All Chapters of Caged by the Possessive Billionaire: Chapter 111 - Chapter 120

KABANATA 112Habang tinitignan ni Colton kung sino ang nagdoorbell ay nag-focus naman ako habang nanunuod kami ng kdrama ni Alice. She looks as if she’s okay but I know na tinatago niya lang iyon. Nakita ko kanina kung paano siya nasaktan ni Vernon. Pero ngayon pinapakita niyang matatag siya, o pinipilit niya lang kaya ang sarili niya?“O-okay ka lang ba Alice?” hindi ko mapigilang tanong lalo na ng makita ko kung paano siya matawa sa bago naming pinapanuod na movie. Natigilan siya at bahagyang nawala ang mga ngiti sa kanyang labi. “Oo naman Fily, bakit mo natanong?” nakangiti nitong tanong pero nagkibit-balikat lang ako sa kanya. “W-well, you can talk to me if it’s so hard for you. Kahit bago pa lang tayong magkakilala, nakita ko na kung gaano ka-genuine at kabuti ng puso mo.”Ngayon ay nasa akin na ang focus niya at mariing naghihintay ng susunod na sasabihin ko kaya namna bumuga ako ng hangin upang mailabas ang nais kong sabihin sa kanya.“Remember kanina? Hindi ka nga nagdalawa

KABANATA 114“O-okay love,” wika ko at niyakap siya dahil nanginginig na siya sa kinauupuan niya. Sobrang tahimik ng byahe, walang nagsasalita samin ni Colton dahil kanina pa siya may kinakalikot sa cellphone niya.“Drive her home, Manong Senti.” Walang lingon-lingon niya akong tinalikuran at mabilis na umalis papunta sa entrance ng hospital. Kumaway na lang ako kahit hindi niya nakikita pero sa loob loob ko ay nalulungkot ako. Pero naiintindihan ko pa rin ang sitwasyon niya ngayon. Baka kapag ako ang nasa sitwasyon niya ay hindi lang ganun ang magiging reaksyon ko. “Nag-aalala lang ho iyon si Sir Colton, wag niyo pong masyadong damdamin ang ginawa niya,” pampalubag ng loob na saad ni Manong Senti na tinanguan ko naman. “Naiintindihan ko naman po siya Manong, ite-text ko na lang po siguro kapag nakauwi na ako,” wika ko at sumandal na sa upuan ko ng magsimula na ulit mag-drive si Manong. Pagkababa ko pa lang sa sasakyan ay mabilis na sumalubong sa ‘kin ang kapatid kong si Easton.

KABANATA 116“What!” sigaw ko kay Max na tumatawa na ngayon sa kinauupuan niya. Of course hindi ko gagawin yun no! Kahit pa magkaaway kami ni Colton ay hindi ko magagawang humalik ng ibang lalaki habang hindi ko siya kasama. “Go or shot puno, Fily.” Napatingin na lang ako sa beer na sinalinan ng puno ni Max. Napalunok na lang ako dahil alam kong tatamaan na ako kapag ininom ko ang shot na iyon. Pero mas tatamaan ako kapag humalik na lang ako ng ibang lalaki sa loob ng bar na ito. At hindi ako ganoon kababaw para pagtaksilan ang lalaking mahal ko. “Shot puno na lang,” nakapikit kong saad at mabilis na hinawakan ang baso pero bago ko pa man mainom ang alak ay may naramdaman akong humigit sa ‘kin. Sa sobrang bilis ng pangyayari ay nanlaki ang mata ko ng makita ang lalaki kanina na gustong maki-share ng table ay hinahalikan ako ngayon!Nang mapagtanto ang nangyayari ay mabilis ko siyang tinulak at malakas na sinampal sa mukha. “How dare you?!” sigaw ko sa kanya at madiin na pinunasa

KABANATA 118COLTON’S POVHabang papunta sa hospital room ng ama ko ay wala akong ibang iniisip kundi si Fily. Sobrang saya ko dahil sa wakas ay kami na ulit at pinangako ko na sa sarili kong hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na ito. Binabalak ko na ring bumili ng singsing para sa kanya, dahil siya lang naman ang nakikita kong naglalakad papunta sa altar na ihaharap ko sa Diyos. “Hey bro, wattsup? Bakit ka napatawag?” tanong ni Vernon na halata pa ang pamamaos sa boses. “Nasaan si Alice? I need to talk to her,” wika ko sa kaibigan dahil alam kong kung saan lupalop niya na naman dinala si Alice lalo na ng malaman na pumayag ito sa arrange marriage sa ‘kin. “Huh! Bakit mo siya hinahanap? Tingin mo ba hahayaan kong magpakasal kayong dalawa?” sarkastikong bulong nito na malinaw ko namang narinig. “I need to ask her about engagement rings, Vernon,” seryosong wika ko pero mukhang badtrip pa rin talaga siya sa ‘kin.“Stop it Colton, anong engagement rings sinasabi mo diyan? Hindi n

KABANATA 120Pagmulat ng mata ko ay nakita ko ang sarili ko habang sinusukat ang isang napakagandang dress. Hindi ko lang lubos maisip kung bakit hindi ko marinig ang sinasabi ng sarili ko maging ang boses ko ay hindi ko marinig. Kitang kita kong namamangha ang sarili ko habang full glam ang ayos at readyng ready na. Natatandaan ko ang araw na ito, ang pang-limang anibersaryo namin ni Colton bilang magkasintahan. Todo bihis at porma pa ako ng araw na ito dahil pakiramdam ko ay magpo-propose na siya. Maya-maya lang din ay pumasok si Devia na may malaking salamin pa sa kanyang mga mata. Hindi mo aakalaing makakaya niyang agawin ang lalaking kinukwento kong gusto at nakikita kong tatayong ama ng mga anak ko. Ngayong nakikita ko ang mga ngiti niya para sa ‘kin ay sobra pala ang naging tiwala ko sa kanya dahil sa likod ng mga ngiting ito ay ang katotohanang may kinikimkim siyang pagtingin sa taong committed sa ‘kin. Napapangiwi na lang ako sa tuwing nagtatawanan na parang hindi magigin