตำลึง...ถือว่าเป็นราคาที่ไม่เลว งั้นตกลงตามนี้เจ้าคะ ฝากขอบคุณนายท่านของคุณชายมู๋ด้วยนะเจ้าคะ..." พอตกลงได้ราคาตามที่หรงหรงต้องการ นางจึงนั่งอ่านหนังสือสัญญาในการซื้อขาย และลงลายนิ้วมือประทับตรา พร้อมทั้งจ่ายเงินให้แก่คุณชายมู๋เต็มจำนวน การซื้อขายก็เป็นอันเสร็จสิ้น หลังจากนั้นไม่นาน หรงหรง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-16
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0043

ทางด้านนางเมิง.... หญิงชราจัดเตรียมหุงหาอาหารให้คนงานอย่างรู้หน้าที่ ส่วนช่างไม้ฉู่กับคนงานอีกสี่คน ได้เริ่มทำการรื้อถอนบ้านออกเป็นที่เรียบร้อยในเวลาเพียงไม่นาน จากนั้นจึงได้ทำการมุงเพิงเล็กๆข้างลานบ้าน เพื่อให้นางเมิงและบุตรสาว ได้เอาไว้พักอาศัยไปก่อนชั่วคราว หลังจากรื้อเรือนและนำเศษไม้ออกไปทิ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0044

"นี้เจ้าหนุ่ม....ในเมื่อเจ้ามีนางหนูหรงเป็นว่าที่ภรรยา เจ้าก็ต้องถนอมรักษาน้ำใจนางเอาไว้ให้ดีๆเชียว สตรีเช่นนาง...ทั้งชีวิตนี้ เจ้าคงหาจากที่ไหนไม่ได้อีกแล้ว...." ช่างไม้เหลี่ยงหันไปบอกโม่เฉินด้วยความหวังดี ภายในใจก็นึกเสียดายลูกสะใภ้คนนี้อยู่ไม่น้อย "ขอรับท่านลุง" โม่เฉินตอบรับทันที *.....*
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0045

"ข้าไม่ได้จะมาซื้อผ้า แต่เป็นแม่นางน้อยท่านนี้ต่างหาก นางสนใจเสื้อผ้าร้านเจ้า.....? หนานเฟิงชี้นิ้วไปที่หรงหรงทันที "เช่นนั้น แม่นางท่านนี้ เชิญเลือกซื้อได้ตามสบาย ผ้าร้านข้ามีเยอะแยะมากมาย แม่นางต้องการเสื้อผ้าแบบไหนหรือขอรับ...? "ข้าอยากได้ชุดสีขาวที่แขวนอยู่แบบตัวนี้ แต่ขอเป็นแบบเรียบๆธรรมดาท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-18
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0046

หรงหรงแวะซื้อขนมไปฝากมารดา และเป็ดย่างอีกตัว นางให้คนขายแบ่งเป็ดย่างออกเป็นสองห่อตามสัดส่วน แสงแดดเริ่มอ่อนลง พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน หรงหรงรีบเดินกลับไปที่เกวียนอย่างเหนื่อยหอบ "ท่านลุงจางข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ..." หรงหรงวางของที่ซื้อมา ลงไปไว้ในเกวียนอย่างระมัดระวัง "อ้าว...หรงเอ๋อร์ หากว่าเจ้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0047

"เป็นของราคาแพงซะด้วย ไม่ได้หรอกนางหนู ลุงรับเงินค่าแรงมาแล้ว ไหนเจ้าจะซื้อทั้งเหล้า ทั้งอาหาร และขนมให้ลุงอีกตั้งเยอะแยะ เจ้าเก็บเอาไว้ให้นางเมิงกินเสียเถอะ นี้มันมากเกินไปสำหรับลุง..." ท่านลุงจางรู้สึกได้รับของมาเยอะแล้ว เขาจึงรู้สึกละอายใจไม่อยากรับของเอาไว้อีก "ส่วนของท่านแม่ข้าเก็บเอาไว้ให้นา
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0048

"เจ้าคะ เจ้าคะ คิก...คิก..." หรงหรงแค่แกล้งพูดไปเพื่อฆ่าเวลา ไม่นึกเลยว่าท่านลุงจางจะคิดว่านี้เป็นเรื่องจริง ยามซวี(19.00-21.00)...... เกวียนได้ขับเคลื่อนมาจอดเทียบที่หน้าเรือนของนางเมิงอย่างช้าๆ เมื่อโม่เฉินเหลือบไปเห็นถึงความเคลื่อนไหว เขาจึงมองเห็นว่าเกวียนกำลังจอดเทียบอยู่ทางเข้าด้านหน้าเรือ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-20
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0049

"ท่านแม่ ว่าแต่เหตุใดลูกถึงไม่เห็นหน้าอาเฉินเลยละเจ้าคะ....? "อ้าว...เมื่อครู่แม่ยังเห็นเขาอยู่ตรงนี้อยู่เลย..." หญิงชราชี้นิ้วหันไปมอง เห็นเพียงความว่างเปล่า "ถ้าเช่นนั้น เดี๋ยวลูกออกไปดูเขาเองเจ้าคะ..." หรงหรงเตรียมตั้งท่าจะลุกออกไป "หรงเอ๋อร์.....? "ว่าอย่างไรเจ้าคะท่านแม่....? พอได้ยินเส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 0050

"ไม่มีนี้ เจ้ารีบกินข้าวต่อเถอะ.." โม่เฉินรีบกล่าวตัดบทสนทนา "ต้องมีแน่ๆ บอกมา....ข้าไปทำสิ่งใดผิดต่อท่าน ท่าทีของท่านเช่นนี้ ข้ามิชอบใจเลยสักนิด.." หรงหรงปัดมือที่เปรอะเปื้อนด้วยอาภรณ์ที่นางสวมาใส่ ก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วหันไปจับแก้มทั้งสองข้างของโม่เฉิน ราวกับกำลังซักถามนักโทษ ด้วยน้ำเสียงที่แข็งก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
34567
...
10
DMCA.com Protection Status