All Chapters of LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Chapter 21 - Chapter 30

"Bro!" sigaw na salubong ni Elijah at Liam sa kanya. Sila pala ang ibig sabihin ni Eden na bisita. Nasa hardin ang mga kaibigan kasama ang kuya nya at nagba-basketball. Meron silang half-court ng basketball ring doon."Hi, bro!" masayang salubong niya rin sa dalawa. Niyakap siya ng mga ito, and as usual, ginulo na naman ang buhok niya, na dati nang ginagawa ng mga ito kahit noong mga bata pa sila. Tumigil sa paglalaro ng basketball ang mga ito at nakipagkwentuhan sa kanya."Long time no see, ah! As usual, maganda ka pa rin, bro!"Napahagikhik siya sa komento ni Elijah. Inakbayan siya nito at hinalikan sa noo. Nagulat siya doon pero hindi na siya nagkomento. Baka wala namang malisya iyon."Hi, guys!" Nabaling ang atensyon nila sa dumating na pinsan niyang si Almira."Hi, cousin... I missed you!" wika nitong humalik sa pisngi niya. Ramdam naman niyang sincere ito sa sinabi. Kahit papaano ay na-miss niya rin ang pinsan kahit pa hindi sila close."Bakit andito kayong lahat? Anong meron?"

"Ayan! Maganda ka na!"Napatingin siya sa salamin nang sinabi itong tapos na siyang ayusan.... at nagulat siya sa mukha niya!"Ako ba 'to?" Hindi makapaniwalang tanong niya. Kinulot nito nang bahagya ang buhok niya. Meron siyang manipis na blush-on para magkalulay ang cheeks niya at manipis din na lip gloss sa labi niya. Meron din siyang konting eyeshadow na nagpaganda lalo ng deep-set eyes niya."Yes! Ikaw yan, sister! Ang ganda mo, 'di ba?""Ang galing mo naman mag-makeup, Ate!""Syempre! Wala naman akong gagawin sa buhay kundi ang magpaganda. Hihihi..." humagikhik na wika nito."Tara na! Baka mainip si Tita Helen, maghahanap pa tayo ng gown! Pero bago ka lumabas, palitan mo muna yang luma mong T-shirt. Kahawig mo na si Kuya Caleb!""Hahaha! Eh, wala akong damit diyan, eh!""Patingin!" Wika nito saka kinalat ang mga damit niya na nasa maleta pa. Hindi pa kasi siya tapos mag-unpack."Eto na lang!" Wika nito saka tinaas ang napiling isusuot niya. Although T-shirt din naman iyon, mas m

"Bakit, Ate? Wala bang nanliligaw sa'yo? Imposible naman 'yun!" tanong niya. Maganda naman ang Ate Almira niya.... actually may hawig silang dalawa. Morena nga lang ito, di tulad niya na tisay. Minsan nga ay naiinggit pa siya sa kulay nito dahil Pilipinang-Pilipina.Matalino din ito. Sadyang palabiro lang kaya minsan ay napagkakamalang jologs. Pero education ang kinukuha ni Ate Almira niya at pangarap nitong maging isang teacher ito someday."Meron naman akong manliligaw, noh! Pero ayaw ko sa kanya dahil gusto ko ay mayaman na lalaki..." wika nito saka tumahimik. Pakiramdam niya ay may kirot iyon sa pinsan niya. Tahimik lang siya habang nagkukuwento ito."Nakakapagod na din kasing maging mahirap! Nakakainggit nga kayo ni Kuya Caleb kasi naibibigay nina Tita at Tito ang mga needs and wants niyo. Ako? Nag-iisang anak na nga lang pero salat pa rin sa buhay..." naluluhang wika ng Ate niya. Ngayon niya lang nakita ang soft side nito. Di niya akalain na may malungkot din pala itong pinagdad

"G-Good morning, Pa..." bati niya sa ama. Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa. Bigla siyang natakot. Nakalabas kasi ang tiyan at mahahaba niyang mga binti sa suot niya. Baka sabihin nitong naglalandi siya sa labas."Mabuti naman at nag-jogging kayong dalawa." wika nito saka binalik ang tingin sa binabasang newspaper. Lihim siyang napangiti dahil hindi siya pinagalitan nito, pero malabnaw pa rin ang trato nito sa kanya. Masama pa rin ang loob nito sa nangyari sa kanya sa London."Tito, ang sexy ng anak mo, 'di ba? Nagiging babae na siya. Hindi na siya tomboy, Tito!" papansin ni Almira sa ama niya.Tumango lang ito at muling siyang tiningnan. Nginitian niya ito, pero hindi siya nginitian pabalik."Mag-almusal na kayo doon." utos nito sa kanila."Don't worry, couz. Papansinin ka rin ni Tito. Nasaktan lang siya sa mga nangyari sa'yo sa London. Galit siya dahil mahal ka niya, he cares about you. Pero sigurado akong masaya siya para sa pagbabagong-anyo mo. Kaya ipagpatuloy mo lang 'ya

"Damn!" Mura niya. Dapat ay nagbabiyahe na siya pauwi ng Quezon sa mga oras na ‘yun. Sabado na ng gabi at ‘yun sana ang plano niyang bumiyahe, pero itong si Tricia ay nag-iinarte. May dysmenorrhea daw at hindi makapagbiyahe ng matagal.“Bakit kasi sasama ka pa? Dito ka na lang sana sa Manila!” inis na wika niya sa telepono habang kausap ito. Kanina pa dapat siya nasa biyahe. Hinihintay niya lang ito.Kung kailan naman paalis na ay saka ito magsasabi na masama pala ang pakiramdam. Excited na siyang bumalik ng Quezon at makita muli si Yassy.“No! Sasama ako. Saka sinabi ko na kay Mama at Papa na uuwi ako. Hindi pwedeng hindi ako makakauwi.”Tumahimik na lang siya at napasimangot. Ini-expect din ng mommy at daddy niya ang pag-uwi niya. Bukas na ang Santa Cruzan at kailangan ay andoon na siya.Pagkatapos nilang mag-usap ay tumawag din ang mama niya.“Hello, Mom?” Di pa rin nawawala ang inis niya.“Anak, saan ka na? Nasa biyahe ka na ba?”“H-Hindi pa, Mom. Si Tricia kasi masama daw ang pak