KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na
KABANATA 98Bumabagabag sa ‘kin yung mga marinig kay Devia kaya mas lalo akong na-curious sa nangyayari sa kanya. Ngunit pagbalik sa opisina ay sunod-sunod ang inaayos ko kaya naman hindi na muling sumapit sa isipan ko ang ideyang iyon. “Call the hospital for the bill and settle it,” utos ni Colton at itinawag na lang iyon sa ‘kin. Mukhang napakabusy niya kaya maging ang pagtayo sa kinauupuan ay hindi na magawa. Naiintindihan ko naman dahil may nakita rin akong media sa baba kanina. Mabilis kong tinawagan ang hospital at binayaran ang hospital bills. Pero kahit pwede ko namang bayaran through phone call ay mas pinili kong umalis ng kumpanya para sa ibang bagay. Kikitain ko si Pam ngayon para sa importanteng papeles na kailangan kong pirmahan. Kinailangan ko pang maghintay saglit sa kanya dahil traffic daw. “Ma’am, pasensya na po! Sobrang traffic po talaga sa daan,” humihingal na saad ni Pam. Kahit nagmamadali ito ay kitang kita pa rin ang gandang taglay, hindi ko nga alam kung ba
KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat
FILOTEEMO YVETTE SALESIt’s our 5th anniversary. Kaya excited na akong pumunta sa address na binigay ni Colton, naalala kong may binigay ang lalaki nung isang linggo. Kaya mabilis ko iyong kinuha sa ilalim ng higaan ko. Habang tinitignan ang fit ko sa salamin ay sumulpot ang bestfriend ko since elementary, her name is Devia San Agustin. There she goes again with her large and thick eyeglasses, kumaway pa siya sa akin pagkapasok niya sa room ko. “Akala ko hindi ka na makakapunta e, look at my dress, Colton bought this for me. Is it okay lang ba? What do you think Dev?” tanong ko sa kanya ng makalapit ako sabay yakap sa kanya. Although she love wearing eyeglasses, I still find her pretty and gorgeous. Naku kung pumayag lang talagang maayusan itong bestfriend ko. Sure akong maglalaway yung lalaking bumasted sa kanya before pa kami maging besties. “Y-you look so beautiful in that dress Fily,” nakangiting wika ni Dev at inayos ang kanyang salamin. Nakasuot ako ng light pink color dres
Kaya naman napalingon ako sa kanya at marahang tumango bago nag-focus ulit sa pagda-drive. “Mahal ko pa rin pala siya Fily, pero mukhang ikakasal na siya,” malungkot na sambit ng aking kaibigan. “I thought hindi mo na gusto ang boy na yun Dev? And you should really move on from that guy Dev. Especially kung ikakasal na siya sa iba,” mahinahong saad ko kay Dev dahil mas lalo lang nitong sasaktan ang sarili kung patuloy niyang mamahalin ang lalaking iyon. “H-hindi ko pala kaya Fily, akala ko magiging okay ako pero hindi. Kahit ano gagawin ko para ako naman tignan niya ng may pagmamahal. Kahit ikasira pa iyon ng matagal nilang pagsasama, gagawin ko ” seryosong wika ni Dev at nakipag-agawan ng manubela sa ’kin. Hindi ako nakapagsalita dahil sa sinabi ni Dev at hinayaan na lang itong sabihin ang kanyang saloobin. Sinubukan kong hawakan ang kamay ni Dev ngunit nagulat ako ng malakas nitong tinabig ang kamay ko kaya tumama iyon sa handbrake kaya medyo gumewang ang sasakyan. “Aww, Dev an
“The hottest rumored couple Mr. Colton Noah Villagonzalo and Ms. Devia San Agustin”Naglilinis ako rito sa aming sala ng biglang umugong ang pangalan na Colton Villagonzalo at Devia San Agustin kaya napatingin ako sa aming munting telebisyon na may kulay red at green na linya dahil sa kalumaan. Kitang kita ang masayang mukha sa babaeng nasa telebisyon habang seryoso lang ang lalaki naglalakad habang iniinterview. “Ang sungit naman ng lalaki yun,” wala sa sariling bulalas ko habang napako ang tingin sa lalaking walang emosyon at nakakatakot ang postura. Mas lalo pa akong naintriga ng si Devia San Agustin lang ang halos sumasagot sa mga interview questions at mukhang bored na bored na ang katabi niyang boyfriend. “Pinagkakaguluhan ng sambayanan kung ano ba talaga ang totoong score sa pagitan ninyo ni Mr. Villagonzalo, ano pong masasabi niyo miss San Agustin?”Tanong ng interviewer at itinapat ang microphone kay miss San Agustin ngunit napasinghap ang mga inteviewer ng kuhanin ni Mr.
Hindi ko alam ang gagawin ko ng makitang nakahandusay si inay sa kanilang kwarto. Sinubukan kong gisingin siya ngunit ayaw kaya nagmamadali akong lumabas ng bahay upang humingi ng tulong ng makasalubong ang kapatid kong si Easton. “Ate, anong nangyayari? Bakit ka tumatakbo?” “S-si i-inay bunso…..t-tulong humingi ka ng tulong,” nauutal na sambit ko sa kapatid. Tumango naman ito at nagmamadaling tumakbo upang humingi ng tulong kaya pumasok ulit ako sa aming bahay upang tignan si inay. “N-nay….s-sandali lang po ha, h-humihingi na po ng tulong si bunso.”Kahit alam kong hindi naman ako kakausapin ni inay kaya hinawakan ko na lang ng mahigpit ang kamay nito. Kahit nung may ambulansya na galing sa baranggay ay hindi ko binitawan ang kamay ni inay. “Anong nangyari Fily?” tanong ng isang baranggay tanod ngunit isang iling lamang ang aking naisagot sapagkat hindi ko rin alam kung anong nangyari kay inay. “A-ate samahan mo si inay sa hospital. Susunduin ko po si itay sa palayan,” pagpapaal
“Be my slave Filoteemo, and I will find the best doctors to heal your mother.” Sumulpot ang lalaking nakabungguan ko kanina. Ang weirdong ito, wala na ba siyang ibang ginagawa at nandito pa rin siya sa hospital. Pumunta nga ako dito sa chapel ng hospital para mag-pray pero bakit may mga devil na nakakapasok dito. “Anong sinasabi mo? Slave? As in alipin? Uso pa ba yun? Pwede mo namang sabihing maid para maintindihan ko agad.” “Sex slave Filoteemo, kapalit nun ay ang pag galing ng nanay mo.” Hindi ko alam kung bakit niya ito ginagawa pero marahas akong umiling sa kanya. Kahit mahirap kami ay hindi ko naisip na ibebenta ko ang katawan ko para lang sa pera. “Pasensya ka na Sir, pero sa iba mo na lang ialok ‘yang sex slave na sinasabi niyo,” mataray na saad ko sa lalaki at tinalikuran ito. Nang tumalikod ako sa lalaki at pupuntahan na sana ang kwarto ni inay ay nakita ko ang mga doktor na mabilis na tumatakbo papunta sa hospital room ni inay. “Ano pong nangyayari doc?” nag-aalalang
KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat
KABANATA 98Bumabagabag sa ‘kin yung mga marinig kay Devia kaya mas lalo akong na-curious sa nangyayari sa kanya. Ngunit pagbalik sa opisina ay sunod-sunod ang inaayos ko kaya naman hindi na muling sumapit sa isipan ko ang ideyang iyon. “Call the hospital for the bill and settle it,” utos ni Colton at itinawag na lang iyon sa ‘kin. Mukhang napakabusy niya kaya maging ang pagtayo sa kinauupuan ay hindi na magawa. Naiintindihan ko naman dahil may nakita rin akong media sa baba kanina. Mabilis kong tinawagan ang hospital at binayaran ang hospital bills. Pero kahit pwede ko namang bayaran through phone call ay mas pinili kong umalis ng kumpanya para sa ibang bagay. Kikitain ko si Pam ngayon para sa importanteng papeles na kailangan kong pirmahan. Kinailangan ko pang maghintay saglit sa kanya dahil traffic daw. “Ma’am, pasensya na po! Sobrang traffic po talaga sa daan,” humihingal na saad ni Pam. Kahit nagmamadali ito ay kitang kita pa rin ang gandang taglay, hindi ko nga alam kung ba
KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na
KABANATA 96THE ACCIDENTLumabas na rin ako dahil mukhang may plano pa silang tumambay sa opisina ni Colton. Marami rin akong gagawin at iaayos para sa sched ng boss ko. “I told all of you to not come here!” sigaw ni Colton. Mukhang nakita na nito ang mga kaibigang bigla na lang bumisita sa kanya rito sa resort. Narinig kong nagsisigawan na sila pero hindi ko na lang inalintana dahil mukhang normal na sa kanila iyon. “Hello, Mr. Fabregas? Secretary of the chairman speaking,” bati ko ng biglang tumawag ang head ng safety officer. Mukhang may problema dahil nakuwento si Ma’am Olive na minsan lang daw talaga tumawag ang safety officers. Lalo na kung tungkol sa mga aksidente, hindi tumataas sa tatlo ang tawag na natanggap ni Ma’am Olive last year. Kaya kinabahan ako ngayon dahil baka may aksidente pero sana ay wala. Pero wala nga namang pinipiling oras ang aksidente, mas nakumpirma ko lang iyon ng marinig ang unang binigkas niya. “Kailangan po ng presensya ng chairman, may isang bat
KABANATA 95“I-i mean, bago pa lang ako dito diba? S-so first thing that I would think ako ang ililipat,” utal na saad ko at yumuko mula sa mga titig niya. “Katulad ng sinabi ko, wag mong pagdudahan ang sarili mo. Even I, naa-amaze ako sa pinapasa mong report,” nakangiting saad niya. It was fulfilling though, I really worked hard para walang masabi si Ma;am Olive na hindi ako competent at hardworking. Ang para na rin mabigyan ng self satisfaction ang sarili ko no, hindi madali maging secretary pero nakakaya ko. Kaya ang mga ganitong compliment ay talaga namang nakakaantig at sobrang nata-touch ang puso ko. Nang maalala ang usb ay kailangan ko pang humugot ng madaming self confidence kay Colton. “Nga pala, can I see what’s inside the usb?” tanong ko kay Colton sa kalagitnaan ng pagkain namin. “Really? Ngayon mo talaga gustong panuorin? Habang kumakain?” tanong niya. “Oo?” patanong kong saad sa kanya pero nakita kong dumilim ang mga mata niya. Tumayo siya at kinuha ang laptop mula
KABANATA 94Medyo tulala pa rin ako dahil sa sinabi niya pero mas kailangan kong mag-function dahil wala na akong ibang katulong sa pagiging sekretarya niya. Inayos ko ang mga meetings niya para ngayong araw, may mga papel rin na kailangan papirmahan sa kanya kaya inayo ko rin iyon. At mga tawag sa pagpapa-appointment at iilang bagay tungkol sa negosyo, nang mapatingin ako sa saksakan ng computer ko ay muli kong naalala ang usb ni Devia. Bakit ngayon mo lang iyon naalala? Nag-usap lang ng masinsinan ni Colton ay nawala na sa isip mo yung hinahanap mo?Napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa pagiging makakalimutin. Naisip kong hingiin na lang sa kanya mamaya dahil maging ako ay cuious din sa maliit na bagay na iyon. “Hay! Natapos din,” saya ko ng matapos ko lahat ng ginagawa ko. “Can we eat now?” Napabalikwas ako mula sa pagsandal sa upuan ko ng magsalita siya. Hindi ko alam na nakasandal na pala siya sa hamba ng pintuan niya. Ni hindi ko man lang naramdaman na naroon siya, matag
KABANATA 93“But I learned eating sugary pastries because of you. I never liked those stuffs but I learned to love those. At isa na iyon sa hindi nawawala sa tuwing kumakain ako. Kasalanan mo kaya hindi na pwedeng walang panghimagas pagkatapos kumain,” mahabang litanya niya kaya natawa ako. “Really? I love sweets also. It comforts me kahit nakakasira ng ngipin at nakaka-diabetes,” tumatawang wika ko. Natawa na rin siya habang tinatanggal ang apron niya, nakapants na pala siya. Nakita ko ring maayos na nakaplantsa ang susuotin niyang pang-itaas. Sumabay na rin ako sa kanya papasok pero nagpababa ako sa pinaka-entrance ng resort habang siya naman ay dumiretso ng parking lot. “Hoy babae, ang blooming mo ngayon a. Hindi ka mukhang sinuntok sa mata,” puna ni Max kaya napahawak ako sa mata ko. “H-hindi naman ako nasuntok sa mata nung nakaraan,” mahinang sambit ko kaya humalakhak ang baklitang ito. “Sa kakapuyat kasi, mukhang hindi ka napuyat kagabi kaya medyo gumanda ang awra mo. Pero
KABANATA 92Napadausdos na lang ako sa pintuan pagkatapos ko itong isara. Wala sa sarili rin akong napahawak sa tapat ng puso ko. “Bakit palagi ka na lang kinakabahan sa tuwing malapit siya?” giit ko sa puso kong unti-unti ng humihina ang kabog hanggang sa maging normal ito. Pagkatapos kong kausapin ang sarili ko ay mas minabuti ko ng mahiga sa kama dahil maaga pa akong gigising bukas. Mabuti na lang at mabilis akong inantok kahit nasa ibang bahay ako. Kinabukasan ay maaga akong nagising at naligo na rin sa banyo sa loob ng kwartong pinahiram ni Colton. Napagtanto kong may bagong damit siyang binili ng mapansin ko iyon pagkatapos maligo.Isang ternong blazer at trouser, saktong sakto ang fit nun sa ‘kin at muling sinuot ang heels na suot ko kahapon. Magpapasalamat na lang ako sa kanya dahil nag-abala pa talaga siyang bumili ng susuotin ko ngayon. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago buksan ang pintuan at makalabas na. Hindi ko naman inakalang siya ang bubungad sa ‘kin. Ma
KABANATA 91Namalayan ko na lang ang sarili ko sa gitna ng mga hita niya habang yakap-yakap niya ako. Nagmamasahe lang ako kanina pero ngayon ay nandito na ako sa braso niya. Actually this was my favorite position whenever he wants lambing, this way we can talk with our feelings and understand each other. Hindi ko alam kung tanda niya ba ang ganito o dahil ginagawa niya rin ito kay Devia. Sobrang naantig ang puso ko kanina dahil sa mga sinabi niya, natigil din ako sa pagmamasahe lalo na ng manginig ang kamay ko. Hinawakan niya ito at iginiya ako sa kinauupuan niya kaya naging ganito ang pwesto namin. “I-i was scared also, C-colton. I-i beg him till the last minute pero walang nangyari. Ang tanging nagawa ko na lang pumikit ang ipanangga ang mga braso ko sa pag-aakalang mapoprotektahan ako nun,” nahihirapang saad ko. Medyo nagulat ako ng hawakan niya ang mga braso ko at mariin na siyang nakatitig sa mga iyon. Hindi ko alam kung anong iniisip niya dahil mukhang malalim iyon. “I’m s