All Chapters of Caged by the Possessive Billionaire: Chapter 91 - Chapter 99

KABANATA 91Namalayan ko na lang ang sarili ko sa gitna ng mga hita niya habang yakap-yakap niya ako. Nagmamasahe lang ako kanina pero ngayon ay nandito na ako sa braso niya. Actually this was my favorite position whenever he wants lambing, this way we can talk with our feelings and understand each other. Hindi ko alam kung tanda niya ba ang ganito o dahil ginagawa niya rin ito kay Devia. Sobrang naantig ang puso ko kanina dahil sa mga sinabi niya, natigil din ako sa pagmamasahe lalo na ng manginig ang kamay ko. Hinawakan niya ito at iginiya ako sa kinauupuan niya kaya naging ganito ang pwesto namin. “I-i was scared also, C-colton. I-i beg him till the last minute pero walang nangyari. Ang tanging nagawa ko na lang pumikit ang ipanangga ang mga braso ko sa pag-aakalang mapoprotektahan ako nun,” nahihirapang saad ko. Medyo nagulat ako ng hawakan niya ang mga braso ko at mariin na siyang nakatitig sa mga iyon. Hindi ko alam kung anong iniisip niya dahil mukhang malalim iyon. “I’m s

KABANATA 93“But I learned eating sugary pastries because of you. I never liked those stuffs but I learned to love those. At isa na iyon sa hindi nawawala sa tuwing kumakain ako. Kasalanan mo kaya hindi na pwedeng walang panghimagas pagkatapos kumain,” mahabang litanya niya kaya natawa ako. “Really? I love sweets also. It comforts me kahit nakakasira ng ngipin at nakaka-diabetes,” tumatawang wika ko. Natawa na rin siya habang tinatanggal ang apron niya, nakapants na pala siya. Nakita ko ring maayos na nakaplantsa ang susuotin niyang pang-itaas. Sumabay na rin ako sa kanya papasok pero nagpababa ako sa pinaka-entrance ng resort habang siya naman ay dumiretso ng parking lot. “Hoy babae, ang blooming mo ngayon a. Hindi ka mukhang sinuntok sa mata,” puna ni Max kaya napahawak ako sa mata ko. “H-hindi naman ako nasuntok sa mata nung nakaraan,” mahinang sambit ko kaya humalakhak ang baklitang ito. “Sa kakapuyat kasi, mukhang hindi ka napuyat kagabi kaya medyo gumanda ang awra mo. Pero

KABANATA 95“I-i mean, bago pa lang ako dito diba? S-so first thing that I would think ako ang ililipat,” utal na saad ko at yumuko mula sa mga titig niya. “Katulad ng sinabi ko, wag mong pagdudahan ang sarili mo. Even I, naa-amaze ako sa pinapasa mong report,” nakangiting saad niya. It was fulfilling though, I really worked hard para walang masabi si Ma;am Olive na hindi ako competent at hardworking. Ang para na rin mabigyan ng self satisfaction ang sarili ko no, hindi madali maging secretary pero nakakaya ko. Kaya ang mga ganitong compliment ay talaga namang nakakaantig at sobrang nata-touch ang puso ko. Nang maalala ang usb ay kailangan ko pang humugot ng madaming self confidence kay Colton. “Nga pala, can I see what’s inside the usb?” tanong ko kay Colton sa kalagitnaan ng pagkain namin. “Really? Ngayon mo talaga gustong panuorin? Habang kumakain?” tanong niya. “Oo?” patanong kong saad sa kanya pero nakita kong dumilim ang mga mata niya. Tumayo siya at kinuha ang laptop mula

KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na

KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat