Lumalayag? yes na yes po, like kung nagustuhan niyo ang chapter na ito!! thankies.
KABANATA 52Naramdaman ko na lang ang mga halik niyang bumaba mula sa labi ko patungo sa mga dibdib. Tanging ungol na lang ang nagawa ko dahil sa nararamdaman kong sarap. “C-colton,” bulong ko sa pangalan niya bago ako napahawak sa buhok ng ng tuluyan ng bumaba ang bibig niya sa pagitan ng mga hita ko. Nung una ay mahihinang dila pa lang ang nararamdaman ko pero ng sabayan niya iyon ng kamay niya ay hindi ko na alam kung saan ko ipapaling ang ulo ko. “S-sandali, C-colton lalabasan na k-” hindi na natuloy ang sasabihin ko ng tumaas siya at pinugpog ako ng halik sa labi at pisngi. Napasigaw na lang ako sa sobrang sarap ng bilisan niya ang paggalaw ng daliri niya sa pagitan ng mga hita ko. Nanghina na lang ang katawan ko kaya napahiga ako sa kama namin ni Colton. Muli siyang umibabaw sa ‘kin habang himas himas ang pagkalalaki niyang kasing tigas na ng bakal. Dahan-dahan niya iyon tinapat sa ‘kin kaya muli na naman akong napahalinghing sa pamilyar na pakiramdam sa tuwing nag-iisa ang
KABANATA 53“Ayon sa mga netizens ay kabit ba raw ni Mr. Villagonzalo ang nasa litratong kumakalat habang sweet na sweet silang nagkukulitan sa eroplano pabalik ng Manila?” tanong ulit kay Devia. “I-isa lang ang masasabi ko, hindi ako ang nasa litrato.” Pagkatapos niyang sabihin iyon ay umalis na siya sa pugad ng mga interviewer. Maging ako na nasa condo ni Colton ay nanginginig ang kamay. Alam kong ang mga litratong iyon ay ang kuha sa amin nung estrangherong lalaki. Tama ang pakiramdam ko sa lalaking iyon, naalala ko ang conversation ni Colton at ng kausap niya kanina. Ang pinapa-delete niya siguro ay ang post tungkol sa nag-leaked naming litrato galing sa eroplano pabalik ng Manila. Mabilis ko ring kinuha ang cellphone ko at tinignan ang article tungkol sa kabit raw ni Colton, lahat ng nababasa kong komento ay puro masasama. “Tangina kang babae ka! Alam mong may girlfriend yung tao pero nilalandi mo pa rin.”“Mamatay ka sana! Sinasaktan mo yung idol ko.”“Sure akong walang pam
KABANATA 54Wala kayong kakainin! Shunga! Wala namang nakakakilala sa ‘yoPinalakas ko na lang ang loob ko at kumuha ng sobrero na nakasabit sa gilid ng pinto. Isang buntong hininga pa ang ginawa ko bago ko tuluyang binuksan ang pinto. Walang tao!Ngayon lang siguro ako naging masaya na wala man lang katao-tao sa hallway ng building na ito. Para akong binunutan ng tinik at naglakad na papunta ng grocery store. “Grabe Mare, sobrang landi naman ng babaeng yun no? Kilala si Colton at Devia bilang hottest couple ng henerasyon ngayon.” “Kaya nga, impossibleng hindi niya kilala ang lalaking kasama niya sa Boracay habang busy si Devia sa career niya.”“Kung hindi lang naka-cap ang babaeng iyon ay marami ng sumugod para ipagtanggol si Devia.” Binaba ko pa ng maigi ang cap na suot ko habang padaan sa dalawang babaeng nagkukwentuhan. Alam ko kung sino ang tinutukoy nila pero alangan namang sumabat ako at sabihing ako ang babaeng kasama ni Colton? Nababaliw ka na kung ganoon!Binilisan ko n
KABANATA 55Namumugto ang mata ko ng kumain ako ng hapunan, naisip kong tapusin na ang lahat ng namamagita sa amin ni Colton bukas. Antagal ko ring nakatulog ng gabing iyon dahil tuluyan ng nag-sink in sa isip ko ang mga karma sa mga ginagawa kong pagkakamali. Alam kong mali at makakasakit ako ng damdamin ng kapwa ko babae ay ginawa ko pa rin ang utos ni ma’am Lorraine. Hindi ko rin maipagkakaila na malaki ang kapalit ng gustong ipagawa ni Ma’am Lorraine sa ‘kin kaya hindi ko iyon matanggihan. Kinaumagahan ay maaga akong nagising at naghilamos muna sa banyo bago ako tuluyang mag-agahan. Gusto ko mang manuod ng balita ay pinigilan ko ang sarili ko. Maayos na sila, kitang kita sa litrato kagabi, marahil ay bumawi si Colton sa fiancee niya. At hindi ko siya masisisi duon, baka naguluhan lang siya habang nasa Boracay kami. Oo masakit pero kailangan kong tanggapin. Masungit at may ugali si Devia pero hindi niya deserve na saktan at lokohin ng ganito. “Anak, pwede ka bang pumunta sa ho
KABANATA 56“Hi ma’am, may hinihintay po ba kayo? Baka po may naka-reserve under their name po,” wika nung waiter na nakangiti. “Ah, oo pwede mo bang i-check kung may reservation si Sir Colton?” tanong ko sa waiter. “Ngayong araw po ay wala ma’am, pero nandito siya nung isang araw Ma’am. Kasama pa nga po si ma’am Devia,” kinikilig na sambit ng waiter habang yakap ang tray na hawak niya. “Wag po kayong maingay ma’am ha, pero parang favorite spot nila sir Colton at ma’am Devia sa coffee “Hindi ko alam na ganito ka maglaro.” Pagkatapos kong i-send sa kanya ang mensahe ko ay umalis na ako ng coffee shop at sumakay na ulit ng taxi. Tinakpan ko na lang ng kamay ko ang mukha ko ng hindi ko na napigilang humaguhol sa sobrang sakit. Sinabi ko ang address ng condo ni Colton dahil binabalak ko ng kunin ang mga gamit ko. Masyado siguro akong umasa sa mga pinaramdam niya sa ‘kin. Kaya sa ilang araw ay nakalimutan kong may Devia nga palang pinangakuan niya ng kasal. Nakasandal lang ang ulo k
KABANATA 57“Ganyan nga ang gusto ko bilang dating bestfriend mo Fily. Gusto kong naririnig na nawawalan ka ng hininga. Sayang at hindi ko nakikita kase kasama ko si Colton, mas pipiliin kong makasama siya kesa panuorin kang mamatay,” huling sinabi ni Devia pagkatapos sumalpok ng truck. Halos hindi ko maramdaman ang katawan ko dahil sa lakas ng salpok pero malinaw na narinig ko ang mga katagang sinabi niya. Naramdaman kong unti-unti ng bumibigat ang talukap ko, pinipilit kong inaaninag ang mga taong papalapit pero tuluyan ng nandilim ang paningin ko. ****************Paggising ko ay bumungad sa akin ang kulay puting kisame, naririnig ko rin ang mga aparatong tumutunog. Akala ko huling sandali ko na yun!Hindi ko maigalaw ang buong katawan, kahit anong gawin ko ay tanging mga daliri ko lang ang kaya kong pagalawin. Nakaligtas nga ako sa aksidente pero hindi naman ako nakakakilos, naluluha na agad ang mata ko pero narinig kong bumukas ang pintuan ng hospital room ko. “Bakit hindi pa
KABANATA 58Pagka-alis ni Colton ay sinubukan ko ulit na pagalawin ang mga daliri ko upang malaman nila inay na gising na ako. “Kenzo, g-gumalaw ang kamay ng anak natin,” sigaw ni inay kaya narinig ko ang pagkalabog sa loob ng hospital room ko. “Totoo ba Mariel?” masayang tanong ni itay at naramdaman kong may humawak sa kabila kong kamay. Unti-unti ay idinilat ko ang mga mata ko, kumurap kurap pa ako para hindi ipahalata sa kanila na kanina pa ako gising. Pero muling nagtulog-tulugan dahil sa isang lalaki. “I-inay? N-nasaan po ako?” nanghihinang tanong ko. Pero hindi na ‘to kasali ng pagpapanggap kase totoong nanghihina pa ang boses at katawan ko. “A-anak, n-naaksidente ka k-kaya ka n-nasa hospital ngayon,” nauutal na sabi ni inay at hinaplos ang kamay ko. “M-masaya akong bumalik ka sa amin anak ko.”“M-mariel, painumin mo muna ang anak natin. Alam kong nauhaw siya sa isang buwan na pagpapahinga,” saad ni itay at pinainom ako ng tubig. Pumasok din ang iilang mga doktor at tinig
KABANATA 57Nanlulumo siyang umalis sa hospital room ko ng gabing iyon, alam niyang ayaw siya nila inay at itay. Alam kong bukod sa dating kasintahan ko siya ay nararamdaman kong may mas malalim pang dahilan kung bakit ayaw nilang palapitin si Colton sa ‘kin. “Hindi ba’t sinabi ko na sayong layuan mo na ang anak ko! Bakit ba ang tigas ng ulo mo? Manang mana ka talaga sa ama mo,” sigaw ni itay kaya napamulat ako. Pasado alas 7 pa lang pero ang aga-aga niya magbunganga, pagtingin ko sa kanya ay pinapagalitan pala nito si Colton. Mukhang hindi pa siya nakakapagbihis dahil itim na polo pa rin ang suot suot niya katulad ng suot niya kahapon. Naliligo pa kaya siya? Ilang araw niya ng damit ‘yan?“G-gusto ko lang pong makita si Fily, K-kahit dito lang po sa bintana, w-wag niyo naman akong pagbawalan Mr. Sales,” mahinang pagmamakaawa ni Colton kay itay. Siguro ay naawa rin si itay pero malakas na sinarado sa harap ni Colton ang pintuan ng hospital room ko. May kumirot sa bahagi ng puso ko
KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat
KABANATA 98Bumabagabag sa ‘kin yung mga marinig kay Devia kaya mas lalo akong na-curious sa nangyayari sa kanya. Ngunit pagbalik sa opisina ay sunod-sunod ang inaayos ko kaya naman hindi na muling sumapit sa isipan ko ang ideyang iyon. “Call the hospital for the bill and settle it,” utos ni Colton at itinawag na lang iyon sa ‘kin. Mukhang napakabusy niya kaya maging ang pagtayo sa kinauupuan ay hindi na magawa. Naiintindihan ko naman dahil may nakita rin akong media sa baba kanina. Mabilis kong tinawagan ang hospital at binayaran ang hospital bills. Pero kahit pwede ko namang bayaran through phone call ay mas pinili kong umalis ng kumpanya para sa ibang bagay. Kikitain ko si Pam ngayon para sa importanteng papeles na kailangan kong pirmahan. Kinailangan ko pang maghintay saglit sa kanya dahil traffic daw. “Ma’am, pasensya na po! Sobrang traffic po talaga sa daan,” humihingal na saad ni Pam. Kahit nagmamadali ito ay kitang kita pa rin ang gandang taglay, hindi ko nga alam kung ba
KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na
KABANATA 96THE ACCIDENTLumabas na rin ako dahil mukhang may plano pa silang tumambay sa opisina ni Colton. Marami rin akong gagawin at iaayos para sa sched ng boss ko. “I told all of you to not come here!” sigaw ni Colton. Mukhang nakita na nito ang mga kaibigang bigla na lang bumisita sa kanya rito sa resort. Narinig kong nagsisigawan na sila pero hindi ko na lang inalintana dahil mukhang normal na sa kanila iyon. “Hello, Mr. Fabregas? Secretary of the chairman speaking,” bati ko ng biglang tumawag ang head ng safety officer. Mukhang may problema dahil nakuwento si Ma’am Olive na minsan lang daw talaga tumawag ang safety officers. Lalo na kung tungkol sa mga aksidente, hindi tumataas sa tatlo ang tawag na natanggap ni Ma’am Olive last year. Kaya kinabahan ako ngayon dahil baka may aksidente pero sana ay wala. Pero wala nga namang pinipiling oras ang aksidente, mas nakumpirma ko lang iyon ng marinig ang unang binigkas niya. “Kailangan po ng presensya ng chairman, may isang bat
KABANATA 95“I-i mean, bago pa lang ako dito diba? S-so first thing that I would think ako ang ililipat,” utal na saad ko at yumuko mula sa mga titig niya. “Katulad ng sinabi ko, wag mong pagdudahan ang sarili mo. Even I, naa-amaze ako sa pinapasa mong report,” nakangiting saad niya. It was fulfilling though, I really worked hard para walang masabi si Ma;am Olive na hindi ako competent at hardworking. Ang para na rin mabigyan ng self satisfaction ang sarili ko no, hindi madali maging secretary pero nakakaya ko. Kaya ang mga ganitong compliment ay talaga namang nakakaantig at sobrang nata-touch ang puso ko. Nang maalala ang usb ay kailangan ko pang humugot ng madaming self confidence kay Colton. “Nga pala, can I see what’s inside the usb?” tanong ko kay Colton sa kalagitnaan ng pagkain namin. “Really? Ngayon mo talaga gustong panuorin? Habang kumakain?” tanong niya. “Oo?” patanong kong saad sa kanya pero nakita kong dumilim ang mga mata niya. Tumayo siya at kinuha ang laptop mula
KABANATA 94Medyo tulala pa rin ako dahil sa sinabi niya pero mas kailangan kong mag-function dahil wala na akong ibang katulong sa pagiging sekretarya niya. Inayos ko ang mga meetings niya para ngayong araw, may mga papel rin na kailangan papirmahan sa kanya kaya inayo ko rin iyon. At mga tawag sa pagpapa-appointment at iilang bagay tungkol sa negosyo, nang mapatingin ako sa saksakan ng computer ko ay muli kong naalala ang usb ni Devia. Bakit ngayon mo lang iyon naalala? Nag-usap lang ng masinsinan ni Colton ay nawala na sa isip mo yung hinahanap mo?Napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa pagiging makakalimutin. Naisip kong hingiin na lang sa kanya mamaya dahil maging ako ay cuious din sa maliit na bagay na iyon. “Hay! Natapos din,” saya ko ng matapos ko lahat ng ginagawa ko. “Can we eat now?” Napabalikwas ako mula sa pagsandal sa upuan ko ng magsalita siya. Hindi ko alam na nakasandal na pala siya sa hamba ng pintuan niya. Ni hindi ko man lang naramdaman na naroon siya, matag
KABANATA 93“But I learned eating sugary pastries because of you. I never liked those stuffs but I learned to love those. At isa na iyon sa hindi nawawala sa tuwing kumakain ako. Kasalanan mo kaya hindi na pwedeng walang panghimagas pagkatapos kumain,” mahabang litanya niya kaya natawa ako. “Really? I love sweets also. It comforts me kahit nakakasira ng ngipin at nakaka-diabetes,” tumatawang wika ko. Natawa na rin siya habang tinatanggal ang apron niya, nakapants na pala siya. Nakita ko ring maayos na nakaplantsa ang susuotin niyang pang-itaas. Sumabay na rin ako sa kanya papasok pero nagpababa ako sa pinaka-entrance ng resort habang siya naman ay dumiretso ng parking lot. “Hoy babae, ang blooming mo ngayon a. Hindi ka mukhang sinuntok sa mata,” puna ni Max kaya napahawak ako sa mata ko. “H-hindi naman ako nasuntok sa mata nung nakaraan,” mahinang sambit ko kaya humalakhak ang baklitang ito. “Sa kakapuyat kasi, mukhang hindi ka napuyat kagabi kaya medyo gumanda ang awra mo. Pero
KABANATA 92Napadausdos na lang ako sa pintuan pagkatapos ko itong isara. Wala sa sarili rin akong napahawak sa tapat ng puso ko. “Bakit palagi ka na lang kinakabahan sa tuwing malapit siya?” giit ko sa puso kong unti-unti ng humihina ang kabog hanggang sa maging normal ito. Pagkatapos kong kausapin ang sarili ko ay mas minabuti ko ng mahiga sa kama dahil maaga pa akong gigising bukas. Mabuti na lang at mabilis akong inantok kahit nasa ibang bahay ako. Kinabukasan ay maaga akong nagising at naligo na rin sa banyo sa loob ng kwartong pinahiram ni Colton. Napagtanto kong may bagong damit siyang binili ng mapansin ko iyon pagkatapos maligo.Isang ternong blazer at trouser, saktong sakto ang fit nun sa ‘kin at muling sinuot ang heels na suot ko kahapon. Magpapasalamat na lang ako sa kanya dahil nag-abala pa talaga siyang bumili ng susuotin ko ngayon. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago buksan ang pintuan at makalabas na. Hindi ko naman inakalang siya ang bubungad sa ‘kin. Ma
KABANATA 91Namalayan ko na lang ang sarili ko sa gitna ng mga hita niya habang yakap-yakap niya ako. Nagmamasahe lang ako kanina pero ngayon ay nandito na ako sa braso niya. Actually this was my favorite position whenever he wants lambing, this way we can talk with our feelings and understand each other. Hindi ko alam kung tanda niya ba ang ganito o dahil ginagawa niya rin ito kay Devia. Sobrang naantig ang puso ko kanina dahil sa mga sinabi niya, natigil din ako sa pagmamasahe lalo na ng manginig ang kamay ko. Hinawakan niya ito at iginiya ako sa kinauupuan niya kaya naging ganito ang pwesto namin. “I-i was scared also, C-colton. I-i beg him till the last minute pero walang nangyari. Ang tanging nagawa ko na lang pumikit ang ipanangga ang mga braso ko sa pag-aakalang mapoprotektahan ako nun,” nahihirapang saad ko. Medyo nagulat ako ng hawakan niya ang mga braso ko at mariin na siyang nakatitig sa mga iyon. Hindi ko alam kung anong iniisip niya dahil mukhang malalim iyon. “I’m s