All Chapters of Caged by the Possessive Billionaire: Chapter 51 - Chapter 60

KABANATA 52Naramdaman ko na lang ang mga halik niyang bumaba mula sa labi ko patungo sa mga dibdib. Tanging ungol na lang ang nagawa ko dahil sa nararamdaman kong sarap. “C-colton,” bulong ko sa pangalan niya bago ako napahawak sa buhok ng ng tuluyan ng bumaba ang bibig niya sa pagitan ng mga hita ko. Nung una ay mahihinang dila pa lang ang nararamdaman ko pero ng sabayan niya iyon ng kamay niya ay hindi ko na alam kung saan ko ipapaling ang ulo ko. “S-sandali, C-colton lalabasan na k-” hindi na natuloy ang sasabihin ko ng tumaas siya at pinugpog ako ng halik sa labi at pisngi. Napasigaw na lang ako sa sobrang sarap ng bilisan niya ang paggalaw ng daliri niya sa pagitan ng mga hita ko. Nanghina na lang ang katawan ko kaya napahiga ako sa kama namin ni Colton. Muli siyang umibabaw sa ‘kin habang himas himas ang pagkalalaki niyang kasing tigas na ng bakal. Dahan-dahan niya iyon tinapat sa ‘kin kaya muli na naman akong napahalinghing sa pamilyar na pakiramdam sa tuwing nag-iisa ang

KABANATA 54Wala kayong kakainin! Shunga! Wala namang nakakakilala sa ‘yoPinalakas ko na lang ang loob ko at kumuha ng sobrero na nakasabit sa gilid ng pinto. Isang buntong hininga pa ang ginawa ko bago ko tuluyang binuksan ang pinto. Walang tao!Ngayon lang siguro ako naging masaya na wala man lang katao-tao sa hallway ng building na ito. Para akong binunutan ng tinik at naglakad na papunta ng grocery store. “Grabe Mare, sobrang landi naman ng babaeng yun no? Kilala si Colton at Devia bilang hottest couple ng henerasyon ngayon.” “Kaya nga, impossibleng hindi niya kilala ang lalaking kasama niya sa Boracay habang busy si Devia sa career niya.”“Kung hindi lang naka-cap ang babaeng iyon ay marami ng sumugod para ipagtanggol si Devia.” Binaba ko pa ng maigi ang cap na suot ko habang padaan sa dalawang babaeng nagkukwentuhan. Alam ko kung sino ang tinutukoy nila pero alangan namang sumabat ako at sabihing ako ang babaeng kasama ni Colton? Nababaliw ka na kung ganoon!Binilisan ko n

KABANATA 56“Hi ma’am, may hinihintay po ba kayo? Baka po may naka-reserve under their name po,” wika nung waiter na nakangiti. “Ah, oo pwede mo bang i-check kung may reservation si Sir Colton?” tanong ko sa waiter. “Ngayong araw po ay wala ma’am, pero nandito siya nung isang araw Ma’am. Kasama pa nga po si ma’am Devia,” kinikilig na sambit ng waiter habang yakap ang tray na hawak niya. “Wag po kayong maingay ma’am ha, pero parang favorite spot nila sir Colton at ma’am Devia sa coffee “Hindi ko alam na ganito ka maglaro.” Pagkatapos kong i-send sa kanya ang mensahe ko ay umalis na ako ng coffee shop at sumakay na ulit ng taxi. Tinakpan ko na lang ng kamay ko ang mukha ko ng hindi ko na napigilang humaguhol sa sobrang sakit. Sinabi ko ang address ng condo ni Colton dahil binabalak ko ng kunin ang mga gamit ko. Masyado siguro akong umasa sa mga pinaramdam niya sa ‘kin. Kaya sa ilang araw ay nakalimutan kong may Devia nga palang pinangakuan niya ng kasal. Nakasandal lang ang ulo k

KABANATA 58Pagka-alis ni Colton ay sinubukan ko ulit na pagalawin ang mga daliri ko upang malaman nila inay na gising na ako. “Kenzo, g-gumalaw ang kamay ng anak natin,” sigaw ni inay kaya narinig ko ang pagkalabog sa loob ng hospital room ko. “Totoo ba Mariel?” masayang tanong ni itay at naramdaman kong may humawak sa kabila kong kamay. Unti-unti ay idinilat ko ang mga mata ko, kumurap kurap pa ako para hindi ipahalata sa kanila na kanina pa ako gising. Pero muling nagtulog-tulugan dahil sa isang lalaki. “I-inay? N-nasaan po ako?” nanghihinang tanong ko. Pero hindi na ‘to kasali ng pagpapanggap kase totoong nanghihina pa ang boses at katawan ko. “A-anak, n-naaksidente ka k-kaya ka n-nasa hospital ngayon,” nauutal na sabi ni inay at hinaplos ang kamay ko. “M-masaya akong bumalik ka sa amin anak ko.”“M-mariel, painumin mo muna ang anak natin. Alam kong nauhaw siya sa isang buwan na pagpapahinga,” saad ni itay at pinainom ako ng tubig. Pumasok din ang iilang mga doktor at tinig

KABANATA 60“F-fily please, b-bigyan mo lang ako ng kaunting oras. K-kaunting paghihintay pa, Fily,” pagmamakaawa ni Colton habang hawak ang kamay ko pero umiling lang ako sa kanya. “A-alam mo, Colton? N-nung hindi kita naka-usap sa coffee shop na iyon, alam ko na agad ang ibig sabihin nun. S-sana man lang s-sinupot mo ako, k-kahit man lang pinakita mo sa ‘kin yung likod mo o yung anino mo.”Hindi ko na napigilan ang luha kong sunod-sunod ng tumulo pero siguro oras na rin para linawin kung ano ba talagang meron sa pagitan namin. Kase kapag lalong pinapatagal, mas masakit, mas umaasa, mas malulungkot. “I-i’m so sorry.”“A-ano ka ba, o-okay lang Colton. U-una pa lang ay alam ko na kung saan ako lulugar pero mas pinili kong takbuhin ang nararamdaman ko para sa ‘yo,” pagrereklamo ko habang humihikbi. “P-please don’t cry, Fily. I’m sorry,” mahinang wika ni Colton habang nakayuko at gustong hawakan ang kamay ko pero pinagkait ko yun sa kanya. Ayun na nga lang ang pwede kong maipagkait pe