บททั้งหมดของ มาเฟียจองรัก: บทที่ 1 - บทที่ 10

ในเพนต์เฮ้าส์หรู มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ทั้งสระว่ายน้ำ ห้องฟิตเนส ห้องปาร์ตี้ ห้องอ่านหนังสือ และที่ขาดไม่ได้คือห้องคาเฟ่ ตกแต่งอย่างน่ารักมินิมอลเหมาะกับสไตล์ว่าที่เมียเด็กของเขา เขาเตรียมทุกอย่างที่เธอชอบไว้ที่นี่ ง่ายต่อการล่อลวง เห้ย ไม่ใช่ ง่ายต่อการดึงดูดความสนใจ จะได้เข้าแผนการที่เขาวางไว้ มีทุกอย่างที่ชอบ เหลืออีกแค่อีกอย่างเดียวที่ต้องทำให้ชอบ คือ ‘ชอบเขา’เขาเป็นนักธุรกิจ ลงทุนอะไรต้องได้ผลตอบแทนคุ้มค่า และนี่ก็เช่นกัน ลงทุน เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง เขาไม่ใช่คนดีอะไร สามารถกำจัดทุกอย่างที่เป็นเสี้ยนหนามได้ ต่อให้ได้เธอมาด้วยวิธีสกปรก เขาก็จะทำ เพราะมันคุ้ม คุ้มค่าสำหรับเขา2 วันต่อมา@ คาเฟ่ K&J Love coffeeวันนี้ยาหยีมาถึงก่อนเวลานัดหมายกับเพื่อน มุมที่เธอเลือกนั่งเป็นโซนกระจกใส ด้านนอกมองเข้ามาไม่ภายใน แต่ภายในห้องจะมองเห็นด้านนอกชัดเจน มุมนั้นเป็นโทนสบายตาเพราะเป็นธรรมชาติเล็กๆ มีน้ำพุ ถ้าเดินออกไปก็มีมุมถ่ายรูปสไตล์ธรรมชาติ มีสวนดอกกุหลาบเล็กๆ เหมาะแก่การถ่ายรูป ที่นี่เป็นคาเฟ่ที่ยาหยีชอบมาก นอกจากที่กล่าวมาก็ยังมีโซนคล้ายๆ ห้องสมุดเล็กๆ มีหนังสือต่างๆ ให้อ่านให้สิง

เมื่อกลับมาถึงคอนโด xxx @18.30 น.L - I - N - E กลุ่ม เกิร์ลกรุ๊ป (3)ที่มาของชื่อกลุ่ม ไม่มีอะไรมากเลย ตั้งง่ายๆ เพราะมีแต่สาวสาวสาว ที่ต่างก็ชื่นชอบเกาหลีเป็นชีวิตจิตใจY.yee : พวกแก คืนนี้ยังไง? เทไม่เทว่ามาเลยN.TY : คนสวยไม่เทแน่นอน แต่ยังไม่ได้ขออนุญาตคุงแฟนเลย แต่คิดว่าได้ไปแน่นอนเน้อNa.B : พวกแกรรรรรรรร …..Y.yee : คิดเหมือนกันไหม B1 @N.TYN.TY : คิดเหมือนกันแน่นอน B2 @Y.yeeNa.B : อย่ารุมกูสิ คือว่า มีนัดเดทกระทันหันอ่า งิงิ ขอไปเจอดูตัวสักครั้งว่าตรงปกไหม ถ้าไม่ก็จะบ๊ายบาย ไม่เสียเวลาคุยต่อไงเพื่อนๆY.yee : นัดเขาวันอื่นไม่ได้รึไง Na.B : ก็พี่เขาบอกว่าว่างแค่คืนนี้อ่ะดิY.yee : แหม ว่างแค่กลางคืนด้วย มันพิรุธ ไม่ใช่เขาจะหลอกแดกแกเหรอนาบีNa.B : โห… ไอ้หยี นี่กูค่าาา ถ้าไม่ยอม ใครหน้าไหนก็หลอกไม่ได้เด็ดขาดN.TY : โหยหาฟามรักฟามเมตตาอีกแล้วอ่ะดิ น่ามคาน! Na.B : คนมีหลัวแบบแก ไม่เข้าใจความรู้สึกฉันกับไอ้หยีมันหรอกN.TY : แค่ว่าที่ก็พอเนอะ ฉัน ยัง ซิง ค่ะ อี นอ.บอ.yee : @Na.B เห้ยๆ ไม่เกี่ยวกับฉันนะN.TY : ไอ้หยี อย่าให้รู้นะ ว่า… แอบซุ่มกับพี่ปี 4 คนนั้นอ่ะ Y.yee

ฉันโดนบังคับให้ส่งคีย์การ์ดคอนโดให้ลูกน้องมาเฟียและป้าแม่บ้านคนหนึ่งชื่อป้าแจ่ม เพื่อไปขนย้ายข้าวของของฉันมาที่เพนต์เฮ้าส์นี้ แม้กระทั้งคอนโดฉันก็ไม่มีสิทธิ์กลับไปเก็บของใช้ด้วยตัวเอง ทั้งหนังสือเรียนต่างๆ เขาบอกจะเก็บมาให้ทั้งหมดและจะเก็บเสื้อผ้าบางส่วนมาให้ ขาดเหลืออะไร ให้ซื้อเพิ่มได้ตามใจ โดยที่ฉันได้รับแบล็คการ์ดมาใช้แบบงงๆ ตกลงว่าฉันเป็นตัวประกันแบบใดถึงได้แบล็คการ์ดมาอยู่ในมือ มันก็น่าแปลก แต่ฉันไม่มีเวลามานั่งสงสัยเรื่องเล็กๆ พวกนี้หรอก ที่คิดตอนนี้คือเมื่อไหร่จะหลุดพ้น และฉันก็ถอนหายใจหนักๆ รอบที่ล้านได้แล้วมั้งวันนี้อ่ะ“คุณ…. คุณจะให้ฉันนอนห้องไหนคะ” ยาหยี“ห้องข้างๆฉัน” วิลล์“เดี๋ยวก่อนนะคะ ไม่ได้ให้ฉันนอนห้องรับแขกชั้นหนึ่งเหรอคะ” ฉันไม่อยากนอนห้องติดกันกับเขา ความรู้สึกส่วนลึกของฉันมันบอกว่าไม่ควรไว้ใจ“หรือจะนอนห้องเดียวกับฉันล่ะ ได้นะ ฉันไม่ติด ฉันนอนบนเตียง ส่วนเธอ นอนที่พื้น” (-_-) … กวนประสาทชะมัด … ฉันไม่สนอะไรแล้ว เหนื่อยสุดๆ อยากพัก เดินไปห้องนอนห้องข้างๆ ตามที่เขาบอก ทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่ม กำลังจะเผลอหลับก็มีเสียงเคาะประตู ก๊อก ก๊อก ก๊อก “คุณหนูยาหยีคะ ป

06.00 น.“อื้อออ เช้าแล้วเหรอเนี้ย แต่วันนี้วันหยุดนี่นา” ยาหยีตื่นแล้วลุกขึ้นนั่งบนเตียง บิดขี้กียจเล็กน้อย จากนั้นเดินไปเปิดผ้าม่านที่หน้าต่าง มองลงไปเห็นสวนดอกไม้สีสันน่ารัก แถมมีศาลาและโต๊ะให้นั่งจิบกาแฟและอ่านหนังสือด้วย“ว้าว สวยจัง แบบนี้มันทางเราเลยนี่ รีบอาบน้ำดีกว่าจะได้ลงไปสำรวจสักหน่อย”ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวสามสิบนาที เมื่อยาหยีเลือกชุดเดรสสายเดี่ยวสีขาวลายดอกเดซี่ ดีเทลน่ารักๆ แบบสาวหวานซ่อนเปรี้ยวชุดยาวถึงข้อเท้า ผ้าพริ้วๆ สบายๆ ที่เข้ากันกับสวนดอกไม้แล้วจึงเดินลงมาด้านล่าง“สวัสดีครับคุณยาหยี ผมแก๊ปค้าบ คุณวิลล์ให้ผมมาดูแลคุณยาหยี หากต้องการอะไรบอกผมได้เลยค้าบ”แก๊ปพูดพลางเกาที่ท้ายทอยเล็กน้อยอย่างคนเขินสาว ไม่คิดว่านายหญิงของเขาจะสวยน่ารักขนาดนี้ แก๊ป เป็นเด็กหนุ่มอายุสิบเก้าปี ฉะนั้นจะยังมีความซุกซนขี้เล่นแบบเด็กผู้ชาย อายุไม่ห่างกันมาก เห็นแบบนี้ยาหยีก็ลดความตึงเครียดไปนิดนึง อย่างน้อยๆ ก็มีคนคุยเล่นได้บ้าง เพราะนอกจากเด็กคนนี้ ที่เหลือ..มีแต่คนหน้าโหดๆ ทำหน้านิ่งๆ กันทั้งนั้น แต่ก็มีแต่คนหน้าตาดีทั้งนั้นเลยนะ ไม่รู้ว่าที่นี้เขาคัดคนที่หน้าตาด้วยหรือเปล่า ถ้านัตตี้

@เพนท์เฮ้าส์หรู เมื่อเดินทางมาถึงเพนท์เฮ้าส์ ยัยตัวเล็กที่นั่งมาด้วยกัน ก็หลับไหลมาตลอดทาง “เด็กดีตื่นได้แล้วครับ”“...”“ยาหยี… ”“...”“ที่รัก… ”“...”“ หึ ไม่ตื่นเองนะ”จุ๊บบบ “ยังไม่รู้สึกตัวอีกเหรอ”... จากที่แค่ตั้งใจจะแกล้งคนหลับโดยการจุ๊บริมฝีปาก แต่พอเห็นยาหยีหลับลึกขนาดนี้ ชักอยากจะรังแกมากกว่าการจูบซะแล้ว ปากที่จูบเบาๆ กลายเป็นจูบดูดดื่ม บดคลึงริมฝีปากอย่างอ่อนโยนนานนับนาที“อื้อออ”... ยาหยีตกใจตื่น เริ่มรู้สึกตัวได้ว่าโดนขโมยจูบ ไม่ใช่จูบแบบจุ๊บด้วย“พี่ทำอะไรหยี” ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา ฉันเผลอหลับไปและการปลุกของเขาก็คือการจูบฉัน การกระทำที่ทำให้ใจฉันเต้นแรงแปลกๆ แต่คิดอีกมุมคือเขาฉวยโอกาส และมันก็ไม่ถูกต้องด้วย“พี่ปลุกเด็กดีแล้ว แต่เด็กดีไม่ตื่นเองนะ”“แต่พี่จะมา จะ จูบ หยีแบบนี้ไม่ได้นะ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน”“‘งั้นก็เป็นซะสิ” “ไม่ค่ะ หยีไม่เป็นอะไรทั้งนั้น” พูดอะไรเอาแต่ใจชะมัด ชวนเป็นแฟนเหมือนชวนกินข้าว อะไรของเขาเนี้ย ฉันไม่เก็ทปึง! เสียงปิดประตู ฉันรีบสาวเท้าเดินเข้าเพนท์เฮ้าส์ไปอย่างไวเมื่อเดินเข้าห้องนอนตัวเองได้ ก็มุ่งตรงเข้าห้องน้ำทันที ส่องกระจกมองหน้าตั