All Chapters of The Son-In-Law's Ruthless Revenge on His Ex-Wife: Chapter 11 - Chapter 20

Pagkapasok namin sa kwarto, isinandal niya ako sa pinto at hinalikan nang mariin.  Ang mga kamay niya ay dumako sa baywang ko, at sa tindi ng halik niya, parang nawalan ako ng ulirat.  Bigla siyang bumulong sa tainga ko, may bahagyang tawa, "Kanino ka nagpapasikat sa suot mong napaka-seksi?"  Hindi ako sumagot.  Dinala niya ako sa kama at sa dalawang galaw lang, napunit na ang suot kong palda.  Ang lalim ng tingin niya, puno ng galit, "Alam mong darating siya ngayon, kaya nagbihis ka nang ganito kaganda para salubungin siya?"  Gusto ko sana siyang ismaran, pero natatakot akong lalo lang siyang magalit.  Kaya inis nalang sinabi, "Kailan ba ako nagdamit nang pangit?”  Napairap siya, malamig ang ekspresyon at may halong pangungutya. Biglang tumunog ulit ang cellphone ko — si Joseph na naman ang tumatawag. Kinuha ni Joaquin ang cellphone ko at tanong niya, tila nanunukso, "Gusto mo bang sagutin ito?"  Mabilis akong umiling.  Ngumiti siya nang may kalokohan:  “Paano n

Biglang sumimangot si Joaquin, at nagkaroon ng bahagyang dilim sa mukha niya.  Napahagikhik siya nang malamig, "Talaga bang gusto mong makasama ko siya?"  Napanganga ako. Ano raw?  Anong ibig niyang sabihin na gusto niyang makasama si Juliana? Hindi ba't iyon naman talaga ang gusto niya mula sa simula?  Kung sasabihin ko bang huwag na siyang makipagkita kay Juliana, susundin ba niya ako?  Isa na akonf kinamumuhian at pinagpaparusahang asawa kaya may kapangyarihan pa ba akong gawin iyon?  Habang nilalamon ako ng sarili kong pag-aalipusta, bigla siyang tumayo mula sa pagkakadagan sa akin.  Kumuha siya ng sigarilyo at malamig na nagsalita, "Ikaw kasi ang nagsabing hanapin ko na ang ibang babae, para makapunta ka agad kay Joseph, 'di ba?"  "Hindi, huwag ka nganf mag-isip ng ganyan!"  Sabi nila, ang mga babae raw ang mahilig mag-overthink at maging prangka pero parang mas malala pa siya!  Pinigilan niya ang sarili at tahimik na nagpatuloy sa paninigarilyo sa tabi ng bin

Nakatitig sa akin si Joseph, ang mga mata niya’y malalim habang bahagyang humihigpit ang pagkakakapit ng mga kamay niya sa mesa.  Huminga ako nang malalim at nagsabi, "Pasensya na."  Lumingon siya at ngumiti nang pilit, "Hindi mo kailangang humingi ng tawad. Wala namang namamagitan sa atin, at ang pagmamahal mo sa kanya ay hindi naman matatawag na pagtataksil sa akin."  Ewan ko kung imahinasyon ko lang, pero nang sabihin niya iyon, tila may bahagyang malamig at malupit na ningning sa kanyang karaniwang banayad na mga mata.  Pero paano nangyari iyon?  Si Joseph na kilala ko ay laging mahinahon, magaan ang loob, at hindi kailanman nagpakita ng ganitong uri ng ekspresyon.  Baka mali lang talaga ang nakita ko.  Hindi pa rin makapaniwala si Charlene at nagtanong. "Caroline, paano mo nagustuhan si Joaquin? Ginamit niya ang kahinaan ng iba para sa sarili niyang interes. Lahat tayo ay galit na galit sa kanya. Bakit bigla mo siyang nagustuhan?"  "Ang daming nangyari sa loob ng ta

Habang mas nagiging tensyonado ang sitwasyon, biglang nagsalita si Joseph kay Joaquin. "Sabihin mo nga, magkano ba talaga ang binayaran mo para sa pamilya nila? Kung hindi lang ako na-late ng uwi, hindi mo sana nakuha ang pagkakataong bayaran iyon para sa kanila."  "Talaga?" Humalakhak si Joaquin nang malamig, "Kung hindi ako, tiyak na hindi rin ikaw ang papalit."  "Hindi mo masisiguro ‘yan," sagot ni Joseph na puno ng kumpiyansa. "Kung nandito ako sa city, si Caroline ang unang lalapit sa akin."  Ako? Lalapit kay Joseph para humingi ng tulong?  Hindi ko alam. Ang mga haka-haka ay hindi kailanman nagkakaroon ng tiyak na sagot.  Ang mukha ni Joaquin ay naging mas madilim pa kaysa kanina.  Marahan niyang kinakatok ang gilid ng mesa gamit ang kanyang mahahabang daliri. Ang kilos na tila walang pakialam ay puno ng malamig na intensyon.  Habang tumatagal, ang tensyon sa paligid ay parang nakakasakal.  Sa bawat katok niya, parang tumitindi ang tibok ng puso ko.  Hindi ko

Ngunit hindi niya ako binitiwan. Sa halip, tinanong niya ako nang mariin, "Kung narito siya noon sa bayan, pupunta ka ba talaga sa kanya para humingi ng tulong at maging babae niya kapalit ng pagbabayad ng utang ng pamilya mo?"  "Hindi!"  Kahit ano pa ang naging plano ko noon, ang sagot ko ngayon ay "hindi!"  Inakala kong ikatutuwa niya ang sagot ko at pakakawalan ang baba ko. Pero bigla na lang siyang sumigaw at puno iyon ng pagkabigo,  "Caroline, sa tingin mo ba talagang mahal ka niya? Nilapitan ka lang niya dahil—"  “Sumosobra ka na, Joaquin!!”  Nakakainis!  Sinasabing may mahal na si Joaquin at wala siyang nararamdaman para sa akin. Habang si Joseph naman ay lumalapit sa akin at may ibang intensyon.Ano ba talaga? Wala na bang karapatang mahalin ang isang tulad ko? Hanggang dito na lang ba ako—paglaruan ng iba?  Matagal niya akong tinitigan nang may galit tsaka biglang tumawa.  Nakakakilabot ang ngiti niya—parang ngiti ng isang demonyo.  Binitiwan niya ang baba